Μιμή Ντενίση στη Σάσα: Ίσως ο Αντώνης Τρίτσης γινόταν πρωθυπουργός
Η κορυφαία πρωταγωνίστρια του θεάτρου, με παραστάσεις που έχουν παρακολουθήσει εκατομμύρια θεατές, συγγραφέας, μεταφράστρια και σκηνοθέτις, έχει συμπρωταγωνιστήσει στο «σανίδι» και στην τηλεόραση πλάι σε μεγάλους της υποκριτικής, από την Ολυμπία Δουκάκη μέχρι τη Συνοδινού, τον Αλεξανδράκη, τον Βέγγο και τον Βουτσά και έχει συνεργαστεί με τους μεγαλύτερους Ελληνες σκηνοθέτες. Ο λόγος για τη Μιμή Ντενίση, που έχει τιμηθεί από τη γαλλική κυβέρνηση για τη συνολική προσφορά της με μία από τις μεγαλύτερες ευρωπαϊκές διακρίσεις, τον τίτλο του «Ιππότη της Λεγεώνας της Τιμής», και από το Ιδρυμα Οικουμενικού Ελληνισμού με τον τίτλο της Υπατης Προέδρου. Τα «Π» τη συνάντησαν στο σπίτι της, στο κέντρο της Αθήνας με το Πεδίο του Αρεως να δεσπόζει από το μπαλκόνι της, και συζήτησαν μαζί της για την προσπάθειά της να αναβαθμιστεί το Αλσος και η περιοχή, τις πολιτικές εξελίξεις και το θέατρο στην εποχή του κορονοϊού. Η ίδια εκμυστηρεύτηκε άγνωστες πτυχές της ζωής της με τον Αντώνη Τρίτση, ενώ δηλώνει ότι «ο Αντώνης ίσως θα μπορούσε να ήταν πρωθυπουργός αν ζούσε. Είχε πάντως την προσωπικότητα, τις γνώσεις και την ικανότητα».
Είστε ικανοποιημένη από την καταδίκη της Χρυσής Αυγής;
Εννοείται. Ποιος δεν είναι; Νομίζω ότι είναι κάτι που το περίμενε όλος ο ελληνικός λαός. Χαίρομαι που η απόφαση της Δικαιοσύνης ταυτίστηκε με την επιθυμία του λαού.
Γενικά είστε ένα πολιτικοποιημένο άτομο. Πώς θα χαρακτηρίζατε τον κ. Μητσοτάκη από τη μέχρι τώρα πορεία του ως πρωθυπουργού;
Κατ’ αρχήν να ξεκαθαρίσω ένα πράγμα: Εγώ δεν ήμουν ποτέ γραμμένη σε κανένα κόμμα. Ακόμη και όταν είχα άνδρα που ήταν υπουργός στο ΠΑΣΟΚ, δεν ήμουν γραμμένη στο ΠΑΣΟΚ. Ούτε στη Νέα Δημοκρατία, όπου ήταν πάντα οι γονείς μου. Ενα πράγμα για το οποίο υπερηφανεύομαι είναι ότι είμαι δίκαιη και αντικειμενική στον τρόπο που βλέπω τα πράγματα. Γι’ αυτό και στα έργα μου έρχονται πολιτικοί από όλα τα κόμματα. Εγώ πάνω από όλα είμαι Ελληνίδα και αγαπώ την πατρίδα μου. Η Ελλάδα είναι όλων. Οσον αφορά τον Κυριάκο Μητσοτάκη, θεωρώ ότι είναι ένας από τους καλύτερους πρωθυπουργούς που είχαμε όλα τα τελευταία χρόνια. Εχει αντιμετωπίσει τα πάντα με σύνεση. Τους μετανάστες που έστειλε η Τουρκία στα σύνορα, το «Οruc Reis» που περιφέρεται στο Αιγαίο, τον κορονοϊό. Ολα τα έχει αντιμετωπίσει γρήγορα και αποτελεσματικά.
