Φως στα γηροκομεία του τρόμου - Όταν οι εξαθλιωμένοι τρόφιμοι μεταφέρονται στα «υπερπολυτελή δωμάτια» μόνο για φωτογραφίες
Το πρόβλημα, όπως επισημαίνεται στην έρευνα, έγινε ακόμα πιο έντονο εν μέσω πανδημίας
Σαν déjà vu... Τέτοιες μέρες δεν ήταν πέρυσι που την επικαιρότητα απασχολούσε το «κολαστήριο γερόντων» με τους περίεργους θανάτους ηλικιωμένων στα Χανιά; Πάλι, λοιπόν, τα ίδια!
Διαβάζουμε στην ιστοσελίδα του... πρότυπου γηροκομείου (της φρίκης όπως καταγγέλλεται) στον Κορυδαλλό πως η δομή «παρέχει ολοκληρωμένες υπηρεσίες φροντίδας ηλικιωμένων, υψηλών προδιαγραφών, σε ιδιαίτερα προσιτές τιμές. Εξασφαλίζουμε για τα αγαπημένα σας πρόσωπα ένα όμορφο, καθαρό και ζεστό περιβάλλον, ώστε να αισθάνονται σαν στο σπίτι τους».
Οι αναφορές στις παροχές συνοδεύονται από έγχρωμες φωτογραφίες με χαμογελαστούς ηλικιωμένους σε «πλήρως εξοπλισμένα δωμάτια», όπως επισημαίνεται, με «ατομικό μπάνιο, τηλέφωνο, τηλεόραση, φως ασφαλείας, σήμανση κλήσης προσωπικού, πυρανίχνευση, καθώς και ντουλάπα για την αποθήκευση των προσωπικών αντικειμένων τους». Μόνο που δεν αναφέρεται ότι αυτά υπάρχουν στη «χώρα του ποτέ». Γιατί οι φωτογραφίες και τα βίντεο που κυκλοφόρησαν τις τελευταίες ημέρες δείχνουν ηλικιωμένους λερωμένους, εξαθλιωμένους και αφυδατωμένους, με τραύματα στο πρόσωπο και το κεφάλι. Με τους περισσότερους να παρουσιάζουν και ψώρα. Και οι καταγγελίες από εργαζόμενους και μη κάνουν λόγο για ανελέητα βασανιστήρια και άγριους ξυλοδαρμούς ακόμη και με γάντια του μποξ! Αλλά και για άθλιες συνθήκες διαβίωσης, με τους περισσότερους γέροντες να στοιβάζονται στο σκοτεινό υπόγειο της δομής και να μεταφέρονται στα υπερπολυτελή δωμάτια μόνο όταν υπήρχε -προγραμματισμένη- συνάντηση με κάποιον συγγενή. Γιατί οι επισκέψεις γίνονται πλέον μετά την πανδημία με ραντεβού.
Από πού να το πιάσει κανείς το θέμα! Μετά την υπόθεση του γηροκομείου Χανίων, ήρθε στο φως μια έρευνα του Ιnvestigate Εurope, σύμφωνα με την οποία σε όλη την Ευρώπη τα γηροκομεία λειτουργούν υποστελεχωμένα, με ανειδίκευτο προσωπικό και με... όρους κερδοσκοπικών επιχειρήσεων δημιουργώντας σοβαρούς κινδύνους για την υγεία όσων διαμένουν εκεί.
Ο ρόλος της πανδημίας
Το πρόβλημα, όπως επισημαίνεται στην έρευνα, έγινε ακόμα πιο έντονο εν μέσω πανδημίας, αφού πέρα από την έλλειψη ικανού αριθμού ανθρώπων για να φροντίζουν τον ολοένα και αυξανόμενο αριθμό ηλικιωμένων προστέθηκαν και οι ειδικές συνθήκες του Covid -19.
Είναι χαρακτηριστικό πως τα τελευταία τέσσερα χρόνια ο αριθμός των φιλοξενουμένων σε αυτές τις δομές αυξήθηκε κατά 22%. Στην έρευνα, οι ηλικιωμένοι περιγράφονται ως «γκρίζος χρυσός» και τα γηροκομεία ως μια βιομηχανία δισεκατομμυρίων ευρώ. Σύμφωνα με τα βασικά στοιχεία που παρουσίασε το Investigate Europe: Η αγορά είναι τεράστια, με 220 δισεκατομμύρια ευρώ από τα δημόσια ταμεία να καταλήγουν στους ιδιοκτήτες αυτών των επιχειρήσεων. Η έκρηξη της ιδιωτικοποίησης του τομέα της φροντίδας των ηλικιωμένων στις χώρες της Ευρώπης συνοδεύεται από περικοπές στο προσωπικό και κατάρρευση του επιπέδου της φροντίδας των ηλικιωμένων. Στην Ελλάδα η κατάσταση δεν είναι πολύ διαφορετική. Η λειτουργία των γηροκομείων που δεν πληρούν τις προδιαγραφές «διευκολύνεται» και από τη νομοθεσία, καθώς το 2007 ψηφίστηκε νόμος που έδινε παράταση ενός έτους στα μη αδειοδοτημένα σπίτια φροντίδας για να συμμορφωθούν με τις απαιτήσεις. Σε πολλές περιπτώσεις, όμως, η παράταση αυτή ανανεώνεται κάθε χρόνο επιτρέποντας σε δεκάδες οίκους ευγηρίας να... θάβουν τον «γκρίζο χρυσό» στα υπόγειά τους!
