Φίλιππος Φόρτωμας: Το μάθημα από τη διασωλήνωση στη ΜΕΘ και η αγάπη για τη μουσική και τη θάλασσα
Για τον Φ. Φόρτωμα ο ύπνος είναι χάσιμο χρόνου και θέλει να τα προλαβαίνει όλα - Θεωρεί πως ο άνθρωπος που θα μείνει δίπλα του πρέπει να αντέχει και να κατανοεί την αφοσίωση στην πολιτική
Ο Φίλιππος Φόρτωμας το 2019 εκλέχθηκε πρώτη φορά βουλευτής Κυκλάδων με τη Ν.Δ. Αν δεν είχε ασχοληθεί με την πολιτική, θα ήταν σίγουρα μουσικός παραγωγός. Ιχθύς με Ταύρο, πεισματάρης, δεν προσέχει τον εαυτό του, γειωμένος, του αρέσει να περπατά ξυπόλυτος, αλλά βαριέται εύκολα και συνήθως καταγράφει τις σκέψεις του σκόρπιες ή συγκροτημένες… με την επιθυμία κάποια στιγμή να γίνουν βιβλίο.
Για τον Φ. Φόρτωμα ο ύπνος είναι χάσιμο χρόνου και θέλει να τα προλαβαίνει όλα. Θεωρεί πως η εξομολόγηση είναι μια μορφή ψυχανάλυσης και όταν έχεις πραγματικούς φίλους μπορείς να λύσεις τα πάντα! Στις πιο extreme στιγμές του θυμάται όταν κολύμπησε με 7 Μποφόρ και νοτιά. Θεωρεί πως ο άνθρωπος που θα μείνει δίπλα του πρέπει να αντέχει και να κατανοεί την αφοσίωση στην πολιτική. Λειτουργεί πολύ με το συναίσθημα και ποτέ δεν θα ξεχάσει την εμπειρία του όταν διασωληνώθηκε στη ΜΕΘ.
Διαβάστε ακόμα: Φόρτωμας στα Παραπολιτικά 90,1: Ήταν μια δύσκολη περιπέτεια αλλά το μοναδικό μας όπλο ήταν το εμβόλιο
Φίλιππος Φόρτωμας: Η διαδρομή του
Η ιστορία του ξεκινά από τα φοιτητικά του χρόνια, όπου βρέθηκε στην παράταξη της Ν.Δ., στο Πανεπιστήμιο των Ιωάννινων, στο Ιστορικό-Αρχαιολογικό, με μεταπτυχιακό σε Ιστορία και Πολιτικές Επιστήμες στην Αθήνα. «Εκεί είχα την πρώτη μου εμπλοκή με την έννοια της κοινωνικής προσφοράς. Πέρασα από την ΟΝΝΕΔ ως μέλος της Κεντρικής Επιτροπής της Νεολαίας Ν.Δ. και πρόεδρος της ΟΝΝΕΔ Κυκλάδων».
Το 2019 στα 38 εκλέχθηκε βουλευτής Κυκλάδων, από τα φρέσκα πρόσωπα που είχαν την εμπειρία από το 2009 μέχρι το 2019 να είναι στην ομάδα του Κυριάκου Μητσοτάκη. «Έχω ζήσει από πολύ κοντά την πολιτική», λέει.
«Κατεβαίνοντας στην Αθήνα, μην έχοντας ακόμα πάρει το πτυχίο μου, βρέθηκα στο Ιδρυμα Μητσοτάκη το 2003, όπου εκεί έκανα την πρώτη μου άσκηση εθελοντικά. Το έναυσμα για να ασχοληθώ με την πολιτική ουσιαστικά τότε ξεκίνησε».
Ομως ο βουλευτής έχει καταπιαστεί με πολλά… εκτός από την ερευνητική του δράση. «Εχω εργαστεί σερβιτόρος, μπάρμαν, ντελίβερι, μοίραζα φυλλάδια, ακόμα και στη λαχαναγορά έχω δουλέψει», λέει με περηφάνια. Αυτό που πραγματικά λατρεύει και θα ήθελε να είχε ακολουθήσει -εάν δεν είχε διαλέξει το μονοπάτι της πολιτικής- είναι «να είχα γίνει μουσικός παραγωγός. Χωρίς μουσική δεν μπορώ να ζήσω». Τι μουσική; Μόνο ξένη, λέει με ύφος απόλυτο. «Mainstream, ’80, ’90, εποχές Queen, U2, George Michael. Ρομαντικές εποχές».
Διαβάστε ακόμα: «Με το έργο μας, κοιτάμε τις Ελληνίδες και τους Έλληνες στα μάτια», άρθρο του Φίλιππου Φόρτωμα
Νησιώτης με πολλή αγάπη για τη μουσική
Ο χρόνος του; «Δεν μένει πολύς χρόνος για σένα και για προσωπική ζωή εάν ασχολείσαι με την πολιτική».
Γιατί Κυκλάδες; «Κατάγομαι από την Τήνο, από ένα χωριό, τα Υστέρνια. Μέσα από τα κομματικά δρώμενα, μετά το 2016, γεννήθηκε η ανάγκη να συμβάλω στον τόπο μου, το συζήτησα με τον Κ. Μητσοτάκη και το αποφάσισα».
