Το πάθος του σκηνοθέτη και φωτογράφου Νουρί Μπιλγκέ Τζεϊλάν για τα πορτρέτα
Ο Τούρκος σκηνοθέτης, φωτογράφος, κινηματογραφικός παραγωγός και σεναριογράφος, Nuri Bilge Ceylan (Νουρί Μπιλγκέ Τζεϊλάν), ο οποίος είναι πρόεδρος της κριτικής επιτροπής του φετινού Διεθνούς Φεστιβάλ Κινηματογράφου στη Σαγκάη μίλησε για το πάθος του για τα φωτογραφικά πορτρέτα.
Ο 60χρονος δημιουργός ταινιών, ο οποίος μοιράζεται τις πολύτιμες εμπειρίες του σε σεμινάριο στο πλαίσιο του 22ου Διεθνούς Φεστιβάλ Κινηματογράφου της Σαγκάης σε συνέντευξή του στο The Hollywood Reporter τόνισε ότι του αρέσει «να παρακολουθεί τον κόσμο γύρω του» και εξομολογήθηκε ότι «προτιμά να μην μιλάει πολύ».
Ο σκηνοθέτης, ο οποίος έχει βραβευθεί με τον Χρυσό Φοίνικα στο Φεστιβάλ Κινηματογράφου των Καννών το 2014 για την ταινία του «Χειμερία Νάρκη» δήλωσε ότι πλάθει κινηματογραφικούς χαρακτήρες με βάση την προσωπική του εμπειρία και την ανάγκη να εξερευνεί «τι σημαίνει να είσαι άνθρωπος».
«Ποτέ δεν παρακολουθώ ταινίες "επαγγελματικά". Είμαι πάντα σαν το κοινό, συναισθηματικά. Δεν έχω αυστηρά κριτήρια για αυτό που κάνει μια ταινία καλή. Μερικές φορές προσπαθώ να τα ορίσω, αλλά έπειτα μια ταινία έρχεται και με εκπλήσσει και πρέπει να τα απορρίψω. Έτσι είμαι ανοιχτός, εντελώς, σε όλα» υπογράμμισε.
Ο Νουρί Μπιλγκέ Τζεϊλάν απαντώντας στην ερώτηση πόσο εμπλέκεται συναισθηματικά όταν κινηματογραφεί ταινίες είπε ότι έχει πάντα ανησυχίες και φόβους. «Ποτέ δεν είσαι πραγματικά ικανοποιημένος με το αποτέλεσμα. Βρίσκεσαι εντελώς σε μια άγνωστη κατάσταση. Όταν ολοκληρώνεται μία ταινία, θέλεις να την ξεχάσεις το συντομότερο δυνατό. Ποτέ δεν βλέπω τις ταινίες μου ξανά» εξήγησε.
Ο Τζεϊλάν, ο οποίος σπούδαζε στο Πολυτεχνείο, αλλά τελικά ασχολήθηκε με τον κινηματογράφο, τόνισε ότι στο δεύτερο έτος στη Σχολή Μηχανικών ήταν ήδη φωτογράφος και προσπαθούσε να καταλάβει τι ήθελε να κάνει με τη ζωή μου. «Στη συνέχεια, όταν υπηρετούσα τη στρατιωτική μου θητεία, η τέχνη του κινηματογράφου μου φάνηκε ξαφνικά ότι ήταν κατάλληλη για μένα. Διάβαζα πολλά βιβλία, ήμουν πολύ μόνος μου» ανέφερε.
Απ’ όλα τα βιβλία η βιογραφία του Ρόμαν Πολάνσκι τον επηρέασε βαθύτατα.
«Μου έδειξε μια ζωή, που ξεκίνησε από το μηδέν, από τα στρατόπεδα συγκέντρωσης και έφθασε στο Χόλιγουντ. Μια περιπετειώδης ζωή. Νομίζω ότι μου έδειξε ότι θα μπορούσα να γίνω σκηνοθέτης. Στη συνέχεια πήγαινα σε κάθε πολιτιστικό κέντρο που μπορούσα να βρω και πήρα περισσότερα βιβλία, όλα τα τεχνικά βιβλία, όλα τα βιβλία του κινηματογράφου. Αποφάσισα να γίνω σκηνοθέτης» υπογράμμισε.
Ο Τούρκος σκηνοθέτης ανέφερε ότι είναι ακροατής και ότι δεν του αρέσει να μιλά.
«Πιθανότατα όσοι ακούν μπορούν να είναι καλύτεροι δημιουργοί ταινιών, επειδή μπορείς και συλλέγεις, μπορείς και παρατηρείς. Ένας ρεαλιστικός παρατηρητής της ζωής» είπε.
Αποκάλυψε ακόμη ότι υπάρχουν αυτοβιογραφικά στοιχεία στις ταινίες του. «Γνωρίζω τις λεπτομέρειες και πιστεύω ότι όλα μπορεί να είναι θέμα. Δεν αναζητώ ένα "ενδιαφέρον θέμα", γιατί η ζωή είναι πολύχρωμη για μένα» τόνισε.