Για τον Αλέξη Τσίπρα τι έχετε να πείτε;
Ο Αλέξης Τσίπρας δεν θεωρώ ότι είναι ένα τυχαίο άτομο. Είναι χαρισματικός, έχει πολλά προσόντα, αλλά δεν είχε συνεργάτες και εμπειρία και δεν κράτησε σταθερή γραμμή στην πολιτική του. Ο Κυριάκος έχει μεγάλη εμπειρία. Εγώ εκτιμώ τους ανθρώπους που έχουν μια σταθερή γραμμή, όπως ο Δημήτρης Κουτσούμπας, έστω κι αν διαφωνώ σε πολλά.
Πώς τα πήγε η κυβέρνηση στην αντιμετώπιση του κοροναϊού;
Στην πρώτη φάση άριστα. Η δεύτερη, που είναι και πιο δύσκολη, δεν εξαρτάται μόνο από την κυβέρνηση. Το εύκολο είναι να επιβάλει ένα lockdown. Το δύσκολο είναι να σου αφήσει την ελευθερία να αποφασίσεις τι θέλεις για τη ζωή σου. Είναι θέμα κυβέρνησης και λαού. Τι να κάνει η έρμη η κυβέρνηση όταν μαζεύονται στις πλατείες ή όταν πάνε στα μπαρ ή κάνουν πάρτι με χίλια άτομα; Είμαστε εμείς στερημένοι; Ολοι οι Ελληνες έχουμε ξενυχτήσει, έχουμε πάει σε μπαρ και σε κλαμπ.
Δεν υπάρχει άλλος λαός στον κόσμο που να διασκεδάζει τόσο. Ε, δεν μπορούμε τώρα να αυτοπεριοριστούμε λίγο;
Σας έχει ζητήσει κάποια κυβέρνηση ή κάποιος πρωθυπουργός να αναλάβετε υπουργική θέση και έχετε αρνηθεί; Αν σας το πρότειναν, θα δεχόσασταν;
Μου έχουν προτείνει στο παρελθόν να πάρω μέρος σε ψηφοδέλτια και έχω αρνηθεί, γιατί θεωρώ ότι μέσα από το θέατρο μπορείς να επηρεάσεις πολύ κόσμο, ανεξαρτήτως κομμάτων. Τα έργα που κάνω τα τελευταία χρόνια στην ουσία είναι ένα πολιτικό statement. Λέω κάποια πράγματα που είναι αμιγώς πολιτικά με ένα ωραίο, συναισθηματικό περιτύλιγμα. Ολο αυτό για το μικρασιατικό που ξεκίνησε από την παράσταση της «Σμύρνης» είχε πολύ μεγάλο αντίκτυπο. Ακολούθησαν συναυλίες, αφιερώματα, μαγειρικές, αλλά και θεατρικά. Οπως και το «Κι από Σμύρνη... Σαλονίκη», είναι έργα με πολιτική θέση. Τώρα, όσον αφορά το δεύτερο σκέλος της ερώτησής σου, αν μου πρότειναν κάτι στο οποίο πίστευα ότι θα μπορούσα να είμαι πολύ χρήσιμη για τη χώρα, θα το έκανα τώρα πια.
Κάνατε μεγάλο αγώνα για το Πεδίον του Αρεως. Μιλήστε μας γι’ αυτό.
