Η 27χρονη ιδρύτρια της Unique Minds και πρωτοπόρος της ρομποτικής, Διάνα Βουτυράκου, ήταν το πρόσωπο-έκπληξη κατά την ανακοίνωση των ψηφοδελτίων του ΣΥΡΙΖΑ για τις εκλογές της 21ης Μαΐου. Το εντυπωσιακό βιογραφικό και η επαγγελματική της πορεία, παρά το νεαρό της ηλικίας της, αποτέλεσαν σημείο αναφοράς για την υποψήφια -πλέον- στη Δυτική Αττική.

Μιλώντας στο «Κάλπη 23» και τον Μάνο Ανθουλάκη, το «χρυσό» κορίτσι της ρομποτικής ξετυλίγει το κουβάρι μιας ζωής σαν παραμύθι. Διηγείται πώς κατάφερε να κάνει το χόμπι της επάγγελμα, ενώ κάνει λόγο για τις διακρίσεις της στους διεθνείς διαγωνισμούς ρομποτικής, τη ζωή μεταξύ Ελλάδας και Γερμανίας, την καθημερινότητά της και, φυσικά, την πολιτική. Πώς την προσέγγισε ο Αλέξης Τσίπρας, ποια ήταν η αντίδραση των οικείων της στο άκουσμα της είδησης ότι θα μπει στον εκλογικό στίβο και γιατί έκανε την επιλογή της Δυτικής Αττικής για τη μάχη του σταυρού.



Οπως αναφέρει η Διάνα Βουτυράκου, αγάπησε τη ρομποτική από τα 12 της, στο δημόσιο σχολείο όπου φοίτησε, δημιουργώντας μαζί με δύο κοπέλες την ομάδα που κατήλθε στον 1ο Πανελλήνιο Διαγωνισμό Ρομποτικής, όπου και έλαβε την πρώτη θέση, εκπροσωπώντας στη συνέχεια τη χώρα στην Παγκόσμια Ολυμπιάδα Ρομποτικής, στην Κορέα. «Μέχρι να ολοκληρώσω το Λύκειο δημιούργησα τη δική μου ομάδα ρομποτικής, με την οποία κερδίσαμε ξανά τον Πανελλήνιο Διαγωνισμό Ρομποτικής, εκπροσωπώντας αυτή τη φορά τη χώρα στην Ολυμπιάδα στο Αμπου Ντάμπι, όπου και λάβαμε την 9η θέση στον κόσμο», λέει.

Επιστρέφοντας από την Αμερική μαζί με τον Παύλο Σύμεντη, που είχε λάβει την ίδια υποτροφία, ιδρύσαμεέναν ΜΚΟ, τη Unique Minds. Μέχρι σήμερα, περισσότεροι από 20.000 μαθητές έχουν ωφεληθεί από τις δράσεις μας

Στη συνέχεια, εισήχθη στη μοναδική σχολή (!) που δήλωσε στο μηχανογραφικό της, αυτήν των Ηλεκτρολόγων Μηχανικών και Μηχανικών Υπολογιστών του Πολυτεχνείου, ενώ την ίδια χρονιά έγινε δεκτή ως κριτής στην Παγκόσμια Ολυμπιάδα Ρομποτικής στη Ρωσία, όντας η νεότερη και πρώτη Ελληνίδα που έγινε δεκτή. Υπογραμμίζει ότι μόλις από το 1ο έτος της δίδαξε ρομποτική σε πολλά σχολεία της Αθήνας, ενώ μετείχε ως φοιτήτρια και προπονήτρια σεδιεθνείς διαγωνισμούς ρομποτικής, επιτυγχάνοντας αρκετές διακρίσεις.