Απαντώντας στην ερώτηση τι ενδιαφέρον βρίσκει στη δημιουργία φωτογραφικών πορτρέτων ο Νουρί Μπιλγκέ Τζεϊλάν σημείωσε:
«Νομίζω ότι το ανθρώπινο πρόσωπο είναι το πιο ενδιαφέρον τοπίο στον κόσμο. Το αγαπώ. Κάθε πρόσωπο είναι γεμάτο χιλιάδες ιστορίες».
Ο 60χρονος δημιουργός ταινιών, ο οποίος μοιράζεται τις πολύτιμες εμπειρίες του σε σεμινάριο στο πλαίσιο του 22ου Διεθνούς Φεστιβάλ Κινηματογράφου της Σαγκάης σε συνέντευξή του στο The Hollywood Reporter τόνισε ότι του αρέσει «να παρακολουθεί τον κόσμο γύρω του» και εξομολογήθηκε ότι «προτιμά να μην μιλάει πολύ».
Ο σκηνοθέτης, ο οποίος έχει βραβευθεί με τον Χρυσό Φοίνικα στο Φεστιβάλ Κινηματογράφου των Καννών το 2014 για την ταινία του «Χειμερία Νάρκη» δήλωσε ότι πλάθει κινηματογραφικούς χαρακτήρες με βάση την προσωπική του εμπειρία και την ανάγκη να εξερευνεί «τι σημαίνει να είσαι άνθρωπος».
«Ποτέ δεν παρακολουθώ ταινίες "επαγγελματικά". Είμαι πάντα σαν το κοινό, συναισθηματικά. Δεν έχω αυστηρά κριτήρια για αυτό που κάνει μια ταινία καλή. Μερικές φορές προσπαθώ να τα ορίσω, αλλά έπειτα μια ταινία έρχεται και με εκπλήσσει και πρέπει να τα απορρίψω. Έτσι είμαι ανοιχτός, εντελώς, σε όλα» υπογράμμισε.
Ο Νουρί Μπιλγκέ Τζεϊλάν απαντώντας στην ερώτηση πόσο εμπλέκεται συναισθηματικά όταν κινηματογραφεί ταινίες είπε ότι έχει πάντα ανησυχίες και φόβους. «Ποτέ δεν είσαι πραγματικά ικανοποιημένος με το αποτέλεσμα. Βρίσκεσαι εντελώς σε μια άγνωστη κατάσταση. Όταν ολοκληρώνεται μία ταινία, θέλεις να την ξεχάσεις το συντομότερο δυνατό. Ποτέ δεν βλέπω τις ταινίες μου ξανά» εξήγησε.
Ο Τζεϊλάν, ο οποίος σπούδαζε στο Πολυτεχνείο, αλλά τελικά ασχολήθηκε με τον κινηματογράφο, τόνισε ότι στο δεύτερο έτος στη Σχολή Μηχανικών ήταν ήδη φωτογράφος και προσπαθούσε να καταλάβει τι ήθελε να κάνει με τη ζωή μου. «Στη συνέχεια, όταν υπηρετούσα τη στρατιωτική μου θητεία, η τέχνη του κινηματογράφου μου φάνηκε ξαφνικά ότι ήταν κατάλληλη για μένα. Διάβαζα πολλά βιβλία, ήμουν πολύ μόνος μου» ανέφερε.
Απ’ όλα τα βιβλία η βιογραφία του Ρόμαν Πολάνσκι τον επηρέασε βαθύτατα.
«Μου έδειξε μια ζωή, που ξεκίνησε από το μηδέν, από τα στρατόπεδα συγκέντρωσης και έφθασε στο Χόλιγουντ. Μια περιπετειώδης ζωή. Νομίζω ότι μου έδειξε ότι θα μπορούσα να γίνω σκηνοθέτης. Στη συνέχεια πήγαινα σε κάθε πολιτιστικό κέντρο που μπορούσα να βρω και πήρα περισσότερα βιβλία, όλα τα τεχνικά βιβλία, όλα τα βιβλία του κινηματογράφου. Αποφάσισα να γίνω σκηνοθέτης» υπογράμμισε.
Ο Τούρκος σκηνοθέτης ανέφερε ότι είναι ακροατής και ότι δεν του αρέσει να μιλά.
«Πιθανότατα όσοι ακούν μπορούν να είναι καλύτεροι δημιουργοί ταινιών, επειδή μπορείς και συλλέγεις, μπορείς και παρατηρείς. Ένας ρεαλιστικός παρατηρητής της ζωής» είπε.
Αποκάλυψε ακόμη ότι υπάρχουν αυτοβιογραφικά στοιχεία στις ταινίες του. «Γνωρίζω τις λεπτομέρειες και πιστεύω ότι όλα μπορεί να είναι θέμα. Δεν αναζητώ ένα "ενδιαφέρον θέμα", γιατί η ζωή είναι πολύχρωμη για μένα» τόνισε.
Απαντώντας στην ερώτηση τι ενδιαφέρον βρίσκει στη δημιουργία φωτογραφικών πορτρέτων ο Νουρί Μπιλγκέ Τζεϊλάν σημείωσε:
«Νομίζω ότι το ανθρώπινο πρόσωπο είναι το πιο ενδιαφέρον τοπίο στον κόσμο. Το αγαπώ. Κάθε πρόσωπο είναι γεμάτο χιλιάδες ιστορίες».