Και για το Πεδίον του Αρεως όταν αγωνίστηκα όλοι θεωρούσαν ότι θα πάω για δήμαρχος. Τους έλεγα: «Δεν το κάνω για να πάω για δήμαρχος, αλλά για όλη την περιοχή». Το Πεδίον του Αρεως ήταν σε άθλια κατάσταση. Δεν μπορούσα να μπω σπίτι μου. Οι ναρκομανείς ήταν έξω από την πόρτα μου. Τους δυστυχισμένους αυτούς ανθρώπους έπρεπε να τους έχει βοηθήσει το κράτος να μη χάνουν την αξιοπρέπειά τους. Το παιδί μου έπρεπε να γυρίζει στο σπίτι με προστασία. Ομως είπα ότι θα κάνω υπομονή. Ολοι οι κάτοικοι αγωνίστηκαν, ο καθένας με τον τρόπο του, αλλά η φωνή ενός ανθρώπου που είναι προβεβλημένος ακούγεται πάντα πιο δυνατά. Ετσι, το πήρα πάνω μου και κάποια στιγμή έβγαλαν και μια αφίσα με φωτογραφία μου, που έβαφα το «green park», και έκαναν μια προκήρυξη. Μετά μπήκε ο εισαγγελέας και καθάρισε το πάρκο. Ομως είμαι υπερήφανη διότι βοήθησα σε έναν βαθμό. Πριν από λίγες ημέρες πήγα με τον σκύλο μου βόλτα στο πάρκο και πραγματικά λέω συγχαρητήρια στον κύριο Πατούλη. Είδα ένα άλλο πάρκο, καθαρό, με ωραία φυτά, και Αθηναίους που έκαναν τη βόλτα τους.
Αν ζούσε ο Αντώνης Τρίτσης, ποιο θα ήταν το πρώτο έργο που θα φρόντιζε για την Αθήνα;
Ο Αντώνης την Αθήνα τη λάτρευε. Νομίζω ότι θα φρόντιζε την καθαριότητα και θέλω να πω ότι αυτό είναι και το δυνατό σημείο του Μπακογιάννη. Θα έβγαζε όλες τις βλακείες που είναι γραμμένες στα κτίρια. Θα φρόντιζε να είχε πολύ περισσότερο πράσινο, θα συνέχιζε την ενοποίηση των αρχαιολογικών χώρων. Δεν θα ήθελε επίσης να έχει καθόλου αυτοκίνητα στο κέντρο της Αθήνας.
Πείτε μας μια εκμυστήρευση του Αντ. Τρίτση σε εσάς για την πολιτική ή τους πολιτικούς εκείνης της εποχής.
Ο Αντώνης έλεγε πάντα την αλήθεια για όλους και για όλα, ανεξαρτήτως κομματικών συμφερόντων. Οι «μεγάλοι» άνθρωποι δεν έχουν τέτοιες φοβίες.
Θα μπορούσε να είχε γίνει πρωθυπουργός αν ζούσε;
Ποιος ξέρει. Ισως. Είχε πάντως την προσωπικότητα, τις γνώσεις και την ικανότητα. Ηταν και ένας άνθρωπος που είχε τόσο υψηλό ήθος, ώστε θα περιστοιχιζόταν και από αντίστοιχους ανθρώπους. Ο Αντώνης δεν ήταν καθόλου του ρουσφετιού και της χάρης.
Πιστεύετε ότι τελικά πρέπει να ανοίξουν τα θέατρα εν μέσω της πανδημίας και με αυτή τη μικρή πληρότητα;
Ναι. Πιστεύω ότι πρέπει να ανοίξουν, αν μας δώσουν επιδότηση κενών θέσεων. Φυσικά, ο καθένας έχει άλλες ανάγκες στο θέατρο. Δεν μπορούμε να γενικεύουμε. Ας πούμε, η δικιά μου παράσταση έχει 30 ηθοποιούς στη σκηνή. Επειδή έχει μεγάλες απαιτήσεις, έχουμε και δεκαπέντε τεχνικούς. Εχει και ένα τεράστιο προσωπικό το Ιδρυμα Μείζονος Ελληνισμού, σχεδόν εκατό άτομα. Δεν έχω καμία αμφιβολία για την ασφάλεια των θεατών. Θέατρα σαν το Μείζονος, τα οποία έχουν μηχάνημα που φέρνει τον υγρό αέρα απέξω και μεγάλο φουαγιέ, είναι ασφαλή. Πιο πολύ ανησυχώ για τους ηθοποιούς, που είμαστε κοντά-κοντά, χωρίς μάσκες. Θέλω το έργο «Κι από Σμύρνη... Σαλονίκη», που έκλεισε με απόλυτη πληρότητα, να ξανανοίξει όταν θα είμαστε όλοι ασφαλείς.
