Σύμφωνα με τις πληροφορίες, η Νόνικα Γαληνέα τα τελευταία χρόνια αντιμετώπιζε προβλήματα υγείας, γι' αυτό και είχε περιορίσει τις δημόσιες εμφανίσεις της.
Η Νόνικα Γαληνέα είχε παντρευτεί τον νευρολόγο Νίκο Μουτούση στην Ελλάδα και έζησαν στο Παρίσι για πέντε χρόνια, όπου έκαναν τρία παιδιά, τις δίδυμες Αλεξία και Αριέττα και τη Μαρία-Αμαλία.
Ομως, σύντροφός της για πολλά χρόνια υπήρξε ο ηθοποιόςΑλέκος Αλεξανδράκης, τον οποίο γνώρισε στο Θέατρο Μετροπόλιταν, όπου συμπρωταγωνιστούσαν στα τέλη της δεκαετίας του 1960.
Μάλιστα, μαζί δημιούργησαν δύο θεατρικές σκηνές, το Θέατρο Ιλίσια και το Στούντιο Ιλίσια.
Η επαγγελματική της πορεία
Η Νόνικα Γαληνέα γεννήθηκε στην Αθήνα στις 8 Ιουνίου 1938, υπήρξε σημαντική Ελληνίδα ηθοποιός, συγγραφέας, μεταφράστρια, επιχειρηματίας. Το κανονικό της όνομα ήταν Αντιγόνη.
Η σταδιοδρομία της ξεκινάει το 1963 με εξετάσεις στο Θέατρο Τέχνης, όπου η πρώτη της παράσταση ήταν με τους Όρνιθες του Αριστοφάνη. Συνεργαζόταν με τον Κάρολο Κουν, την Κατίνα Παξινού, τον Δημήτρη Χορν, την Άννα Συνοδινού, τον Αλέξη Μινωτή, τον Δημήτρη Μυράτ κ.ά.
Από το 1969 έζησε και συνεργάστηκε με τον Αλέκο Αλεξανδράκη. Μαζί δημιούργησαν δύο θεατρικές σκηνές, το Θέατρο Ιλίσια και το Στούντιο Ιλίσια.
Στη συνέχεια συνεργάστηκε με το Εθνικό θέατρο, το Κρατικό Θέατρο Βορείου Ελλάδος και το Αμφιθέατρο. Παράλληλα έκανε πολλές συνεργασίες με το Μέγαρο Μουσικής Αθηνών και παραστάσεις στη Μεγάλη και στη Μικρή Επίδαυρο, καθώς και στο Κόβεντ Γκάρντεν στο Λονδίνο.
Έχει συνεργαστεί με αναγνωρισμένους καλλιτέχνες όπως ο Μίνως Βολανάκης, ο Γιάννης Κόκκος, ο Σπύρος Ευαγγελάτος, ο Μιχάλης Κακογιάννης, ο Ανδρέας Βουτσινάς, ο Stuart Burge, ο Διονύσης Φωτόπουλος, η Θεώνη Βαχλιώτη-Όλντριτζ, ο Νίκος Πετρόπουλος κ.ά.
Κατά τη διάρκεια όλων αυτών των ετών, ένα μεγάλο διάστημα του χρόνου της ζει στο Λονδίνο. Έχει μεταφράσει δεκαεπτά θεατρικά έργα, πολλά εκ των οποίων έχουν δημοσιευτεί. Έχει εκδώσει την αυτοβιογραφία της με τίτλο Η ζωή μου (εκδόσεις Λιβάνη 2005), όπως και το βιβλίο Επέστρεφε (εκδόσεις Ιανός, 2007).
Το 2006 βραβεύτηκε με το έπαθλο «Κυβέλη» για την προσφορά της στο ελληνικό θέατρο.
Είναι η πρώτη Ελληνίδα που έχει 50 χρόνια συνεχή παρουσία στο θέατρο, η πρώτη Ελληνίδα ηθοποιός που ερμήνευσε στο Κόβεντ Γκάρντεν του Λονδίνου στην αγγλική γλώσσα και η μόνη που έχει πρωταγωνιστήσει 6 φορές στο Μέγαρο Μουσικής Αθηνών.
