Μεγάλος νικητής των δηµοτικών εκλογών της Τουρκίας στέφθηκε ο Εκρέµ Ιµάµογλου, καθώς κέρδισε για ακόµη µία φορά τον ∆ήµο Κωνσταντινούπολης, ενώ µε την ταυτόχρονη νίκη του κεµαλικού κόµµατος σε αυτήν τη διαδικασία ο Ερντογάν δέχθηκε ένα «δυνατό χαστούκι», που απειλεί την επί δεκαετίες κυριαρχία του στο πολιτικό γίγνεσθαι της χώρας. Η αλλαγή του πολιτικού σκηνικού στη γείτονα χώρα καταγράφεται από την τριπλή ήττα του κυβερνώντος κόµµατος στις τοπικές εκλογές, καθώς πέραν της Κωνσταντινούπολης το ΑΚΡ ηττήθηκε σε Αγκυρα και Σµύρνη και κατατάχθηκε 2ο.

Το Ρεπουµπλικανικό Κόµµα (CHP) του Οζέλ πήρε τους 12 από τους 14 µητροπολιτικούς δήµους και 25 από τους 35 στους µικρούς. Το κλίµα της αµφισβήτησης Ερντογάν αλλά και της ενίσχυσης του -εκ νέου- δηµάρχου Κωνσταντινούπολης δεν πιστοποιήθηκε µόνο από τη νίκη του δεύτερου απέναντι στον Μουράτ Κουρούµ, αλλά και από τη νίκη του Μανσούρ Γιαβάς στην Αγκυρα και την επικράτησή του µε σχεδόν 30 µονάδες, αλλά και την επιτυχία του υποψηφίου του CHP στη Σµύρνη. Πλέον, ο Ιµάµογλου καθιερώνεται ως ο άµεσος αντίπαλος του «σουλτάνου», καθώς η εν λόγω εκλογική µάχη, που απέκτησε χαρακτήρα εθνικών εκλογών, ήταν ζήτηµα ζωής ή -πολιτικού- θανάτου για τον ίδιο, ειδικότερα µετά την απόσυρση της υποψηφιότητάς του για πρόεδρος του CHP.

Η «απειλή» της εξαφάνισής του από τον πολιτικό χάρτη σε περίπτωση ήττας λειτούργησε ως µοχλός πίεσης για το αποτέλεσµα, πιστοποιώντας και επίσηµα τον τίτλο του µεγάλου φαβορί εν όψει των εκλογών του Ρεπουµπλικανικού Κόµµατος το 2028. Ο θρίαµβος απέναντι στον εκλεκτό του AKP αποτέλεσε µόνο την αρχή για τον ίδιο, καθώς στη νικητήρια οµιλία του και συγκινηµένος µετά το κλείσιµο της κάλπης «πέταξε το γάντι» στον Ερντογάν, κάνοντας λόγο για µία «καινούργια ηµέρα στην Τουρκία, όπου η δηµοκρατία, η ελευθερία, η ισότητα, ο ορθολογισµός, η επιστήµη, η αγάπη και η αλληλεγγύη ανθίζουν».

Ο 52χρονος δηµιουργεί ήδη το κλίµα προς ένα µελλοντικό µπρα ντε φερ στην κεντρική πολιτική σκηνή. Ταυτόχρονα, ο Ερντογάν πληρώνει την κακή πορεία της οικονοµίας και την περαιτέρω επιδείνωση του τελευταίου εξαµήνου, ενώ σε αντιπαραβολή µε την πεποίθηση της κοινωνίας πως είναι ο ικανότερος διαχειριστής των εγχώριων προβληµάτων, πλέον έρχεται αντιµέτωπος µε την αµφισβήτηση των συµπατριωτών του. Εν όψει του 2028, επίκειται η αναθεώρηση της στρατηγικής του υπό την απειλή ενός νέου ισχυρού ηγέτη, του πρώτου έπειτα από δεκαετίες στη χώρα. Ιδια πορεία, αλλά και µεγάλες αποκλίσεις Τα διεθνή µέσα ενηµέρωσης κάνουν λόγο για ένα αποτέλεσµα όπου εδραιώνει τον Ιµάµογλου στη θέση του βασικού διεκδικητή της ηγεµονίας του 70χρονου Ερντογάν, συγκρίνοντας µάλιστα τους δύο άνδρες και την κοινή τους πορεία.

Ο Ερντογάν ξεκίνησε την πολιτική του πορεία ως δήµαρχος Κωνσταντινούπολης -επιθυµώντας να την πάρει ξανά υπό τον ελέγχό του σε αυτές τις εκλογές-, διαθέτουν οικογενειακές ρίζες στην περιοχή των ανατολικών παραλιών της Μαύρης Θάλασσας, βρέθηκαν σε δικαστικές διαµάχες, ενώ τους «ενώνει» και η αγάπη τους για το ποδόσφαιρο, το οποίο υπηρέτησαν ως παίκτες σε µικρή ηλικία. Μάλιστα, ένα από άγνωστα περιστατικά της «κοινής» τους διαδροµής είναι ότι ο πρόεδρος της Τουρκίας, στη δεκαετία του 1990 που βρισκόταν στον δηµαρχιακό θώκο, επισκέφθηκε το εστιατόριο του Ιµάµογλου στη συνοικία Γκουνγκορέν, µε τον ίδιο να περιγράφει ότι δεν δέχτηκε τα χρήµατά του και πως «δεν θα πληρώσει αυτόν τον λογαριασµό όσο ζει». Οι οµοιότητες των δύο ανδρών δεν αρκούν όµως για να γίνει λόγος για µία επανάληψη, καθώς τόσο οι ιδεολογικές όσο και οι πολιτικές τους διαφορές αποκλίνουν. Ο Ερντογάν εντάχθηκε στην πολιτική µε κεµαλικό κόµµα, εν αντιθέσει µε τον Ιµάµογλου που προέρχεται από το Ρεπουµπλικανικό Κόµµα και ξεκίνησε την πορεία του το 2008, καταλαµβάνοντας τη θέση του δηµάρχου στην Μπεϊκίντουζου το 2010.

Δημοσιεύθηκε στην Απογευματινή της Κυριακής