Γκέλυ Μαυροπούλου: Ποια ήταν η «ντίβα» του ελληνικού κινηματογράφου
Άφησε την τελευταία πνοή της σε ηλικία 88 ετών
Τον θάνατο της «ντίβας» του ελληνικού κινηματογράφου Γκέλυς Μαυροπούλου έκανε γνωστό μέσω των social media ο πρόεδρος του Σωματείου Ελλήνων Ηθοποιών, Σπύρος Μπιμπίλας. Η μεγάλη πρωταγωνίστρια γεννήθηκε στη Θεσσαλονίκη στις 21 Οκτωβρίου 1932. Ήταν κόρη της Μαρίκας Κρεβατά και του Αγγέλου Μαυρόπουλου, οι οποίοι και χώρισαν σχεδόν αμέσως μετά τη γέννησή της. Όπως είχε πει όμως η ίδια, αυτό δεν την πλήγωσε καθόλου, αφού είχε μια πολύ καλή παιδική ηλικία. Αντέδρασαν όμως και οι δύο γονείς της όταν αποφάσισε να γίνει κι αυτή ηθοποιός, αλλά και στο γάμο της με τον Στέφανο Στρατηγό.
Όταν αποφοίτησε από τη δραματική σχολή του Θεάτρου Τέχνης του Κάρολου Κουν, το 1953, πρωτοεμφανίστηκε στον κινηματογράφο με την κωμωδία του Γιώργου Λαζαρίδη «Ο μπαμπάς εκπαιδεύεται». Στο θέατρο έγινε γρήγορα πρωταγωνίστρια, είτε ως θιασάρχης είτε συμπράττοντας με άλλους θιάσους, παίζοντας από νεοελληνική κωμωδία έως κλασικό ρεπερτόριο - από την κωμωδία του Αλέκου Σακελλάριου «Ο φίλος μου ο Λευτεράκης» με το θίασο των Ντίνου Ηλιόπουλου και Μίμη Φωτόπουλου έως τους «Βρικόλακες» του Ερρίκου Ίψεν στο Εθνικό Θέατρο, δίπλα στην Κατίνα Παξινού, στην «Ορέστεια» του Αισχύλου, στον «Φιλάργυρο» του Μολιέρου, αλλά και στον «Δον Ζουάν» του ίδιου συγγραφέα, δίπλα στον Δημήτρη Χορν.
Στον κινηματογράφο έπαιξε σε σαράντα και πλέον ταινίες και αυτές που την έκαναν διάσημη ήταν οι ρόλοι της αθώας ή απροστάτευτης γυναίκας σε μελό ταινίες της δεκαετίας του ’60. Έπαιξε σε κλασικές κωμωδίες, όπως «Η ωραία των Αθηνών» (1954) του Νίκου Τσιφόρου, «Η θεία από το Σικάγο» (1957) του Αλέκου Σακελλάριου, «Ο Φανούρης και το σόι του» (1957) του Δημήτρη Ιωαννόπουλου, «Ευτυχώς τρελάθηκα» (1961) του Κώστα Ανδρίτσου, «Εταιρεία θαυμάτων» (1962) του Στέφανου Στρατηγού, «Η κυρία του κυρίου» (1962) του Γιάννη Δαλιανίδη, «Ο ανακατωσούρας» (1967) του Γρηγόρη Γρηγορίου, αλλά και σε διάσημα μελοδράματα της εποχής, όπως «Το παραστράτημα μιας αθώας» (1959), «Ο δρόμος με τα κόκκινα φώτα» (1963), «Κάθε λιμάνι και καημός» (1964).
