Ayrton Senna: 30 χρόνια χωρίς τον "θεό" της Formula 1
Έφυγε από τη ζωή μια μέρα σαν σήμερα, το 1994
Ο Ayrton Senna da Silva, ο Βραζιλιάνος που οι θεοσεβούμενοι Βραζιλιάνοι λάτρευαν σαν Θεό έφυγε από τη ζωή την 1η Μαΐου του 1994 στη στροφή Tamburello του σιρκουί της Imola, κάνοντας αυτό που αγαπούσε
Σήμερα θα ήταν 64 ετών, όμως το νήμα της ζωής "κόπηκε" τόσο απότομα, με το όνομά του να μένει χαραγμένο στην ιστορία της Formula 1 και του μηχανοκίνητου αθλητισμού... Ο λόγος για τον Ayrton Senna, ο οποίος έχασε τη ζωή του την Πρωτομαγιά του 1994, στην πίστα της Imola, υπογράφοντας ένα από τα πιο θλιβερά τριήμερα στην ιστορία του μηχανοκίνητου αθλητισμού.
O Ayrton Senna da Silva γεννήθηκε στις 21 Μαρτίου 1960. Στα δεκατρία του οδήγησε για πρώτη φορά go-kart σε πίστα της Βραζιλίας ενώ χρειάστηκε 4 χρόνια για να κατακτήσει το Πρωτάθλημα Kart Νότιας Αμερικής (1977). Σε ηλικία 21 ετών έτρεξε στο Βρετανικό πρωτάθλημα Ford 1600 και στέφθηκε πρωταθλητής. Το 1982 κατέκτησε και πάλι το αναβαθμισμένο τότε πρωτάθλημα, κατατροπώνοντας τον ανταγωνισμό. Το 1983 ο Senna κατέκτησε για 3η συνεχόμενη φορά τον τίτλο.
«Το να είσαι δεύτερος είναι σαν να είσαι πρώτος από τους χαμένους», έλεγε. Και δεν είναι μόνο ότι το έλεγε. Το πίστευε.
Ο Senna έζησε τις πιο ένδοξες στιγμές της λαμπρής καριέρας του στη McLaren, όπου και κέρδισε τρεις παγκόσμιους τίτλους, 35 νίκες και 49 pole positions. Απέκτησε όμως και έναν άσπονδο φίλο. Τον επίσης σπουδαίο, Alain Prost, ο οποίος αναγκάστηκε να φύγει από την ομάδα προκειμένου να μην συνυπάρχει με τον Βραζιλιάνο.
H σεζόν του 1994 έχει ξεκινήσει και άπαντες θεωρούν τον Senna, που, όπως αναφέρθηκε, έχει μετακομίσει στην Williams το αδιαφιλονίκητο φαβορί για τον τίτλο. Τα πράγματα όμως δεν εξελίσσονται με τον αναμενόμενο τρόπο, με τον θρύλο - πλην ανερχόμενο τότε – Michael Schumacher να φωνάζει παρών στην αρχή της σεζόν.
Και ήρθε η ώρα της Imola. Η ώρα να γραφτεί ένα από τα πιο θλιβερά αγωνιστικά τριήμερα για τον μηχανοκίνητο αθλητισμό. Η κακή μέρα, δυστυχώς φάνηκε από την Παρασκευή. Ο Rubens Barrichello, χάνει τον έλεγχο της Jordan και καταλήγει με τρομακτικό τρόπο, «πετώντας» στα προστατευτικά ελαστικά της Variante Bassa. Ο νεαρός, τότε Βραζιλιάνος στάθηκε τυχερός μέσα στην ατυχία του, γλιτώνοντας με ένα κάταγμα στο χέρι και μία σπασμένη μύτη.
Tην επόμενη μέρα, το Σάββατο 30 Απριλίου, ο Αυστριακός, Roland Ratzenberger δεν στάθηκε το ίδιο τυχερός. Κινούμενος με ταχύτητα άνω των 300 km/h, η εμπρός πτέρυγα κατέρρευσε ξαφνικά, με αποτέλεσμα το ακυβέρνητο μονοθέσιο να πέσει στον τσιμεντένιο τοίχο της στροφής Villeneuve. Η «κάψουλα επιβίωσης» άντεξε, όχι όμως και ο αυχένας του Αυστριακού, ο οποίος έχασε άδοξα τη ζωή του.
