Copa Africa: Μπουσρά Καρμπουμπί, μια γυναίκα-σύμβολο στο ποδόσφαιρο

Το Copa Africa διεξάγεται στο γήπεδα της Ακτής Ελεφαντοστού και εκεί η Μπουσρά Καρμπουμπί είναι διαιτητής, παθιασμένη με το ποδόσφαιρο, που μετά το Κύπελλο Εθνών Αφρικής θέλει να «σφυρίξει» σε Μουντιάλ. Πέρασαν σχεδόν 23 χρόνια από εκείνη την ημέρα που τέσσερα αδέρφια άρπαξαν το σημαιάκι της βοηθού διαιτητή και το έσκισαν. Σήμερα η Μπουσρά Καρμπουμπί, που τότε ήταν μόλις δεκατεσσάρων ετών, κάπου στην Ακτή Ελεφαντοστού, σκέφτεται το παρελθόν, δεν μετανιώνει και είναι η μία από τις πέντε γυναίκες που διαιτητεύουν αγώνες του Copa Africa (Κυπέλλου Εθνών Αφρικής), που ολοκληρώνεται στις 11 Φεβρουαρίου. Στην πατρίδα της θεωρείται γυναίκα-σύμβολο στον αγώνα για την ισότητα των δύο φύλων. Για να φτάσει εκεί, χρειάστηκε τότε να σκουπίσει τα δάκρυά της, να πάρει μια κλωστή και μια βελόνα, να ράψει το σημαιάκι της και να επιστρέψει στο γήπεδο για τον επόμενο αγώνα της. Δεν το ξέχασε ποτέ και δεν ξέχασε και τους τέσσερις δράστες. Ήταν άλλωστε τα αδέρφια της.

Πριν από το Copa Africa ήταν η ντροπή της οικογένειας

Ήταν αυτοί που δεν ήθελαν η αδερφή τους να φέρει στην οικογένεια αυτό που οι Μαροκινοί αποκαλούν «hchouma». Σημαίνει ντροπή, αν και στην πραγματικότητα πρόκειται για μια έννοια που υπάρχει στο ηθικό δίκαιο των Μαροκινών και έχει πολύ μεγαλύτερη βαρύτητα από την αντίστοιχη ελληνική λέξη.

Σήμερα η Μπουσρά Καρμπουμπί είναι 36 ετών και μία από τις πιο διάσημες γυναίκες του Μαρόκου, κυρίως για όποιον ασχολείται με το ποδόσφαιρο. «Όταν ξεκίνησα να διαιτητεύω πριν από πολλά χρόνια, δεν ονειρευόμουν ποτέ ότι θα συνέβαινε κάτι τέτοιο. Αλλά δούλεψα σκληρά γι' αυτό. Και σήμερα στέκομαι εδώ. Είναι απλά υπέροχο. Αυτή η αποστολή είναι ένα όνειρο που έγινε πραγματικότητα για μένα», δήλωσε πρόσφατα στην Deutsche Welle η Μαροκινή.

Μεγάλωσε με τα τέσσερα αδέρφια της στην Τάζα, μια μεγάλη, συντηρητική πόλη στο βορειοανατολικό Μαρόκο, όπου εκείνη την εποχή θεωρούνταν γενικά ντροπή για ένα κορίτσι να φοράει σορτς και να βρίσκεται στο ίδιο γήπεδο με τους άνδρες. Αυτός είναι και ο λόγος για τον οποίο τα αδέρφια της εναντιώθηκαν στο πάθος της αδερφής τους για το ποδόσφαιρο. Οι αντιρρήσεις του έγιναν ακόμα μεγαλύτερες όταν η Μπουρσά ενδιαφέρθηκε για τη σχολή διαιτησίας που μόλις είχε ανοίξει στην Τάζα το 2001. «Ήταν τότε που είπα "λατρεύω το ποδόσφαιρο, γιατί να μην το δοκιμάσω; Ακόμη και ενάντια στις επιθυμίες των αδερφών μου"», θυμάται.

