Μιχάλης Νικολινάκος - «Γλίτωσε κρυμμένος σ’ ένα πηγάδι»: Πέθανε σαν σήμερα 13 Δεκεμβρίου το 1994

Ένας καλλιτέχνης που έχει εξ ίσου πετυχημένες δύο καριέρες. Ηθοποιός και ζωγράφος. Και είναι από τους ελάχιστους - ίσως ο μόνος Έλληνας – που οι απόγονοι του του έχουν φτιάξει μια τόσο ωραία και ενημερωμένη ιστοσελίδα. Μακάρι τα παιδιά και άλλων ηθοποιών μας να είχαν το μεράκι να έφτιαχναν τέτοια site για τους διάσημους γονείς τους.

Ήταν από τους «σταρ» της εποχής, μαζί με τους Ανδρέα Μπάρκουλη, Κώστα Κακαβά, Αλέκο Αλεξανδράκη, Δημήτρη Παπαμιχαήλ, αλλά από τους λιγότερο γνωστούς, ίσως γιατί έμεινε λίγα χρόνια στον κινηματογράφο - μόλις μια δεκαετία. Ελάτε να μάθουμε τα πάντα.

Ο γιός του, ο Νίκος Νικολινάκος σε μια συνέντευξη του είχε πει: «Ο πατέρας μου αποχώρησε από τα κινηματογραφικά δρώμενα στα μέσα της δεκαετίας του ’60, όταν διαισθάνθηκε ότι τα πράγματα άλλαζαν για το ελληνικό σινεμά. Η δικτατορία ήταν κάτι που τον πλήγωσε τον πατέρα μου και ήταν γι΄ αυτόν ένα “τέλος εποχής”».

Ο Μιχάλης Νικολινάκος γεννήθηκε το 1923 στα Χανιά της Κρήτης από γονείς Μανιάτες. Ο πατέρας του ήταν αξιωματικός του Λιμενικού κι’ έτσι τα παιδικά του χρόνια τα έζησε σε διάφορες παραθαλάσσιες πόλεις αφού λόγω της δουλειάς του πατέρα του έπρεπε συχνά να μετακομίζουν. Έτσι η Καλαμάτα, η Κέρκυρα , η Χαλκίδα και ο Γερολιμένας στην Μάνη ήταν οι πόλεις που πέρασε τα παιδικά του χρόνια. Όντας έφηβος, αυτή η περιήγηση κατέληξε στον Πειραιά όπου εγκαταστάθηκε στα Μανιάτικα με τα δυο του αδέλφια και τους γονείς του.

Στην κατοχή ήταν ένας εντυπωσιακός νέος και όντας πολιτικοποιημένος, έλαβε μέρος στην Εθνική Αντίσταση και παραλίγο να είναι ένα από τα θύματα των ναζιστών στο μεγάλο μπλόκο της Κοκκινιάς, όπου γλίτωσε κρυμμένος σ’ ένα ξεροπήγαδο. Αρκετά ζωγραφικά έργα του είναι εμπνευσμένα από τα χρόνια εκείνα.Μετά την λήξη του πολέμου το 1946, σπούδασε στη Σχολή Καλών Τεχνών με καθηγητή τον Κωνσταντίνο Παρθένη. Είχε από μικρός το μικρόβιο του ζωγράφου. Αργότερα, το 1952, φοίτησε στη Δραματική Σχολή του Ωδείου Αθηνών, αφού είχε ήδη εμπλακεί με τον κινηματογράφο γυρίζοντας την πρώτη του ταινία ‘Το Στραβοξυλο’.

Υπήρξε μαθητής του μεγάλου σκηνοθέτη Δημήτρη Ροντήρη, ήταν ψηλός, φωτογενής, κομψός, αρρενωπός και σύντομα έγινε γνωστός και αγαπητός στο κοινό- και κυρίως στις γυναίκες. Θεωρήθηκε ο κατ’ εξοχήν ζεν πρεμιέ της δεκαετίας του 50.

Για μία δεκαετία 1954-1964, έπαιξε 35 πρώτους ρόλους σε ελληνικά φιλμ και σε ορισμένα ξένα, ενώ το 1959 αντιπροσώπευσε μαζί με την Έλλη Λαμπέτη την Ελλάδα στο Φεστιβάλ των Καννών, με την ταινία του Μιχάλη Κακογιάννη, “Το Τελευταίο Ψέμα”.

