Τα κόμματα που «κατάπιε» το Μνημόνιο
Δημητρης Γιαννακοπουλος
Το ένα μετά το άλλο εξαφανίζονται από τον πολιτικό χάρτη κόμματα που εμφανίστηκαν την περίοδο του Μνημονίου με ανατρεπτικές διαθέσεις αρχικώς και πλήρως «συστημικές συμπεριφορές» τελικώς. Ο τελευταίος που έκλεισε την πόρτα ήταν προ ημερών ο Σταύρος Θεοδωράκης ο οποίος ανακοίνωσε την αναστολή λειτουργίας του Ποταμιού και την επιστροφή της κρατικής χρηματοδότησης όπως είχαν πράξει αναλόγως ο πρόεδρος του ΛΑΟΣ Γιώργος Καρατζαφέρης και πιο πίσω, τη δεκαετία του ’90, ο Κωστής Στεφανόπουλος με τη ΔΗΑΝΑ.
Τις ιστορικότερες απώλειες έχει καταγράψει το ΠΑΣΟΚ που πλέον έχει μετονομαστεί σε Κίνημα Αλλαγής (ΚΙΝΑΛ) και οδηγείται προς ένα ακόμη συνέδριο αναζήτησης προσανατολισμού. Στις εκλογές της 4ηςΟκτωβρίου 2009 με το σύνθημα «Λεφτά υπάρχουν» ο Γιώργος Παπανδρέου επικράτησε με 43,94% της ΝΔ του Κ. Καραμανλή και 2,5 χρόνια αργότερα το ΠΑΣΟΚ στις κάλπες της 6ης Μαϊου 2012 έχασε 30 μονάδες καταλήγοντας 3ο κόμμα με ποσοστό 13,18 % ενώ στο μεταξύ ο Γ. Παπανδρέου είχε παραδώσει τα κλειδιά της Χαρ. Τρικούπη στον Ευαγγ. Βενιζέλο και της χώρας στον μεταβατικό Λ. Παπαδήμο. Το ΠΑΣΟΚ συρρικνώθηκε περαιτέρω στο 12,28% στις επαναληπτικές εκλογές της 17ης Ιουνίου 2012, ενώ τον Ιανουάριο του 2015 τερμάτισε στην τελευταία θέση, την 7η μεταξύ των υπολοίπων κοινοβουλευτικών κομμάτων, με 4,68%. Τον Σεπτέμβριο του 2015 «ανάσανε» με το 6,28% και 4 περίπου χρόνια μετά, στάθηκε στο 8,1%.
ΛΑΟΣ
Ο Λαϊκός Ορθόδοξος Συναγερμός (ΛΑΟΣ) ήταν το πρώτο θύμα του Μνημονίου. Πρωτομπήκε στη Βουλή το 2007με 3,80%, αύξησε το ποσοστό του στο 5,62% το 2009 λαμβάνοντας και παραπάνω έδρες από τον Συνασπισμό που πλέον είχε περάσει στα χέρια του Αλ. Τσίπρα, ενώ η καθοδική του πορεία ήταν ραγδαία, ιδίως μετά τις επιλογές του Γ. Καρατζαφέρη α) να υπερψηφίσει το 1ο Μνημόνιο και β) να προτείνει και να στηρίξει τη μεταβατική κυβέρνηση του Λ. Παπαδήμου το 2011. Τον Μάιο του 2012 ο εν λόγω σχηματισμός έμεινε οριακά εκτός Βουλής (2,9%), τον επόμενο μήνα κατέγραψε κι άλλες απώλειες (1,58%) κι έκτοτε δεν είχε καμία απήχηση.
