Ο Μάθιου Πέρι στα 54. Ή ο Φίλιπ Σέιµουρ Χόφµαν, ο Ρίβερ Φίνιξ, η Τζάνις Τζόπλιν, ο Τζον Μπελούσι, ο Τζίµι Χέντριξ. Ολοι «έφυγαν» νωρίς. Προτού προλάβουν να αγκαλιαστούν όσο θα ήθελαν, να ερωτευτούν, να ζήσουν, να ταξιδέψουν, να γεράσουν µε αγάπη και ευγνωµοσύνη για τα δώρα της ζωής. Μετά τον πρόσφατο θάνατο του «καλύτερού» µας φίλου, Μάθιου Πέρι, του «Τσάντλερ Μπινγκ» από τα «Φιλαράκια» -σύµβολο µιας ανέµελης εποχής-, είναι επόµενο να σκεφτεί κανείς τους διάσημους που θρηνήσαµε «έτσι ξαφνικά».

Διαβάστε ακόμα: Στην κόλαση του αλκοολισμού: 15 διάσημοι περιγράφουν πώς ξέφυγαν από το τέρας της εξάρτησης

Οι διάσημοι που θρηνήσαμε έτσι ξαφνικά

Πεθαίνουν και το «sex, drugs and rock ’n’ roll» εξελίσσεται από ύµνο σε µοιρολόι, σε θρήνο, για να µετονοµαστεί σε «φήµη, ναρκωτικά και θάνατο». Τοξικολογικές εξετάσεις, ερωτηµατικά, µαρτυρίες φίλων, µοναξιά, θλίψη, τέλος. Η ιστορία επαναλαµβάνεται; Oι ειδικοί σε θέµατα εθισµού σπεύδουν να χρησιµοποιήσουν τον θάνατο µιας διασηµότητας για να αποτρέψουν άλλον έναν ταλαντούχο καλλιτέχνη από το πρόωρο τέλος. Ηταν συγκλονιστικό όταν ο Πρινς βρέθηκε νεκρός, µόνος του σε ασανσέρ, στο συγκρότηµα όπου έµενε. Ανέκαθεν υπερηφανευόταν για τον υγιεινό τρόπο ζωής του. Κι όµως, πέθανε στα 57, από -τυχαία- υπερβολική δόση φαιντανύλης, ενός ισχυρού οπιούχου.

Γιατί τότε, µετά τα καµπανάκια που χτυπάνε δεκαετίες τώρα, συνεχίζεται η ευθεία γραµµή από τον Ελβις Πρίσλεϊ το 1977 στον Μάικλ Τζάκσον το 2009, στη Γουίτνεϊ Χιούστον το 2012 και τώρα στον Μάθιου Πέρι; Ανθρωποι ταλαντούχοι, µε ακτινοβολία, παλεύουν µε δαίµονες. Μέχρι το τέλος. Ηρωίνη, αλκοόλ, κοκαΐνη, αιθανόλη, αµφεταµίνη MDA, παυσίπονα. Κοκτέιλ θανάτου. Σταρ που µπαινοβγαίνουν σε κέντρα αποτοξίνωσης, στους A.A. ή τους N.A. (Ανώνυµοι Αλκοολικοί και Ναρκοµανείς Ανώνυµοι) µιλούν ανοιχτά για τον εθισµό τους, σαν να θέλουν να τον ξορκίσουν, να εµπνεύσουν κι άλλους να σταµατήσουν, να «καθαρίσουν», να µη γυρίσουν πίσω.

Ανάρρωση

Προσπαθούν να αναρρώσουν. Ενα αναγνωρίσιµο πρόσωπο διστάζει συχνά να παρακολουθήσει συναντήσεις οµαδικής υποστήριξης, λόγω της έλλειψης (αληθινής) ανωνυµίας και του φόβου της έκθεσης. Οι υπερβολικές δόσεις ξεκινούν από τα ’60s. Τζίµι Χέντριξ, Τζάνις Τζόπλιν πέθαναν νέοι από ναρκωτικά. Σαν να υπάρχει µοτίβο που σχετίζεται µε τη φήµη... Χρόνια µετά, ο Φίλιπ Σέιµουρ Χόφµαν, έξοχος -και οσκαρικός- ρολίστας, αφοσιωµένος πατέρας τριών παιδιών, είχε κόψει την ηρωίνη για 23 χρόνια. Αλλά βρέθηκε νεκρός µε σύριγγα να προεξέχει από το χέρι. Η αστυνοµία βρήκε 70 σακουλάκια ηρωίνης σε ένα συρτάρι.

Η «πριγκίπισσα της ποπ», Γουίτνεϊ Χιούστον, ένιωθε ότι δεν µπορούσε να είναι ο εαυτός της λόγω της φήµης της. Εκρυβε ανασφάλειες, οικογενειακά θέµατα και προσωπικά προβλήµατα, «χρησιµοποιώντας» τα ναρκωτικά για να ξεφύγει. Και η Εϊµι Γουάινχαουζ, που αποθεώθηκε για τη νουάρ µουσική της, πέθανε από υπερβολική δόση. Εκείνη, στα 27. Η πιο διάσηµη επιτυχία της («Rehab») περιέγραφε λεπτοµερώς την απόρριψη βοήθειας. Και ο Χιθ Λέτζερ βρέθηκε στο διαµέρισµά του µε υπερβολική δόση από έξι είδη συνταγογραφούµενων φαρµάκων για το άγχος και την αϋπνία.

Τίτλοι τέλους. The end;

Ο Mάθιου Πέρι είχε δηλώσει πως όταν πεθάνει οι άνθρωποι θα τον θυµούνται για το έργο του -να βοηθάει ανθρώπους µε εθισµό- και όχι επειδή έπαιζε στη σειρά «Friends». Είχε µετατρέψει το πρώην σπίτι του στο Μαλιµπού σε Perry House, για να βοηθάει όσους αντιµετώπιζαν προβλήµατα εθισµού. Στην αυτοβιογραφία του «Friends, Lovers, and the Big Terrible Thing» περιέγραψε πώς είχε φτάσει στο σηµείο να παίρνει 55 Vicodin την ηµέρα, έχοντας ξεπεράσει τα 128 κιλά. «∆εν ήξερα πώς να σταµατήσω. Αν ερχόταν η αστυνοµία στο σπίτι µου και µου έλεγε: ‘‘Αν πιεις απόψε, θα σε πάµε φυλακή’’, θα άρχιζα να µαζεύω τα πράγµατά µου. Οσο µεγαλώνεις, η κατάσταση χειροτερεύει». Και οι συµπρωταγωνιστές του τι έκαναν; Από την Τζένιφερ Ανιστον µέχρι τη Λίζα Κούντροου έδειχναν «κατανόηση, υποµονή. Σαν τους πιγκουίνους. Οι πιγκουίνοι στη φύση, όταν κάποιος είναι άρρωστος ή τραυµατισµένος, τον περιβάλλουν, τον στηρίζουν. Περπατούν γύρω του µέχρι να περπατήσει µόνος του. Ετσι έκαναν και οι ηθοποιοί φίλοι µου για µένα. Λέω στο βιβλίο ότι αν πέθαινα, θα σόκαρε τους ανθρώπους, αλλά δεν θα εξέπληττε κανέναν. Και αυτό είναι σίγουρα τροµακτικό». Το Μεγάλο Φρικτό Πράγµα.

Της Σάντυς Τσαντάκη

 

Δημοσιεύθηκε στην Απογευματινή της Κυριακής