Το προηγούμενο βράδυ, σύμφωνα με τον αστικό μύθο, ο Γιάνης Βαρουφάκης έλεγε το περίφημο «αγάπη μου, έκλεισα τις τράπεζες» και το επόμενο μεσημέρι, στις 30 Ιουνίου ανακοίνωνε με κάθε επισημότητα «Δεν θα πληρώσουμε σήμερα τη δόση του ΔΝΤ».

Η ελληνική κυβέρνηση αποφάσιζε να μην προχωρήσει στην αποπληρωμή της δόσης των 1,5 δισ. ευρώ προς το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο. Λίγες ώρες αργότερα ο εκπρόσωπος Τύπου του Ταμείου, Τζέρι Ράις υπέγραφε την παρακάτω ανακοίνωση.

«Επιβεβαιώνω ότι η αποπληρωμή του ποσού ύψους 1,2 δισεκατομμυρίων Μονάδων Ειδικών Τραβηκτικών Δικαιωμάτων (περίπου 1,5 δισεκατομμύρια ευρώ), η οποία έπρεπε να γίνει σήμερα από την Ελλάδα προς στο ΔΝΤ, δεν έχει παραληφθεί.

Ενημερώσαμε το Διοικητικό Συμβούλιο ότι η Ελλάδα τώρα διατελεί σε καθυστέρηση της πληρωμής και ότι μπορεί να λάβει χρηματοδότηση από το ΔΝΤ μόνο μετά την καταβολή των καθυστερούμενων.

«Μπορώ επίσης να επιβεβαιώσω ότι το ΔΝΤ έλαβε σήμερα από τις Ελληνικές Αρχές ένα αίτημα για την παράταση της υποχρέωσης αποπληρωμής η οποία έληξε σήμερα, και η οποία θα προωθηθεί στο Διοικητικό Συμβούλιο εν ευθέτω χρόνω».

Το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο στην ανακοίνωσή του δεν έκανε λόγο για χρεοκοπία, επιλέγοντας να τοποθετήσει την Ελλάδα σε καθεστώς «καθυστέρησης πληρωμής» με τη χώρα μας όμως να μην γλιτώνει μία άλλη θλιβερή πρωτιά. Έγινε η μοναδική χώρα-μέλος της Ευρωζώνης που αθετεί πληρωμή της στο ΔΝΤ, η πρώτη ανεπτυγμένη χώρα που κάνει το ίδιο, με το όνομά της να φιγουράρει στον ίδιο κατάλογο με χώρες του Τρίτου Κόσμου όπως η Σομαλία, η Ζιμπάμπουε και το Σουδάν.

Η λέξη χρεοκοπία μπορεί να μην χρησιμοποιήθηκε από το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο, αλλά μία ημέρα αργότερα ερχόταν το Ευρωπαϊκό Ταμείο Χρηματοπιστωτικής Σταθερότητας (EFSF) να πει αυτό που δεν ήθελε κανείς να ακούσει.

Η Ελλάδα περιερχόταν σε καθεστώς «τεχνικής χρεοκοπίας» αφού η μη αποπληρωμή της δόσης προς το Ταμείο επηρέαζε ρήτρες που εμπεριέχονταν στα δάνεια του EFSF.

Την ίδια ώρα η Ελλάδα βρισκόταν κυριολεκτικά στον αέρα αφού μόλις άλλαζε η ημερομηνία και έμπαινε ο Ιούλιος εξέπνεε και το πρόγραμμα διάσωσης.

Οι υπουργοί Οικονομικών της Ευρωζώνης το ίδιο βράδυ εξέταζαν το αίτημα της ελληνικής κυβέρνησης για παράταση του προγράμματος που ήταν σε ισχύ. Το αποτέλεσμα της τηλεδιάσκεψης ανακοινωνόταν από τον πρόεδρο του Eurogroup, Γερούν Ντάισελμπλουμ, ο οποίος διευκρίνιζε ότι «το αίτημα του Έλληνα πρωθυπουργού την τελευταία στιγμή για την παράταση της τρέχουσας δανειακής σύμβασης υποβλήθηκε σε ώτα μη ακουόντων» προσθέτοντας ότι οποιαδήποτε συζήτηση για ένα νέο πρόγραμμα θα γινόταν μετά το δημοψήφισμα, κλείνοντας έτσι την πόρτα στην ελληνική κυβέρνηση.

Όλα αυτά την ώρα που οι τράπεζες και το Χρηματιστήριο ήταν κλειστά και είχαν επιβληθεί περιορισμοί στην κίνηση κεφαλαίων.

Από την άλλη οι ελπίδες της κυβέρνησης να ταρακουνηθούν οι αγορές από την ανακοίνωση του δημοψηφίσματος εξανεμίζονταν πολύ γρήγορα. Μετά το πρώτο –μικρό- σοκ της Δευτέρας και την πτώση της Δευτέρας, την επόμενη μέρα οι ασιατικές αγορές κινούνταν ανοδικά και στους ευρωπαϊκές αγορές υπήρχε τάση διόρθωσης. ΄

Το μήνυμα ήταν σαφές. Η Ελλάδα ήταν εγκλωβισμένη μέχρι το δημοψήφισμα, χωρίς χρηματοδότηση, με κλειστές τράπεζες και χωρίς να μπορεί να επηρεάσει την παγκόσμια οικονομία.