Η ύβρις φέρνει τη Νέμεση, έλεγαν οι αρχαίοι Ελληνες. Πρόκειται για ένα μάθημα ζωής, που οι σημιτιστές -πολιτικοί και δημοσιογράφοι- μοιάζουν(;) ανίκανοι να καταλάβουν, την ώρα που η χώρα έχει βυθιστεί σε μια σκανδαλολογία την οποία, ναι μεν, εκμεταλλεύονται οι Τσιπροκαμμένοι, αλλά οι ίδιοι την προκάλεσαν με το «πάρτι των εξοπλιστικών». Η κατάρρευση της εικόνας του πρώην πρωθυπουργού, μετά το άνοιγμα των τραπεζικών λογαριασμών του ίδιου και των συγγενών του, ήρθε πολύ αργά... Ωστόσο, επιτέλους ήρθε. Δεν μπορεί πλέον να αποφύγει -όπως έκανε επί πολλά χρόνια- να απολογηθεί για τις μίζες.

Ποτέ άλλοτε στην Ιστορία της χώρας η δημοκρατία δεν κόστισε τόσο ακριβά στους πολίτες όσο την 20ετία διακυβέρνησης ΠΑΣΟΚ/ Σημίτη. Τα ποσά είναι μυθικά, ιδιαίτερα αν προσθέσουμε το «μαύρο» χρήμα της μίζας. Το κράτος κομματικοποιήθηκε επί ΠΑΣΟΚ/ Σημίτη, αλλά και επιχειρηματίες και εκδότες για να ευημερήσουν προσκολλήθηκαν σε αυτό το κράτος της μίζας.

Χάρη στην ικανότητά τους να αποφασίζουν για «δουλειές» μεταξύ κράτους και ιδιωτών, το πολιτικό προσωπικό βρήκε μια νέα, αστείρευτη πηγή χρηματοδότησης: τη μίζα. Ουδείς διατηρεί την παραμικρή αμφιβολία ότι για πολλά χρόνια διεξάγονταν και δύο και τρία και χίλια δεκατρία «πάρτι», με άφθονο «μαύρο» χρήμα, υπερτιμολογήσεις, μίζες και «δωράκια». Και, βεβαίως, η ελληνική κοινωνία έχει κάθε συμφέρον να αποκαλυφθούν τα πάντα για όλες αυτές τις υποθέσεις.

Μετοχές-φούσκες, swaps, δομημένα ομόλογα, Siemens, βαλίτσες Τσουκάτου, χορηγίες Μαντέλη, γαλλικές φρεγάτες, Leopard, TOR-M1, γερμανικά υποβρύχια, C4Ι, Αθήνα 2004, διπλά λογιστικά του κράτους με τα «μαγειρέματα» των μακροοικονομικών μεγεθών, που δημιούργησαν τότε μια πλασματική εικόνα υγιούς οικονομίας με ψεύτικα στοιχεία (Greek Statistics) με τη βοήθεια της Goldman Sachs, και, βεβαίως, ο «βρώμικος» Γεωργίου της ΕΛΣΤΑΤ. Δηλαδή, όλα αυτά συνιστούν, απλώς, σκανδαλολογία για τον Αρχιερέα της Διαπλοκής και τους υπερασπιστές του. Χάρη στα χρήματα του φορολογουμένου, ο σημιτισμός της διαφθοράς και της διαπλοκής έγινε το αφεντικό της Δημοκρατίας και των ΜΜΕ. Η ακριβή δημοκρατία δεν συνεισέφερε τίποτε στην ποιότητα των θεσμών ή στο βιοτικό επίπεδο των πολιτών. Ηρθε η ώρα να απολογηθούν.

Η χώρα εξακολουθεί να βρίσκεται σε «βρώμικη» ομηρία και η πολιτική φαίνεται να συνοψίζεται -και να εξαντλείται- στην υπεράσπιση των μιζαδόρων... Και έζησαν αυτοί καλά και ο λαός χειρότερα... Η αποκάλυψη για το άνοιγμα των λογαριασμών του πρώην πρωθυπουργού Κώστα Σημίτη, της συζύγου και του αδελφού του και των δύο πρώην υπουργών Μιχ. Χρυσοχοΐδη και Β. Μαλέσιου προκάλεσε στημένο χάος και περισσή υποκρισία. Δυστυχώς, οι πολίτες παρακολουθούσαν τις σκηνές μέσα σε κλίμα εθνικού κλαυσίγελου στη Βουλή κατά τη συζήτηση της συνταγματικής αναθεώρησης και τον πρωθυπουργό να επιτίθεται τόσο στον Ευάγγελο Βενιζέλο για τη μη αναθεώρηση του Αρθρου 86 για τον νόμο περί (μη) ευθύνης υπουργών όσο και σε στελέχη του ΠΑΣΟΚ που εμπλέκονται σε σκάνδαλα. «Ομως δεν είναι δυνατόν, όταν ο εμπνευστής του Αρθρου 86 είναι ο κ. Βενιζέλος, να έρχεστε σήμερα εδώ και να μας κουνάτε το δάχτυλο για την αλλαγή του Αρθρου 86, χωρίς να έχετε την ανάγκη να κάνετε μια στοιχειώδη αυτοκριτική για το Αρθρο 86».

Και τον Κυριάκο Μητσοτάκη να υπερασπίζεται την κατάργηση των προστατευτικών διατάξεων περί ευθύνης υπουργών, που δεν έχει συμβεί εδώ και χρόνια, υπενθυμίζοντας πως ο ίδιος από το 2006 είχε εισηγηθεί την αναθεώρηση του Αρθρου 86 επί κυβέρνησης Κώστα Καραμανλή! Κατόπιν όλων αυτών, θα πρέπει, επιτέλους, να σκάσουν φαιδροί πολιτικοί και δημοσιογράφοι που χύνουν το άσβεστο μίσος τους κατά του Κώστα Καραμανλή. Ολοι αυτοί όμως είναι μια κατηγορία δημοσιογράφων και πολιτικών που αναζητούν «τρύπες» για να στηρίξουν τον σημιτισμό. Και το μόνο που βλέπουν μπροστά τους είναι τον Καραμανλή και το μίσος τους γι’ αυτόν, με αποτέλεσμα να τρελαίνονται επειδή δεν συμμετείχε στα «πάρτι» με τις μίζες.