Ο γάμος με τον Νίκο Μουτούση
Η Νόνικα Γαληνέα είχε παντρευτεί τον νευρολόγο Νίκο Μουτούση. Οι δυο τους έζησαν στο Παρίσι για 5 χρόνια και απέκτησαν τρεις κόρες, τις δίδυμες Αλεξία και Αριέττα και τη Μαρία-Αμαλία.
Ο θυελλώδης έρωτας με τον Αλέκο Αλεξανδράκη
Η Νόνικα Γαληνέα και ο Αλέκος Αλεξανδράκηςήταν ένα από τα πιο δημοφιλή ζευγάρια τόσο στη ζωή όσο και το θέατρο για περισσότερα από 20 χρόνια.
Μιλώντας για τη γνωριμία τους η Νόνικα Γαληνέα είχε πει: «Γνωριστήκαμε το καλοκαίρι του 1969, τότε που πρωτοδουλέψαμε στο θέατρο ”’Μετροπόλιταν” της Λεωφόρου Αλεξάνδρας, στα “Μεγάλα Χρόνια” του Γεωργίου Ρούσσου. Εγώ ήμουν σε διάσταση από πολύ καιρό και εκείνη την εποχή έβγαινε επιτέλους το διαζύγιό μου. Ο Αλέκος ήταν πάντα ο πρώτος που ερχόταν στην πρόβα και ο τελευταίος που έφευγε.
Ήξερα πως ήταν παντρεμένος και πως είχε ένα αγοράκι. Δεν είχαμε ανταλλάξει ποτέ κουβέντα εκτός από καλημέρα και επειδή δεν τολμούσα να τον κοιτάω, πήγαινα από πίσω του και κοίταζα το σβέρκο και τα μαλλιά του. Ήταν πολύ ωραίος. Ένιωθα μεγάλη έλξη, αλλά ποτέ δεν φανταζόμουν πως μια μέρα, σύντομα, θα είμαστε ζευγάρι. Δεν φανταζόμουν καν πως του άρεσα. Την πρώτη φορά που μου μίλησε στην πρόβα μού είπε: “Καλοκαίρι με τη Μόνικα”. Του είπα: “Μόνο που εμένα με λένε Νόνικα”. Και μου απάντησε: “Το ξέρω”.
Δεν μίλαγε ο άτιμος και εγώ ήμουν τρισχειρότερη. Έλεγα από μέσα μου: “Αντίσταση, βάλε αντίσταση, θα γίνεις ρεζίλι…”. Αυτό που αισθανόμουν μέρα με τη μέρα μεγάλωνε».
Η πρώτη επεισοδιακή συνάντηση και ο ακαριαίος έρωτας
Το 1969 στο Θέατρο «Μετροπόλιταν» η Γαληνέα μοιραζόταν το καμαρίνι της με τη Νίκη Τριανταφυλλίδη, την πρωταγωνίστρια του έργου. «Δεν είχα καταλάβει πως δεν με άντεχε. Έδειχνε άγγελος επί της γης, αλλά πρέπει να είχε διαισθανθεί ότι άρεσα στον Αλεξανδράκη. Ένα βράδυ, στις 29 Ιουνίου 1969, μέρα Σάββατο, βγαίνοντας απ’ το καμαρίνι μας, με κλείδωσε μέσα και έφυγε. Άρχισα να φωνάζω.
Ο φύλακας δεν υπήρχε περίπτωση να με ακούσει. Αν και φορούσε διπλά ακουστικά, ήταν θεόκουφος. Και με άκουσε ο Αλεξανδράκης από τη μάντρα, δύο τετράγωνα πιο κάτω, όπου είχε πάει να πάρει το αυτοκίνητό του. Γύρισε πίσω και μου άνοιξε μαζί με τον φύλακα, γιατί η άλλη είχε βάλει λουκέτο. Του είπα πως δεν είχα αυτοκίνητο, παρόλο που είχα, ένα κάμπριο Triumph διθέσιο, το οποίο μόλις είχα πάρει.
Το είχα στην ίδια μάντρα που είχε κι εκείνος το δικό του, αλλά μια και ο Αλέκος έμενε στη Γλυφάδα κι εγώ στον Αστέρα της Γλυφάδας με πήγε εκείνος. Στη διαδρομή έτρεμα ολόκληρη από τρακ και νόμιζα πως θα τρελαινόμουν. Όταν βγήκε απ’ το αυτοκίνητο για να με καληνυχτίσει, του είπα (πώς το τόλμησα ούτε ξέρω): ”Φίλησέ με”. Εκείνος μου είπε: ”Άσ’ το καλύτερα”, και το επόμενο πράγμα που θυμάμαι είναι ότι βρεθήκαμε κάτω από ένα δέντρο, ενώ τ’ αυτοκίνητα περνούσαν το ένα πίσω απ’ τ’ άλλο ρίχνοντας τα φώτα τους πάνω μας…».
