Δυναμική, αυτοδημιούργητη και πετυχημένη! Μόλις 33 ετών, η Κωνσταντία Δημογλίδου είναι η εκπρόσωπος Τύπου της Ελληνικής Αστυνομίας. Είναι παντρεμένη και μητέρα δύο παιδιών. Για πρώτη φορά μιλάει στα «ΠΑΡΑΠΟΛΙΤΙΚΑ» για τα παιδικά της χρόνια, την καριέρα της και το γεγονός που την τάραξε στη ζωή της.
Ποια είναι η Κωνσταντία Δημογλίδου;
Γεννήθηκα σε ένα μικρό χωριό της Βέροιας, τον Αγιο Γεώργιο, στην Ημαθία. Μεγάλωσα με τους γονείς μου. Ημασταν μια μεσαία
οικογένεια. Είχαμε μια ήρεμη, φυσιολογική ζωή στην επαρχία. Θα τη ζήλευαν σήμερα αυτοί που μένουν στην Αθήνα. Εχω έναν αδελφό δύο χρόνια μεγαλύτερο από μένα, που εργάζεται στον ιδιωτικό τομέα. Μεγαλώσαμε όπως όλα τα αδέλφια, με τσακωμούς (γέλια). Θυμάμαι τον εαυτό μου από παιδί να διαβάζει. Είχα έναν στόχο, χωρίς να ξέρω πού θέλω να πάω και τι θέλω να πετύχω.
Ησουν «φυτό» που λέμε;
Δεν ήμουν «φυτό», γιατί ήμουν και στην παρέα πρώτη. Πήγαινα κολυμβητήριο και στίβο. Ημουν ο αρχηγός της παρέας.
Τι ήθελες να γίνεις πιτσιρίκα;
Γιατρός, παιδίατρος. Είμαι των θετικών επιστημών. Εγραψα 20 στη Βιολογία και τη Χημεία. Δεν ξέρω πώς τελικά ήρθα στην Αστυνομία. Αρχισα στο Λύκειο να ψάχνω λίγο τις σχολές. Δεν ξέρω τι με τράβηξε προσπαθώντας να μάθω για τη Σχολή Αξιωματικών και τελικά, βγάζοντας πάνω από 19.000 μόρια, επέλεξα τη Σχολή Αστυνομικών. Αν με ρωτήσεις σήμερα αν το έχω μετανιώσει, αν γυρνούσα τον χρόνο πίσω, θα το ξανάκανα. Πολλοί φίλοι μου με ρωτάνε: «Αν κέρδιζες 100.000.000, τι θα έκανες την επόμενη μέρα;» και τους απαντώ: «Θα πήγαινα στο γραφείο. Θα πήγαινα στη δουλειά μου».
Είσαι μόλις 33 ετών και είσαι εκπρόσωπος Τύπου της Αστυνομίας, μια γυναίκα σε έναν ανδροκρατούμενο χώρο. Πώς σε υποδέχτηκαν;
Ημουν τυχερή στην πορεία μου. Οταν βγήκα από τη Σχολή Αξιωματικών, ήμουν μόλις 22 ετών. Καλώς ή κακώς, όταν βγαίνουμε από τη Σχολή Αξιωματικών, αναλαμβάνουμε ηγετικές θέσεις. Από την αρχή διοικούμε. Εγώ βρέθηκα σε ένα Αστυνομικό Τμήμα στο Κερατσίνι. Πολύ δύσκολο Τμήμα, πολύ μεγάλος τομέας, περιοχή με πολλά προβλήματα. Ημασταν μόνιμα σε εγρήγορση. Ανέλαβα καθήκοντα διοίκησης άμεσα, γιατί ο διοικητής μου είχε ένα ατύχημα, τραυματίστηκε και ήμουν εγώ μετά από εκείνον. Οπότε στα 22 μου βρέθηκα να διοικώ ένα Τμήμα με πάνω από 50 ανθρώπους, οι οποίοι με σεβάστηκαν από την πρώτη στιγμή. Δεν είδα ποτέ διάκριση στο πρόσωπό μου επειδή είμαι γυναίκα. Ούτε επειδή ήμουν μικρή. Προσπάθησα να είμαι δίκαιη με το προσωπικό. Είχα έναν αξιωματικό στη σχολή που έλεγε: «Είμαι καλός με τους καλούς και όχι άδικος με τους κακούς».