Η Γκέλυ Μαυροπούλου είναι η πρωταγωνίστρια που λάνσαρε το ροκ-εν-ρολ στον ελληνικό κινηματογράφο, μαζί με τον Θεόδωρο Δημήτριεφ, στην ταινία «Η θεία από το Σικάγο», αλλά ο πολύς κόσμος τη θυμάται κυρίως όταν μπήκε σε όλα τα ελληνικά σπίτια ενσαρκώνοντας στο πιο δημοφιλές σίριαλ της αρχής της ελληνικής τηλεόρασης τη Χριστίνα Ψάχου, την πρώτη μεγάλη ηρωίδα τηλεοπτικής σειράς στην Ελλάδα, δίπλα στον Άγγελο Αντωνόπουλο στη σειρά «Άγνωστος Πόλεμος» του Νίκου Φώσκολου.
*Δημοσιεύθηκε στην εφημερίδα On Time
Όταν αποφοίτησε από τη δραματική σχολή του Θεάτρου Τέχνης του Κάρολου Κουν, το 1953, πρωτοεμφανίστηκε στον κινηματογράφο με την κωμωδία του Γιώργου Λαζαρίδη «Ο μπαμπάς εκπαιδεύεται». Στο θέατρο έγινε γρήγορα πρωταγωνίστρια, είτε ως θιασάρχης είτε συμπράττοντας με άλλους θιάσους, παίζοντας από νεοελληνική κωμωδία έως κλασικό ρεπερτόριο - από την κωμωδία του Αλέκου Σακελλάριου «Ο φίλος μου ο Λευτεράκης» με το θίασο των Ντίνου Ηλιόπουλου και Μίμη Φωτόπουλου έως τους «Βρικόλακες» του Ερρίκου Ίψεν στο Εθνικό Θέατρο, δίπλα στην Κατίνα Παξινού, στην «Ορέστεια» του Αισχύλου, στον «Φιλάργυρο» του Μολιέρου, αλλά και στον «Δον Ζουάν» του ίδιου συγγραφέα, δίπλα στον Δημήτρη Χορν.
Στον κινηματογράφο έπαιξε σε σαράντα και πλέον ταινίες και αυτές που την έκαναν διάσημη ήταν οι ρόλοι της αθώας ή απροστάτευτης γυναίκας σε μελό ταινίες της δεκαετίας του ’60. Έπαιξε σε κλασικές κωμωδίες, όπως «Η ωραία των Αθηνών» (1954) του Νίκου Τσιφόρου, «Η θεία από το Σικάγο» (1957) του Αλέκου Σακελλάριου, «Ο Φανούρης και το σόι του» (1957) του Δημήτρη Ιωαννόπουλου, «Ευτυχώς τρελάθηκα» (1961) του Κώστα Ανδρίτσου, «Εταιρεία θαυμάτων» (1962) του Στέφανου Στρατηγού, «Η κυρία του κυρίου» (1962) του Γιάννη Δαλιανίδη, «Ο ανακατωσούρας» (1967) του Γρηγόρη Γρηγορίου, αλλά και σε διάσημα μελοδράματα της εποχής, όπως «Το παραστράτημα μιας αθώας» (1959), «Ο δρόμος με τα κόκκινα φώτα» (1963), «Κάθε λιμάνι και καημός» (1964).
Η Γκέλυ Μαυροπούλου είναι η πρωταγωνίστρια που λάνσαρε το ροκ-εν-ρολ στον ελληνικό κινηματογράφο, μαζί με τον Θεόδωρο Δημήτριεφ, στην ταινία «Η θεία από το Σικάγο», αλλά ο πολύς κόσμος τη θυμάται κυρίως όταν μπήκε σε όλα τα ελληνικά σπίτια ενσαρκώνοντας στο πιο δημοφιλές σίριαλ της αρχής της ελληνικής τηλεόρασης τη Χριστίνα Ψάχου, την πρώτη μεγάλη ηρωίδα τηλεοπτικής σειράς στην Ελλάδα, δίπλα στον Άγγελο Αντωνόπουλο στη σειρά «Άγνωστος Πόλεμος» του Νίκου Φώσκολου.