ΔΗΜΑΡ
Η ΔΗΜΑΡ είναι το μόνο αντιμνημονιακό δημιούργημα που φτιάχτηκε… εν κινήσει. Δηλαδή προέκυψε το καλοκαίρι του 2010, από την ανεξαρτητοποίηση 4 βουλευτών του ΣΥΝ με επικεφαλής τον Φώτη Κουβέλη. Στις πρώτες κάλπες του 2012 έλαβε 6,11%, στις δεύτερες 6,25% και μετά μπήκε στη συγκυβέρνηση ΝΔ -ΠΑΣΟΚ από την οποία αποχώρησε ένα χρόνο αργότερα επειδή περίμενε ότι ο Αντ. Σαμαράς θα προκήρυσσε εκλογές κι εκείνος ενδεχόμενα θα γινόταν «οικουμενικός πρωθυπουργός» ή κάτι τέτοιο. Η ΔΗΜΑΡ κατέληξε τον Ιανουάριο του 2015 στο 0,48%, κατόπιν συνεργάστηκε με το ΠΑΣΟΚ και σήμερα έχει επανέλθει στον ΣΥΡΙΖΑ. Μόνον ως «σφραγίδα» και προς εξυπηρέτηση των προσωπικών στόχων των Φ. Κουβέλη και του μετέπειτα αρχηγού της Θ. Θεοχαρόπουλου, του μοναδικού προέδρου που είναι ταυτόχρονα υπηρεσιακός διευθυντής άλλου κόμματος!
ΑΝΕΛ
Τη δραματικότερη τύχη επεφύλασσε η μοίρα στους Ανεξάρτητους Έλληνες του Πάνου Καμμένου. Πρόκειται για κατασκεύασμα των μέσων κοινωνικής δικτύωσης καθώς η διακήρυξη τους δημοσιεύτηκε τον Φεβρουάριο του 2012 στο Facebook λίγους μήνες μετά τη διαγραφή του κ. Καμμένου από τη ΝΔ. Οι δε «συλλογικές διαδικασίες» έγιναν και αυτές μέσω των social media με αποτέλεσμα τον Μάιο του 2012 οι ΑΝΕΛ να αποσπάσουν 10,62% εκλέγοντας 33 βουλευτές στη Βουλή της «μιας μέρας» που είχε συγκροτηθεί για την προκήρυξη των επόμενων εκλογών. Η πορεία προς τον πάτο άρχισε την ίδια περίοδο αφού τον Ιούνιο του 2012, σε διάστημα λίγων εβδομάδων δηλαδή, το ποσοστό των ΑΝΕΛ περιορίστηκε στο 7,5% χάνοντας 210.000 ψήφους.
Εξέλιξη
Ήταν τέτοια η δύναμη τότε του κ. Καμμένου που επέβαλε ως υπηρεσιακό πρωθυπουργό τον απερχόμενο πρόεδρο του ΣτΕ Π. Πικραμμένο, τον οποίο βεβαίως επιχείρησε να διασύρει μερικά χρόνια αργότερα χωρίς καμιάν αναστολή, εμπλέκοντας τον στην υπόθεση της Novartis. Τον Ιανουάριο του 2015 κατάφερε με πολλές απώλειες να ξαναμπεί στη Βουλή (4,75%), έκανε αμέσως συγκυβέρνηση με τον Αλ. Τσίπρα, «αγκάζαρε» το υπουργείο Άμυνας, ψήφισε το 3ο Μνημόνιο και παρέμεινε οριακά όρθιος στις Φθινοπωρινές κάλπες εκείνης της χρονιάς με 3,69%. Παρέμεινε στην ίδια θέση έως τις αρχές του 2019 όταν ολοκλήρωσε την αποστολή του και με το Σκοπιανό. Ο ίδιος καταψήφισε τη «Βόρεια Μακεδονία», οι περισσότεροι όμως βουλευτές του υπερψήφισαν και συνέχιζαν να στηρίζουν τον Αλ. Τσίπρα έως το τέλος. Κάποιοι μάλιστα ( Κουντουρά, Παπαχριστόπουλος, Ζουράρις, Κόκαλης) εξελέγησαν εσχάτως με το Ευρωψηοφδέλτιο και τα εθνικά ψηφοδέλτια του ΣΥΡΙΖΑ.