Από τις σπουδές στο Copa Africa

Το 2007 η Μπουσρά Καρμπουμπί βρέθηκε στη Μεκνές, μια πόλη στο βόρειο κεντρικό Μαρόκο, προκειμένου να σπουδάσει διοίκηση επιχειρήσεων. Παράλληλα με τις σπουδές της, διαιτήτευε αγώνες πρώτης και δεύτερης κατηγορίας στο γυναικείο πρωτάθλημα της χώρας. Το 2014 πέρασε το τεστ φυσικής κατάστασης που απαιτούσε η Βασιλική Ομοσπονδία Ποδοσφαίρου του Μαρόκου για να διαιτητεύσει αγώνες ανδρών. Ξεκίνησε διαιτητεύοντας αγώνες ανδρών χαμηλότερου επιπέδου, προτού γίνει υποψήφια για διεθνείς αγώνες στην αφρικανική ήπειρο το 2016. Απέκτησε την πρώτη της σημαντική διεθνή εμπειρία διαιτητεύοντας έναν αγώνα στο Κύπελλο Εθνών Αφρικής Γυναικών στην Γκάνα το 2018. Εντάχθηκε στην αστυνομία του Μαρόκο και δύο χρόνια αργότερα διεύθυνε αγώνες στην Α’ κατηγορία του μαροκινού πρωταθλήματος ανδρών.

Ύστερα από μια διετία έγινε η πρώτη γυναίκα που διαιτήτευσε στον τελικό του Κυπέλλου ανδρών Μαρόκο. Στην πραγματικότητα θεωρείται κάτι σαν η γυναίκα-σύμβολο για την πρόοδο των δικαιωμάτων των γυναικών στον αραβικό κόσμο. Είναι η μόνη γυναίκα που πήγε ως διαιτητής στο Κύπελλο Εθνών Αφρικής ανδρών, στην Ακτή Ελεφαντοστού, ενώ την ακολούθησαν και τέσσερις γυναίκες βοηθοί. Φυσικά βρέθηκε στο επίκεντρο του ενδιαφέροντος των Μέσων Ενημέρωσης. Το όνειρό της έχει γίνει πραγματικότητα, αν και πάντα ονειρεύεται κάτι νέο. «Το να διαιτητεύσω έναν αγώνα στο Παγκόσμιο Κύπελλο ανδρών μια μέρα, αυτός είναι ο απώτερος στόχος μου», λέει. Προφανώς πλέον τα αδέρφια της δεν θα έχουν αντίρρηση.

Το Copa Africa και η διαταγή του πατέρα

Μια κοινωνία που πλήγωσε την Μπουσρά Καρμπουμπί ήταν αυτή στην οποία μεγάλωσε πληρώνοντας το πάθος της για το ποδόσφαιρο γενικά και ειδικά για τη διαιτησία. «Πόσες φορές με ξυλοφόρτωσαν τα αδέρφια μου! Δεν με άφηναν να πάω στο γήπεδο. Γι' αυτούς το ποδόσφαιρο ήταν ένα άθλημα που προορίζεται για άνδρες». Με τη βοήθεια της μητέρας της και μιας γειτόνισσας κατάφερνε να ξεφεύγει από τα αδέρφια της και την οργή τους και να κάνει αυτό που είχε στο αίμα της, δηλαδή να ασχολείται με το ποδόσφαιρο, παίζοντας αρχικά με φίλες και φίλους σε αυτοσχέδια γήπεδα.

Όταν πήγε για τις σπουδές στη Μεκνές, άρχισαν να αλλάζουν όλα. «Η οικογένειά μου κατάλαβε ότι ήταν σοβαρό και ουσιαστικά επαγγελματικό για μένα. Μια μέρα ο πατέρας μου ήρθε να με δει να προπονούμαι στις Μεκνές. Τότε ήταν που διέταξε τα αδέρφια μου να σεβαστούν την επιλογή μου», έχει πει η Μπουσρά.

Είναι επίσης αστυνομική επιθεωρήτρια. Η Γενική Διεύθυνση Εθνικής Ασφάλειας της έχει δώσει ειδική άδεια για να συνεχίσει να είναι και διαιτητής: «Μόλις βγάζω τη στολή, βγαίνω στο γήπεδο για να προπονηθώ, μια πραγματική ανάσα φρέσκου αέρα». Είναι μητέρα ενός κοριτσιού, της Ντίνα, η οποία είναι 7 ετών. «Αν έχω κάποια συμβουλή να δώσω στους σημερινούς γονείς, είναι να μυήσουν τις κόρες τους στον αθλητισμό, αλλά και να προσέχουν τις ικανότητές τους. Εάν ένα κορίτσι έχει τάση για τον αθλητισμό γενικά, ιδιαίτερα το ποδόσφαιρο ή τη διαιτησία, είναι σημαντικό να το καθοδηγήσουν και μάλιστα να ενθαρρύνουν», αναφέρει σε συνέντευξή της στον μαροκινό Τύπο.

Δημοσιεύθηκε στην εφημερίδα «ΑΠΟΓΕΥΜΑΤΙΝΗ».