Με τους νεκρούς από τον διπλό σεισμό να ξεπερνούν πλέον τις 20 .000 και τις ελπίδες για τους -ων ουκ έστιν αριθμός- εγκλωβισμένους να εξανεμίζονται, οι ανθρώπινες ιστορίες, είτε αυτών που μένουν πίσω είτε αυτών που βγαίνουν ζωντανοί μεσα από τα ερείπια στο… και πέντε, κάνουν τον γύρο του κόσμου. Τα σωστικά συνεργεία που δρουν στις πληγείσες περιοχές δεν σταματούν στην ουσία λεπτό να εργάζονται για την ανάσυρση των εγκλωβισμένων, με τον χρόνο βέβαια να είναι εναντίον τους, αφού το παράθυρο των 72 ωρών, το οποίο συνήθως τηρείται για τις επιχειρήσεις αυτού του είδους, έχει παρέλθει.

Η προσπάθεια αυτή αποδίδει καρπούς, όπως καταδεικνύεται από τη δραματική διάσωση ενός μικρού κοριτσιού και του πατέρα του περίπου 82 ώρες μετά τον πρώτο σεισμό. Οι διασώστες είχαν βγάλει πρώτο το παιδί και κατάφεραν να βγάλουν και τον πατέρα του δύο ώρες αργότερα. Καθώς τον έβαζαν στο ασθενοφόρο, του είπαν ότι η κόρη του είναι ζωντανή και έχει μεταφερθεί στο νοσοκομείο κι εκείνος, σύμφωνα με τον «Guardian», αποκρίθηκε: «Σας αγαπώ όλους». Νωρίτερα στο Ντιγιαρμπακίρ άλλη μία γυναίκα βγήκε ζωντανή, ενώ γύρω της υπήρχαν τρεις σοροί κάτω από τα ίδια ερείπια. «Έχω σχολείο αύριο».

Στο Καχραμανμαράς στις 68 ώρες βγήκε ζωντανή μία γυναίκα 33 ετών μαζί με τον γιο της, αφού πέρασαν περίπου τρεις ημέρες εγκλωβισμένοι στο απόλυτο σκοτάδι, καλυμμένοι με σκόνη και συντρίμμια και με τη μητέρα τραυματισμένη σοβαρά. Αντίστοιχες ιστορίες απόγνωσης, αλλά και ταυτόχρονα ελπίδας, εκτυλίσσονται και στην επαρχία Χατάι, όπου οι διασώστες έβγαλαν κάτω από τα ερείπια των σπιτιών τους δύο παιδιά, ένα αγοράκι δύο ετών και ένα κοριτσάκι επτά ετών. Στην πόλη Αντιγιαμάν ένα αγόρι 7 ετών ανασύρθηκε από τα ερείπια του σπιτιού του μέσα στις σκόνες και εξουθενωμένο, όμως ακόμα κι έτσι, όπως ανέφεραν οι άνδρες των σωστικών συνεργείων που το ανέσυραν, το πρώτο πράγμα που τους είπε ήταν: «Έχω σχολείο αύριο».

Σπαρακτικές είναι επίσης οι εικόνες από τη διάσωση ενός μωρού 20 ημερών λίγο μετά τις 60 ώρες από τον σεισμό. Και όταν βγήκε από τα ερείπια, κρατούσε ακόμα μία τούφα από τα μαλλιά της μητέρας του. Αντίστοιχες διασώσεις γίνονται και από την άλλη πλευρά των συνόρων, στη Συρία, όπου όμως η διεθνής βοήθεια δεν είναι σε καμία περίπτωση τόσο μεγάλη όσο στην Τουρκία, ενώ τα μέσα που έχουν στη διάθεσή τους τα μάλλον αυτοσχέδια σωστικά συνεργεία είναι πενιχρά. Χαρακτηριστικό παράδειγμα η διάσωση ενός νεαρού άνδρα κατά την οποία οι απλοί πολίτες έσκαβαν με τα χέρια τους και με κουβάδες…

Εχθρός η παγωνιά

Την ίδια ώρα στους διαλυμένους δρόμους των τουρκικών και των συριακών πόλεων, σε συνθήκες ψύχους και με τις ώρες να περνούν, οι επιζώντες έχουν να αντιμετωπίσουν την αγωνία για τους δικούς τους που παραμένουν αγνοούμενοι ή την απώλεια συνήθως πολλών μελών της οικογένειάς τους. Στις πόλεις της Τουρκίας οι σεισμόπληκτοι δεν έχουν ακόμα φροντιστεί κατάλληλα και αναγκάζονται να καίνε παγκάκια για να ζεσταθούν από το κρύο. Σημειώνεται ότι από χθες έχει ξεκινήσει να φτάνει ο κύριος όγκος της διεθνούς ανθρωπιστικής βοήθειας τόσο στην Τουρκία όσο και στη Συρία, όπου πέρασε το πρώτο κομβόι με βοήθεια από τον ΟΗΕ από ένα από τα συνοριακά περάσματα.

Πηγή: εφημερίδα Απογευματινή