O Senna βλέποντας τα συντρίμμια της Simtek Ford ξέσπασε σε κλάματα. Κατάλαβε πως δεν είναι άτρωτος.
H μέρα του αγώνα φτάνει, με το κλίμα να είναι βαρύ. Ο Senna ετοιμάζεται να εκκινήσει από την pole position, έχοντας πάρει μαζί του μία αυστριακή σημαία, θέλοντας να την έχει μαζί του στο βάθρο, για να τιμήσει τον Ratzenberger. Ο αγώνας ξεκινά με τους χειρότερους οιωνούς. Η Benetton του J.J Lehto σβήνει. Παρά τα νοήματα του Φινλανδού, ο Πορτογάλος Pedro Lamy πέφτει με την Lotus Mugen Honda στο ακινητοποιημένο μονοθέσιο. Αποτέλεσμα αυτής της σύγκρουσης ήταν να φύγουν δύο τροχοί προς τους θεατές, τραυματίζοντας συνολικά εννιά άτομα. Μερικά εκ των οποίων σοβαρά.
Ο αγώνας συνεχίζεται και ο Ayrton Senna προσπερνά τον Michael Schumacher, επιστρέφοντας στην πρωτοπορία του αγώνα. Και μετά, σκοτάδι. Η Williams του Senna δεν στρίβει ποτέ στην Tamburello. Το αμάξι έχει σχεδόν διαλυθεί και ο Senna παραμένει ακίνητος εντός αυτού. Στην πίστα επικρατεί πανικός, με τον Sid Watkins να πέφτει πάνω από το σώμα του Βραζιλιάνου. Μέσα σε μερικά λεπτά, ο Senna διακομίζεται με ελικόπτερο στο νοσοκομείο της Μπολόνια, χωρίς κανείς να γνωρίζει λεπτομέρειες για την κατάστασή του.
Ο αγώνας ολοκληρώθηκε, με τον Michael Schumacher να βλέπει πρώτος την καρό σημαία. Η ατμόσφαιρα ήταν παγωμένη και βουβή. Γιατί μετά το ατύχημα του Senna, o Michele Alboreto, ενώ πήγαινε προς το pit-lane είδε τον πίσω δεξί τροχό της Minardi του να φεύγει ξαφνικά, τραυματίζοντας τέσσερις μηχανικούς. Δύο της Ferrari και δύο της Lotus.
Λίγο μετά τις 19.30 μ.μ ώρα Ελλάδος, η γιατρός, Maria Teresa Fiandri ανακοινώνει αυτό που κανείς δεν ήθελε να ακούσει. Ο Ayrton Senna δεν ήταν πια κοντά μας. Ο θεός των αγώνων πήγε να συναντήσει τον επουράνιο Θεό.
Στη δίκη που ακολούθησε, το δυστύχημα αποδόθηκε στην ελαττωματική κολόνα τιμονιού. Πολλές δίκες ακολούθησαν και κράτησαν για χρόνια. Τα τελευταία λόγια ακούστηκαν στο ιταλικό δικαστήριο εφέσεων στις 13 Απριλίου 2007, όπου η ευθύνη τελικά έπεσε στον τεχνικό Patrick Head. Η ποινή του ήταν 7 χρόνια και 6 μήνες, ενώ ο ίδιος δεν μπήκε ποτέ στην φυλακή.
O Ayrton Senna da Silva γεννήθηκε στις 21 Μαρτίου 1960. Στα δεκατρία του οδήγησε για πρώτη φορά go-kart σε πίστα της Βραζιλίας ενώ χρειάστηκε 4 χρόνια για να κατακτήσει το Πρωτάθλημα Kart Νότιας Αμερικής (1977). Σε ηλικία 21 ετών έτρεξε στο Βρετανικό πρωτάθλημα Ford 1600 και στέφθηκε πρωταθλητής. Το 1982 κατέκτησε και πάλι το αναβαθμισμένο τότε πρωτάθλημα, κατατροπώνοντας τον ανταγωνισμό. Το 1983 ο Senna κατέκτησε για 3η συνεχόμενη φορά τον τίτλο.
«Το να είσαι δεύτερος είναι σαν να είσαι πρώτος από τους χαμένους», έλεγε. Και δεν είναι μόνο ότι το έλεγε. Το πίστευε.
