Τζίτζι Ρίβα: Όταν ο "βρυχηθμός του κεραυνού" έπαιξε αντίπαλος με τον Ολυμπιακό (Βίντεο & Εικόνες)
Το Ιταλικό ποδόσφαιρο πενθεί για τον θάνατο του σπουδαίου Τζίτζι Ρίβα, που έφυγε τη Δευτέρα (22/1), προδομένος από την καρδιά του
Το ιταλικό ποδόσφαιρο θρηνεί για το θάνατο του σπουδαίου Τζίτζι Ρίβα αφού "έφυγε" από τη ζωή στα 79 μετά από ανακοπή καρδιάς σε νοσοκομείο στο Κάλιαρι, που ήταν η πόλη την οποία τίμησε όσο καμία άλλη και η πόλη που τον λάτρεψε, όσο κανένα άλλο!
Ο Ρίβα με τα 35 γκολ που σημείωσε φορώντας τη φανέλα της Εθνικής Ιταλίας, είναι ακόμη και σήμερα ο κορυφαίος σκόρερ στην ιστορία της “σκουάντρα ατζούρα” και μάλιστα παίζοντας μόλις σε 42 ματς, καθώς τα παιχνίδια των Εθνικών ομάδων δεν ήταν τόσο πολλά όσο σήμερα. Με την Εθνική Ιταλία κέρδισε το Euro του 1968 σκοράροντας μάλιστα ένα γκολ στον 2ο τελικό με τη Γιουγκοσλαβία, ενώ δύο χρόνια αργότερα, στο Παγκόσμιο Κύπελλο στο Μεξικό έπαιξε βασικός στον τελικό, απέναντι στη Βραζιλία του Πελέ αλλά η Ιταλία ηττήθηκε με σκορ 4-1.
Το 1970 δεν έφτασε στην κορυφή του κόσμου με την Ιταλία, αλλά οδήγησε την Κάλιαρι στην κατάκτηση του πρωταθλήματος Ιταλίας, σε μια εποποιία που το Ιταλικό ποδόσφαιρο δεν έχει ξαναζήσει. Η Κάλιαρι, τίμησε τον τεράστιο Τζίτζι Ρίβα, όταν απέσυρε μετά από χρόνια τη φανέλα με το Νο11, την οποία φορούσε για μια ζωή σκοράοντας 207 γκολ σε 374 συμμετοχές.
Ο μεγάλος Τζίτζι Ρίβα, είχε πατήσει και σε ελληνικό χορτάρι! Ήταν 14 Σεπτεμβρίου του 1972, όταν το "Γ. Καραϊσκάκης" γέμισε από 45.000 φίλους του Ολυμπιακού που έσπευσαν να δουν την ομάδα τους κόντρα στην Κάλιαρι για την πρώτη φάση του UEFA, στο ντεμπούτο των Κελεσίδη, Γκλέζου, Λοσάντα και Βιέρα. Η ομάδα από τη Σαρδηνία ήταν τότε ήταν το φαβορί, με τον Τζίτζι Ρίβα να αποτελεί το βαρόμετρο της. Ο Συνετόπουλος είχε επωμιστεί το μαρκάρισμα του επιθετικού της εθνικής Ιταλίας και τα πήγε περίφημα. Οι Ιταλοί πριν προλάβουν να καταλάβουν πότε άρχισε το ματς, βρέθηκαν πίσω στο σκορ, καθώς ο αείμνηστος Γιούτσος μόλις στο 2' έστειλε τη μπάλα στα δίχτυα μετά από σέντρα του Γιάννη Γκαϊτατζή. Το 209 για τον Ολυμπιακό, έκανε στο 51' ο Υβ Τριαντάφυλλος, με τον Αλμπέρτο Ντομενγκίνι διαμορφώνει το τελικό 2-1.
Στη ρεβάνς στις 27 του Σεπτέμβρη στη Σαρδηνία, η Κάλιαρι ήταν και πάλι το φαβορί. Ο Γιούτσος όμως ξαναμίλησε και με γκολ στο 8', χάρισε στον Ολυμπιακό μια τεράστια πρόκριση και στο Ελληνικό ποδόσφαιρο, την πρώτη του νίκη σε Ιταλικό έδαφος, γεμίζοντας χαρά του 2.000 φίλους του, που βρέθηκαν στο γήπεδο! Χιλιάδες οπαδοί του Ολυμπιακού είχαν ξεχυθεί για να πανηγυρίσουν στους δρόμους σε όλη την Ελλάδα και όχι μόνο στην Αθήνα και τον Πειραιά
Ο Ρίβα ήταν κάτι παραπάνω από ένας τεράστιος ποδοσφαιριστής για την Ιταλία. Ήταν κάτι παραπάνω από ένας “φονικός” επιθετικός. Ήταν η σταθερά του Ιταλικού ποδοσφαίρου. Ήταν η εγγύηση ότι όλα θα πάνε καλά. Από το 1988 όταν και ήταν ενεργός στα θέματα που αφορούσαν την Εθνική, όλα πήγαιναν καλά. Η Ιταλία ήταν στην ελίτ και αποτελούσε ως συνήθως παγκόσμια δύναμη. Από την αποχώρησή του και μετά, άρχισαν τα προβλήματα για τη “σκουάντρα” και πολλοί, όχι άδικα, πιστεύουν ότι οφείλεται στο ότι χάθηκε η σιγουριά, λόγω της παρουσίας του.