Μάθαμε ότι θα κάνετε ένα ντοκιμαντέρ για τον λόρδο Ελγιν. Τι ακριβώς είναι;
Αυτό είναι κάτι το οποίο προέκυψε μέσα στην καραντίνα. Εψαχνα διάφορα θέματα που θα μπορούσα να κάνω για το ’21. Διάβαζα παντού για τα γράμματα της λαίδης Ελγιν. Δεν έβρισκα το βιβλίο. Κάποια στιγμή το βρήκα σε μια αμερικανική βιβλιοθήκη. Βλέπεις την αληθινή ιστορία, γιατί η λαίδη Ελγιν είναι μια αυθόρμητη κοπέλα 23 ετών, που γράφει στον άνδρα της: «Εχω εδώ το κεφάλι του αλόγου και αυτήν την Καρυ...τέτοια και ωραία θα ήταν να κατεβάσουμε όλο τον ναό αυτόν (Ερέχθειο) αν βρίσκαμε ένα πλοίο μεγάλο». Και καταλαβαίνεις πως πήραν τα Γλυπτά για το σπίτι τους, όχι για να τα σώσουν. Βλέποντας το ντοκιμαντέρ, δεν σου μένει αμφιβολία για το πού θα έπρεπε να είναι τα Γλυπτά. Το πρότεινα στην κ. Μαριάννα Βαρδινογιάννη, καθώς είναι πρόεδρος της Ελληνικής Επιτροπής για την επιστροφή των Γλυπτών, και της άρεσε πολύ. Ολα αυτά με την επιμέλεια της μοναδικής Ελένης Αρβελέρ. Η Μαριάννα Βαρδινογιάννη είναι για μένα πρότυπο ανθρώπου. Προσφέρει απλόχερα αγάπη και βοήθεια σε όποιον έχει ανάγκη και πιστεύω πως και στην περίπτωση αυτή όλοι μαζί μπορούμε να κάνουμε κάτι σημαντικό για την Ελλάδα. Πρέπει πάντα να πιέζουμε για την επιστροφή των Γλυπτών του Παρθενώνα και ελπίζω πως και το ντοκιμαντέρ αυτό θα βοηθήσει πολύ.
*Δημοσιεύθηκε στην εφημερίδα «ΠΑΡΑΠΟΛΙΤΙΚΑ»
Είστε ικανοποιημένη από την καταδίκη της Χρυσής Αυγής;
Εννοείται. Ποιος δεν είναι; Νομίζω ότι είναι κάτι που το περίμενε όλος ο ελληνικός λαός. Χαίρομαι που η απόφαση της Δικαιοσύνης ταυτίστηκε με την επιθυμία του λαού.
Γενικά είστε ένα πολιτικοποιημένο άτομο. Πώς θα χαρακτηρίζατε τον κ. Μητσοτάκη από τη μέχρι τώρα πορεία του ως πρωθυπουργού;
Κατ’ αρχήν να ξεκαθαρίσω ένα πράγμα: Εγώ δεν ήμουν ποτέ γραμμένη σε κανένα κόμμα. Ακόμη και όταν είχα άνδρα που ήταν υπουργός στο ΠΑΣΟΚ, δεν ήμουν γραμμένη στο ΠΑΣΟΚ. Ούτε στη Νέα Δημοκρατία, όπου ήταν πάντα οι γονείς μου. Ενα πράγμα για το οποίο υπερηφανεύομαι είναι ότι είμαι δίκαιη και αντικειμενική στον τρόπο που βλέπω τα πράγματα. Γι’ αυτό και στα έργα μου έρχονται πολιτικοί από όλα τα κόμματα. Εγώ πάνω από όλα είμαι Ελληνίδα και αγαπώ την πατρίδα μου. Η Ελλάδα είναι όλων. Οσον αφορά τον Κυριάκο Μητσοτάκη, θεωρώ ότι είναι ένας από τους καλύτερους πρωθυπουργούς που είχαμε όλα τα τελευταία χρόνια. Εχει αντιμετωπίσει τα πάντα με σύνεση. Τους μετανάστες που έστειλε η Τουρκία στα σύνορα, το «Οruc Reis» που περιφέρεται στο Αιγαίο, τον κορονοϊό. Ολα τα έχει αντιμετωπίσει γρήγορα και αποτελεσματικά.
