Βασίλης Καρράς: "Ήταν άρχοντας σε όλα του" - Φιλίππου, Κωνσταντίνα, Ζωιδάκης, Αντύπας, ∆ιονυσίου και Καραλής μιλούν στα Παραπολιτικά
Τι λένε φίλοι και συνεργάτες του για τον Βασίλη Καρρά, που δίκαια χαρακτηρίστηκε από όλους «Ο άρχοντας της καψούρας»
Ρενε Σαραντινου
Ο Βασίλης Καρράς πλέον δεν βρίσκεται ανάµεσά µας ως φυσική παρουσία, σίγουρα όµως θα βρίσκεται για πάντα µαζί µας µε τα τραγούδια του, σε κάθε στιγµή της ζωής µας. Τραγούδησε τον έρωτα, την αγάπη, την καψούρα… ∆ίκαια χαρακτηρίστηκε από όλους «Ο άρχοντας της καψούρας».
Σε χαρά και σε λύπη, τα τραγούδια του θα συνοδεύουν πάντα όλους όσοι τον αγάπησαν. Ο Βασίλης Καρράς ξεκίνησε την επαγγελµατική του πορεία από την ηλικία των 16 ετών, σε ένα µικρό µαγαζί, τον «Πρόσφυγα», στην περιοχή του Ευόσµου.
Διαβάστε ακόμα: Βασίλης Καρράς: Ο "Mουντζούρης" που έκανε ολη την Ελλάδα να δακρύσει - Άγνωστες πτυχές και γεγονότα από τη ζωή του αυθεντικού δημοφιλούς λαϊκού τραγουδιστή
Σε µικρή ηλικία είχε δηλώσει σε όλους ότι µεγαλώνοντας ήθελε να γίνει τραγουδιστής. Τα ακούσµατά του τότε ήταν από τον Στέλιο Καζαντζίδη, τον Πάνο Γαβαλά, την Καίτη Γκρέυ, τη Μαρινέλλα. Ηταν γοητευµένος από τις λαϊκές φωνές και ήθελε πολύ να τους µοιάσει.
Ο µικρός Βασίλης, µέσα από την παιδική του αθωότητα, στόχευε σε κάτι µεγάλο, στο όνειρο που θα τον έκανε πρώτο όνοµα στις νυχτερινές πίστες, και τα κατάφερε… Ξεκίνησε την επαγγελµατική του καριέρα στη Θεσσαλονίκη. Το πρωί δούλευε στο συνεργείο αυτοκινήτων για τον βιοπορισµό και το βράδυ έβγαζε το µεροκάµατο από ό,τι αγαπούσε, τη µεγάλη του καψούρα, το τραγούδι. Επί σειρά ετών δούλευε σε διάφορα µαγαζιά της Θεσσαλονίκης, µικρά, όπου το κοινό του απαρτιζόταν από φίλους, που σιγά-σιγά πλήθαιναν.
Ο Βασίλης Καρράς ήταν γνωστός τα πρώτα 17 χρόνια της πορείας του από τη Θεσσαλονίκη µέχρι τη Λάρισα. Ο Βασίλης Καρράς ξεκίνησε τη δισκογραφία το 1979, µε τον δίσκο «Παράγκες και παλάτια» σε µια µικρή δισκογραφική εταιρεία, τη Vasipap. Ολα αυτά τα χρόνια είχε συνεργαστεί µε αρκετούς συνθέτες και στιχουργούς, όπως ο Μιχάλης Ρακιντζής, ο Φοίβος, ο Γιώργος Θεοφάνους, ο Αλέκος Χρυσοβέργης, ο Σπύρος Γιατράς, ο Χάρης Κωστόπουλος, ο Μάνος Ξυδούς, ο ∆ηµήτρης Ρακιτζής, η Εύη ∆ρούτσα, ο Πάνος Φαλάρας, ο Χρήστος ∆άντης, ο Κυριάκος Παπαδόπουλος, ο Μιχάλης Χατζηγιάννης, ο Χρήστος Νικολόπουλος, ο Ηλίας Φιλίππου και πολλοί άλλοι.
