Κοροναϊός - Καραντίνα στα πέρατα του κόσμου: Συγκλονίζουν οι μαρτυρίες Ελλήνων του εξωτερικού

ΕΡΑΤΩ ΜΠΑΣΕΑ

ΡΕΓΚΕΝΣΜΠΟΥΡΚ, ΓΕΡΜΑΝΙΑ


«Ήρθαμε εδώ από την Αγγλία»

Βρισκόμαστε σε καραντίνα. Έξω η ζωή κυλά με αργούς ρυθμούς. Μόνο τα σουπερμάρκετ, τα φαρμακεία και τα ταχυδρομεία είναι ανοιχτά, υπό όρους. Στο πάτωμα κόκκινες ταινίες ορίζουν την απόσταση που οφείλουμε να τηρούμε από τους διπλανούς μας.

Tα πρωινά δουλεύω από το σπίτι και συναντώ συναδέλφους και πελάτες μέσω Microsoft Teams. Το απόγευμα είναι η ώρα του περιπάτου κατά μήκος του Δούναβη, ενώ αργότερα μιλώ με τους δικούς μου σε όλον τον κόσμο μέσω Facebook, WhatsApp και Viber. Μέχρι και τα γενέθλια μιας εξάχρονης φίλης γιορτάσαμε διαδικτυακά με τον Πειραιά, την Αθήνα και το Μάντσεστερ! Ήρθαμε στη Γερμανία από την Αγγλία, όταν η εκεί κυβέρνηση μιλούσε για την επικίνδυνη θεωρία της «ανοσίας της αγέλης» και η Οξφόρδη κατέγραφε το πρώτο της κρούσμα. Η Ελλάδα έλαβε προληπτικά μέτρα έγκαιρα, παρόμοια με τη Γερμανία. Ο Σωτήρης Τσιόδρας και η ομάδα του είναι η έγκυρη πηγή ενημέρωσης και η νηφάλια, ανθρώπινη φωνή που χρειαζόμαστε όλοι να ακούμε για να κατανοήσουμε το ακατανόητο της ανθρώπινης κατάστασης σήμερα.

ΕΝΚΕΛΕΙΝΤΑ ΠΕΤΡΟ

ΜΟΥΣΙΚΟΣ, ΑΒΕΛΙΝΟ, ΙΤΑΛΙΑ


«Έγινε υποτίμηση του προβλήματος»

Μαζί με την οικογένειά μου διανύουμε την 21η ημέρα καραντίνας.
Παρότι στην περιοχή μας δεν υπάρχουν ιδιαίτερα πολλά κρούσματα, αυτό δεν μας καθησυχάζει, καθώς η εξάπλωση τριγύρω είναι πλέον ραγδαία.

Ως γνωστόν, η Ιταλία αποτελεί τη χώρα με τα περισσότερα θύματα. Όμως είναι εξίσου γνωστό πως το εθνικό σύστημα υγείας, παρά τον αυξημένο αριθμό κρουσμάτων, λειτουργεί σωστά. Αναπόφευκτα υπάρχουν ελλείψεις προσωπικού και μηχανημάτων. Η κυβέρνηση κάνει ό,τι είναι δυνατόν για να υποστηρίξει τους πολίτες. Τα μέτρα είναι ορθώς αυστηρά και θα έπρεπε να είχαν ληφθεί νωρίτερα. Υπήρξε μια αρχική υποτίμηση του προβλήματος, τόσο από το κράτος όσο κι από τους πολίτες, και αυτό κόστισε... πολύ! Τώρα πλέον η εικόνα είναι τελείως διαφορετική, καθώς οι αριθμοί τρομάζουν. Η Ιταλία, από τη μία, αποτέλεσε παράδειγμα αυστηρών μέτρων για την Ελλάδα, αλλά από την άλλη ευτυχώς αποτέλεσε παράδειγμα προς αποφυγή ως προς την καθυστερημένη αντίδραση. Θεωρώ πως η Ελλάδα είναι από τις χώρες που έλαβαν αυστηρά μέτρα αρκετά έγκαιρα και, όπως φαίνεται και εύχομαι, αυτό αποδεικνύεται αποτελεσματικό.

