Ο Χαλιμπάρτον, ο Άντονι Έντουαρντς, ο Μπράντον Ίνγκραμ, ο Τζέιλεν Μπράνσον και οι υπόλοιποι αστέρες του NBA έμοιαζαν ανίκητοι. Η Λιθουανία όμως πήγε στη Μανίλα και απέδειξε ότι έχει συνταγή νίκης. Το Μουντομπάσκετ 2023 είχε εξ αρχής φαβορί κι αυτό ήταν οι ΗΠΑ. Δεν άλλαξε κάτι όσον αφορά το φαβορί, όμως το Παγκόσμιο Κύπελλο έχει έναν επιπλέον πρωταγωνιστή από το πρωί της περασμένης Κυριακής. Είναι η παρέα της Βαλτικής, που πρώτη και αήττητη συνεχίζει στη φάση των 8. Άφησε δεύτερη την Team USA και σήμερα θα συγκρουστεί στα προημιτελικά με τη Σερβία (11.45), ενώ οι Αμερικανοί θα παίξουν με την Ιταλία (15.40).

Η ομάδα της Λιθουανίας, το αντιπροσωπευτικό συγκρότημα μια μικρής χώρας της Βόρειας Ευρώπης, της μεγαλύτερης σε έκταση από αυτές της Βαλτικής, χτίζει τον δικό της μύθο. Οι καλοσυνάτοι κάτοικοί της χαμογελούν ακόμα περισσότερο μετά τον θρίαμβο της ομάδας του Κάζις Μακσβίτις.

Η αλήθεια είναι ότι εμείς νιώσαμε από πρώτο χέρι ότι η Λιθουανία δεν είναι παίξε-γέλασε. Την Παρασκευή «φόρτωσε» με 25 πόντους διαφορά την Εθνική μας και δύο ημέρες αργότερα, με μεγαλειώδη εμφάνιση, νίκησε τις ΗΠΑ με έξι πόντους διαφορά.

Μαχητές

Αυτό που είδαμε στη Μανίλα είναι μια ομάδα μαχητών με εμμονή για τη νίκη, η οποία κληρονόμησε από δεκάδες γενιές τη νοοτροπία να μάχεται σε κάθε παιχνίδι μέχρι το τελευταίο δευτερόλεπτο. Μην ψάξετε για τους μεγάλους σταρ της ομάδας. Εντάξει, ο Γιόνας Βαλαντσιούνας των Πέλικανς, ο μοναδικός NBAer στο ρόστερ, δεν είναι λίγος. Οι «γίγαντες της Βαλτικής» όμως στηρίζονται σε έναν συμπαγή πυρήνα «Ευρωπαίων» και μάλιστα οι περισσότεροι αγωνίζονται εντός Λιθουανίας.

Η Λιθουανία είναι αυτή που έδειξε σε όλους πώς τιμωρείται το αμερικανικό ταλέντο. Συνεχής κίνηση της μπάλας, «διάβασμα» της άμυνας και ελεύθερο σουτ μέσω rotation στην επίθεση. Μοιάζει τόσο απλό, είναι όμως εξίσου δύσκολο. Οι ΗΠΑ θα μπορούσαν και πάλι να νικήσουν, όμως και σε αυτή την περίπτωση οι Λιθουανοί είχαν κάνει όσα έπρεπε για να αντιληφθούν όλοι ότι οι NBAers δεν είναι ανίκητοι. Ακόμα και όταν ο απίθανος Άντονι Έντουαρντς πετυχαίνει 35 πόντους. Ο 21χρονος σούπερ σταρ των Μινεσότα Τίμπεργουλβς ισοφάρισε το ρεκόρ περισσότερων πόντων με τη φανέλα των ΗΠΑ που είχε ο Καρμέλο Άντονι, όμως αυτό δεν ήταν αρκετό απέναντι σε μια ομάδα που είχε επτά παίκτες, οι οποίοι σημείωσαν περισσότερους από δέκα πόντους έκαστος.