Διαβάστε ακόμα: Συγκλονίζει ο Νίκος Ζωιδάκης στο Secret των Παραπολιτικών για τον Βασίλη Καρρά: “Μου ζήτησε την παραμονή της Πρωτοχρονιάς να του πω τα κάλαντα με τη λύρα”
Ο Ηλίας Φιλίππου είπε στο «S» για τον Βασίλη Καρρά: «Είχαµε συνεργαστεί πολλές φορές µε τον Βασίλη, από τα πρώτα του βήµατα, από τον δίσκο “Μη χαθείς”, που είχε κάνει πριν από 40 χρόνια. Ηµασταν και φίλοι… Ηταν ένας άνθρωπος που είχε µόνο φίλους, δεν είχε εχθρούς. Ηταν αγαπητός από όλο τον κόσµο. Οσα προβλήµατα και να είχε, ήταν ευδιάθετος. Ελεγε τη φράση “Κάτσε να τα πούµε” πάντα χαµογελαστός. Πάντα είχε κάποιο θέµα να συζητήσεις. Ηταν από τους λίγους ανθρώπους στη δουλειά µας που δεν ήταν µονόπλευροι, να µιλάς µόνο καλλιτεχνικά. Συζητούσαµε για πράσινη ενέργεια, ποδόσφαιρο, πολιτιστικά. Ηταν ανοιχτό µυαλό στα πάντα. Πολλοί τού ζητούσαν πράγµατα κι εκείνος ήταν ανοιχτόκαρδος, να εξυπηρετήσει». Πολλά είναι τα ντουέτα που ο Β. Καρράς είχε κάνει µε πολλούς τραγουδιστές, όπως η Κωνσταντίνα, ο Τόλης Βοσκόπουλος, η Αντζελα ∆ηµητρίου, η Μαριάνθη Κεφάλα, οι Πυξ Λαξ, ο Νίκος Ζωιδάκης, η Καίτη Γαρµπή, η ∆έσποινα Βανδή, η Ελλη Κοκκίνου, η Ειρήνη Μερκούρη, η Πέγκυ Ζήνα, η Πάολα, ο Παντελής Παντελίδης και ο νεαρός καλλιτέχνης Γιώργος Κακοσαίος. Με τους περισσότερους από αυτούς συνεργάστηκε σε ζωντανά προγράµµατα.
Η Κωνσταντίνα, που είχε κάνει µαζί του το επιτυχηµένο ντουέτο «∆ηλητήριο», είπε: «Με τον Βασίλη είχαµε κάνει, εκτός από το ντουέτο και συνεργασίες, και πολλή παρέα. Είχαµε πάει µαζί και ταξίδια. Ηταν αγαπηµένος συνεργάτης και τον τίτλο του “άρχοντα” τον έχει κερδίσει δίκαια. Ηταν στα πάντα άρχοντας, στα συναισθήµατα, βοηθούσε κόσµο οικονοµικά, βοηθούσε και συµπαραστεκόταν σε συναδέλφους. Ηταν αξιόλογος, δοτικός. Πάντα πίσω από το χαµόγελό του όµως διέκρινα µια θλίψη στη µατιά του. Το έβγαζε αυτό. Ηταν µια ήρεµη δύναµη».
Ο Νίκος Ζωιδάκης, φίλος του Β. Καρρά επί σειρά ετών, συνεργάτης του, αλλά και κουµπάρος του, αφού είχε βαφτίσει την κόρη του Χριστίνα, στην οποία ο Βασίλης Καρράς έδωσε το όνοµα της αγαπηµένης του συζύγου, είπε: «Είµαι στο στάδιο που προσπαθώ να συνειδητοποιήσω τι συµβαίνει. Γνώρισα τον Βασίλη πριν από την κουµπαριά µας. Ηµασταν φίλοι πολλά χρόνια πριν… Κάθε του λέξη και κίνηση ήταν ένας σταθµός. Τελευταία φορά τον είχα δει την περασµένη Πέµπτη. Η διάθεσή του ήταν µια χαρά, µε τα καλαµπούρια του… “Καλώς τον, κι ας άργησε”, µου είπε... Μου έχει βαφτίσει τη µικρή µου κόρη, τη Χριστίνα, στην οποία έδωσε το όνοµα της γυναίκας του. Θεωρώ απαράδεκτο αυτό που έγινε, να ανέβει στο ∆ιαδίκτυο φωτογραφία από τις τελευταίες ώρες του Βασίλη. Η οικογένεια διασφάλιζε µέχρι