Το σημείο τομής για την ίδια ήταν το 2ο έτος των σπουδών της, όταν έλαβε υποτροφία για να ταξιδέψει στις ΗΠΑ, με σκοπό, όπως τονίζει, «να γνωρίσω προγράμματα κορυφαίων αμερικανικών πανεπιστημίων, για να υλοποιήσω μετά κάποια στα δικά μας πανεπιστήμια. Ετσι, επιστρέφοντας από την Αμερική μαζί με τον Παύλο Σύμεντη, που είχε λάβει την ίδια υποτροφία, ιδρύσαμε έναν ΜΚΟ, τη Unique Minds, μέσω του οποίου παρέχουμε ενημέρωση σε μαθητές για τα πανεπιστήμιά μας, γεφυρώνοντας το χάσμα σχολείου και πανεπιστημίου. Μέχρι σήμερα, περισσότεροι από 20.000 μαθητές έχουν ωφεληθεί από τις δράσεις μας». Τελειώνοντας τις σπουδές της, έως και σήμερα εργάζεται ως υπεύθυνη Εκπαιδευτικής Ρομποτικής σε εταιρεία στην Ελλάδα, ενώ το 2020 ξεκίνησε το μεταπτυχιακό της στην Υπολογιστική Βιοϊατρική στο Πολυτεχνείο του Μονάχου, με σκοπό τον συνδυασμό ρομποτικής και επιστημών υγείας. Παράλληλα, τους τελευταίους μήνες εργάζεται σε πολυεθνική εταιρεία στο Μόναχο ως μηχανικός λογισμικού ρομποτικών συστημάτων, με εφαρμογές στις επιστήμες υγείας.

Για το αν βρίσκει χρόνο, δεδομένου του δύσκολου προγράμματός της, να χαλαρώσει και να αποφορτιστεί, αναφέρει ότι δεν έχει πολύ ελεύθερο χρόνο για χόμπι, αν και, όπως τονίζει, θεωρεί τον εαυτό της τυχερό που κατάφερε να κάνει επάγγελμα το χόμπι της, τη ρομποτική. Επίσης μας αποκαλύπτει την αγάπη της για τα ταξίδια με τη μητέρα της ή φίλους της, για να γνωρίσει καλύτερα τόσο την Ελλάδα όσο και νέα μέρη στο εξωτερικό. Τον ελεύθερο χρόνο της στο Βερολίνο τον αξιοποιεί διαβάζοντας δίπλα στο ποτάμι ή κάνοντας πικ-νικ με φίλους και υπογραμμίζει ότι αυτό είναι κάτι που δεν μπορεί να το κάνει στην Αθήνα.



Προσέγγιση - Αντιδράσεις

Μιλώντας για την εκλογική της κάθοδο και την πρόταση του Αλέξη Τσίπρα, μας αποκαλύπτει πώς ο ίδιος την προσέγγισε, τις αντιδράσεις των οικείων της στο άκουσμα της είδησης αλλά και πώς οραματίζεται η ίδια τη συμμετοχή της στα κοινά. «Το 2020, με αφορμή την πρώτη θέση στον κόσμο που λάβαμε με την ομάδα που προπονούσα στη Διεθνή Ολυμπιάδα Ρομποτικής, οι Κυριάκος Μητσοτάκης και Αλέξης Τσίπρας μάς κάλεσαν στα γραφεία τους, για να μας συγχαρούν. Ετσι γνώρισα τον πρόεδρο του ΣΥΡΙΖΑ-Π.Σ. και λίγο καιρό αργότερα μου πρότεινε να συμμετάσχω στο think tank του στην ομάδα ψηφιακής μετάβασης. Μέσα από την ομάδα αυτή είδα στην πράξη πώς να αξιοποιείς τις γνώσεις που έχεις λάβει από τις σπουδές και την εργασία σου, για να δομήσεις προτάσεις που θα ωφελήσουν τους πολίτες. Λίγο καιρό αργότερα, μου έγινε πρόταση να συμμετάσχω στις εκλογές, κάτι που αρχικά αντιμετώπισα με δισταγμό. Οταν όμως άρχισα να ακούω φράσεις όπως “πού πας να μπλέξεις;” από τον περίγυρό μου, αποφάσισα να δεχθώ. Γιατί η πολιτική ορίζει τις ζωές μας και, αν εμείς που αγαπάμε αυτή τη χώρα δεν παλέψουμε να λύσουμε τα προβλήματά της, τότε ποιος θα το κάνει;», περιγράφει.