Ούτε καν…
Μετά το 0,8% των ΑΝΕΛ στις Ευρωεκλογές του Μαϊου 2019, ο πρόεδρος τους αποφάσισε να μη συμμετάσχει στις εθνικές δηλώνοντας: «Εργάστηκα ακούραστα για να οικοδομήσω εθνική ομοψυχία… Ξέρω πως μπορώ να είμαι πιο χρήσιμος εκτός του κοινοβουλίου παρά εντός». Κοντολογίς, από τις 671.325 ψήφους τον Μάιο του 2012, 7 χρόνια αργότερα οι ΑΝΕΛ αποδεκατίστηκαν αφού επιλέχθηκαν μόλις από 45.148 πολίτες.
Χρυσή Αυγή
Σε διάστημα έξι εβδομάδων μεταξύ των φετινών Ευρωεκλογών και των εθνικών, η Χρυσή Αυγή έχασε 100. 000 ψήφους και τέθηκε εκτός Βουλής έπειτα από 7 χρόνια παρουσίας . Συγκεκριμένα στις Ευρωκάλπες της 26ης Μαϊου έλαβε 275.821 ψήφους και 4,88% εκλέγοντας δύο ευρωβουλευτές (σς ο Γ. Λαγός ανεξαρτητοποιήθηκε) και στις εθνικές της 7ης Ιουλίου κατέγραψε ραγδαία πτώση στο 2,93% (165.709 σταυρούς). Όσο θεαματική ήταν η άνοδος της άλλο τόσο αιφνίδια και θεαματική είναι η πτώση της. Το κόμμα του κ. Μιχαλολιάκου κατήλθε για πρώτη φορά στις Ευρωεκλογές του 1994 με υποψήφιο τον ίδιο. Κατετάγη στην 19η θέση με ποσοστό 0,11% ενώ στις βουλευτικές του 1996 είχε ακόμη μικρότερη αποδοχή, 0,07%. Ομοίως χαμηλά κινήθηκε έως και το 2009 με 0,46% στις Ευρωεκλογές και 0,29% στις εθνικές.
Το άλμα και η πτώση
Στις πρόωρες εκλογές της 6ης Μαϊου 2012, «εκτινάχθηκε» στο 6,97% και στις επαναληπτικές της 18ης Ιουνίου με 425.990 σταυρούς και 6,92% εξελέγη 5ο κόμμα καταλαμβάνοντας 17 έδρες στη Βουλή. Παρά το γεγονός ότι την τριετία 2012-2015 μεσολάβησαν δραματικές εξελίξεις και βουλευτές της ΧΑ όπως και ο Ν. Μιχαλολιάκος προφυλακίστηκαν επί 1 περίπου έτος, εν τούτοις τον Ιανουάριο του 2015, εξασφάλισε 6,28% (388.186 ψήφους) και 17 έδρες. Εννέα μήνες αργότερα «σφράγισε» την 3η θέση στη Βουλή αυξάνοντας κατά μία, στις 18, τις έδρες της. Μία φορά, υπερέβη τις 500.000 ψήφους, στις Ευρωεκλογές του 2014 (ποσοστό 9,94% και 536.913 σταυροί) εκλέγοντας 3 ευρωβουλευτές, τους Ελ. Συναδινό, Γ. Επιτήδειο και Λ. Φουντούλη, οι οποίοι ανεξαρτητοποιήθηκαν σταδιακά από το 2018 έως το 2019. Η καταγραφή της περιορισμένης δυναμικής της ΧΑ είχε ξεκινήσει από την περίοδο της Συμφωνίας των Πρεσπών και κορυφώθηκε με την αποχώρηση των 3 ευρωβουλευτών της.