Είσαι παντρεμένη με τον Παναγιώτη, που είναι αστυνομικός, και έχετε δύο παιδιά
Είσαι παντρεμένη με τον Παναγιώτη, που είναι αστυνομικός, και έχετε δύο παιδιά.
Με τον Παναγιώτη γνωριστήκαμε στην πρώτη πρακτική. Πήγα για πρακτική σε ένα Αστυνομικό Τμήμα και τον γνώρισα εκεί. Ημουν 20 χρόνων και από τότε είμαστε μαζί. Ηταν έρωτας με την πρώτη ματιά. Ηταν ένα πολύ καλό και όμορφο παιδί και συνεχίζει να είναι έτσι.
Σε ζηλεύει;
Οχι, με θαυμάζει. Αν με ζήλευε, δεν θα μπορούσα να είμαι και μαζί του.
Ποια στιγμή της ζωής σου μέχρι τώρα σε έχει λυγίσει;
Μια στιγμή που με έκανε να πανικοβληθώ ήταν μόνο η γέννηση του δεύτερου παιδιού μου, γιατί είχα μια επιπλοκή κατά τη διάρκεια του τοκετού και εκεί κατάλαβα πόσες φορές είμαστε κοντά στον θάνατο οι άνθρωποι.
Τι συνέβη ακριβώς;
Ενώ κυλούσαν όλα φυσιολογικά και ξεκίνησα να γεννήσω φυσιολογικά, ξαφνικά είχα μια επιπλοκή και κινδύνευσα να χάσω το παιδί μου. Παραλίγο να πνιγεί κατά τη διάρκεια της γέννας. Εχασα τη γη κάτω από τα πόδια μου. Ηταν η μόνη στιγμή που με τάραξε τόσο πολύ στη ζωή μου.
Το όραμά μου είναι μια Αστυνομία που θα έχει μόνο καλούς αστυνομικούς και οι πολίτες θα καταλάβουν ότι δεν είμαστε απέναντί τους, αλλά δίπλα τους. Είμαστε μαζί απέναντι στο έγκλημα
Ποιο είναι το όραμά σου;
Δεν πίστευα ποτέ ότι στα 33 μου θα είχα αυτή τη θέση. Είναι μια πολύ απαιτητική θέση και πρέπει να αγαπάς πολύ την Αστυνομία για να το κάνεις αυτό. Είμαστε συνεχώς στην πρώτη γραμμή, μόνιμα στην επικαιρότητα. Ερχομαι πολλές φορές αντιμέτωπη με το να προσπαθώ να προστατεύσω τους συναδέλφους, είτε έχουν κάνει κάτι λάθος είτε κάτι σωστό, αλλά ταυτόχρονα να ενημερώσω και αντικειμενικά. Καταλαβαίνεις ότι μια λέξη δική μου μπορεί να δημιουργήσει προβλήματα. Μπορεί να κάνω κακό σε μια έρευνα που είναι σε εξέλιξη. Το όραμά μου είναι μια Αστυνομία που θα έχει μόνο καλούς αστυνομικούς και οι πολίτες κάποια στιγμή να καταλάβουν ότι δεν είμαστε απέναντί τους, αλλά δίπλα τους. Είμαστε μαζί απέναντι στο έγκλημα.
Ο κόσμος σάς ασκεί κριτική.
Προφανώς σε έναν πληθυσμό 55.000 αστυνομικών δεν μπορεί να είναι όλοι καλοί. Υπήρχαν κάποια δημοσιεύματα την προηγούμενη περίοδο για συλλήψεις αστυνομικών, οι οποίοι ήταν επίορκοι, από το Εσωτερικών Υποθέσεων. Οντως κάποιοι δημιουργούν πρόβλημα και οι καλοί αστυνομικοί αυτούς δεν τους θέλουν στο Σώμα. Οπως και εγώ δεν τους θέλω.
*Δημοσιεύθηκε στην εφημερίδα «Παραπολιτικά» στις 23/9