Ο γάμος με τον Στέφανο Στρατηγό
Η Γκέλυ Μαυροπούλου έκανε ένα γάμο με τον Στέφανο Στρατηγό. Μαζί ανέβασαν πολλά γνωστά θεατρικά έργα όπως τα «Κόκκινα Φανάρια», «Χρυσή μου Ρουθ», «Το υπόγειο της Λέλας» και πολλά άλλα. Η επαγγελματική σχέση των δύο ηθοποιών είχε συνήθως μεγάλη επιτυχία. Ο γάμος όμως δεν κράτησε πολύ. Το αποκορύφωμα, όπως ανέφερε η ίδια η ηθοποιός σε συνέντευξή της, ήταν όταν εκείνη συμμετείχε σε μια καναδέζικη ταινία για τις ανάγκες της οποίας έπρεπε να μείνει για αρκετές μέρες εκτός Αθηνών. Η Μαυροπούλου δεν ήθελε να περάσει έναν ολόκληρο μήνα στο Πικέρμι μόνη της, αλλά ο σύζυγός της την επισκέφθηκε μόνο ένα Σάββατο. Όταν επέστρεψε, του τηλεφώνησε και του ζήτησε να χωρίσουν. Εκείνος απάντησε ένα απλό «εντάξει» και ο γάμος τους τερματίστηκε. Αργότερα αποκαλύφθηκε πως ο Στρατηγός είχε σχέση με μια άλλη γυναίκα, η οποία ήταν έγκυος. Ήταν αδύνατο να μη χωρίσει και όσο και αν προσπάθησε, δεν είπε ποτέ στη γυναίκα του την αληθινή αιτία του διαζυγίου. Ο ηθοποιός παντρεύτηκε και δεύτερη φορά με την ηθοποιό Μαρία Πανταζή, με την οποία απέκτησαν ένα γιο. Η αγάπη του όμως για την πρώτη του σύζυγο αποδείχθηκε παντοτινή. Όταν πληροφορήθηκε ότι έπασχε από καρκίνο, αναζήτησε τη Μαυροπούλου και της ζήτησε να του συμπαρασταθεί. Έτσι οι δύο ηθοποιοί, αν και ήταν χωρισμένοι για πολλά χρόνια, ξαναέσμιξαν για τρεις μήνες πριν από το οριστικό «αντίο». Ο Στέφανος Στρατηγός πέθανε τον Απρίλιο του 2006 σε ηλικία 83 ετών.Ο έρωτας με τον Αλέκο Αλεξανδράκη
Τελευταία, η Γκέλυ Μαυροπούλου είχε μιλήσει στην εκπομπή «Αλήθειες με τη Ζήνα» και είχε αποκαλύψει άγνωστα περιστατικά για τη ζωή της. Ο πρώτος μεγάλος έρωτας της ζωής της ήταν ο Αλέκος Αλεξανδράκης, για τον οποίο το έσκαγε από το παράθυρο του σπιτιού της προκειμένου να πάει να τον συναντήσει, ενώ είχε αναφερθεί με πολύ κολακευτικά λόγια και στο μοναδικό σύζυγό της, τον Στέφανο Στρατηγό. «Τον Στέφανο τον αγάπησα πάρα πολύ. Οι γονείς δεν χάρηκαν καθόλου για τη σχέση μας αυτή. Ήταν πολύ καλό παιδί, όμως χωρίσαμε πολύ γρήγορα». Η Γκέλυ Μαυροπούλου δεν απέκτησε παιδιά. «Δεν έχω μοναξιά…» είχε πει. «Έχω ένα σκυλάκι που με λατρεύει και το λατρεύω. Μπορεί να έχω πολλούς συγγενείς και φίλους, ωστόσο κανείς δεν παίρνει ένα τηλέφωνο. Το τηλέφωνο δεν χτυπάει ποτέ».*Δημοσιεύθηκε στην εφημερίδα On Time