Ποτάμι
Κατεξοχήν συγκυριακός φορέας το Ποτάμι, μπορεί να άρχισε και να τέλειωσε νωρίτερα σε σχέση με τα άλλα μικρο - κόμματα, ωστόσο βουλευτές του πρόλαβαν να ψηφίσουν μνημονιακά νομοσχέδια, Συμφωνία Πρεσπών κι ένα σωρό ακόμη νόμους που αναδιαμόρφωσαν τον θεσμικό χάρτη της χώρας προκαλώντας τεράστια κοινωνική ζημιά. Συστήθηκε 3 μήνες πριν τις Ευρωεκλογές του 2014 με τον Σταύρο Θεοδωράκη να κοινωνεί τον πολιτικό του λόγο πάνω σε μια βέσπα και φορώντας ένα σακίδιο στην πλάτη. Δοκιμάστηκε στις Ευρωεκλογές όπου κατέλαβε ποσοστό 6,6% το οποίο διατήρησε πάνω – κάτω (6,05%) στις εθνικές κάλπες του Ιανουαρίου του 2015. Τότε ο κ. Θεοδωράκης είχε δώσει την εντύπωση ότι θα συγκυβερνούσε με τον Αλ. Τσίπρα αλλά υπαναχώρησε διαφωνώντας με τη συμμετοχή του κ. Καμμένου, παρότι εκ των προτέρων - ως έμπειρος δημοσιογράφος – έβλεπε ότι ΣΥΡΙΖΑ και ΑΝΕΛ πήγαιναν αγκαλιά και πλάι – πλάι. Οι ψηφοφόροι του άρχισαν να αμφιβάλλουν και σε 9 μήνες (επαναληπτικές 2015) τον «έριξαν» στο 4.09%.
Αντίστροφη μέτρηση
Η αντίστροφη μέτρηση είχε αρχίσει κι αυτό δεν προέκυπτε μόνον στις μετρήσεις αλλά και από τις κινήσεις του ίδιου του κ. Θεοδωράκη που πότε έριχνε «γέφυρες» προς τη Νέα Δημοκρατία και πότε συνεργαζόταν με το ΠΑΣΟΚ το οποίο στο μεταξύ άλλαζε ονόματα και σύμβολα για να κρατήσει το ΠΟΤΑΜΙ στην κεντροαριστερή στροφή που πραγματοποιούσε. Τον Σεπτέμβριου του 2017 μάλιστα ο κ. Θεοδωράκης είχε βάλει υποψήφιος για αρχηγός σε αυτόν τον ετερόμορφο πολύ- σχηματισμό κομμάτων αλλά εξελέγη 4ος με πρώτη την κ. Γεννηματά. Κάπως έτσι πέρασαν κοντά 5 χρόνια για τον κ. Θεοδωράκη και τους «Ποταμίσιους» στα έδρανα της Βουλής. Στις Ευρωεκλογές του 2019 έλαβε μόλις 1,52% και στις εθνικές δεν κατέβηκε καν, ακολουθώντας το παράδειγμα του κ. Καμμένου. Τουλάχιστον πρόλαβε να καταθέσει τη «σφραγίδα».
Ένωση Κεντρώων
Πολλές ιδιαιτερότητες έχει και η Ένωση Κεντρώων του Βασίλη Λεβέντη. Συστήθηκε το 1992 από τον κ. Λεβέντη σε συνεργασία με το «Κέντρο» του Γιώργου Παπανδρέου, ετεροθαλούς αδελφού του Ανδρέα Παπανδρέου («εγώ είμαι της Κυβέλης και ο αδελφός μου της Μινέικο» έλεγε τότε για να τον ξεχωρίζουν). Ο κ. Λεβέντης περίμενε δεκαετίες μέχρι να μπει στη Βουλή στις α 20 Σεπτεμβρίου 2015 εξασφαλίζοντας οριακή είσοδο με ποσοστό 3,43%. Από το 2017 έως τις εκλογές του περασμένου Ιουλίου, οι βουλευτές του «σκόρπισαν» στις γύρω πτέρυγες της Ολομέλειας. Παρά το ότι η δύναμη της «Ένωσης» έπεσε στο 1,24% εν τούτοις ο κ. Λεβέντης δεν το βάζει κάτω. Δηλώνει ότι θα επανέλθει και φυσικά ότι δεν θα παραιτηθεί αφού ουδείς τόλμησε ποτέ να τον αμφισβητήσει.
