Ηχηρό µήνυµα συµπερίληψης, για να σπάσουν ο αποκλεισµός και το µπούλινγκ στα άτοµα µε αόρατη αναπηρία, έστειλε µε συνέντευξή του στο «Secret» ο παλαίµαχος µπασκετµπολίστας ∆ηµήτρης Παπανικολάου. Ο ίδιος έχει παραδεχτεί δηµόσια ότι έχει διαγνωστεί µεσύνδροµο Ασπεργκερ, όπως και η κόρη του, Αρια, ενώ τα τελευταία χρόνια έχει ξεκινήσει έναν µεγάλο αγώνα ενηµέρωσης και ευαισθητοποίησης για τον αυτισµό.
«Οσο είµαστε σε αυτόν τον κόσµο πρέπει να είµαστε και χαρούµενοι. Χρειάζεται αποδοχή και αγάπη στο σπίτι, στο σχολείο, στην κοινωνία», µας είπε, τονίζοντας ότι ο αυτισµός δεν είναι πάθηση, αλλά διά βίου κατάσταση, και γι’ αυτό πρέπει να υπάρξει ένα ολιστικό σχέδιο από την Πολιτεία. «Η Πολιτεία οφείλει να δράσει, µε ενηµέρωση, µε σχέδιο συµπερίληψης στα σχολεία, που δεν υπάρχει, µε σχέδιο ολιστικό, µε παιδεία γενικότερα. Πρέπει να ξεχωρίσουµε την παιδεία από την προπαίδεια. Εµείς προσπαθούµε µε ιδιωτικές πρωτοβουλίες, αλλά χρειάζεται σχέδιο από το κεντρικό κράτος και, όταν τελειώσουν οι αυτοδιοικητικές εκλογές, και από τις περιφέρειες και τους δήµους», τόνισε και υπογράµµισε ότι θα έπρεπε να έχουµε πάρει πολλά παραδείγµατα από τις βόρειες χώρες. «Οταν στη ∆ανία ή τη Σουηδία συζητούν υποχρεωτικά µία ώρα την εβδοµάδα στο σχολείο για τη µοναδικότητα των παιδιών, είναι κάτι που πρέπει να πάρουµε. Πρέπει να υπάρξει εγκύκλιος από το υπουργείο Παιδείας και η πρώτη ώρα κάθε σχολικής χρονιάς να είναι αφιερωµένη στο να γνωρίζονται τα παιδιά µεταξύ τους, στις µοναδικότητες του κάθε παιδιού, στο ότι δεν αποκλείουµε κανέναν και δεν κάνουµε µπούλινγκ, ούτε στα Μαθηµατικά ούτε στην Ιστορία».
Μιλώντας για το πόσο σηµαντικό είναι να είναι ενηµερωµένη η κοινωνία και να µπει το θέµα του αυτισµού στα σχολεία, αναφέρθηκε και στη δολοφονία του Αντώνη Καρυώτη, που σκοτώθηκε στην προσπάθειά του να επιβιβαστεί στο πλοίο «Blue Horizon» από µέλη του πληρώµατος. «Η περίπτωση του Αντώνη Καρυώτη έδειξε όχι µόνο το ανθρώπινο µένος, αλλά και ότι όλοι όσοι είδαν τον Αντώνη δεν αναγνώρισαν την αόρατη αναπηρία του µε τον τρόπο που κινείτο έξω από το καράβι. Οταν τα παιδιά µάθουν από µικρά να σέβονται το ένα το άλλο, όταν µεγαλώσουν, θα γίνει καλύτερος ο κόσµος µας. Σε κρατικό επίπεδο χρειάζεται πραγµατικά πολλή δουλειά. Αν δεν το καταλάβουν αυτό οι αρµόδιοι, θα έχουµε συνεχώς άσχηµα περιστατικά».