τελευταία στιγµή να µη βγει προς τα έξω το ότι ο άνθρωπός τους ταλαιπωρείται και πήγε δικός του άνθρωπος να κάνει αυτό το πράγµα; Από τον Αύγουστο και µετά άρχισε να ταλαιπωρείται άσχηµα. Ηξερε τι έχει, τα πάντα. ∆εν ήθελε ούτε να σκεφτεί ότι θα πεθάνει. Είχε καρκίνο στον πνεύµονα. Με το που τον “καθάρισαν”, πήρε τα πάνω του. Αρχισε και σχεδίαζε και στο στούντιο µπήκε… Είχαµε κάνει κι ένα τραγούδι πριν αρρωστήσει, που δεν ξέρω πότε θα βγει. Περιµέναµε να αναρρώσει, για να µπορούµε να το παρουσιάσουµε παρέα, µαζί. Ο Βασίλης καλαµπούριζε ότι θα πεθάνει. Είχε ασφαλτοστρώσει και το τελευταίο στενό του χωριού. Τότε, µε τον γάµο της Ειρήνης, της κόρης του, είχε ασφαλτοστρώσει και τα τελευταία κοµµάτια δρόµων. Εκεί είχε κάνει και τον πρόγαµό της. Κάποια στιγµή είχε µιλήσει µε τον πρόεδρο του χωριού και του είπε: “Πιάσε και φτιάξε τον δρόµο του νεκροταφείου, γιατί, άµα µε φέρουνε εκεί κάποια στιγµή, θα ξεφτιλιστείτε”. ∆εν πίστευε όµως ότι θα πεθάνει. Την περασµένη Πέµπτη που είχα πάει στο σπίτι του, µου είχε πει: “∆εν µασάω… ∆εν υπάρχει περίπτωση να µη σηκωθώ, θα πάµε τη βόλτα µας. Αυτό που θέλω είναι να µπω στο αυτοκίνητο και να πάµε µια βόλτα στη Θεσσαλονίκη, γιατί τόσες µέρες που είµαι στο σπίτι νιώθω σαν το λιοντάρι που το έχουν δεµένο”. Τις τελευταίες µέρες τον είχε καθηλώσει η ασθένεια στο κρεβάτι και πονούσε, αλλά δεν το έδειχνε σε κανέναν. Ούτε σε µένα έλεγε “πονάω”, αλλά το έβλεπα. Οταν έφυγα από το σπίτι, µου είπε: “Την παραµονή της Πρωτοχρονιάς ξέρω ότι δουλεύεις στη Θεσσαλονίκη. Κανόνισε να έρθεις το πρωί από το σπίτι, να µου πεις τα κάλαντα µε τη λύρα”… Εκεί έκλεισε το ραντεβού µας…».
Ο Αγγελος ∆ιονυσίου είπε για εκείνον: «Γνώριζα πολλά χρόνια τον Βασίλη, πριν ακόµα ξεκινήσει για να κατέβει στην Αθήνα, όπου έγινε γνωστός σε όλη την Ελλάδα. Εγώ τον ήξερα από τότε που ανέβαινα στη Θεσσαλονίκη και τραγουδούσε σε κάποια µαγαζιά. Ο κόσµος τον ήξερε από τη Λάρισα και πάνω… Τότε γνωριστήκαµε και γίναµε φίλοι. Είχαµε καλές σχέσεις και οικογενειακές. Εχει δουλέψει και µε τον Στράτο, τον πατέρα µου, αλλά και µε τον αδερφό µου τον Στέλιο. Οποτε ανέβαινα στη Θεσσαλονίκη, βρισκόµασταν, είτε στο στέκι όπου πήγαινε, στο καφέ “Σπύρος”, είτε στο σπίτι του, στο κτήµα, και τρώγαµε µε φίλους, τραγουδούσαµε, είχαµε ωραίες στιγµές. Ηταν καλός τραγουδιστής, ένας λαϊκός άνθρωπος, που τον αγαπούσε ο κόσµος. Αυτοί οι άνθρωποι δεν “φεύγουν” ποτέ. Αφήνουν πίσω τα τραγούδια τους και τα τραγουδάµε χρόνια, όπως ο Στράτος, που έχει φύγει 33 χρόνια και τα τραγούδια του είναι σαν σηµερινά. Πιστεύω ότι και ο Βασίλης έχει αφήσει το στίγµα του και θα τον θυµάται ο κόσµος».