Τις ιστορικότερες απώλειες έχει καταγράψει το ΠΑΣΟΚ που πλέον έχει μετονομαστεί σε Κίνημα Αλλαγής (ΚΙΝΑΛ) και οδηγείται προς ένα ακόμη συνέδριο αναζήτησης προσανατολισμού. Στις εκλογές της 4ηςΟκτωβρίου 2009 με το σύνθημα «Λεφτά υπάρχουν» ο Γιώργος Παπανδρέου επικράτησε με 43,94% της ΝΔ του Κ. Καραμανλή και 2,5 χρόνια αργότερα το ΠΑΣΟΚ στις κάλπες της 6ης Μαϊου 2012 έχασε 30 μονάδες καταλήγοντας 3ο κόμμα με ποσοστό 13,18 % ενώ στο μεταξύ ο Γ. Παπανδρέου είχε παραδώσει τα κλειδιά της Χαρ. Τρικούπη στον Ευαγγ. Βενιζέλο και της χώρας στον μεταβατικό Λ. Παπαδήμο. Το ΠΑΣΟΚ συρρικνώθηκε περαιτέρω στο 12,28% στις επαναληπτικές εκλογές της 17ης Ιουνίου 2012, ενώ τον Ιανουάριο του 2015 τερμάτισε στην τελευταία θέση, την 7η μεταξύ των υπολοίπων κοινοβουλευτικών κομμάτων, με 4,68%. Τον Σεπτέμβριο του 2015 «ανάσανε» με το 6,28% και 4 περίπου χρόνια μετά, στάθηκε στο 8,1%.
ΛΑΟΣ
Ο Λαϊκός Ορθόδοξος Συναγερμός (ΛΑΟΣ) ήταν το πρώτο θύμα του Μνημονίου. Πρωτομπήκε στη Βουλή το 2007με 3,80%, αύξησε το ποσοστό του στο 5,62% το 2009 λαμβάνοντας και παραπάνω έδρες από τον Συνασπισμό που πλέον είχε περάσει στα χέρια του Αλ. Τσίπρα, ενώ η καθοδική του πορεία ήταν ραγδαία, ιδίως μετά τις επιλογές του Γ. Καρατζαφέρη α) να υπερψηφίσει το 1ο Μνημόνιο και β) να προτείνει και να στηρίξει τη μεταβατική κυβέρνηση του Λ. Παπαδήμου το 2011. Τον Μάιο του 2012 ο εν λόγω σχηματισμός έμεινε οριακά εκτός Βουλής (2,9%), τον επόμενο μήνα κατέγραψε κι άλλες απώλειες (1,58%) κι έκτοτε δεν είχε καμία απήχηση.