ΑΡΕΤΗ ΜΠΕΛΟΥ

ΨΥΧΙΑΤΡΟΣ, ΟΥΨΑΛΑ, ΣΟΥΗΔΙΑ


«Αρνούνται να συζητήσουν ένα κακό σενάριο»

Από τις αρχές Μαρτίου, οι Ελληνες της Σουηδίας παρακολουθούμε εμβρόντητοι την αυθαίρετη αισιοδοξία που εκφραζόταν από τον επιδημιολόγο της χώρας: «Πρόκειται για μια απλή γρίπη».

Όταν όλη η υπόλοιπη Ευρώπη άρχισε να αντιδρά (ή και να υπερβάλλει - κανείς δεν ξέρει να πει ακόμη), η Σουηδία, με μηδέν ανακλαστικά, αρνιόταν να καταστρώσει έστω ένα Ρlan B. Για πρώτη φορά, αρνήθηκαν να συζητήσουν ένα κακό σενάριο. Ίσως γιατί είναι αποφασισμένοι να πληρώσουν κάθε τίμημα σε ζωές προκειμένου να σώσουν ό,τι σώζεται και η πλειονότητα των Σουηδών δέχεται σιωπηρά τη σύμβαση. Μεγάλο μέρος της ειδησεογραφίας αφορά στην απόλυση εποχικού προσωπικού από τη Volvo, την SAS και το Liseberg, στις συνέπειες από την ακύρωση της Eurovision και του ενδεχόμενου κλεισίματος των χιονοδρομικών κέντρων για το Πάσχα. Ζούμε σε μια χώρα όπου οι συναισθηματισμοί δεν κυριαρχούν και κανείς δεν τολμάει να πει αυτό που νιώθει. Ίσως δεν τολμούν καν να πουν ότι συμφωνούν. Δεν είμαστε σε καραντίνα, αλλά ο καθένας μας προσπαθεί να προστατευτεί. Ίσως γι’ αυτό μένουμε με το βλέμμα στραμμένο στην Ελλάδα. Γιατί έχουμε την ανάγκη να μοιραστούμε την ανθρωπιά και τις αγωνίες της. Γιατί καταλαβαίνουμε τις ζαβολιές και τους ηρωισμούς των «φυλακισμένων» στην καραντίνα Ελλήνων. Και τους καμαρώνουμε. Και τους ζηλεύουμε.

ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ ΚΟΚΚΙΝΟΣ

ΚΤΗΝΙΑΤΡΟΣ, ΝΙΟΥΜΑΡΚΕΤ, ΑΓΓΛΙΑ


«Είμαι περιορισμένος στο σπίτι μου»

Σήμερα συμπληρώνεται μία εβδομάδα από το διάγγελμα του πρωθυπουργού Μπ. Τζόνσον για εφαρμογή lockdown στο Ην. Βασίλειο.

Παρότι τα μέτρα θεωρούνται επαρκή, λήφθηκαν με σοβαρή καθυστέρηση σε σχέση με την υπόλοιπη Ευρώπη, ενώ η υπακοή στα μέτρα θεωρώ ότι δεν ήταν άμεση, αφού υπάρχει ακόμα αρκετός κόσμος που κυκλοφορεί. Μπορώ να πω ότι οι επιχειρήσεις της γειτονιάς μου παραμένουν κλειστές μετά την εξαγγελία του lockdown. Η κίνηση από αυτοκίνητα είναι μειωμένη μεν, αλλά υπαρκτή. Ακόμα και 2-3 ημέρες πριν από το lockdown o κόσμος ζούσε μια φυσιολογική ζωή. Για τον ίδιο λόγο, ο πανικός άργησε να αποτυπωθεί στα ράφια των καταστημάτων λιανικής, όπου πλέον είδη πρώτης (και μη) ανάγκης είναι συχνά σε έλλειψη (π.χ. ζυμαρικά, δημητριακά, ψωμί, χαρτιά και απολυμαντικά). Πλέον, ο κόσμος συμμορφώνεται και γι’ αυτό σχηματίζονται αραιές ουρές στις εισόδους των καταστημάτων. Οι Νοτιοευρωπαίοι συνάδελφοί μου φάνηκαν πιο ευαισθητοποιημένοι και όλοι λαμβάνουμε μέτρα, όπως αυτά που εξαγγέλθηκαν σε χώρες όπως η Ελλάδα και η Ιταλία τουλάχιστον 10-15 ημέρες πριν από την εξαγγελία του lockdown. Προσωπικά, η τελευταία εβδομάδα με βρήκε κυρίως περιορισμένο σπίτι. Στη δουλειά μου βλέπαμε μόνο αυστηρώς επείγοντα περιστατικά.

