Πριν 50 χρόνια ο Ωνάσης έζησε την χειρότερη στιγμή της ζωής του - Έχασε τον μονάκριβο γιο του
Oι σχέσεις του με τον πολυάσχολο και διάσημο πατέρα του δεν ήταν πάντα οι καλύτερες δυνατές.
Ο Αλέξανδρος Ωνάσης γεννήθηκε στις 30 Απριλίου του 1948 και ήταν γιος του εφοπλιστή Αριστοτέλη Ωνάση και της Τίνας Λιβανού. Είχε αναλάβει τη γενική διεύθυνση της "Ολυμπιακής Αεροπλοΐας", μόνο που δεν μπόρεσε να χαρεί την ζωή του. Ένα δυστύχημα την διέκοψε στον αέρα την στιγμή της απογείωσης…
Ο Αλέξανδρος Ωνάσης γεννήθηκε στη Νέα Υόρκη και ναι μεν πέρασε ξένοιαστα παιδικά χρόνια, αν και οι σχέσεις του με τον πολυάσχολο και διάσημο πατέρα του δεν ήταν πάντα οι καλύτερες δυνατές. Αγαπούσε πολύ τη μητέρα και δεν είδε με καλό μάτι τον χωρισμό των γονιών του όπως επίσης δεν είδε με καλό μάτι και τον γάμο του πατέρα του με την Jackie.
Μεγαλώνοντας το πάθος του ήταν η ταχύτητα και τα ακριβά σπορ αυτοκίνητα και μεγάλος του έρωτας με την κατά 16 χρόνια μεγαλύτερή του Fiona Campbell (πρώην σύζυγος του Βαρόνου Thyssen), Βρετανίδα μοντέλο, γεννημένη στην Νέα Ζηλανδία. Μετά τον χωρισμό της από τον Βαρόνο, ήταν σχεδόν καθημερινά στα πρωτοσέλιδα των κοσμικών εφημερίδων και περιοδικών. Ο Αλέξανδρος είχε πάθει πλάκα μαζί της.
Ο πατέρας του ποτέ δεν ενέκρινε αυτή τη σχέση και προσπάθησε με κάθε μέσο να τη διαλύσει. Ο Αρίστος είχε ιδιαίτερη αδυναμία στον Αλέξανδρο και από μικρό τον έπαιρνε συχνά μαζί του στις δουλειές για να τον «ψήσει» και να τον βάλει από νωρίς στις επιχειρήσεις. Και επειδή ήταν λάτρης των αεροπλάνων, ο Ωνάσης τον έβαλε να αναλάβει τη γενική διεύθυνση της Ολυμπιακής Αεροπλοΐας. Ο ίδιος ο Αλέξανδρος έλεγε στους δημοσιογράφους: “Ζω όταν βρίσκομαι ψηλά στον ουρανό”. Επίσης είχε πει: “Εάν δεν ήμουν ο γιος του Ωνάση, θα ήθελα να είμαι αεροπόρος”.
Η μοιραία μέρα για τον νεαρό Ωνάση υπήρξε η Δευτέρα, 22 Ιανουαρίου 1973. Το αεροπλάνο που πιλοτάριζε, ένα αμφίβιο «Πιάτζιο 136», κατέπεσε στο αεροδρόμιο του Ελληνικού, δευτερόλεπτα μετά την απογείωσή του. Ο Αλέξανδρος τραυματίστηκε βαριά και οι δύο συνεπιβάτες του ελαφρότερα. Διακομίστηκε στο ΚΑΤ.
Ο Αριστοτέλης Ωνάσης γιόρταζε τα γενέθλια του στην Νέα Υόρκη και μόλις έμαθε το θλιβερό μαντάτο, κατέρρευσε. Δεν μπορούσε να πιστέψει ότι ο αγαπημένος του γιος και διάδοχός του ήταν διασωληνωμένος στο ΚΑΤ. Παράτησε τα γλέντια και τις γιορτές κι έφυγε εσπευσμένως από τη Νέα Υόρκη, μαζί με την Τζάκι για την Αθήνα. Μαζί του έφερε τρεις Αμερικανούς νευροχειρουργούς υπό τον Πόκιν, τον καλύτερο στον κόσμο, αλλά και το γραφείο του στο Λονδίνο ναύλωσε αεροπλάνο της ΒΕΑ και μετέφερε αμέσως, έναν μοναδικό επιβάτη, τον Άγγλο νευροχειρουργό Ρίτσαρντσον.
Την επομένη το μεσημέρι, 23 Ιανουαρίου 1973, οι τέσσερις διάσημοι νευροχειρουργοί εξέτασαν για τελευταία φορά τον Αλέξανδρο. Αργά το απόγευμα ο Πόκιν κάλεσε τον Αριστοτέλη και του είπε ξερά: “Δεν υπάρχουν ελπίδες διάσωσης του γιου σου και κάθε προσπάθεια να διατηρηθεί στη ζωή είναι άσκοπη και βασανιστική”. Λίγα λεπτά μετά, στις 7 το απόγευμα, ο Αριστοτέλης, για να επέλθει ταχύτερα το αναπόφευκτο και να μην ταλαιπωρείται ο γιος του, ζήτησε από τους γιατρούς να βγάλουν τα σωληνάκια… Μόλις οι γιατροί ανήγγειλαν τον θάνατο του Αλέξανδρου, η μητέρα του, Τίνα, λιποθύμησε και ο Αριστοτέλης ξέσπασε σε λυγμούς.
Ο Ωνάσης από την πρώτη στιγμή υποστήριξε ότι το δυστύχημα δεν ήταν τυχαίο και ότι γιος του ήταν θύμα εγκληματικής ενέργειας.
Οι φόβοι του επιβεβαιώθηκαν αργότερα, όταν και τα τρία πορίσματα που εκδόθηκαν για το δυστύχημα συνέκλιναν στη διαπίστωση ότι προκλήθηκε από την ανάποδη τοποθέτηση των πηδαλίων κλίσεως, με αποτέλεσμα το αεροπλάνο να μην υπακούει στις εντολές του πιλότου. Ο Ωνάσης επικήρυξε τους δολοφόνους του γιου του, όπως υποστήριζε, με 1.000.000 δολάρια, επικήρυξη που ισχύει μέχρι σήμερα.
Ο Αλέξανδρος Ωνάσης τάφηκε στον Σκορπιό και δύο χρόνια αργότερα τον ακολούθησε ο πατέρας του, που δεν συνήλθε ποτέ μετά το θάνατο του γιου του. Στη μνήμη του μοναχογιού του, ο Αριστοτέλης Ωνάσης συνέστησε το ίδρυμα «Αλέξανδρος Ωνάσης» με έδρα το Βαντούζ του Λιχτενστάιν και κεντρικά γραφεία στην Αθήνα. Από τα κέρδη της οικονομικής αυτοκρατορίας Ωνάση, το ίδρυμα χορηγεί υποτροφίες και χρηματοδοτεί διάφορα έργα κοινωφελούς χαρακτήρα.
Με τον μπαμπά και την μαμά του όταν ήταν παιδάκι.
Τον είχε στείλει στους καλύτερους οφθαλμίατρους του κόσμου να του διορθώσουν την μυωπία.
Αμέσως μετά τον θάνατο του γιου του, ο Αριστοτέλης είπε στους δημοσιογράφους: “Είμαι ο φτωχότερος άνθρωπος του κόσμου”.
Σπαραγμός της μητέρας Τίνας Λιβανού, πάνω στο φέρετρο του γιου της, Αλέξανδρου