ΔΗΜΑΡ
Η ΔΗΜΑΡ είναι το μόνο αντιμνημονιακό δημιούργημα που φτιάχτηκε… εν κινήσει. Δηλαδή προέκυψε το καλοκαίρι του 2010, από την ανεξαρτητοποίηση 4 βουλευτών του ΣΥΝ με επικεφαλής τον Φώτη Κουβέλη. Στις πρώτες κάλπες του 2012 έλαβε 6,11%, στις δεύτερες 6,25% και μετά μπήκε στη συγκυβέρνηση ΝΔ -ΠΑΣΟΚ από την οποία αποχώρησε ένα χρόνο αργότερα επειδή περίμενε ότι ο Αντ. Σαμαράς θα προκήρυσσε εκλογές κι εκείνος ενδεχόμενα θα γινόταν «οικουμενικός πρωθυπουργός» ή κάτι τέτοιο. Η ΔΗΜΑΡ κατέληξε τον Ιανουάριο του 2015 στο 0,48%, κατόπιν συνεργάστηκε με το ΠΑΣΟΚ και σήμερα έχει επανέλθει στον ΣΥΡΙΖΑ. Μόνον ως «σφραγίδα» και προς εξυπηρέτηση των προσωπικών στόχων των Φ. Κουβέλη και του μετέπειτα αρχηγού της Θ. Θεοχαρόπουλου, του μοναδικού προέδρου που είναι ταυτόχρονα υπηρεσιακός διευθυντής άλλου κόμματος!
ΑΝΕΛ
Τη δραματικότερη τύχη επεφύλασσε η μοίρα στους Ανεξάρτητους Έλληνες του Πάνου Καμμένου. Πρόκειται για κατασκεύασμα των μέσων κοινωνικής δικτύωσης καθώς η διακήρυξη τους δημοσιεύτηκε τον Φεβρουάριο του 2012 στο Facebook λίγους μήνες μετά τη διαγραφή του κ. Καμμένου από τη ΝΔ. Οι δε «συλλογικές διαδικασίες» έγιναν και αυτές μέσω των social media με αποτέλεσμα τον Μάιο του 2012 οι ΑΝΕΛ να αποσπάσουν 10,62% εκλέγοντας 33 βουλευτές στη Βουλή της «μιας μέρας» που είχε συγκροτηθεί για την προκήρυξη των επόμενων εκλογών. Η πορεία προς τον πάτο άρχισε την ίδια περίοδο αφού τον Ιούνιο του 2012, σε διάστημα λίγων εβδομάδων δηλαδή, το ποσοστό των ΑΝΕΛ περιορίστηκε στο 7,5% χάνοντας 210.000 ψήφους.
Εξέλιξη
Ήταν τέτοια η δύναμη τότε του κ. Καμμένου που επέβαλε ως υπηρεσιακό πρωθυπουργό τον απερχόμενο πρόεδρο του ΣτΕ Π. Πικραμμένο, τον οποίο βεβαίως επιχείρησε να διασύρει μερικά χρόνια αργότερα χωρίς καμιάν αναστολή, εμπλέκοντας τον στην υπόθεση της Novartis. Τον Ιανουάριο του 2015 κατάφερε με πολλές απώλειες να ξαναμπεί στη Βουλή (4,75%), έκανε αμέσως συγκυβέρνηση με τον Αλ. Τσίπρα, «αγκάζαρε» το υπουργείο Άμυνας, ψήφισε το 3ο Μνημόνιο και παρέμεινε οριακά όρθιος στις Φθινοπωρινές κάλπες εκείνης της χρονιάς με 3,69%. Παρέμεινε στην ίδια θέση έως τις αρχές του 2019 όταν ολοκλήρωσε την αποστολή του και με το Σκοπιανό. Ο ίδιος καταψήφισε τη «Βόρεια Μακεδονία», οι περισσότεροι όμως βουλευτές του υπερψήφισαν και συνέχιζαν να στηρίζουν τον Αλ. Τσίπρα έως το τέλος. Κάποιοι μάλιστα ( Κουντουρά, Παπαχριστόπουλος, Ζουράρις, Κόκαλης) εξελέγησαν εσχάτως με το Ευρωψηοφδέλτιο και τα εθνικά ψηφοδέλτια του ΣΥΡΙΖΑ.