Ο Αντύπας είπε: «Τον γνώριζα πάρα πολλά χρόνια. Είχαµε συνεργαστεί, µιλούσαµε πολύ συχνά στο τηλέφωνο και µου έλεγε “το παλεύω, αδερφέ µου, το παλεύω”. Του έλεγα ότι είναι δυνατός, ότι θα το ξεπεράσει και να µην αγχώνεται, αλλά ήταν βαρύ χτύπηµα και δεν τα κατάφερε. Τον είχα δει πριν από πέντε µήνες στο νοσοκοµείο όπου µπαινόβγαινε, µιλούσαµε συνέχεια. Ηταν µπεσαλής, είχε λόγο, ήταν λεβέντης. Μαζί είχαµε ωραίο χιούµορ και µε έλεγε πιτσιρίκο, γιατί είχαµε δύο χρόνια διαφορά, ήµουν µικρότερος. Είχε φοβερές ατάκες, ήταν γνήσιος καρντάσης. Η γυναίκα του και η κόρη του να προσευχηθούν, να κλάψουν, να θρηνήσουν τον άνθρωπό τους και να πορευτούν, γιατί ο Βασίλης είναι εδώ, είναι παντού».
Ο συνθέτης πολλών µεγάλων επιτυχιών Γιάννης Καραλής είπε: «Ολο και πιο λίγοι, όλο και πιο µόνοι µένουµε. Ηταν από τους σπουδαιότερους λαϊκούς. Πριν µπει στο στούντιο να τραγουδήσει τα τραγούδια µου, µου είχε ψιθυρίσει στ’ αυτί: “Ακου, µικρούλη, πώς λέγονται αυτά τα τραγούδια, να µαθαίνεις”… Με το που ακούστηκε η πρώτη φράση: “Να πείτε χαιρετίσµατα σ’ εκείνη”, έπεσε µια ανατριχίλα και φύσηξε Βαρδάρης. Θέλεις η προσωπικότητα, θέλεις η φωνή και τα λαϊκά του βιώµατα, το τραγούδι µετουσιώθηκε. Το ρεφρέν έλεγε: “Και πάω, πάω, πάω...”. “Στη Θεσσαλονίκη θα το τραγουδάω ‘Και ΠΑΟΚ, ΠΑΟΚ, ΠΑΟΚ’”, είπε… Γνήσιος λαϊκός και µάγκας, από εκείνους που τρως από το πιάτο τους. Γι’ αυτό κι ο κόσµος τον λάτρεψε, γιατί ήταν ένας από αυτούς. Του άρεσαν δύο τραγούδια µου πολύ, το “Με τελείωσες” και το “Φοβάµαι τα τραγούδια”, και τα έβαζε κατά καιρούς στο πρόγραµµά του. Μια νύχτα µού τα τραγούδησε στο καµαρίνι “α καπέλα” κι αυτά µε τον δικό του τρόπο, τον µοναδικό. Σε ηλικία 37 χρόνων κατέβηκε στην Αθήνα και σάρωσε. Συνεργάστηκε µε τα καλύτερα νυχτερινά κέντρα και αποθεώθηκε… Το “Καλησπέρα και καλή βραδιά” έγινε σλόγκαν, καθώς µε αυτό ξεκινούσε πάντα το πρόγραµµά του. Βοηθούσε νέους τραγουδιστές (ξέρω τουλάχιστον τρεις). Σε ένα µπαράκι της Θεσσαλονίκης µια βραδιά µιλούσαµε γενικά και του εκθείαζα τη φωνή της Βιτάλη. “Α, ρε, και να ’χα τη φωνή της”, µου είπε. “Ε, θα γινόσουνα Καρράς”, του απάντησα! Ενα παιδί θυµάµαι, ένα πειραχτήρι. Μια φορά στη Θεσσαλονίκη µού πήρε τα γυαλιά µου και τα έκρυψε, γιατί δεν µπορούσε, λέει, να µε βλέπει µε δαύτα. Τον είχα συναντήσει µια φορά στο “λατρεµένο του χωριό, της Ειρήνης” και µε ξενάγησε. ∆ούλευε ο ίδιος µε αξίνα και µυστρί εκεί - µιλάµε για δουλειά! Μου είπε µια κουβέντα που µου έµεινε: “Αν κάποτε µε ρωτήσουν πού ’ναι τα λεφτά που σου ’δωσε ο κόσµος, ρε Βασίλη, τι τα ’κανες, θα τους πω εδώ, σ’ αυτό το χωριό, ελάτε να τα δείτε!”».