Ο Τζίτζι Ρίβα, λόγω του τρομερά δυνατού αριστερού του ποδιού, είχε το παρατσούκλι, “ο βρυχηθμός του κεραυνού” και με τον θάνατό του, κάποιοι θα πουν ότι ο βρυχηθμός αυτός ...σίγησε, αλλά αν κοιτάξει κανείς ψηλά στον ουρανό της Σαρδηνίας, σίγουρα θα δει τον κεραυνό και κλείνοντας τα μάτια, θα τον ακούσει να βρυχάτε.
Ο Ρίβα με τα 35 γκολ που σημείωσε φορώντας τη φανέλα της Εθνικής Ιταλίας, είναι ακόμη και σήμερα ο κορυφαίος σκόρερ στην ιστορία της “σκουάντρα ατζούρα” και μάλιστα παίζοντας μόλις σε 42 ματς, καθώς τα παιχνίδια των Εθνικών ομάδων δεν ήταν τόσο πολλά όσο σήμερα. Με την Εθνική Ιταλία κέρδισε το Euro του 1968 σκοράροντας μάλιστα ένα γκολ στον 2ο τελικό με τη Γιουγκοσλαβία, ενώ δύο χρόνια αργότερα, στο Παγκόσμιο Κύπελλο στο Μεξικό έπαιξε βασικός στον τελικό, απέναντι στη Βραζιλία του Πελέ αλλά η Ιταλία ηττήθηκε με σκορ 4-1.
Το 1970 δεν έφτασε στην κορυφή του κόσμου με την Ιταλία, αλλά οδήγησε την Κάλιαρι στην κατάκτηση του πρωταθλήματος Ιταλίας, σε μια εποποιία που το Ιταλικό ποδόσφαιρο δεν έχει ξαναζήσει. Η Κάλιαρι, τίμησε τον τεράστιο Τζίτζι Ρίβα, όταν απέσυρε μετά από χρόνια τη φανέλα με το Νο11, την οποία φορούσε για μια ζωή σκοράοντας 207 γκολ σε 374 συμμετοχές.
O Tζίτζι Ρίβα κόντρα στον Ολυμπιακό!
Ο μεγάλος Τζίτζι Ρίβα, είχε πατήσει και σε ελληνικό χορτάρι! Ήταν 14 Σεπτεμβρίου του 1972, όταν το "Γ. Καραϊσκάκης" γέμισε από 45.000 φίλους του Ολυμπιακού που έσπευσαν να δουν την ομάδα τους κόντρα στην Κάλιαρι για την πρώτη φάση του UEFA, στο ντεμπούτο των Κελεσίδη, Γκλέζου, Λοσάντα και Βιέρα. Η ομάδα από τη Σαρδηνία ήταν τότε ήταν το φαβορί, με τον Τζίτζι Ρίβα να αποτελεί το βαρόμετρο της. Ο Συνετόπουλος είχε επωμιστεί το μαρκάρισμα του επιθετικού της εθνικής Ιταλίας και τα πήγε περίφημα. Οι Ιταλοί πριν προλάβουν να καταλάβουν πότε άρχισε το ματς, βρέθηκαν πίσω στο σκορ, καθώς ο αείμνηστος Γιούτσος μόλις στο 2' έστειλε τη μπάλα στα δίχτυα μετά από σέντρα του Γιάννη Γκαϊτατζή. Το 209 για τον Ολυμπιακό, έκανε στο 51' ο Υβ Τριαντάφυλλος, με τον Αλμπέρτο Ντομενγκίνι διαμορφώνει το τελικό 2-1.
Στη ρεβάνς στις 27 του Σεπτέμβρη στη Σαρδηνία, η Κάλιαρι ήταν και πάλι το φαβορί. Ο Γιούτσος όμως ξαναμίλησε και με γκολ στο 8', χάρισε στον Ολυμπιακό μια τεράστια πρόκριση και στο Ελληνικό ποδόσφαιρο, την πρώτη του νίκη σε Ιταλικό έδαφος, γεμίζοντας χαρά του 2.000 φίλους του, που βρέθηκαν στο γήπεδο! Χιλιάδες οπαδοί του Ολυμπιακού είχαν ξεχυθεί για να πανηγυρίσουν στους δρόμους σε όλη την Ελλάδα και όχι μόνο στην Αθήνα και τον Πειραιά
Ο "βρυχηθμός" στον ουρανό της Σαρδηνίας
Ο Ρίβα ήταν κάτι παραπάνω από ένας τεράστιος ποδοσφαιριστής για την Ιταλία. Ήταν κάτι παραπάνω από ένας “φονικός” επιθετικός. Ήταν η σταθερά του Ιταλικού ποδοσφαίρου. Ήταν η εγγύηση ότι όλα θα πάνε καλά. Από το 1988 όταν και ήταν ενεργός στα θέματα που αφορούσαν την Εθνική, όλα πήγαιναν καλά. Η Ιταλία ήταν στην ελίτ και αποτελούσε ως συνήθως παγκόσμια δύναμη. Από την αποχώρησή του και μετά, άρχισαν τα προβλήματα για τη “σκουάντρα” και πολλοί, όχι άδικα, πιστεύουν ότι οφείλεται στο ότι χάθηκε η σιγουριά, λόγω της παρουσίας του.
Ο Τζίτζι Ρίβα, λόγω του τρομερά δυνατού αριστερού του ποδιού, είχε το παρατσούκλι, “ο βρυχηθμός του κεραυνού” και με τον θάνατό του, κάποιοι θα πουν ότι ο βρυχηθμός αυτός ...σίγησε, αλλά αν κοιτάξει κανείς ψηλά στον ουρανό της Σαρδηνίας, σίγουρα θα δει τον κεραυνό και κλείνοντας τα μάτια, θα τον ακούσει να βρυχάτε.