Ούτε καν…
Μετά το 0,8% των ΑΝΕΛ στις Ευρωεκλογές του Μαϊου 2019, ο πρόεδρος τους αποφάσισε να μη συμμετάσχει στις εθνικές δηλώνοντας: «Εργάστηκα ακούραστα για να οικοδομήσω εθνική ομοψυχία… Ξέρω πως μπορώ να είμαι πιο χρήσιμος εκτός του κοινοβουλίου παρά εντός». Κοντολογίς, από τις 671.325 ψήφους τον Μάιο του 2012, 7 χρόνια αργότερα οι ΑΝΕΛ αποδεκατίστηκαν αφού επιλέχθηκαν μόλις από 45.148 πολίτες.
Χρυσή Αυγή
Σε διάστημα έξι εβδομάδων μεταξύ των φετινών Ευρωεκλογών και των εθνικών, η Χρυσή Αυγή έχασε 100. 000 ψήφους και τέθηκε εκτός Βουλής έπειτα από 7 χρόνια παρουσίας . Συγκεκριμένα στις Ευρωκάλπες της 26ης Μαϊου έλαβε 275.821 ψήφους και 4,88% εκλέγοντας δύο ευρωβουλευτές (σς ο Γ. Λαγός ανεξαρτητοποιήθηκε) και στις εθνικές της 7ης Ιουλίου κατέγραψε ραγδαία πτώση στο 2,93% (165.709 σταυρούς). Όσο θεαματική ήταν η άνοδος της άλλο τόσο αιφνίδια και θεαματική είναι η πτώση της. Το κόμμα του κ. Μιχαλολιάκου κατήλθε για πρώτη φορά στις Ευρωεκλογές του 1994 με υποψήφιο τον ίδιο. Κατετάγη στην 19η θέση με ποσοστό 0,11% ενώ στις βουλευτικές του 1996 είχε ακόμη μικρότερη αποδοχή, 0,07%. Ομοίως χαμηλά κινήθηκε έως και το 2009 με 0,46% στις Ευρωεκλογές και 0,29% στις εθνικές.
Το άλμα και η πτώση
Στις πρόωρες εκλογές της 6ης Μαϊου 2012, «εκτινάχθηκε» στο 6,97% και στις επαναληπτικές της 18ης Ιουνίου με 425.990 σταυρούς και 6,92% εξελέγη 5ο κόμμα καταλαμβάνοντας 17 έδρες στη Βουλή. Παρά το γεγονός ότι την τριετία 2012-2015 μεσολάβησαν δραματικές εξελίξεις και βουλευτές της ΧΑ όπως και ο Ν. Μιχαλολιάκος προφυλακίστηκαν επί 1 περίπου έτος, εν τούτοις τον Ιανουάριο του 2015, εξασφάλισε 6,28% (388.186 ψήφους) και 17 έδρες. Εννέα μήνες αργότερα «σφράγισε» την 3η θέση στη Βουλή αυξάνοντας κατά μία, στις 18, τις έδρες της. Μία φορά, υπερέβη τις 500.000 ψήφους, στις Ευρωεκλογές του 2014 (ποσοστό 9,94% και 536.913 σταυροί) εκλέγοντας 3 ευρωβουλευτές, τους Ελ. Συναδινό, Γ. Επιτήδειο και Λ. Φουντούλη, οι οποίοι ανεξαρτητοποιήθηκαν σταδιακά από το 2018 έως το 2019. Η καταγραφή της περιορισμένης δυναμικής της ΧΑ είχε ξεκινήσει από την περίοδο της Συμφωνίας των Πρεσπών και κορυφώθηκε με την αποχώρηση των 3 ευρωβουλευτών της.
