Τη ∆ευτέρα το πρωί, ο Κ. Μητσοτάκης, µιλώντας στον τηλεοπτικό σταθµό Μega και αναφερόµενος στην πολυδιάστατη κοινωνική πολιτική της κυβέρνησης, έκανε ειδική αναφορά στην προσπάθεια ανακούφισης των συνανθρώπων µας που η ζωή δεν στάθηκε γενναιόδωρη απέναντί τους και απ’ τη µια στιγµή στην άλλη βρέθηκαν χωρίς δουλειά και εστία. Aνθρωποι που για χρόνια παραµένουν «αόρατοι» για το κράτος, άστεγοι συµπολίτες µας, απόκληροι της ζωής και αποσυνάγωγοι της αγοράς εργασίας.

Εξηγώντας ο Κ. Μητσοτάκης τις πρωτοβουλίες που ανέλαβε η κυβέρνηση για την προστασία αυτών των ανθρώπων, οι οποίοι κατέληξαν να κοιµούνται στα παγκάκια των λιµανιών και στις υπόγειες διαβάσεις των λεωφόρων της πρωτεύουσας, αναφέρθηκε στο πρόγραµµα «Στέγαση και Εργασία», το οποίο «έτρεξε» ο µέχρι πρότινος γενικός γραµµατέας Αλληλεγγύης και νυν βουλευτής Eπικρατείας, Γ. Σταµάτης. Και επάνω στη συζήτηση αποκάλυψε πως στην ορκωµοσία της νέας Βουλής παραβρέθηκε ένας συµπολίτης µας, πρώην άστεγος, προσκεκληµένος του Γ. Σταµάτη. «Ο άνθρωπος αυτός δεν είναι πια άστεγος. Μπήκε σε σπίτι µε το πρόγραµµα “Στέγαση και Εργασία” του υπουργείου Εργασίας. Εβαλε το κοστούµι του και ήρθε στην ορκωµοσία -πήρε µια πρόσκληση από τον βουλευτή Επικρατείας µας- ως µια ελάχιστη αναγνώριση ότι κάποιος, επιτέλους, ασχολήθηκε µε αυτούς τους ανθρώπους και τους έβγαλε από την ανυπόφορη φτώχεια στην οποία ζούσαν», ανέφερε χαρακτηριστικά ο πρωθυπουργός.

11


Αυτός ο άνθρωπος, που από ένα παγκάκι της προβλήτας 7 στο λιµάνι του Πειραιά εξασφάλισε στέγη και εργασία και βρέθηκε στην ορκωµοσία της Βουλής έπειτα από πρόσκληση του Γιώργου Σταµάτη, είναι ο κύριος Κώστας. Πρώην επιχειρηµατίας, µε καταγωγή από την Ξάνθη. Ο κ. Κώστας, που για ευνόητους λόγους δεν δηµοσιεύουµε φωτογραφία µε το πρόσωπό του, καθώς από τον ευρύ κοινωνικό περίγυρό του κανείς δεν ξέρει πως βρέθηκε να ζει στα παγκάκια, µήτε οι 25 υπάλληλοι που κάποτε είχε στη δούλεψή του, µας µίλησε για την τεράστια αλλαγή που επήλθε στη ζωή του µε τη βοήθεια της Πολιτείας.

«Αν αυτήν τη στιγµή µιλάµε εµείς οι δύο, αυτό οφείλεται και στον Γιώργο Σταµάτη. Εχει προσφέρει πάρα πολλά σε εµάς, τους άστεγους και τους απόκληρους. Σπίτι, δουλειά, ιατρική περίθαλψη, για όλα έτρεξε αυτός ο άνθρωπος. Είναι µπροστάρης σε όλα», αναφέρει ο κ. Κώστας και συµπληρώνει: «Ούτε στα πιο τρελά µου όνειρα δεν φανταζόµουν ότι θα βρισκόµουν µε πρόσκληση στη Βουλή. Η φαντασία µου θα έπρεπε να είναι τεράστια, να ξεπερνάει και αυτή του Ιούλιου Βερν. Με πήρε τηλέφωνο ο Γιώργος για να µου το ανακοινώσει. Αυτός µου αγόρασε και το κοστούµι που φόρεσα. Αν σας λέει κάτι αυτό, για να δείτε τι άνθρωπος είναι».

