Ήταν σαν σήμερα 5 Μαΐου, πριν από δέκα χρόνια, όταν τρεις άνθρωποι, ανάμεσά τους και μία έγκυος, έχασαν τη ζωή τους σε κτίριο τράπεζας στο κέντρο της Αθήνας.

Μαύρη επέτειος σήμερα καθώς συμπληρώνονται 10 χρόνια από την τραγωδία της Marfin, στην οδό Σταδίου, όπου έχασαν τη ζωή τους τρεις άνθρωποι την ώρα που χιλιάδες διαδηλωτές βρίσκονταν στους δρόμους διαμαρτυρόμενοι για τα οικονομικά μέτρα, του πρώτου μνημονίου.

Η 32χρονη Αγγελική Παπαθανασοπούλου, η οποία ήταν 4 μηνών έγκυος, ο 36χρονος Επαμεινώνδας Τσάκαλης, και η Παρασκευή Ζούλια, 35 ετών βρήκαν τραγικό θάνατο, στις 5 Μαΐου 2010, όταν εγκλωβίστηκαν μαζί με τους συναδέλφους τους μέσα στο φλεγόμενο υποκατάστημα της τράπεζας.

Κουκουλοφόροι, οι οποίοι είχαν παρεισφρήσει στην πορεία, πέταξαν μολότοφ στο υποκατάστημα ενώ είχε προηγηθεί ανάλογη «επίθεση» και στο βιβλιοπωλείο Ιανός.
Εννέα χρόνια από την τραγωδία της Marfin

Χαραγμένες στην μνήμες όλων εξακολουθούν να είναι οι εικόνες τρόμου με τους εργαζόμενους να καλούν σε βοήθεια από τα μικρά μπαλκόνια της τράπεζας καθώς δεν μπορούσαν να διαφύγουν από το κλειδωμένο, φλεγόμενο, κτίριο.

Η πυροσβεστική, που έσπευσε στην οδό Σταδίου, κατάφερε μετά από λίγη ώρα να σβήσει τη φωτιά η οποία άφησε πίσω της νεκρούς από ασφυξία τους τρεις εργαζόμενους.

Οι έρευνες για την τραγωδία της Marfin ξεκίνησαν εν μέσω αλληλοκατηγοριών για την απόδοση ευθυνών. Μια ανώνυμη επιστολή στην οποία αποδιδόταν πρωταγωνιστικός ρόλος για την τραγωδία σε συγκεκριμένα πρόσωπα άλλαξε την πορεία της δικαστικής έρευνας.

Ωστόσο, περίπου έξι χρόνια μετά την μοιραία ημέρα, τον Οκτώβριο του 2016, η δικαιοσύνη αθώωσε τους κατηγορούμενους για βαρύτατα αδικήματα καθώς από τα στοιχεία που είχαν συγκεντρωθεί αλλά και την ακροαματική διαδικασία δεν αποδείχθηκε πως είχαν σχέση με την ρίψη των μολότοφ. Αποτέλεσμα, ακόμη και σήμερα να παραμένουν άγνωστοι και ατιμώρητοι οι δράστες της φονικής επίθεσης.

Η δικαιοσύνη ήταν καταδικαστική για τα στελέχη της τράπεζας που κατηγορήθηκαν για φόνο εξ αμελείας τριών υπαλλήλων, τις σωματικές βλάβες άλλων 21, για παραλείψεις στα μέτρα πυρασφάλειας και στην εκπαίδευση του προσωπικού.

Η Διοικητική Δικαιοσύνη δικαίωσε συγγενείς των θυμάτων αλλά και υπαλλήλους οι οποίοι προσέφυγαν διεκδικώντας αποζημιώσεις για ηθική βλάβη. Οι διοικητικοί δικαστές, στο σκεπτικό των αποφάσεων τους διαπίστωσαν ευθύνη της διοίκησης της τράπεζας, η οποία όμως δεν θα μπορούσε να ερευνηθεί από το Διοικητικό Πρωτοδικείο, αλλά και παραλείψεις της Πυροσβεστικής και των αρμόδιων αστυνομικών οργάνων.

Τέλος, μετά από αναίρεση εκκρεμούν στο Εφετείο προσφυγές που αφορούν σε αποζημιώσεις για ψυχική οδύνη από στελέχη της τράπεζας.