«Το έκανα δημόσιο»
Πώς έχουν βιώσει ο ίδιος και η οικογένειά του περιστατικά µπούλινγκ; «Το έχουµε ζήσει στο σπίτι µας. Σε εµάς βοήθησε ότι το έκανα δηµόσια. Οταν κάνεις κάτι δηµόσιο, ο άλλος δεσµεύεται από την κοινωνία. Οµως, δεν έχει ο περισσότερος κόσµος την αναγνωρισιµότητα που έχω εγώ, για να προστατεύσει το σπίτι του και το παιδί του. Ξέρω ότι πολλές φορές χρειάζεται χρόνος να αποδεχτείς κάτι που δεν φαίνεται µε το µάτι. Κι εµείς, παρότι το αποδεχτήκαµε αµέσως, χρειάστηκε παραπάνω χρόνος να το επικοινωνήσουµε. Για µένα είναι σηµαντικό, ανάλογα µε τις συστάσεις των ειδικών, να το ξέρουν το σχολείο και οι φίλοι. Αν το ξέρουν, τους µεταφέρεται η ευθύνη. Τους λες ότι “το παιδί έχει αυτό, δεν φταίει κανείς, γεννήθηκε µε αυτή την ιδιαιτερότητα, που είναι και χάρισµα, και όπως σέβοµαι εγώ εσένα πρέπει να σεβαστείς κι εσύ εµένα”».
Για μένα είναι σημαντικό, ανάλογα με τις συστάσεις των ειδικών, να το ξέρουν το σχολείο και οι φίλοι. Αν το ξέρουν, τους μεταφέρεται η ευθύνη
Ο παλαίµαχος καλαθοσφαιριστής προσπαθεί µε δηµιουργικό τρόπο να φανεί χρήσιµος στα άτοµα µε αυτισµό και µε την ακαδηµία UniquΑll προσπαθεί να κάνει αυτό που, όπως λέει, θα έπρεπε να γίνεται στα σχολεία. «Το UniquΑll, µε πρεσβευτές τον Νίκο Γκάλη και τον Γιάννη Αντετοκούνµπο και εµένα εµπνευστή, είναι µια σταθερή ακαδηµία στη Λεόντειο Νέας Σµύρνης και στη Λεόντειο Αθηνών, µε 60 παιδιά στο φάσµα του αυτισµού, που κάνουν σταθερά προγράµµατα µπάσκετ το απόγευµα και µετά προγράµµατα συµπερίληψης µε παιδιά τυπικής ανάπτυξης, όπου όλα µαζί τα παιδιά κάνουν ασκήσεις για να γνωρίζονται. Αυτό που ζητάµε και από το σχολείο. Επίσης, µε άδεια από το Ινστιτούτο Εκπαιδευτικής Πολιτικής, από τα προηγούµενα δύο χρόνια “παντρεύουµε” µε βιωµατικές δράσεις ειδικά και τυπικά σχολεία και κάνουµε πρωινές ενηµερωτικές δράσεις σε τυπικά σχολεία», µας είπε.
«Αυτό που διέκρινα από την κόρη µου, χωρίς να µου το πει κανείς, είναι ότι υπάρχει µεγάλο κενό στο να γνωρίζονται τα διαφορετικά παιδιά στο σχολείο πριν από τα 18 τους. Αυτό προσπαθούµε να κάνουµε», µας είπε για το όραµα του UniquΑll και συνέχισε: «Ξεκινήσαµε στην Αθήνα σε κάποια σχολεία, στον Αγιο ∆ηµήτριο, όπου υπάρχει και στήριξη από τον δήµο, αλλά και κυρίως βασιζόµαστε σε ιδιώτες. Προσπαθούµε να επεκταθούµε». Τι άλλο κάνει ο ∆ηµήτρης Παπανικολάου για να σταθεί δίπλα στους ανθρώπους µε αυτισµό; «Είναι πάρα πολλά τα πεδία στα οποία κινούµαι. Εχουµε εκπαιδεύσει µε σεµινάρια την Αστυνοµία και ιδιωτικές εταιρείες. Οι εταιρείες ανακαλύπτουν πως στις οικογένειες του προσωπικού τους υπάρχουν αυτιστικά άτοµα και, αν δεν είναι καλά ένας υπάλληλος, δεν µπορεί να είναι αποδοτικός. Επίσης, η κ. Γιάννα Αγγελοπούλου έχει κάνει το JobsLink, µια πλατφόρµα για εύρεση εργασίας για άτοµα µε αυτισµό, και προσπαθούµε να τα βάλουµε στην αγορά εργασίας».
*Δημοσιεύθηκε στο ένθετο ‘’Secret’’ της εφημερίδας «Παραπολιτικά» στις 23/9