Για τον Αλέξη Τσίπρα τι έχετε να πείτε;
Ο Αλέξης Τσίπρας δεν θεωρώ ότι είναι ένα τυχαίο άτομο. Είναι χαρισματικός, έχει πολλά προσόντα, αλλά δεν είχε συνεργάτες και εμπειρία και δεν κράτησε σταθερή γραμμή στην πολιτική του. Ο Κυριάκος έχει μεγάλη εμπειρία. Εγώ εκτιμώ τους ανθρώπους που έχουν μια σταθερή γραμμή, όπως ο Δημήτρης Κουτσούμπας, έστω κι αν διαφωνώ σε πολλά.
Στην πρώτη φάση άριστα. Η δεύτερη, που είναι και πιο δύσκολη, δεν εξαρτάται μόνο από την κυβέρνηση. Το εύκολο είναι να επιβάλει ένα lockdown. Το δύσκολο είναι να σου αφήσει την ελευθερία να αποφασίσεις τι θέλεις για τη ζωή σου. Είναι θέμα κυβέρνησης και λαού. Τι να κάνει η έρμη η κυβέρνηση όταν μαζεύονται στις πλατείες ή όταν πάνε στα μπαρ ή κάνουν πάρτι με χίλια άτομα; Είμαστε εμείς στερημένοι; Ολοι οι Ελληνες έχουμε ξενυχτήσει, έχουμε πάει σε μπαρ και σε κλαμπ.
Δεν υπάρχει άλλος λαός στον κόσμο που να διασκεδάζει τόσο. Ε, δεν μπορούμε τώρα να αυτοπεριοριστούμε λίγο;
Σας έχει ζητήσει κάποια κυβέρνηση ή κάποιος πρωθυπουργός να αναλάβετε υπουργική θέση και έχετε αρνηθεί; Αν σας το πρότειναν, θα δεχόσασταν;
Μου έχουν προτείνει στο παρελθόν να πάρω μέρος σε ψηφοδέλτια και έχω αρνηθεί, γιατί θεωρώ ότι μέσα από το θέατρο μπορείς να επηρεάσεις πολύ κόσμο, ανεξαρτήτως κομμάτων. Τα έργα που κάνω τα τελευταία χρόνια στην ουσία είναι ένα πολιτικό statement. Λέω κάποια πράγματα που είναι αμιγώς πολιτικά με ένα ωραίο, συναισθηματικό περιτύλιγμα. Ολο αυτό για το μικρασιατικό που ξεκίνησε από την παράσταση της «Σμύρνης» είχε πολύ μεγάλο αντίκτυπο. Ακολούθησαν συναυλίες, αφιερώματα, μαγειρικές, αλλά και θεατρικά. Οπως και το «Κι από Σμύρνη... Σαλονίκη», είναι έργα με πολιτική θέση. Τώρα, όσον αφορά το δεύτερο σκέλος της ερώτησής σου, αν μου πρότειναν κάτι στο οποίο πίστευα ότι θα μπορούσα να είμαι πολύ χρήσιμη για τη χώρα, θα το έκανα τώρα πια.
Κάνατε μεγάλο αγώνα για το Πεδίον του Αρεως. Μιλήστε μας γι’ αυτό.