Ως νησιώτης αγαπά πάρα πολύ τη θάλασσα. «Είμαι χειμερινός κολυμβητής, συνδεδεμένος με τη θάλασσα. Οποτε έχω χρόνο, όπου κι αν βρίσκομαι, είτε Αθήνα είτε σε κάποιο νησί, κολυμπάω. Η θάλασσα με ηρεμεί σωματικά, αλλά κυρίως ψυχικά. Παλαιότερα συμμετείχα και σε αγώνες ανοικτής θαλάσσης. Η φυσική κατάστασή μου επανέρχεται σιγά σιγά. Τώρα βγάζω το 1 χιλιόμετρο σε 18 με 20 λεπτά. Εδώ και πολλά χρόνια κολυμπάω στο Μικρό Καβούρι!». Επίσης περπατάει ή τρέχει, διότι «με αποτοξινώνει από την καθημερινότητα, την πίεση και τις ευθύνες που έχω».
Ο Φ. Φόρτωμας είναι από τους πολιτικούς νέας κοπής με άλλες λογικές. «Με τους Κυκλαδίτες και τις Κυκλαδίτισσες θέλω να έχω προσωπική επαφή, εγώ ο ίδιος. Επετείους, γιορτές, γενέθλια, ευχές μιλάω μαζί τους με τον καθένα εγώ προσωπικά. Επενδύω στην άμεση σχέση μου με τους πολίτες. Κανείς δεν μπορεί να μπει ανάμεσα». Εχοντας υπάρξει «δημοτικός σύμβουλος Δάφνης-Υμηττού έχω αποκτήσει την εμπειρία. Θεωρώ πως είναι ό,τι καλύτερο η επαφή με τον πολίτη. Εχεις αίσθηση τι συμβαίνει στην κοινωνία».Η εμπιστοσύνη πρώτα στον αξιακό του κώδικα
Του έχουν ζητήσει κάποιο περίεργο ρουσφέτι; «Υπάρχουν και αιτήματα… ακραία ή υπερβολικά, όπως τον Ιούλιο του 2019, αν μπορώ να βρω τα θέματα των Πανελλαδικών!».
Στον δικό του αξιακό κώδικα έχει σημασία «η εμπιστοσύνη. Η πολιτική έρχεται και παρέρχεται. Στη μέχρι σήμερα διαδρομή μου απέκτησα φίλους, αν και είναι δύσκολο. Οταν τελειώσει όλο αυτό είναι πολύ σημαντικό να έχεις πραγματικές σχέσεις εμπιστοσύνης».
Ο Φ. Φόρτωμας δεν συνηθίζει να παίρνει αποφάσεις εν θερμώ, όπως λέει χαμογελώντας. «Η αλήθεια είναι ότι πολύ δύσκολα εντυπωσιάζομαι. Για να πάρω αποφάσεις… κάνω βουτιά. Παίρνω μια βαθιά ανάσα, αφήνω τον χρόνο. Δύσκολα να τα πάρω κρανίο». Στα αρνητικά στοιχεία του: «Είμαι εγκρατής, κάποιες φορές είναι καλό, άλλες είναι κακό. Δεν είμαι ήπιος ως άνθρωπος. Στην πολιτική προφανώς πρέπει να έχεις γωνίες… όταν πρέπει να έχεις γωνίες! Να κάνεις δεύτερες σκέψεις και ένα βήμα πίσω». Στα μειονεκτήματά του: «Είμαι υπεραναλυτικός, αλλά και γειωμένος» και εξηγεί ότι το περιβάλλον που μεγαλώνεις σε καθορίζει. «Στην Τήνο, έχοντας ζήσει στα Υστέρνια, απέκτησα μια δωρικότητα, μια λιτότητα για τα πράγματα, έτσι έχω μεγαλώσει». Προέρχεται από μια κλασική μεσοαστική τρίτεκνη οικογένεια. Ο μπαμπάς δικηγόρος, η μητέρα του οικιακά, δεν είχαν καμία σχέση με την πολιτική. «Μεγαλώσαμε με τα δύο αδέρφια μου με τις δυσκολίες που μπορεί να έχει μια οικογένεια. Είμαι ένας κανονικός άνθρωπος».
«Στα λίγα είναι τα πολλά», υποστηρίζει ως στάση ζωής, «ειδικά μετά την περιπέτεια της υγείας μου. Διασωληνώθηκα τον Δεκέμβριο του 2021. Νόσησα με την COVID. Ηταν η πιο δύσκολη στιγμή. Βρέθηκα αντιμέτωπος με το άγνωστο. Στέκεσαι σε αυτό και δεν γνωρίζεις αν θα βγεις. Εκεί συνειδητοποιείς ότι στα πιο απλά πράγματα κρύβονται τα πιο σημαντικά».
Στην πολιτική είναι λίγες οι χαρές, πολλές οι λύπες, λέει με ήρεμη φωνή. Φοβήθηκε για τη ζωή του; «Οχι, γιατί έχω μια βαθιά πίστη, στον Θεό, στο θείο, ήμουν ήρεμος. Ο ήχος των ασθενοφόρων και των μηχανημάτων μέσα στη ΜΕΘ είναι κάτι που δεν θα ξεχάσω ποτέ!».
Δημοσιεύθηκε στην Απογευματινή της Κυριακής