Εκατό σελίδες από Σόιμπλε για την ελληνική κρίση - Οι ''ευχές'' σε Τσίπρα και Βαρουφάκη και το ''annus horribilis'' του 2010
Οι αξιοσημείωτες αναφορές
Στην αυτοβιογραφία του αναφέρεται στο ελληνικό "'time out'', το ''μεγάλο δίλημμα'', τις προσπάθειες της κυβέρνησης Σαμαρά και τις συναντήσεις με τον Ευάγγελο Βενιζέλο
Στο επίκεντρο της διεθνούς ειδησεογραφίας βρέθηκε την περασμένη εβδομάδα η δημοσίευση των απομνημονευμάτων του Βόλφγκανγκ Σόιμπλε, όπου αποκαλύπτει μεταξύ άλλων το παρασκήνιο του πως βίωσε την ευρωκρίση και ειδικότερα την ελληνική κρίση.
Στην μετά θάνατον έκδοση της εν λόγω αυτοβιογραφίας, παραμένει πάγιος στις απόψεις του και σταθερός στη θέση του ότι υπήρξε συχνά δυσάρεστος αλλά και «αναγκαίος», ενώ αφιερώνει περίπου 100 σελίδες στην οικονομική κρίση της Ελλάδας, διατρέχοντας όλο το χρονικό για τα πακέτα διάσωσης, την πρότασή του για ένα ελληνικό «time out», την «ευχή» που έδωσε στον Αλέξη Τσίπρα αλλά και τον Γιάνη Βαρουφάκη.
Αξιοσημείωτη είναι και η αναδρομή που κάνει στο διάστημα του Μαΐου του 2010 και το τηλεφώνημα που δέχτηκε από την Άνγκελα Μέρκελ, όντας σπίτι του με υψηλό πυρετό και την υγεία του να επιδεινώνεται εν αναμονή του εκτάκτου Eurogroup για την έγκριση του προγράμματος βοήθειας των 110 δις. Ευρώ για την Ελλάδα. Η πρώην Καγκελάριος του μετέφερε την έντονη ανησυχία των διεθνών εταίρων σε σχέση με την επιρροή της ελληνικής κρίσης στην Ευρωζώνη, αποκαλύπτοντας ότι παρά την βεβαρημένη κατάσταση της υγείας του, πέταξε για τις Βρυξέλλες όπου και μεταφέρθηκε στο νοσοκομείο, με τους γιατρούς να τους γνωστοποιούν ότι είναι πολύ άρρωστος. «Μεταξύ νοσοκομείου και Eurogroup, μετά από αυτές τις επίπονες, για γερά νεύρα ημέρες, η Ελλάδα είχε σωθεί για την ώρα», τονίζει, χαρακτηρίζοντας το έτος 2010 «annus horribilis» τόσο για την Ελλάδα όσο και για την υγεία του.
Σημαντική είναι η αναφορά που κάνει στη συνάντησή του με τον τότε υπ. Οικονομικών, Ευάγγελο Βενιζέλο σε μία «πιο ευχάριστη ατμόσφαιρα» όπου και μιλήσανε για τις αμφιβολίες που είχε ο ίδιος για την δυνατότητα της ελληνικής κυβέρνησης να εφαρμόσει γρήγορα της ρυθμίσεις. Οι προτάσεις του Σόιμπλε ήταν δύο: «Προσωρινή έξοδος από την Ευρωζώνη με βοήθεια από την ΕΕ ή παραμονή με σκληρές μεταρρυθμίσεις», δηλαδή μία μακρά και επώδυνη περίοδο εξυγίανσης, με τον Βενιζέλο να καθιστά σαφές ότι αποτελεί ανάγκη η χώρα να παραμείνει στην Ευρωζώνη.
Παράλληλα, στα αναγραφόμενα για την περίοδο 2012-2015 χαιρετίζει τις «σκληρές μεταρρυθμιστικές προσπάθειες» της κυβέρνησης Σαμαρά, αποκαλύπτοντας πως από το 2013 ήταν ο μοναδικός που είχε ζητήσει κατ’ιδίαν με τον μετέπειτα πρωθυπουργό, Αλέξη Τσίπρα. Δεν διστάζει να αποκαλύψει ότι στην τότε συζήτησή τους είχε ευχηθεί στον πρώην πρόεδρο του ΣΥΡΙΖΑ «να μην κερδίσει τις εκλογές», τόσο για το συμφέρον του ίδιου, όσο και για το ότι δεν θα μπορούσε η Ελλάδα να παραμείνει στην ευρωζώνη χωρίς δεσμεύσεις για μεταρρυθμίσεις, «κάτι που ο ίδιος ο Τσίπρας το γνώριζε». Σε σχέση με την κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ και τον Γιάνη Βαρουφάκη κάνει λόγο για «προκλητικές απόψεις» και έναν υπουργό με αέρα «pop star», συγκλίνοντας με την άποψη του Γερούν Ντάισελμπλουμ πως κάνενας υπ. Οικονομικών «δεν προκάλεσε τόση ζημιά στη χώρα του σε τόσο σύντομο χρονικό διάστημα».
Δημοσιεύτηκε στην Απογευματινή της Κυριακής
Στην μετά θάνατον έκδοση της εν λόγω αυτοβιογραφίας, παραμένει πάγιος στις απόψεις του και σταθερός στη θέση του ότι υπήρξε συχνά δυσάρεστος αλλά και «αναγκαίος», ενώ αφιερώνει περίπου 100 σελίδες στην οικονομική κρίση της Ελλάδας, διατρέχοντας όλο το χρονικό για τα πακέτα διάσωσης, την πρότασή του για ένα ελληνικό «time out», την «ευχή» που έδωσε στον Αλέξη Τσίπρα αλλά και τον Γιάνη Βαρουφάκη.