Η κοινή καλλιτεχνική διαδρομή στο θέατρο
Ο Αλέκος Αλεξανδράκης και η Νόνικα Γαληνέα όντας ζευγάρι στη ζωή και στο θέατρο έγραψαν μεγάλη ιστορία συνεργαζόμενοι σε λαμπερές παραστάσεις όπως το «Κάθε χρόνο τέτοια μέρα», «Μάρτυς κατηγορίας», «Καινούργια σελίδα» κ.ά.
Το λαχείο της ζωής μου
Η Γαληνέα είχε πει σε συνέντευξη της Μυρτώ Λοβέδρου:
«Ο Αλέκος ήταν η ασπίδα μου, το πιστεύω μου, ο κατάλληλος άνθρωπος που θα μπορούσε να με παραλάβει μετά τον Κουν και να με ολοκληρώσει σαν προσωπικότητα. Μου έπεσε το λαχείο της ζωής μου. Ο Αλέκος ήταν το λαχείο της ζωής μου, και είναι ακόμα. Δεν υπήρχε άλλος τέτοιος άνθρωπος.
Αλλά, ναι, πρέπει να μπορείς να σταθείς στην ευκαιρία που σου δίνεται. Γιατί πάνω στην σκηνή είσαι πάντα μόνος με το κοινό. Τι θα μπορούσε να μου κάνει ο Αλέκος αν δεν μπορούσα να τα πω; Και εκεί βασίστηκε. Στο πρώτο έργο που παίξαμε μαζί, τα “Τέσσερα δωμάτια με κήπο”, στο θέατρο Διονύσια, τον είχαν φωνάξει και ο Χορν και η Λαμπέτη και του είχαν πει “Αλέκο μου, είσαι ερωτευμένος αλλά θα την καταστρέψεις την κοπέλα… Είναι αδύνατον να βγάλει τέσσερις διαφορετικούς ρόλους χωρίς να έχει την πείρα”. Κι ο Αλέκος είπε “αναλαμβάνω την ευθύνη”. Οταν παίξαμε το έργο, ακόμα και οι πιο σκληροπυρηνικοί κριτικοί, με αποθέωσαν».
Ο χωρισμός
Το 1986 το θεατρικό ζευγάρι εγκαταστάθηκε στο θέατρο Ιλίσσια, το οποίο ανακαίνισε εξ ολοκλήρου. Εκεί ανέβηκαν παραστάσεις που άφησαν εποχή, ανάμεσά τους η «Επιστροφή της γηραιάς κυρίας» και η «Ευαίσθητη ισορροπία». Ο κύκλος ωστόσο έκλεισε στις αρχές της δεκαετίας του ’90. «Χωρίσαμε με τον Αλέκο με πολύ κόπο, διατηρώντας πάντα μια πολύ ουσιαστική σχέση και αντιμετωπίζοντας το χωρισμό μας με αλήθεια και σεβασμό. Αυτό έσωσε τη σχέση μας».
Πολλά χρόνια αργότερα θα δηλώσει: «Ένας λόγος για τον οποίο χώρισα από τον Αλέκο Αλεξανδράκη ήταν ο Χορν. Καθόλου δεν με σημάδεψε και δεν μου λείπει ο Χορν. Αντιθέτως, είχα έρθει σε τρομερή ρήξη μαζί του.»
Ο Αλέκος Αλεξανδράκης, σε απόσπασμα από τη συνέντευξη της Νόνικας Γαληνέα στην εκπομπή «Ενώπιος Ενωπίω». «Έκανα πάρα πολλά δώρα στη Νόνικα. Συνέχεια (της) έκανα, αλλά τόσες γυναίκες και τόσοι γάμοι, έκανα δώρα αρκετά. Ήθελα να τους κάνω δώρα. Ήταν μια ανάγκη που λένε, το αισθανόμουν σαν μια ανταπόδοση, ας πούμε ευγνωμοσύνη για το ότι διάλεξαν να είναι μαζί μου ένα κομμάτι της ζωής τους»
