Ο πρωθυπουργός Αλέξης Τσίπρας, στη συνάντησή του με τους επενδυτές στο Νταβός, τους διαβεβαίωσε, μεταξύ άλλων, ότι «η Ελλάδα έχει γυρίσει σελίδα».

Τους μίλησε για τους θετικούς ρυθμούς ανάπτυξης, την επιτυχή έκβαση της τρίτης αξιολόγησης και τους ενημέρωσε ότι στο πλαίσιο του νέου αναπτυξιακού νόμου ολοκληρώνεται η αξιολόγηση σχεδόν 800 νέων επενδυτικών σχεδίων ύψους 2 δισ. ευρώ.

Και τους υποσχέθηκε ότι «το μεγάλο στοίχημα και το καθήκον του είναι να σχεδιάσει το μέλλον μαζί με τους θεσμούς εκείνους που θα εγγυώνται ότι η Ελλάδα δεν θα γυρίσει στα λάθη του παρελθόντος μετά την έξοδο από τα μνημόνια και την επιτροπεία τον ερχόμενο Αύγουστο»...

Και με έκδηλη έπαρση συμπλήρωσε: «Πετύχαμε κάτι πολύ σημαντικό. Καταφέραμε στη συνείδηση των επενδυτών -Γάλλων και Αμερικανών- να μετατρέψουμε την αγωνία τους για το Grexit στην πρόθεσή τους για Grinvest (δηλαδή, αντί για την έξοδο της Ελλάδας από την ευρωζώνη, σε επενδύσεις στην Ελλάδα).

Ομολογουμένως, αγνοώ αν έπεισε τους σοβαρούς επενδυτές, πέραν των κερδοσκόπων, αλλά το πανίσχυρο αμερικανικό οικονομικό πρακτορείο Bloomberg έσπευσε να ενημερώσει τις αγορές ότι «οι επενδυτές καλωσορίζουν την επιστροφή της Ελλάδας». Ο συνδυασμός εσωτερικών μνημονιακών μεταρρυθμίσεων και ευρύτερης ευρωπαϊκής οικονομικής ανάπτυξης οδήγησε την Ελλάδα στα πρόθυρα της ομαλοποίησης!

Η χώρα, πλέον, δεν φλερτάρει με την έξοδό της από το ευρώ, καθώς οι οικονομολόγοι έχουν αναβαθμίσει τις προβλέψεις τους για ανάπτυξη στο 2,2%. Το δημοσίευμα υπενθυμίζει, βεβαίως, ότι το χρέος της χώρας μας παραμένει υψηλό, το πρόγραμμα ιδιωτικοποιήσεων υστερεί των προσδοκιών και οι ελληνικές τράπεζες φέρουν ακόμη το βάρος μεγάλου όγκου μη εξυπηρετούμενων δανείων. Είναι φυσικό να χάνουμε την αντίληψη του χρόνου, καθώς κυριαρχεί η αλλόκοτη αίσθηση του αριστερού déjà vu.

Παρατηρώ, ήδη τρία χρόνια από την κατάκτηση της εξουσίας, να έχει απλωθεί τριγύρω μια επικίνδυνη εξοικείωση με την αποτυχία σε κάθε διάστασή της, πολιτική ή οικονομική. Σαν να είμαστε έτοιμοι να δεχτούμε -ακόμα και εμείς- αυτό που λένε και επιθυμούν οι ξένοι, ότι αυτή είναι η κατάσταση στην Ελλάδα: Δηλαδή επιστροφή στην κανονικότητα! Πρόκειται, ωστόσο, για μια ύπουλη τεχνοκρατική αντίληψη, καθώς φαίνεται ότι είναι σχεδόν άνευ σκοπού και αξίας η επιβίωση της κοινωνίας, δηλαδή του έθνους.

Η Ελλάδα μοιάζει με φουσκωμένο βάτραχο, που έχει αποδυναμωθεί από την κατάχρηση της αριστερής εξουσίας, ενώ είναι και ζαλισμένη από τα οκτώ χρόνια βαθιάς ύφεσης, σκληρής λιτότητας και εφιαλτικής ανεργίας. Οι μεταρρυθμίσεις φαίνονται σαν μια ελκυστική προοπτική, όταν όλα κόμματα, για να παραμείνουν στην εξουσία, υπηρετούν δολίως το συστημικό σύστημα. Η «ιστορία του βατράχου» μάς λέει: το νερό ζεσταίνεται, ο βάτραχος πέφτει σε βαθύ ύπνο και μετά σε κώμα.

Κατά τη διάρκεια της μνημονιακής δικτατορίας, τα μίντια της διαπλοκής μάς παρουσίασαν την Ελλάδα σαν ένα «ασφαλές μέρος» που ετοιμάζεται να διασωθεί. Όμως, τώρα αυτή η Ελλάδα της αριστερής μνημονιακής εξουσίας τούς εκδικείται... Πάντως, είναι η τέλεια ειρωνεία και νέμεση της Ιστορίας:

Ο ΣΥΡΙΖΑ ως αντιπολίτευση (και, στην προηγούμενη ζωή των στελεχών του, ως βαθύ ΠΑΣΟΚ) δεν άφησε πελατειακό κεκτημένο που να μην υπερασπιστεί και μεταρρύθμιση που να μην πολεμήσει. Έρχεται η στιγμή που ο ισοπεδωτικός μαξιμαλισμός επιστρέφει ως κυβερνητικός κυνισμός.

Δεν πρόκειται απλώς για ένα φαιδρό θέαμα να βλέπεις τα στελέχη της κυβέρνησης να υπερασπίζονται τις αλλαγές που με τόση αμετροέπεια συνήθιζαν να καταγγέλλουν, όσο κι αν η εκβιαστική από τους δανειστές στροφή του ΣΥΡΙΖΑ προσδίδει ευρύτερη νομιμοποίηση στις πολιτικές που κρατούν την Ελλάδα στο ευρώ.