ΠΑΝΟΣ ΤΑΣΙΟΠΟΥΛΟΣ

ΥΠΕΥΘΥΝΟΣ MARTENS CENTER, ΒΕΛΓΙΟ


«Υπήρξαν και ‘’κορόνα-πάρτι’’»

Προφανώς, το πρωταρχικό μέλημα της κυβέρνησης του Βελγίου και των τοπικών Αρχών στις Βρυξέλλες είναι η υγεία των πολιτών.

Δυστυχώς, όμως, τα πρώτα περιοριστικά μέτρα ελήφθησαν στις 14 Μαρτίου, αργότερα από την Ελλάδα (09/03). Σήμερα (31/03) ο αριθμός των κρουσμάτων είναι 12.775 και 705 οι νεκροί. Ο κόσμος εδώ είχε ξεκινήσει από τις αρχές Μαρτίου να εφοδιάζεται με διάφορα προϊόντα. Κάποιες ημέρες πριν και μετά την ανακοίνωση των πρώτων μέτρων αρκετά μεγάλα καταστήματα τροφίμων παρουσίασαν ελλείψεις σε είδη υγιεινής και καθαρισμού, καθώς και σε τυποποιημένες τροφές. Υπήρξαν περιπτώσεις διοργάνωσης «κορόνα-πάρτι» το τελευταίο βράδυ πριν από το κλείσιμο των μαγαζιών. Αρκετές φορές επενέβη η Αστυνομία. Τις τελευταίες δύο εβδομάδες, ελάχιστος κόσμος πηγαίνει στη δουλειά του. Τα όργανα της Ε.Ε. έχουν και αυτά κλείσει. Εντούτοις, παρατηρείται το φαινόμενο -λόγω της ασυνήθιστης καλοκαιρίας- πολύς κόσμος να συνωστίζεται στα πάρκα. Οταν πέφτει ο ήλιος, όμως, οι Βρυξέλλες μοιάζουν με ερημωμένη πόλη. Κάθε βράδυ στις 20.00, ο κόσμος αφιερώνει μερικά λεπτά επευφημώντας όλους εκείνους τους ανθρώπους που δίνουν τη μάχη ενάντια στον «αόρατο εχθρό». Υπάρχει η ελπίδα ότι η Ευρώπη και ο κόσμος θα το ξεπεράσουν αυτό γρήγορα. Μέχρι τότε «Μένουμε σπίτι».

ΟΛΓΑ ΑΛΕΞΟΠΟΥΛΟΥ

ΖΩΓΡΑΦΟΣ, ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥΠΟΛΗ


«Σκέφτομαι την πανώλη επί Ιουστινιανού»

Κοιτάω από το παράθυρο του σπιτιού μας, όπου είμαστε κλεισμένοι εδώ και σχεδόν τρεις εβδομάδες, και βλέπω την Αγια-Σοφιά και τη μεριά της παλιάς Πόλης και σκέφτομαι την πανώλη του Ιουστινιανού και τι πέρασαν οι κάτοικοι τότε, ανίδεοι για το τι τους περίμενε (25 εκατομμύρια άνθρωποι έχασαν τη ζωή τους).

Μετά βλέπω τον γκριζο-μπλε ορίζοντα προς τα εκεί όπου αρχίζει η Θράκη. Η ζωή στην Κωνσταντινούπολη συνεχίζεται, αλλά υπό άλλες συνθήκες αυτές τις ημέρες. Μένουμε στα σπίτια μας και βγαίνουμε μόνο για τα απαραίτητα (π.χ. τρόφιμα, φαρμακείο - και τα δύο χωρίς καμία έλλειψη), η άσκηση και οι βόλτες στα πάρκα και στα παράλια του Βοσπόρου επιτρέπονται μόνο μεσοβδόμαδα, ενώ η Αστυνομία κάνει περιπολίες συνεχώς. Εστιατόρια, καφέ και μπαρ είναι κλειστά. Τα ελληνικά σχολεία της Πόλης, όπως και τα τουρκικά, είναι κλειστά εδώ και σχεδόν τρεις εβδομάδες, αλλά περάσανε στην εκπαίδευση εξ αποστάσεως σχεδόν από την πρώτη στιγμή. Μάλιστα, ο διευθυντής του Ζωγραφείου παίζει ακορντεόν τα απογεύματα από το Ίντερνετ για τους μαθητές του Γυμνασίου – Λυκείου, προκειμένου να τους αναπτερώνει το ηθικό.