Βλέψεις για ακαδημαϊκή καριέρα

Το χόμπι που έγινε αγάπη και επάγγελμα την ακολουθεί σε όλη της σχεδόν τη ζωή. Σε αυτό το σημείο μάς αποκαλύπτει κατά πόσον είναι δυνατόν να αφήσει μια ήδη πετυχημένη, αλλά και με πολλές βλέψεις ακόμα ακαδημαϊκή καριέρα στο εξωτερικό, αλλά και να κάνει το χρέος της -όπως η ίδια αντιλαμβάνεται- στην Ελλάδα: «Αυτό που με παρακινούσε και με ενδιέφερε πάντα στη ζωή μου ήταν να αισθάνομαι κοινωνικά χρήσιμη, και αυτό θέλω να πετύχω και τώρα μέσω της πολιτικής. Αισθάνομαι την υποχρέωση να βοηθήσω τη χώρα που μου έδωσε όλα τα εφόδια και τις ευκαιρίες να γίνω ο άνθρωπος που είμαι σήμερα. Ο ένας στους δύο νέους σκέφτεται να φύγει στο εξωτερικό. Η δημόσια Υγεία και Παιδεία μας υποβαθμίζονται διαρκώς, ενώ ο μέσος μισθός ενός νέου δεν φτάνει για να καλύψει τις βασικές μηνιαίες ανάγκες του. Ο ΣΥΡΙΖΑ-Π.Σ. είναι ένα κόμμα που αγωνίζεται για ένα κράτος κοινωνικό και δημοκρατικό. Ενα κράτος δικαιοσύνης. Αυτές οι κοινές μας αξίες με οδήγησαν να συμπορευτώ μαζί του στις εκλογές αυτές».

Η πολιτική ορίζει τις ζωές μας και αν εμείς, που αγαπάμε αυτή τη χώρα, δεν παλέψουμε να λύσουμε τα προβλήματά της, τότε ποιος θα το κάνει;


Όσον αφορά την εκλογική της κάθοδο, η Διάνα Βουτυράκου αναφέρει ότι οι λόγοι που επέλεξε τη Δυτική Αττική ήταν τόσο η επαγγελμα τική της ενασχόληση όσο και ένα προσωπικό της βίωμα, με αφορμή τις πλημμύρες του 2017 στη Μάνδρα, που την ευαισθητοποίησε ιδιαίτερα στην ευρύτερη περιοχή. «Η Δυτική Αττική, και συγκεκριμένα η Μαγούλα, είναι η περιοχή όπου εργάζομαι τα τελευταία χρόνια. Πάντοτε με παραξένευε λοιπόν πώς ζητήματα που είναι λυμένα για πολίτες άλλων περιοχών στη Δυτική Αττική, όπου συγκεντρώνεται σημαντικό μέρος της βιομηχανικής παραγωγής της χώρας, οι κάτοικοί της τα αντιμετωπίζουν ακόμη. Πριν από κάποια χρόνια, με την πλημμύρα στη Μάνδρα, ήρθαμε σε επαφή μέσω του ΜΚΟ μου με αρκετούς μαθητές σχολείων της περιοχής, για να τους παρέχουμε υποστήριξη στη συμπλήρωση του μηχανογραφικού τους. Οι μαθητές αυτοί, μαθητές της Αττικής, ήταν ολοφάνερο πως είχαν λιγότερα ερεθίσματα και ενημέρωση από έναν μαθητή, για παράδειγμα, της Αθήνας. Και η ύπαρξη περιοχών δύο ταχυτήτων στην Αττική είναι κάτι που απαιτεί άμεση λύση.

Δημοσιεύτηκε στο ένθετο «Κάλπη 23» των ΠΑΡΑΠΟΛΙΤΙΚΩΝ στις 28/4