Και για το Πεδίον του Αρεως όταν αγωνίστηκα όλοι θεωρούσαν ότι θα πάω για δήμαρχος. Τους έλεγα: «Δεν το κάνω για να πάω για δήμαρχος, αλλά για όλη την περιοχή». Το Πεδίον του Αρεως ήταν σε άθλια κατάσταση. Δεν μπορούσα να μπω σπίτι μου. Οι ναρκομανείς ήταν έξω από την πόρτα μου. Τους δυστυχισμένους αυτούς ανθρώπους έπρεπε να τους έχει βοηθήσει το κράτος να μη χάνουν την αξιοπρέπειά τους. Το παιδί μου έπρεπε να γυρίζει στο σπίτι με προστασία. Ομως είπα ότι θα κάνω υπομονή. Ολοι οι κάτοικοι αγωνίστηκαν, ο καθένας με τον τρόπο του, αλλά η φωνή ενός ανθρώπου που είναι προβεβλημένος ακούγεται πάντα πιο δυνατά. Ετσι, το πήρα πάνω μου και κάποια στιγμή έβγαλαν και μια αφίσα με φωτογραφία μου, που έβαφα το «green park», και έκαναν μια προκήρυξη. Μετά μπήκε ο εισαγγελέας και καθάρισε το πάρκο. Ομως είμαι υπερήφανη διότι βοήθησα σε έναν βαθμό. Πριν από λίγες ημέρες πήγα με τον σκύλο μου βόλτα στο πάρκο και πραγματικά λέω συγχαρητήρια στον κύριο Πατούλη. Είδα ένα άλλο πάρκο, καθαρό, με ωραία φυτά, και Αθηναίους που έκαναν τη βόλτα τους.
Εγώ δεν ήμουν ποτέ γραμμένη σε κανένα κόμμα. Ακόμη και όταν είχα άνδρα που ήταν υπουργός στο ΠΑΣΟΚ, δεν ήμουν γραμμένη στο ΠΑΣΟΚ. Ούτε στη Νέα Δημοκρατία, όπου ήταν πάντα οι γονείς μου
Αν ζούσε ο Αντώνης Τρίτσης, ποιο θα ήταν το πρώτο έργο που θα φρόντιζε για την Αθήνα;
Ο Αντώνης την Αθήνα τη λάτρευε. Νομίζω ότι θα φρόντιζε την καθαριότητα και θέλω να πω ότι αυτό είναι και το δυνατό σημείο του Μπακογιάννη. Θα έβγαζε όλες τις βλακείες που είναι γραμμένες στα κτίρια. Θα φρόντιζε να είχε πολύ περισσότερο πράσινο, θα συνέχιζε την ενοποίηση των αρχαιολογικών χώρων. Δεν θα ήθελε επίσης να έχει καθόλου αυτοκίνητα στο κέντρο της Αθήνας.
Πείτε μας μια εκμυστήρευση του Αντ. Τρίτση σε εσάς για την πολιτική ή τους πολιτικούς εκείνης της εποχής.
Ο Αντώνης έλεγε πάντα την αλήθεια για όλους και για όλα, ανεξαρτήτως κομματικών συμφερόντων. Οι «μεγάλοι» άνθρωποι δεν έχουν τέτοιες φοβίες.
Η Μαριάννα Βαρδινογιάννη είναι για μένα πρότυπο ανθρώπου. Προσφέρει απλόχερα αγάπη και βοήθεια σε όποιον έχει ανάγκη και πιστεύω πως και στην περίπτωση επιστροφής των Γλυπτών του Παρθενώνα όλοι μαζί μπορούμε να κάνουμε κάτι σημαντικό για την Ελλάδα
Θα μπορούσε να είχε γίνει πρωθυπουργός αν ζούσε;
Ποιος ξέρει. Ισως. Είχε πάντως την προσωπικότητα, τις γνώσεις και την ικανότητα. Ηταν και ένας άνθρωπος που είχε τόσο υψηλό ήθος, ώστε θα περιστοιχιζόταν και από αντίστοιχους ανθρώπους. Ο Αντώνης δεν ήταν καθόλου του ρουσφετιού και της χάρης.