ΕΛΕΝΑ ΧΡΥΣΟΦΩΤΗ

ΦΙΛΟΛΟΓΟΣ, ΜΑΝΤΣΕΣΤΕΡ, ΑΓΓΛΙΑ


«Νιώθαμε πρωταγωνιστές σε πείραμα»

Ευτυχώς, η «ανοσία της αγέλης», την οποία ευαγγελίζονταν ο πρωθυπουργός της Μ. Βρετανίας και οι πέριξ αυτού, μετά τη διεθνή κατακραυγή και τις απεγνωσμένες συστάσεις του ΠΟΥ, ναυάγησε.

Έτσι, και η Μ. Βρετανία συμμορφώθηκε και επέβαλε μέτρα για τη μη περαιτέρω εξάπλωση του ιού. Σύμφωνα όμως με την εμπειρία της Ιταλίας και της Ισπανίας, είναι ήδη αργά, αν σκεφτούμε ότι μόλις επτά ημέρες έχει επιβληθεί σταδιακά το γενικό lockdown. Μέχρι τότε τα σχολεία, τα εμπορικά κέντρα και οι χώροι κοινωνικής συνάθροισης λειτουργούσαν κανονικά. Πραγματικά νιώθαμε ότι ζούσαμε σε ένα παράλληλο σύμπαν και ότι χωρίς τη θέλησή μας γινόμασταν πρωταγωνιστές σε ένα επικίνδυνο πείραμα. Ακόμα και σήμερα, αν και οι πολίτες παραμένουν στα σπίτια τους, η ενημέρωση είναι ελλιπής και το ευρύ κοινό δεν έχει συνειδητοποιήσει τη σοβαρότητα της κατάστασης. Παρακολουθούμε στενά και ενημερωνόμαστε συνεχώς για τις εξελίξεις στην Ελλάδα. Νιώθουμε υπερήφανοι ως Ελληνες για τον τρόπο που έχουν αντιδράσει η ελληνική Πολιτεία και ο ελληνικός λαός σε σχέση με τη Μεγάλη Βρετανία.

ΝΙΚΟΣ ΛΑΜΠΙΡΗΣ

ΔΙΚΗΓΟΡΟΣ, ΠΑΡΙΣΙ, ΓΑΛΛΙΑ


«Οι μόνοι ήχοι είναι αυτοί από τις σειρήνες των ασθενοφόρων»

Εκατοντάδες νεκροί και χιλιάδες νέα κρούσματα καθημερινά, υπερκορεσμός στα δημόσια νοσοκομεία της χώρας και όλα αυτά την ώρα που οι επιστήμονες προειδοποιούν ότι τα χειρότερα έπονται.

Η Γαλλία, στην οποία ζω και εργάζομαι τα τελευταία χρόνια, άργησε πολύ να πάρει μέτρα για την έγκαιρη αντιμετώπιση της πανδημίας. Επιπλέον, τα όποια μέτρα ελήφθησαν δεν τηρούνται από μια μερίδα Γάλλων πολιτών, με αποτέλεσμα η κυβέρνηση να παίρνει ολοένα και πιο αυστηρά μέτρα. Η παρουσία του Στρατού και της Αστυνομίας στους δρόμους είναι έντονη και η απαγόρευση της κυκλοφορίας είναι αυστηρή, με κάποιες εξαιρέσεις για την αγορά ειδών πρώτης ανάγκης, τη μετάβαση σε φαρμακείο και τη σύντομη μετακίνηση για σωματική άσκηση. Κλειστά καταστήματα, οικονομική δυσπραγία, αυξανόμενη ανεργία και ο κίνδυνος μιας άνευ προηγουμένου οικονομικής, κοινωνικής, υγειονομικής και ανθρωπιστικής κρίσης να ελλοχεύει συνθέτουν την άλλη όψη της παρούσας κατάστασης στη Γαλλία. Το Παρίσι σήμερα είναι μια έρημη πόλη. Οι μόνοι ήχοι που ακούγονται πλέον είναι αυτοί από τις σειρήνες των περιπολικών και των ασθενοφόρων, καθώς και οι μελωδίες που μια γειτόνισσα παίζει κάθε απόγευμα στο πιάνο.