Ο Αλέξης Τσίπρας και το κόμμα του δεν δυσκολεύονται να παραδεχθούν στα λόγια κάτι που αρνούνται με τις πράξεις τους: σε μια δημοκρατία ο τύπος είναι μέρος της ουσίας. Οι κυβερνήσεις δεν μπορούν να παρακάμπτουν διαδικασίες, δεν επιτρέπεται να μπαίνουν στα «χωράφια» της Δικαιοσύνης, να προεξοφλούν αποφάσεις, να αποφαίνονται για την ενοχή ή την αθωότητα εμπλεκομένων σε υποθέσεις, να υποβάλλουν έμμεσα ή άμεσα προτεραιότητες για τις επόμενες ενέργειες των δικαστικών αρχών.

Ο Αλέξης Τσίπρας και η κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ, πιστεύοντας ακράδαντα στην… «πολυφορεμένη» φενάκη της «επανάστασης της Αριστεράς», ακολουθούν «επαναστατικές» διαδικασίες σε μείζονα ζητήματα. Δηλαδή αυθαιρετούν με τον πιο χυδαίο και απροκάλυπτο τρόπο.

Πέρα από θυμηδία προκάλεσαν και σκεπτικισμό οι δηλώσεις υπουργών ότι ο φάκελος της Novartis διαβιβάζεται στην Βουλή «με εντολή πρωθυπουργού». Αυτά συμβαίνουν σε τζαμαχιρίες, διαλυμένους πια σοβιετικούς «παραδείσους» κι ολοκληρωτικά καθεστώτα τύπου Βενεζουέλας και Βορείου Κορέας. Σε δημοκρατικά πολιτεύματα όπως το δικό μας η Δικαιοσύνη, εφαρμόζοντας τους νόμους του κράτους, αποφασίζει αν θα διαβιβάσει έναν φάκελο υπόθεσης στη Βουλή.

Ο υπουργός Δικαιοσύνης Σταύρος Κοντονής, στις 6 φεβρουαρίου, μιλώντας στον ΑΝΤ1 δήλωσε το εξής: «Ναι διάβασα το διαβιβαστικό της Δικογραφίας και όλα τα έγγραφα που περιλαμβάνονται σε αυτή». Άραγε καταλάβαινε εκείνη την στιγμή τι παραδεχόταν;

Από την άλλη, ο κ. Πολάκης, ουσιαστικά «κάρφωσε» τα ονόματα των υπό προστασία μαρτύρων, λέγοντας σε πρωινή τηλεοπτική εκπομπή τα ακόλουθα ανεκδιήγητα: «Τι είναι, από τον Άρη ήρθαν; Δεν είναι αγαθά παιδιά, είναι στελέχη της εταιρείας, τους βρήκαν με μεγάλο πλουτισμό που δεν δικαιολογείται, τους πίεσαν και κελάηδησαν».

Επιπλέον, ο πρωθυπουργός, μιλώντας στη ΚΟ του κόμματός του συμπεριφέρθηκε σαν κομισάριος που δήλωνε τις επί των ποινών αποφάσεις του για τη… δίκη της Μόσχας, την οποία έχει σχεδιάσει να κάνει σε βάρος των πολιτικών του αντιπάλων.

Ο κ. Τζανακόπουλος συμπληρώνει το παζλ της κρατικής αυθαιρεσίας και της περιφρόνησης κάθε άλλης εξουσίας πλην της κομματικής με την επίσκεψή του στον Άρειο Πάγο την ίδια στιγμή που έφταναν διαρροές στον Τύπο περί ολοκλήρωσης τμήματος της έρευνας για τη Novartis. Ακόμα διατυπώνεται η απορία για ποιο λόγο πήγε εκεί, με ποια ιδιότητα και τι ακριβώς επετεύχθη με την παρουσία του.

Η σχετική συζήτηση για την σύσταση προανακριτικής επιτροπής στην Βουλή ουδέν στοιχείο κόμισαν ενώ ο κ. Τσίπρας, ο οποίος μέχρι τότε εκδήλωνε με πομπώδες τρόπο, την βεβαιότητα για τις αποδείξεις που τεκμαίρουν την ενοχή των πολιτικών του αντιπάλων για το «μεγαλύτερο σκάνδαλο» της Μεταπολίτευσης στο πέρας της διαδικασίας ψέλλισε με όχι και τόσο σταθερό ύφος περί ανάληψης πολιτικής ευθύνης. Και όλα αυτά συμβαίνουν την ίδια περίοδο που η τουρκική επιθετικότητα κλιμακώνεται και ο κ. Ερντογάν υπόσχεται επιστράτευση των Τούρκων και θερμό καλοκαίρι. Η κυβέρνηση, που μιλάει υπέρ αδυνάτων αλλά εισπράττει επιδόματα ενοικίου, έχει προ πολλού ξεπεράσει τα όρια της ανευθυνότητας.

Εν κατακλείδι: Τα στοιχεία που συνθέτουν την εικόνα της αντιμετώπισης του θεσμού της Δικαιοσύνης σαν εργαλείο που κατασκευάζει έναν αντιδημοκρατικό οδοστρωτήρα είναι πολλά και όλα τους σημαντικά. Η κυβέρνηση, φυσικά, δεν ενδιαφέρεται να δώσει απαντήσεις διότι ουδέποτε αφιέρωσε έστω και λίγο από το χρόνο της σε θέματα δημοκρατικής ουσίας. Τη νοιάζει μόνο η διαιώνιση της παραμονής της στην εξουσία. Σύντομα θα διαπιστώσει πόσο πολύ έσφαλε στις εκτιμήσεις και τις επιδιώξεις της.

* Η Ζωή Ράπτη είναι δικηγόρος, LLm και γραμματέας Σχέσεων Κοινωνίας - Κόμματος της Νέας Δημοκρατίας