Πιστεύετε ότι τελικά πρέπει να ανοίξουν τα θέατρα εν μέσω της πανδημίας και με αυτή τη μικρή πληρότητα;
Ναι. Πιστεύω ότι πρέπει να ανοίξουν, αν μας δώσουν επιδότηση κενών θέσεων. Φυσικά, ο καθένας έχει άλλες ανάγκες στο θέατρο. Δεν μπορούμε να γενικεύουμε. Ας πούμε, η δικιά μου παράσταση έχει 30 ηθοποιούς στη σκηνή. Επειδή έχει μεγάλες απαιτήσεις, έχουμε και δεκαπέντε τεχνικούς. Εχει και ένα τεράστιο προσωπικό το Ιδρυμα Μείζονος Ελληνισμού, σχεδόν εκατό άτομα. Δεν έχω καμία αμφιβολία για την ασφάλεια των θεατών. Θέατρα σαν το Μείζονος, τα οποία έχουν μηχάνημα που φέρνει τον υγρό αέρα απέξω και μεγάλο φουαγιέ, είναι ασφαλή. Πιο πολύ ανησυχώ για τους ηθοποιούς, που είμαστε κοντά-κοντά, χωρίς μάσκες. Θέλω το έργο «Κι από Σμύρνη... Σαλονίκη», που έκλεισε με απόλυτη πληρότητα, να ξανανοίξει όταν θα είμαστε όλοι ασφαλείς.
Μάθαμε ότι θα κάνετε ένα ντοκιμαντέρ για τον λόρδο Ελγιν. Τι ακριβώς είναι;
Αυτό είναι κάτι το οποίο προέκυψε μέσα στην καραντίνα. Εψαχνα διάφορα θέματα που θα μπορούσα να κάνω για το ’21. Διάβαζα παντού για τα γράμματα της λαίδης Ελγιν. Δεν έβρισκα το βιβλίο. Κάποια στιγμή το βρήκα σε μια αμερικανική βιβλιοθήκη. Βλέπεις την αληθινή ιστορία, γιατί η λαίδη Ελγιν είναι μια αυθόρμητη κοπέλα 23 ετών, που γράφει στον άνδρα της: «Εχω εδώ το κεφάλι του αλόγου και αυτήν την Καρυ...τέτοια και ωραία θα ήταν να κατεβάσουμε όλο τον ναό αυτόν (Ερέχθειο) αν βρίσκαμε ένα πλοίο μεγάλο». Και καταλαβαίνεις πως πήραν τα Γλυπτά για το σπίτι τους, όχι για να τα σώσουν. Βλέποντας το ντοκιμαντέρ, δεν σου μένει αμφιβολία για το πού θα έπρεπε να είναι τα Γλυπτά. Το πρότεινα στην κ. Μαριάννα Βαρδινογιάννη, καθώς είναι πρόεδρος της Ελληνικής Επιτροπής για την επιστροφή των Γλυπτών, και της άρεσε πολύ. Ολα αυτά με την επιμέλεια της μοναδικής Ελένης Αρβελέρ. Η Μαριάννα Βαρδινογιάννη είναι για μένα πρότυπο ανθρώπου. Προσφέρει απλόχερα αγάπη και βοήθεια σε όποιον έχει ανάγκη και πιστεύω πως και στην περίπτωση αυτή όλοι μαζί μπορούμε να κάνουμε κάτι σημαντικό για την Ελλάδα. Πρέπει πάντα να πιέζουμε για την επιστροφή των Γλυπτών του Παρθενώνα και ελπίζω πως και το ντοκιμαντέρ αυτό θα βοηθήσει πολύ.
*Δημοσιεύθηκε στην εφημερίδα «ΠΑΡΑΠΟΛΙΤΙΚΑ»