Ο ηγέτης

Βέβαια όλα αυτά δεν έγιναν από τη μια στιγμή στην άλλη. Μπορεί η Λιθουανία να μην είναι μπασκετικό μεγαθήριο -μετάλλιο έχει να δει από το 2015, όταν ήταν δεύτερη στο Eurobasket της Γαλλίας- όμως στον μπασκετικό κόσμο είναι πάντα παρούσα. Μόνο το 2022 απουσίασε από τους Ολυμπιακούς Αγώνες. Ο κόουτς Μακσβίτις ήξερε τι να κάνει για να συνέλθει η ομάδα και να βρει ταυτόχρονα αντίδοτο για την απουσία του κορυφαίου Λιθουανού μπασκετμπολίστα, Ντομάντας Σαμπόνις, των Σακραμέντο Κινγκς, ο οποίος είναι τραυματίας. Ο ηγέτης της ομάδας που πήγε στη Μανίλα, Γιόνας Βαλαντσιούνας, έδειξε τον δρόμο. Λατρεύει αυτό που κάνει και από κοντά ακολουθούν και οι υπόλοιποι. Κανένας παίκτης της Λιθουανίας δεν βρίσκεται εκεί γιατί πρέπει, αλλά γιατί θέλει. Ηγετικό ρόλο έδωσε ο Μακσβίτις και στον Ρόκας Γιοκουμπάιτις, τον Λιθουανό γκαρντ της Μπαρτσελόνα. Χρειαζόταν έναν παίκτη που να ζητά την μπάλα όταν αυτή είναι βαριά. Ο 23χρονος έχει αποδείξει ότι ξέρει να το κάνει. Οι Λιθουανοί τον χαρακτηρίζουν νέο Σάρας, κι αυτό δεν έχει να κάνει κατ’ ανάγκην με το γεγονός ότι φέρει στη φανέλα του τον αριθμό 13, όπως ο Γιασικεβίτσιους.

Μακσβίτις, ο… καλός καπετάνιος

Κάθε καράβι για να έχει την πορεία που πρέπει, είτε σε φουρτούνες είτε σε γαλήνιες θάλασσες, θέλει τον καπετάνιο του. Στο καράβι της Λιθουανίας αυτός είναι ο Κάζις Μακσβίτις, προπονητής της Εθνικής, αλλά και της Ζαλγκίρις Κάουνας. Γέννημα-θρέμμα Λιθουανός, ο 46χρονος κόουτς ξέρει πολύ καλά τη νοοτροπία των συμπατριωτών του. Έδωσε εξετάσεις στις μικρές εθνικές ομάδες κερδίζοντας χρυσά μετάλλια στα Ευρωπαϊκά Πρωταθλήματα (2008), U18 (2010), U19 (2011) και U20 (2012). Πήρε την Εθνική πριν από δύο χρόνια. Λάτρης της σκληρής δουλειάς και του γρήγορου μπάσκετ, θεωρείται άνθρωπος χαμηλών τόνων. Επίσης πραγματικά βλέπει και μελετά κάθε ματς ξεχωριστά - και όχι διότι αυτό είναι ένα από τα πιο γνωστά κλισέ στον αθλητισμό. Ρεαλιστής έως εκεί που δεν παίρνει, λίγα λεπτά μετά το τέλος του αγώνα με τις ΗΠΑ εμμέσως πλην σαφώς ζήτησε από όλους να ξεχάσουν τον μεγάλο θρίαμβο. «Πρέπει να διατηρήσουμε τα συναισθήματα και τη δύναμή μας για το επόμενο παιχνίδι, γιατί η νοκ άουτ φάση ξεκινά σε δύο μέρες», είπε χαρακτηριστικά και πρόσθεσε: «Στα αποδυτήρια είπα στα παιδιά να μην πανηγυρίσουν για πολύ και να διατηρήσουν τη δύναμη και τα συναισθήματά τους για το παιχνίδι της Τρίτης. Αυτή είναι η μεγαλύτερη νίκη στην καριέρα μας, αλλά δεν έχουμε χρόνο να πανηγυρίσουμε, γιατί η Σερβία δεν θα μας περιμένει με λουλούδια και κόκκινο χαλί». Προσθέστε και κάτι άλλο: είναι ο άνθρωπος που ξέρει να διαλέγει παίκτες, βάζοντας στη ζυγαριά το ταλέντο, τη μαχητικότητα και τη νοοτροπία. Αυτά λένε γι’ αυτόν οι συμπατριώτες του, έτοιμοι έπειτα από καιρό να πανηγυρίσουν μια επιτυχία της εθνικής ομάδας τους.

Δημοσιεύθηκε στην εφημερίδα Απογευματινή