Δημοσιεύηκε στο Secret των Παραπολιτικών
Σε χαρά και σε λύπη, τα τραγούδια του θα συνοδεύουν πάντα όλους όσοι τον αγάπησαν. Ο Βασίλης Καρράς ξεκίνησε την επαγγελµατική του πορεία από την ηλικία των 16 ετών, σε ένα µικρό µαγαζί, τον «Πρόσφυγα», στην περιοχή του Ευόσµου.
Διαβάστε ακόμα: Βασίλης Καρράς: Ο "Mουντζούρης" που έκανε ολη την Ελλάδα να δακρύσει - Άγνωστες πτυχές και γεγονότα από τη ζωή του αυθεντικού δημοφιλούς λαϊκού τραγουδιστή
Βασίλης Καρράς: Πώς έγινε ο «άρχοντας της καψούρας»
Σε µικρή ηλικία είχε δηλώσει σε όλους ότι µεγαλώνοντας ήθελε να γίνει τραγουδιστής. Τα ακούσµατά του τότε ήταν από τον Στέλιο Καζαντζίδη, τον Πάνο Γαβαλά, την Καίτη Γκρέυ, τη Μαρινέλλα. Ηταν γοητευµένος από τις λαϊκές φωνές και ήθελε πολύ να τους µοιάσει. Ο µικρός Βασίλης, µέσα από την παιδική του αθωότητα, στόχευε σε κάτι µεγάλο, στο όνειρο που θα τον έκανε πρώτο όνοµα στις νυχτερινές πίστες, και τα κατάφερε… Ξεκίνησε την επαγγελµατική του καριέρα στη Θεσσαλονίκη. Το πρωί δούλευε στο συνεργείο αυτοκινήτων για τον βιοπορισµό και το βράδυ έβγαζε το µεροκάµατο από ό,τι αγαπούσε, τη µεγάλη του καψούρα, το τραγούδι. Επί σειρά ετών δούλευε σε διάφορα µαγαζιά της Θεσσαλονίκης, µικρά, όπου το κοινό του απαρτιζόταν από φίλους, που σιγά-σιγά πλήθαιναν.
Ο Βασίλης Καρράς ήταν γνωστός τα πρώτα 17 χρόνια της πορείας του από τη Θεσσαλονίκη µέχρι τη Λάρισα. Ο Βασίλης Καρράς ξεκίνησε τη δισκογραφία το 1979, µε τον δίσκο «Παράγκες και παλάτια» σε µια µικρή δισκογραφική εταιρεία, τη Vasipap. Ολα αυτά τα χρόνια είχε συνεργαστεί µε αρκετούς συνθέτες και στιχουργούς, όπως ο Μιχάλης Ρακιντζής, ο Φοίβος, ο Γιώργος Θεοφάνους, ο Αλέκος Χρυσοβέργης, ο Σπύρος Γιατράς, ο Χάρης Κωστόπουλος, ο Μάνος Ξυδούς, ο ∆ηµήτρης Ρακιτζής, η Εύη ∆ρούτσα, ο Πάνος Φαλάρας, ο Χρήστος ∆άντης, ο Κυριάκος Παπαδόπουλος, ο Μιχάλης Χατζηγιάννης, ο Χρήστος Νικολόπουλος, ο Ηλίας Φιλίππου και πολλοί άλλοι.
