Οι επτά νάνοι που επέζησαν στην κόλαση του Άουσβιτς
Η οικογένεια Όβιτζ από τη Βόρεια Ρουμανία ήταν η μεγαλύτερη καταγεγραμμένη οικογένεια νάνων.
Το παραμύθι των 7 νάνων χωρίς τη Χιονάτη ζωντάνεψε ως εφιάλτης στην παράνοια της χιτλερικής Γερμανίας. Πίσω από τις μάντρες του κολαστηρίου του Άουσβιτς, 7 νάνοι, μέλη της οικογένειας Εβραίων καλλιτεχνών Όβιτζ, έδιναν παραστάσεις για τα μέλη των SS και τις οικογένειές τους, βιώνοντας παράλληλα τη φρίκη, από τα βασανιστήρια του δρα Γιόζεφ Μένγκελε, του διαβόητου «Αγγέλου του Θανάτου» ή «Διαβόλου» ή «Δρ. Θάνατος».
Η οικογένεια Όβιτζ, από τη Βόρεια Ρουμανία, ήταν η μεγαλύτερη καταγεγραμμένη οικογένεια νάνων: Ο νάνος πατέρας Άιζικ παντρεύτηκε δύο φορές και απέκτησε 10 παιδιά, 7 νάνους και 3 κανονικού ύψους. Οι πέντε αδελφές και οι δύο αδελφοί ήταν όμορφοι και ταλαντούχοι και δημιούργησαν τη δεκαετία του ’30 έναν δικό τους θίασο, τον Λιλιπούτειο Θίασο. Για 15 χρόνια έδιναν μουσικοχορευτικές παραστάσεις σε Ρουμανία, Ουγγαρία, Τσεχοσλοβακία με μεγάλη επιτυχία και τα ψηλότερα μέλη της οικογένειας να εργάζονται στα παρασκήνια. Το 1944 συνελήφθησαν από τους ναζί, παρότι είχαν καταστρέψει τα έγγραφα της εβραϊκής τους καταγωγής ως στόχοι της Τελικής Λύσης και του προγράμματος AktionT4, σύμφωνα με το οποίο έπρεπε να εξολοθρευτούν όλοι οι σωματικά και διανοητικά ανάπηροι, γιατί αποτελούσαν βάρος για την κοινωνία.
Ο 34χρονος Μένγκελε έκανε τα πάντα για να τους κρατήσει ζωντανούς: τους είχε παραχωρήσει ξεχωριστό κατάλυμα, το δικαίωμα να κρατήσουν τα ρούχα και τα μαλλιά τους, είχαν καλύτερη μεταχείριση, καθαριότητα και περισσότερο φαγητό. Η οικογένεια έδινε παραστάσεις στo φρικτό Home of Comradeship, που χρησίμευε ως καντίνα και αίθουσα ψυχαγωγίας για τη ναζιστική ελίτ των SS, αλλά καθημερινά υποβάλλονταν στα εξαντλητικά βασανιστήρια-«πειράματα» του παρανοϊκού επιστήμονα που ήθελε να αποδείξει τον υποτιθέμενο εκφυλισμό της εβραϊκής φυλής.
Τους έκανε ακτινογραφίες, αφαιμάξεις μέχρι λιποθυμίας και αφαίρεση νωτιαίου μυελού, σε κάποιους έβγαλε δόντια, νύχια, μαλλιά βλεφαρίδες, ψυχολογικά βασανιστήρια και γυναικολογικά, ενώ άλλους τύφλωσε με χημικά, αναγκαστική τεκνοποίηση, οδηγώντας στο θάνατο τα μωρά που γεννήθηκαν μέσω των πειραμάτων. Η οικογένεια των 12 μελών ηλικίας 18 μηνών ως 58 ετών έμεινε ενωμένη και κατάφερε να επιβιώσει. Η φρίκη των αδελφών Όβιτζ τελείωσε τον Ιανουάριο του 1945, με την απελευθέρωση των κρατουμένων του Άουσβιτς από το ρωσικό στρατό.
*Δημοσιεύθηκε στην εφημερίδα On Time
Η οικογένεια Όβιτζ, από τη Βόρεια Ρουμανία, ήταν η μεγαλύτερη καταγεγραμμένη οικογένεια νάνων: Ο νάνος πατέρας Άιζικ παντρεύτηκε δύο φορές και απέκτησε 10 παιδιά, 7 νάνους και 3 κανονικού ύψους. Οι πέντε αδελφές και οι δύο αδελφοί ήταν όμορφοι και ταλαντούχοι και δημιούργησαν τη δεκαετία του ’30 έναν δικό τους θίασο, τον Λιλιπούτειο Θίασο. Για 15 χρόνια έδιναν μουσικοχορευτικές παραστάσεις σε Ρουμανία, Ουγγαρία, Τσεχοσλοβακία με μεγάλη επιτυχία και τα ψηλότερα μέλη της οικογένειας να εργάζονται στα παρασκήνια. Το 1944 συνελήφθησαν από τους ναζί, παρότι είχαν καταστρέψει τα έγγραφα της εβραϊκής τους καταγωγής ως στόχοι της Τελικής Λύσης και του προγράμματος AktionT4, σύμφωνα με το οποίο έπρεπε να εξολοθρευτούν όλοι οι σωματικά και διανοητικά ανάπηροι, γιατί αποτελούσαν βάρος για την κοινωνία.
Ο 34χρονος Μένγκελε έκανε τα πάντα για να τους κρατήσει ζωντανούς: τους είχε παραχωρήσει ξεχωριστό κατάλυμα, το δικαίωμα να κρατήσουν τα ρούχα και τα μαλλιά τους, είχαν καλύτερη μεταχείριση, καθαριότητα και περισσότερο φαγητό. Η οικογένεια έδινε παραστάσεις στo φρικτό Home of Comradeship, που χρησίμευε ως καντίνα και αίθουσα ψυχαγωγίας για τη ναζιστική ελίτ των SS, αλλά καθημερινά υποβάλλονταν στα εξαντλητικά βασανιστήρια-«πειράματα» του παρανοϊκού επιστήμονα που ήθελε να αποδείξει τον υποτιθέμενο εκφυλισμό της εβραϊκής φυλής.
Τους έκανε ακτινογραφίες, αφαιμάξεις μέχρι λιποθυμίας και αφαίρεση νωτιαίου μυελού, σε κάποιους έβγαλε δόντια, νύχια, μαλλιά βλεφαρίδες, ψυχολογικά βασανιστήρια και γυναικολογικά, ενώ άλλους τύφλωσε με χημικά, αναγκαστική τεκνοποίηση, οδηγώντας στο θάνατο τα μωρά που γεννήθηκαν μέσω των πειραμάτων. Η οικογένεια των 12 μελών ηλικίας 18 μηνών ως 58 ετών έμεινε ενωμένη και κατάφερε να επιβιώσει. Η φρίκη των αδελφών Όβιτζ τελείωσε τον Ιανουάριο του 1945, με την απελευθέρωση των κρατουμένων του Άουσβιτς από το ρωσικό στρατό.
*Δημοσιεύθηκε στην εφημερίδα On Time