Ποτάμι
Κατεξοχήν συγκυριακός φορέας το Ποτάμι, μπορεί να άρχισε και να τέλειωσε νωρίτερα σε σχέση με τα άλλα μικρο - κόμματα, ωστόσο βουλευτές του πρόλαβαν να ψηφίσουν μνημονιακά νομοσχέδια, Συμφωνία Πρεσπών κι ένα σωρό ακόμη νόμους που αναδιαμόρφωσαν τον θεσμικό χάρτη της χώρας προκαλώντας τεράστια κοινωνική ζημιά. Συστήθηκε 3 μήνες πριν τις Ευρωεκλογές του 2014 με τον Σταύρο Θεοδωράκη να κοινωνεί τον πολιτικό του λόγο πάνω σε μια βέσπα και φορώντας ένα σακίδιο στην πλάτη. Δοκιμάστηκε στις Ευρωεκλογές όπου κατέλαβε ποσοστό 6,6% το οποίο διατήρησε πάνω – κάτω (6,05%) στις εθνικές κάλπες του Ιανουαρίου του 2015. Τότε ο κ. Θεοδωράκης είχε δώσει την εντύπωση ότι θα συγκυβερνούσε με τον Αλ. Τσίπρα αλλά υπαναχώρησε διαφωνώντας με τη συμμετοχή του κ. Καμμένου, παρότι εκ των προτέρων - ως έμπειρος δημοσιογράφος – έβλεπε ότι ΣΥΡΙΖΑ και ΑΝΕΛ πήγαιναν αγκαλιά και πλάι – πλάι. Οι ψηφοφόροι του άρχισαν να αμφιβάλλουν και σε 9 μήνες (επαναληπτικές 2015) τον «έριξαν» στο 4.09%.
Αντίστροφη μέτρηση
Η αντίστροφη μέτρηση είχε αρχίσει κι αυτό δεν προέκυπτε μόνον στις μετρήσεις αλλά και από τις κινήσεις του ίδιου του κ. Θεοδωράκη που πότε έριχνε «γέφυρες» προς τη Νέα Δημοκρατία και πότε συνεργαζόταν με το ΠΑΣΟΚ το οποίο στο μεταξύ άλλαζε ονόματα και σύμβολα για να κρατήσει το ΠΟΤΑΜΙ στην κεντροαριστερή στροφή που πραγματοποιούσε. Τον Σεπτέμβριου του 2017 μάλιστα ο κ. Θεοδωράκης είχε βάλει υποψήφιος για αρχηγός σε αυτόν τον ετερόμορφο πολύ- σχηματισμό κομμάτων αλλά εξελέγη 4ος με πρώτη την κ. Γεννηματά. Κάπως έτσι πέρασαν κοντά 5 χρόνια για τον κ. Θεοδωράκη και τους «Ποταμίσιους» στα έδρανα της Βουλής. Στις Ευρωεκλογές του 2019 έλαβε μόλις 1,52% και στις εθνικές δεν κατέβηκε καν, ακολουθώντας το παράδειγμα του κ. Καμμένου. Τουλάχιστον πρόλαβε να καταθέσει τη «σφραγίδα».
Ένωση Κεντρώων
Πολλές ιδιαιτερότητες έχει και η Ένωση Κεντρώων του Βασίλη Λεβέντη. Συστήθηκε το 1992 από τον κ. Λεβέντη σε συνεργασία με το «Κέντρο» του Γιώργου Παπανδρέου, ετεροθαλούς αδελφού του Ανδρέα Παπανδρέου («εγώ είμαι της Κυβέλης και ο αδελφός μου της Μινέικο» έλεγε τότε για να τον ξεχωρίζουν). Ο κ. Λεβέντης περίμενε δεκαετίες μέχρι να μπει στη Βουλή στις α 20 Σεπτεμβρίου 2015 εξασφαλίζοντας οριακή είσοδο με ποσοστό 3,43%. Από το 2017 έως τις εκλογές του περασμένου Ιουλίου, οι βουλευτές του «σκόρπισαν» στις γύρω πτέρυγες της Ολομέλειας. Παρά το ότι η δύναμη της «Ένωσης» έπεσε στο 1,24% εν τούτοις ο κ. Λεβέντης δεν το βάζει κάτω. Δηλώνει ότι θα επανέλθει και φυσικά ότι δεν θα παραιτηθεί αφού ουδείς τόλμησε ποτέ να τον αμφισβητήσει.