Διαβάστε ακόμα: Συγκλονίζει ο Νίκος Ζωιδάκης στο Secret των Παραπολιτικών για τον Βασίλη Καρρά: “Μου ζήτησε την παραμονή της Πρωτοχρονιάς να του πω τα κάλαντα με τη λύρα”
Ηλίας Φιλίππου: «Είχε μόνο φίλους»
Ο Ηλίας Φιλίππου είπε στο «S» για τον Βασίλη Καρρά: «Είχαµε συνεργαστεί πολλές φορές µε τον Βασίλη, από τα πρώτα του βήµατα, από τον δίσκο “Μη χαθείς”, που είχε κάνει πριν από 40 χρόνια. Ηµασταν και φίλοι… Ηταν ένας άνθρωπος που είχε µόνο φίλους, δεν είχε εχθρούς. Ηταν αγαπητός από όλο τον κόσµο. Οσα προβλήµατα και να είχε, ήταν ευδιάθετος. Ελεγε τη φράση “Κάτσε να τα πούµε” πάντα χαµογελαστός. Πάντα είχε κάποιο θέµα να συζητήσεις. Ηταν από τους λίγους ανθρώπους στη δουλειά µας που δεν ήταν µονόπλευροι, να µιλάς µόνο καλλιτεχνικά. Συζητούσαµε για πράσινη ενέργεια, ποδόσφαιρο, πολιτιστικά. Ηταν ανοιχτό µυαλό στα πάντα. Πολλοί τού ζητούσαν πράγµατα κι εκείνος ήταν ανοιχτόκαρδος, να εξυπηρετήσει». Πολλά είναι τα ντουέτα που ο Β. Καρράς είχε κάνει µε πολλούς τραγουδιστές, όπως η Κωνσταντίνα, ο Τόλης Βοσκόπουλος, η Αντζελα ∆ηµητρίου, η Μαριάνθη Κεφάλα, οι Πυξ Λαξ, ο Νίκος Ζωιδάκης, η Καίτη Γαρµπή, η ∆έσποινα Βανδή, η Ελλη Κοκκίνου, η Ειρήνη Μερκούρη, η Πέγκυ Ζήνα, η Πάολα, ο Παντελής Παντελίδης και ο νεαρός καλλιτέχνης Γιώργος Κακοσαίος. Με τους περισσότερους από αυτούς συνεργάστηκε σε ζωντανά προγράµµατα.
Κωνσταντίνα: «Συμπαραστεκόταν»
Η Κωνσταντίνα, που είχε κάνει µαζί του το επιτυχηµένο ντουέτο «∆ηλητήριο», είπε: «Με τον Βασίλη είχαµε κάνει, εκτός από το ντουέτο και συνεργασίες, και πολλή παρέα. Είχαµε πάει µαζί και ταξίδια. Ηταν αγαπηµένος συνεργάτης και τον τίτλο του “άρχοντα” τον έχει κερδίσει δίκαια. Ηταν στα πάντα άρχοντας, στα συναισθήµατα, βοηθούσε κόσµο οικονοµικά, βοηθούσε και συµπαραστεκόταν σε συναδέλφους. Ηταν αξιόλογος, δοτικός. Πάντα πίσω από το χαµόγελό του όµως διέκρινα µια θλίψη στη µατιά του. Το έβγαζε αυτό. Ηταν µια ήρεµη δύναµη».
Νίκος Ζωιδάκης: «Καλώς τον, κι ας άργησε»
Ο Νίκος Ζωιδάκης, φίλος του Β. Καρρά επί σειρά ετών, συνεργάτης του, αλλά και κουµπάρος του, αφού είχε βαφτίσει την κόρη του Χριστίνα, στην οποία ο Βασίλης Καρράς έδωσε το όνοµα της αγαπηµένης του συζύγου, είπε: «Είµαι στο στάδιο που προσπαθώ να συνειδητοποιήσω τι συµβαίνει. Γνώρισα τον Βασίλη πριν από την κουµπαριά µας. Ηµασταν φίλοι πολλά χρόνια πριν… Κάθε του λέξη και κίνηση ήταν ένας σταθµός. Τελευταία φορά τον είχα δει την περασµένη Πέµπτη. Η διάθεσή του ήταν µια χαρά, µε τα καλαµπούρια του… “Καλώς τον, κι ας άργησε”, µου είπε... Μου έχει βαφτίσει τη µικρή µου κόρη, τη Χριστίνα, στην οποία έδωσε το όνοµα της γυναίκας του. Θεωρώ απαράδεκτο αυτό που έγινε, να ανέβει στο ∆ιαδίκτυο φωτογραφία από τις τελευταίες ώρες του Βασίλη. Η