Ας είναι αυτή η τελευταία περίπτωση του Κορυδαλλού ένας σοβαρός λόγος ώστε να ξαναδούμε με περισσότερη προσοχή το θέμα στην Ελλάδα.
Δημοσιεύτηκε στην ΑΠΟΓΕΥΜΑΤΙΝΗ της Κυριακής στις 19/2
Διαβάζουμε στην ιστοσελίδα του... πρότυπου γηροκομείου (της φρίκης όπως καταγγέλλεται) στον Κορυδαλλό πως η δομή «παρέχει ολοκληρωμένες υπηρεσίες φροντίδας ηλικιωμένων, υψηλών προδιαγραφών, σε ιδιαίτερα προσιτές τιμές. Εξασφαλίζουμε για τα αγαπημένα σας πρόσωπα ένα όμορφο, καθαρό και ζεστό περιβάλλον, ώστε να αισθάνονται σαν στο σπίτι τους».
Οι αναφορές στις παροχές συνοδεύονται από έγχρωμες φωτογραφίες με χαμογελαστούς ηλικιωμένους σε «πλήρως εξοπλισμένα δωμάτια», όπως επισημαίνεται, με «ατομικό μπάνιο, τηλέφωνο, τηλεόραση, φως ασφαλείας, σήμανση κλήσης προσωπικού, πυρανίχνευση, καθώς και ντουλάπα για την αποθήκευση των προσωπικών αντικειμένων τους». Μόνο που δεν αναφέρεται ότι αυτά υπάρχουν στη «χώρα του ποτέ». Γιατί οι φωτογραφίες και τα βίντεο που κυκλοφόρησαν τις τελευταίες ημέρες δείχνουν ηλικιωμένους λερωμένους, εξαθλιωμένους και αφυδατωμένους, με τραύματα στο πρόσωπο και το κεφάλι. Με τους περισσότερους να παρουσιάζουν και ψώρα. Και οι καταγγελίες από εργαζόμενους και μη κάνουν λόγο για ανελέητα βασανιστήρια και άγριους ξυλοδαρμούς ακόμη και με γάντια του μποξ! Αλλά και για άθλιες συνθήκες διαβίωσης, με τους περισσότερους γέροντες να στοιβάζονται στο σκοτεινό υπόγειο της δομής και να μεταφέρονται στα υπερπολυτελή δωμάτια μόνο όταν υπήρχε -προγραμματισμένη- συνάντηση με κάποιον συγγενή. Γιατί οι επισκέψεις γίνονται πλέον μετά την πανδημία με ραντεβού.
Από πού να το πιάσει κανείς το θέμα! Μετά την υπόθεση του γηροκομείου Χανίων, ήρθε στο φως μια έρευνα του Ιnvestigate Εurope, σύμφωνα με την οποία σε όλη την Ευρώπη τα γηροκομεία λειτουργούν υποστελεχωμένα, με ανειδίκευτο προσωπικό και με... όρους κερδοσκοπικών επιχειρήσεων δημιουργώντας σοβαρούς κινδύνους για την υγεία όσων διαμένουν εκεί.
Ο ρόλος της πανδημίας
Το πρόβλημα, όπως επισημαίνεται στην έρευνα, έγινε ακόμα πιο έντονο εν μέσω πανδημίας, αφού πέρα από την έλλειψη ικανού αριθμού ανθρώπων για να φροντίζουν τον ολοένα και αυξανόμενο αριθμό ηλικιωμένων προστέθηκαν και οι ειδικές συνθήκες του Covid -19. Είναι χαρακτηριστικό πως τα τελευταία τέσσερα χρόνια ο αριθμός των φιλοξενουμένων σε αυτές τις δομές αυξήθηκε κατά 22%. Στην έρευνα, οι ηλικιωμένοι περιγράφονται ως «γκρίζος χρυσός» και τα γηροκομεία ως μια βιομηχανία δισεκατομμυρίων ευρώ. Σύμφωνα με τα βασικά στοιχεία που παρουσίασε το Investigate Europe: Η αγορά είναι τεράστια, με 220 δισεκατομμύρια ευρώ από τα δημόσια ταμεία να καταλήγουν στους ιδιοκτήτες αυτών των επιχειρήσεων. Η έκρηξη της ιδιωτικοποίησης του τομέα της φροντίδας των ηλικιωμένων στις χώρες της Ευρώπης συνοδεύεται από περικοπές στο προσωπικό και κατάρρευση του επιπέδου της φροντίδας των ηλικιωμένων. Στην Ελλάδα η κατάσταση δεν είναι πολύ διαφορετική. Η λειτουργία των γηροκομείων που δεν πληρούν τις προδιαγραφές «διευκολύνεται» και από τη νομοθεσία, καθώς το 2007 ψηφίστηκε νόμος που έδινε παράταση ενός έτους στα μη αδειοδοτημένα σπίτια φροντίδας για να συμμορφωθούν με τις απαιτήσεις. Σε πολλές περιπτώσεις, όμως, η παράταση αυτή ανανεώνεται κάθε χρόνο επιτρέποντας σε δεκάδες οίκους ευγηρίας να... θάβουν τον «γκρίζο χρυσό» στα υπόγειά τους!
Ας είναι αυτή η τελευταία περίπτωση του Κορυδαλλού ένας σοβαρός λόγος ώστε να ξαναδούμε με περισσότερη προσοχή το θέμα στην Ελλάδα.
Δημοσιεύτηκε στην ΑΠΟΓΕΥΜΑΤΙΝΗ της Κυριακής στις 19/2