Εξαιρετικά δύσκολες συνθήκες

Ο κ. Κώστας αναφέρεται στη ζωή του στο λιµάνι, λέγοντας πως οι συνθήκες ήταν εξαιρετικά δύσκολες. «Ηµουν σε ένα παγκάκι και ο κόσµος µάς είχε φέρει κουβέρτες. Αλλά, ξέρεις, όταν υπάρχει βροχή και κρύο, είσαι εκτεθειµένος». Στο ερώτηµα πώς κατέληξε να ζει στο λιµάνι ο ίδιος µάς εξηγεί: «Ηµουν επιχειρηµατίας και είχα τέσσερα µαγαζιά µε 25 υπαλλήλους. Από τη µια στιγµή στην άλλη βρεθήκαµε στον δρόµο. Η ζωή δεν θέλει πολύ να πας από το ένα άκρο στο άλλο. Το καλό µε εµένα είναι πως το προσωπικό µου και τους προµηθευτές τούς είχα αποπληρώσει. Μπορεί να ήµουν άτυχος, αλλά ήµουν υπεύθυνος και δεν ήθελα να επιβαρύνω κανέναν για να µε σώσει. ∆εν µου έφταιγε κανένας και γι’ αυτό προτίµησα να βρεθώ σε αυτή την κατάσταση παρά να δηµιουργώ προβλήµατα».

Το πρόγραµµα «Στέγαση και Εργασία», σύµφωνα µε τον κ. Κώστα, ήταν κάτι που τον βοήθησε να ορθοποδήσει και να µπορεί σε περίπου έναν χρόνο να καταφέρει να βγάλει σύνταξη.

«Ζω σε σπίτι, έχω µια δουλειά και πλέον ξανανιώθω άνθρωπος. Είναι µεγάλη υπόθεση αυτό. Γιατί δεν είναι το θέµα ότι βρίσκεσαι στον δρόµο, αλλά το επώδυνο συναίσθηµα όταν σε βλέπει ο άλλος µε ένα περιφρονητικό βλέµµα. Αυτό σε σκοτώνει. Και όταν θες να ζητήσεις ένα τσιγάρο, είναι ακόµα χειρότερα. Εύχοµαι κανένας άνθρωπος να µην αντικρίσει αυτό το βλέµµα της περιφρόνησης και του οίκτου, της λύπησης», σηµειώνει.

Ο κ. Κώστας εκτός από επιχειρηµατίας υπήρξε κάποτε και σηµαντικό µέλος σε Νοµαρχιακή Οργάνωση του ΠΑΣΟΚ, οπότε µοιραία η συζήτηση πάει και στις πολιτικές εξελίξεις. «Εγώ δεν είχα ψηφίσει ποτέ ∆εξιά, αλλά για χάρη του Γιώργου θα το κάνω όχι µε ένα χέρι, αλλά µε πενήντα χέρια. Κάποτε ήµουν στέλεχος του ΠΑΣΟΚ, εκλεγµένος σε Νοµαρχιακή Οργάνωση τη δεκαετία του 1980. Στην πορεία αποστασιοποιήθηκα γιατί είδαν πολλά τα µάτια µου. Οταν όµως βλέπεις απέναντί σου έναν άνθρωπο που προσφέρει, δεν έχει σηµασία σε τι κόµµα πιστεύει ή δεν πιστεύει. Και να σας πω και κάτι: Ο κόσµος δεν είναι ηλίθιος. Τον ενδιαφέρει, πρώτον, η ασφάλειά του, η δουλειά του και η οικονοµία, αλλά βλέπει και ποιος είναι τι. Τον Τσίπρα δεν θα µπορούσα να τον εµπιστευτώ».

*Δημοσιεύθηκε στο ένθετο ‘’Secret’’ της εφημερίδας «Παραπολιτικά» στις 2/6