οικογένεια διασφάλιζε µέχρι τελευταία στιγµή να µη βγει προς τα έξω το ότι ο άνθρωπός τους ταλαιπωρείται και πήγε δικός του άνθρωπος να κάνει αυτό το πράγµα; Από τον Αύγουστο και µετά άρχισε να ταλαιπωρείται άσχηµα. Ηξερε τι έχει, τα πάντα. ∆εν ήθελε ούτε να σκεφτεί ότι θα πεθάνει. Είχε καρκίνο στον πνεύµονα. Με το που τον “καθάρισαν”, πήρε τα πάνω του. Αρχισε και σχεδίαζε και στο στούντιο µπήκε… Είχαµε κάνει κι ένα τραγούδι πριν αρρωστήσει, που δεν ξέρω πότε θα βγει. Περιµέναµε να αναρρώσει, για να µπορούµε να το παρουσιάσουµε παρέα, µαζί. Ο Βασίλης καλαµπούριζε ότι θα πεθάνει. Είχε ασφαλτοστρώσει και το τελευταίο στενό του χωριού. Τότε, µε τον γάµο της Ειρήνης, της κόρης του, είχε ασφαλτοστρώσει και τα τελευταία κοµµάτια δρόµων. Εκεί είχε κάνει και τον πρόγαµό της. Κάποια στιγµή είχε µιλήσει µε τον πρόεδρο του χωριού και του είπε: “Πιάσε και φτιάξε τον δρόµο του νεκροταφείου, γιατί, άµα µε φέρουνε εκεί κάποια στιγµή, θα ξεφτιλιστείτε”. ∆εν πίστευε όµως ότι θα πεθάνει. Την περασµένη Πέµπτη που είχα πάει στο σπίτι του, µου είχε πει: “∆εν µασάω… ∆εν υπάρχει περίπτωση να µη σηκωθώ, θα πάµε τη βόλτα µας. Αυτό που θέλω είναι να µπω στο αυτοκίνητο και να πάµε µια βόλτα στη Θεσσαλονίκη, γιατί τόσες µέρες που είµαι στο σπίτι νιώθω σαν το λιοντάρι που το έχουν δεµένο”. Τις τελευταίες µέρες τον είχε καθηλώσει η ασθένεια στο κρεβάτι και πονούσε, αλλά δεν το έδειχνε σε κανέναν. Ούτε σε µένα έλεγε “πονάω”, αλλά το έβλεπα. Οταν έφυγα από το σπίτι, µου είπε: “Την παραµονή της Πρωτοχρονιάς ξέρω ότι δουλεύεις στη Θεσσαλονίκη. Κανόνισε να έρθεις το πρωί από το σπίτι, να µου πεις τα κάλαντα µε τη λύρα”… Εκεί έκλεισε το ραντεβού µας…».
Άγγελος Διονυσίου: «Θα τον θυμάται ο κόσμος»
Ο Αγγελος ∆ιονυσίου είπε για εκείνον: «Γνώριζα πολλά χρόνια τον Βασίλη, πριν ακόµα ξεκινήσει για να κατέβει στην Αθήνα, όπου έγινε γνωστός σε όλη την Ελλάδα. Εγώ τον ήξερα από τότε που ανέβαινα στη Θεσσαλονίκη και τραγουδούσε σε κάποια µαγαζιά. Ο κόσµος τον ήξερε από τη Λάρισα και πάνω… Τότε γνωριστήκαµε και γίναµε φίλοι. Είχαµε καλές σχέσεις και οικογενειακές. Εχει δουλέψει και µε τον Στράτο, τον πατέρα µου, αλλά και µε τον αδερφό µου τον Στέλιο. Οποτε ανέβαινα στη Θεσσαλονίκη, βρισκόµασταν, είτε στο στέκι όπου πήγαινε, στο καφέ “Σπύρος”, είτε στο σπίτι του, στο κτήµα, και τρώγαµε µε φίλους, τραγουδούσαµε, είχαµε ωραίες στιγµές. Ηταν καλός τραγουδιστής, ένας λαϊκός άνθρωπος, που τον αγαπούσε ο κόσµος. Αυτοί οι άνθρωποι δεν “φεύγουν” ποτέ. Αφήνουν πίσω τα τραγούδια τους και τα τραγουδάµε χρόνια, όπως ο Στράτος, που έχει φύγει 33 χρόνια και τα τραγούδια του είναι σαν σηµερινά. Πιστεύω ότι και ο Βασίλης έχει αφήσει το στίγµα του και θα τον θυµάται ο κόσµος».