Η μάχη για τη ζωή του
Το κεφάλαιο «Ελλάδα» διαθέτει ξεχωριστό ρόλο στην έκδοση αυτή, αναλύοντας τα όσα έλαβαν χώρα το διάστημα εκείνο. Αφηγείται ότι λίγες μέρες πριν αναλάβει τα καθήκοντά του το 2009, ο τότε υπ. Οικονομικών, Γιώργος Παπακωνσταντίνου του γνωστοποίησε ότι «η κυβέρνηση χρησιμοποιώντας παραποιημένα στοιχεία, εξαπάτησε τους εταίρους για να ενταχθεί στο ευρώ», αποκαλύπτοντας ότι η χώρα ζει πάνω από τις δυνατότητές τις και ήδη από την άνοιξη του 2010, «η Ελλάδα δεν ήταν πλέον σε θέση να χρηματοδοτηθεί στις αγορές, με ορατό τον κίνδυνο χρεοκοπίας».Αξιοσημείωτη είναι και η αναδρομή που κάνει στο διάστημα του Μαΐου του 2010 και το τηλεφώνημα που δέχτηκε από την Άνγκελα Μέρκελ, όντας σπίτι του με υψηλό πυρετό και την υγεία του να επιδεινώνεται εν αναμονή του εκτάκτου Eurogroup για την έγκριση του προγράμματος βοήθειας των 110 δις. Ευρώ για την Ελλάδα. Η πρώην Καγκελάριος του μετέφερε την έντονη ανησυχία των διεθνών εταίρων σε σχέση με την επιρροή της ελληνικής κρίσης στην Ευρωζώνη, αποκαλύπτοντας ότι παρά την βεβαρημένη κατάσταση της υγείας του, πέταξε για τις Βρυξέλλες όπου και μεταφέρθηκε στο νοσοκομείο, με τους γιατρούς να τους γνωστοποιούν ότι είναι πολύ άρρωστος. «Μεταξύ νοσοκομείου και Eurogroup, μετά από αυτές τις επίπονες, για γερά νεύρα ημέρες, η Ελλάδα είχε σωθεί για την ώρα», τονίζει, χαρακτηρίζοντας το έτος 2010 «annus horribilis» τόσο για την Ελλάδα όσο και για την υγεία του.
Το ελληνικό time out
Διατρέχοντας με λεπτομέρεια όλο το χρονικό των διαπραγματεύσεων, επισημαίνει πως παρά την αντιδημοφιλία του ήταν «ένας από εκείνους που ήθελαν να βοηθήσουν τους Έλληνες να βγουν από την επισφαλή κατάσταση... κάτι που ξεθώριασε μετέπειτα λόγω των εξελίξεων», σε αντιπαραβολή με την πρόταση Μέρκελ για την εμπλοκή του ΔΝΤ. Σε σχέση με το δικό του, «σκληρό» προσωπείο, αποκαλύπτει πως δεν τον ενόχλησε η εικόνα του «άγριου σκύλου» στις διαπραγματεύσεις, καθώς επιχειρηματολογούσε υπέρ του μέλλοντος της Ευρώπης. Ο ίδιος ήταν πεπεισμένος ότι η Ελλάδα θα μπορούσε να βοηθηθεί μόνο εάν η ίδια αποφάσιζε «να βοηθήσει τον εαυτό της».Σημαντική είναι η αναφορά που κάνει στη συνάντησή του με τον τότε υπ. Οικονομικών, Ευάγγελο Βενιζέλο σε μία «πιο ευχάριστη ατμόσφαιρα» όπου και μιλήσανε για τις αμφιβολίες που είχε ο ίδιος για την δυνατότητα της ελληνικής κυβέρνησης να εφαρμόσει γρήγορα της ρυθμίσεις. Οι προτάσεις του Σόιμπλε ήταν δύο: «Προσωρινή έξοδος από την Ευρωζώνη με βοήθεια από την ΕΕ ή παραμονή με σκληρές μεταρρυθμίσεις», δηλαδή μία μακρά και επώδυνη περίοδο εξυγίανσης, με τον Βενιζέλο να καθιστά σαφές ότι αποτελεί ανάγκη η χώρα να παραμείνει στην Ευρωζώνη.
Παράλληλα, στα αναγραφόμενα για την περίοδο 2012-2015 χαιρετίζει τις «σκληρές μεταρρυθμιστικές προσπάθειες» της κυβέρνησης Σαμαρά, αποκαλύπτοντας πως από το 2013 ήταν ο μοναδικός που είχε ζητήσει κατ’ιδίαν με τον μετέπειτα πρωθυπουργό, Αλέξη Τσίπρα. Δεν διστάζει να αποκαλύψει ότι στην τότε συζήτησή τους είχε ευχηθεί στον πρώην πρόεδρο του ΣΥΡΙΖΑ «να μην κερδίσει τις εκλογές», τόσο για το συμφέρον του ίδιου, όσο και για το ότι δεν θα μπορούσε η Ελλάδα να παραμείνει στην ευρωζώνη χωρίς δεσμεύσεις για μεταρρυθμίσεις, «κάτι που ο ίδιος ο Τσίπρας το γνώριζε». Σε σχέση με την κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ και τον Γιάνη Βαρουφάκη κάνει λόγο για «προκλητικές απόψεις» και έναν υπουργό με αέρα «pop star», συγκλίνοντας με την άποψη του Γερούν Ντάισελμπλουμ πως κάνενας υπ. Οικονομικών «δεν προκάλεσε τόση ζημιά στη χώρα του σε τόσο σύντομο χρονικό διάστημα».
Δημοσιεύτηκε στην Απογευματινή της Κυριακής