Στις Κάννες, δίπλα στον Μιχάλη Νικολινάκο βλέπουμε την Μπριζίτ Μπαρντό και τον Ροζέ Βαντίμ.

Με την ζωγραφική ξεκίνησε την ζωή του και με αυτήν την έκλεισε. Χρησιμοποιούσε όλους τους τρόπους και τεχνικές της, λάδια, ακουαρέλες, μελάνια, μολύβια, κάρβουνο και χαρακτική για να αποτυπώσει την έμπνευση του. Το έργο του κρίθηκε εξπρεσιονιστικό με καθαρό όμως προσωπικό τόνο. Υπήρξε επίσης πολύ γνωστός και ως σκιτσογράφος με συνεργασίες σε περιοδικά, εφημερίδες και άλλα έντυπα.

Πέθανε στην Αθήνα στις 13 Δεκεμβρίου 1994, σε ηλικία 74 ετών και κηδεύθηκε στο κοιμητήριο της Αναστάσεως του Πειραιά

Από το ‘Τσιγγάνικο Αίμα’ με την Αννα Καλουτά, 1956

‘Η Αγιούπα’, Ο Νικολινάκος με την Αννα Μπράτσου, 1957

‘Το Παιδί και το Δελφίνι’ (1957) διάλειμμα στα γυρίσματα. Ο Μιχάλης Νικολινάκος με προσθετική μακριά γενειάδα.

‘Ένας Έλληνας στο Παρίσι’, 1959

Από την ταινία ‘Ψιτ Κορίτσια’ με την Ειρήνη Παππά, 1959

‘Συννεφιασμένη Κυριακή’ (1959) με την Ρίκα Διαλυνά.

Το 1960 έκανε τρείς ταινίες. Αριστερά Έγκλημα στο Κολωνάκι, δεξιά Ο Ξένος της Νύχτας και κάτω….

… ‘Στρατιώτες δίχως στολή’ με την Ξένια Καλογεροπούλου

Με την Μάρω Κοντού στην ταινία «Έγκλημα στο Κολωνάκι» (1961)

Στα γυρίσματα της ταινία Λέων της Σπάρτης (1961), είχαν πάει να τον δουν ο τότε διάδοχος Κωνσταντίνος και δεξιά οι πριγκίπισσες αδελφές του, Σοφία και Ειρήνη.

Η υπόθεση “κλωτσοσκούφι”

«Το κλωτσοσκούφι» ήταν από εκείνες τις ταινίες που «σημάδεψαν» την πορεία της Αλίκης Βουγιουκλάκη, όπως η ίδια ανέφερε χρόνια αργότερα, σε σχετικές ερωτήσεις των δημοσιογράφων. Αυτό ωστόσο που δεν είναι πολύ γνωστό είναι το γεγονός ότι η ταινία αυτή γυρίστηκε σχεδόν… δύο φορές. Κι αυτό διότι αρχικός συμπρωταγωνιστής της Αλίκης Βουγιουκλάκη ήταν ο Μιχάλης Νικολινάκος, με τον οποίο είχε γυριστεί σχεδόν ολόκληρη η ταινία. Στη δοκιμαστική προβολή όμως, ο Φιλοποίμην Φίνος, παρατήρησε ότι οι δύο πρωταγωνιστές δεν ταίριαζαν μεταξύ τους. Δεν είχαν χημεία. Και αποφάσισε να ξαναγυρίσει την ταινία από την αρχή. Στην αρχή ήθελε τον Δημήτρη Παπαμιχαήλ κι όταν εκείνος αρνήθηκε (για τη σειρά των ονομάτων στους τίτλους), απευθύνθηκε στον Αλέκο Αλεξανδράκη ο οποίος δέχτηκε το ρόλο του πλούσιου εφοπλιστή. Το κόστος ήταν πολύ μεγάλο, αλλά το αποτέλεσμα φαίνεται ότι δικαίωσε τον Φίνο. «Το κλωτσοσκούφι» έκανε πρεμιέρα στους κινηματογράφους Αθηνών και Πειραιώς στις 21 Μαρτίου του 1960 και αμέσως έγινε επιτυχία.