Αντύπας: «Με έλεγε πιτσιρίκο»
Ο Αντύπας είπε: «Τον γνώριζα πάρα πολλά χρόνια. Είχαµε συνεργαστεί, µιλούσαµε πολύ συχνά στο τηλέφωνο και µου έλεγε “το παλεύω, αδερφέ µου, το παλεύω”. Του έλεγα ότι είναι δυνατός, ότι θα το ξεπεράσει και να µην αγχώνεται, αλλά ήταν βαρύ χτύπηµα και δεν τα κατάφερε. Τον είχα δει πριν από πέντε µήνες στο νοσοκοµείο όπου µπαινόβγαινε, µιλούσαµε συνέχεια. Ηταν µπεσαλής, είχε λόγο, ήταν λεβέντης. Μαζί είχαµε ωραίο χιούµορ και µε έλεγε πιτσιρίκο, γιατί είχαµε δύο χρόνια διαφορά, ήµουν µικρότερος. Είχε φοβερές ατάκες, ήταν γνήσιος καρντάσης. Η γυναίκα του και η κόρη του να προσευχηθούν, να κλάψουν, να θρηνήσουν τον άνθρωπό τους και να πορευτούν, γιατί ο Βασίλης είναι εδώ, είναι παντού».
Γιάννης Καραλής: «Με αξίμα και μυστρί»
Ο συνθέτης πολλών µεγάλων επιτυχιών Γιάννης Καραλής είπε: «Ολο και πιο λίγοι, όλο και πιο µόνοι µένουµε. Ηταν από τους σπουδαιότερους λαϊκούς. Πριν µπει στο στούντιο να τραγουδήσει τα τραγούδια µου, µου είχε ψιθυρίσει στ’ αυτί: “Ακου, µικρούλη, πώς λέγονται αυτά τα τραγούδια, να µαθαίνεις”… Με το που ακούστηκε η πρώτη φράση: “Να πείτε χαιρετίσµατα σ’ εκείνη”, έπεσε µια ανατριχίλα και φύσηξε Βαρδάρης. Θέλεις η προσωπικότητα, θέλεις η φωνή και τα λαϊκά του βιώµατα, το τραγούδι µετουσιώθηκε. Το ρεφρέν έλεγε: “Και πάω, πάω, πάω...”. “Στη Θεσσαλονίκη θα το τραγουδάω ‘Και ΠΑΟΚ, ΠΑΟΚ, ΠΑΟΚ’”, είπε… Γνήσιος λαϊκός και µάγκας, από εκείνους που τρως από το πιάτο τους. Γι’ αυτό κι ο κόσµος τον λάτρεψε, γιατί ήταν ένας από αυτούς. Του άρεσαν δύο τραγούδια µου πολύ, το “Με τελείωσες” και το “Φοβάµαι τα τραγούδια”, και τα έβαζε κατά καιρούς στο πρόγραµµά του. Μια νύχτα µού τα τραγούδησε στο καµαρίνι “α καπέλα” κι αυτά µε τον δικό του τρόπο, τον µοναδικό. Σε ηλικία 37 χρόνων κατέβηκε στην Αθήνα και σάρωσε. Συνεργάστηκε µε τα καλύτερα νυχτερινά κέντρα και αποθεώθηκε… Το “Καλησπέρα και καλή βραδιά” έγινε σλόγκαν, καθώς µε αυτό ξεκινούσε πάντα το πρόγραµµά του. Βοηθούσε νέους τραγουδιστές (ξέρω τουλάχιστον τρεις). Σε ένα µπαράκι της Θεσσαλονίκης µια βραδιά µιλούσαµε γενικά και του εκθείαζα τη φωνή της Βιτάλη. “Α, ρε, και να ’χα τη φωνή της”, µου είπε. “Ε, θα γινόσουνα Καρράς”, του απάντησα! Ενα παιδί θυµάµαι, ένα πειραχτήρι. Μια φορά στη Θεσσαλονίκη µού πήρε τα γυαλιά µου και τα έκρυψε, γιατί δεν µπορούσε, λέει, να µε βλέπει µε δαύτα. Τον είχα συναντήσει µια φορά στο “λατρεµένο του χωριό, της Ειρήνης” και µε ξενάγησε. ∆ούλευε ο ίδιος µε αξίνα και µυστρί εκεί - µιλάµε για δουλειά! Μου είπε µια κουβέντα που µου έµεινε: “Αν κάποτε µε ρωτήσουν πού ’ναι τα λεφτά που σου ’δωσε ο κόσµος, ρε Βασίλη, τι τα ’κανες, θα τους πω εδώ, σ’ αυτό το χωριό, ελάτε να τα δείτε!”».Δημοσιεύηκε στο Secret των Παραπολιτικών