Ayrton Senna: Έκανε ντεμπούτο με την Toleman αλλά διέπρεψε με τη McLaren-Honda
Το 1984 έκανε το μεγάλο βήμα στη Formula 1 και η Toleman του πρόσφερε «κανονική» αγωνιστική θέση για όλη τη χρονιά και όχι θέση δοκιμαστή. Το 1985 ο Ayrton έχοντας ένα πιο ανταγωνιστικό μονοθέσιο, αυτό της Lotus πήρε την πρώτη του νίκη και συγκέντρωσε 38 βαθμούς με ακόμα δύο νίκες, τέσσερα βάθρα και 7 pole. Το 1988 η McLaren κατέκτησε τον 1ο παγκόσμιο τίτλο της καριέρας του με τη McLaren Honda και ομόσταυλό του τον Alain Prost με τον οποίο είχαν επικές μάχες και κέρδισαν συνολικά τους 15 από τους 16 αγώνες της χρονιάς. Το 1990 ο Senna ήρε τον δεύτερο παγκόσμιο τίτλο του και το 1991 τους έκανε τρεις. Το 1994 ο Senna υπέγραψε στη Williams.Ο Senna έζησε τις πιο ένδοξες στιγμές της λαμπρής καριέρας του στη McLaren, όπου και κέρδισε τρεις παγκόσμιους τίτλους, 35 νίκες και 49 pole positions. Απέκτησε όμως και έναν άσπονδο φίλο. Τον επίσης σπουδαίο, Alain Prost, ο οποίος αναγκάστηκε να φύγει από την ομάδα προκειμένου να μην συνυπάρχει με τον Βραζιλιάνο.
Ο Schumacher «φωνάζει παρών» και η τρομακτική Imola που είχε στείλει ήδη «μήνυμα θανάτου»
Ο Senna όσο μεγάλωνε αντιλαμβανόταν πως θα έπρεπε να είναι πιο προσεκτικός. Δεν ήταν όμως εύκολο να πάει κόντρα στην οδηγική του φύση. Τη ριψοκίνδυνη, την παράτολμη, αυτή που τον έκανε να κινείται συνεχώς στο όριο. Αυτή που τον καθιέρωσε και τον έκανε αγαπητό στους απανταχού φαν του μηχανοκίνητου αθλητισμού.H σεζόν του 1994 έχει ξεκινήσει και άπαντες θεωρούν τον Senna, που, όπως αναφέρθηκε, έχει μετακομίσει στην Williams το αδιαφιλονίκητο φαβορί για τον τίτλο. Τα πράγματα όμως δεν εξελίσσονται με τον αναμενόμενο τρόπο, με τον θρύλο - πλην ανερχόμενο τότε – Michael Schumacher να φωνάζει παρών στην αρχή της σεζόν.
Και ήρθε η ώρα της Imola. Η ώρα να γραφτεί ένα από τα πιο θλιβερά αγωνιστικά τριήμερα για τον μηχανοκίνητο αθλητισμό. Η κακή μέρα, δυστυχώς φάνηκε από την Παρασκευή. Ο Rubens Barrichello, χάνει τον έλεγχο της Jordan και καταλήγει με τρομακτικό τρόπο, «πετώντας» στα προστατευτικά ελαστικά της Variante Bassa. Ο νεαρός, τότε Βραζιλιάνος στάθηκε τυχερός μέσα στην ατυχία του, γλιτώνοντας με ένα κάταγμα στο χέρι και μία σπασμένη μύτη.
Tην επόμενη μέρα, το Σάββατο 30 Απριλίου, ο Αυστριακός, Roland Ratzenberger δεν στάθηκε το ίδιο τυχερός. Κινούμενος με ταχύτητα άνω των 300 km/h, η εμπρός πτέρυγα κατέρρευσε ξαφνικά, με αποτέλεσμα το ακυβέρνητο μονοθέσιο να πέσει στον τσιμεντένιο τοίχο της στροφής Villeneuve. Η «κάψουλα επιβίωσης» άντεξε, όχι όμως και ο αυχένας του Αυστριακού, ο οποίος έχασε άδοξα τη ζωή του.
O Senna βλέποντας τα συντρίμμια της Simtek Ford ξέσπασε σε κλάματα. Κατάλαβε πως δεν είναι άτρωτος.
H μέρα του αγώνα φτάνει, με το κλίμα να είναι βαρύ. Ο Senna ετοιμάζεται να εκκινήσει από την pole position, έχοντας πάρει μαζί του μία αυστριακή σημαία, θέλοντας να την έχει μαζί του στο βάθρο, για να τιμήσει τον Ratzenberger. Ο αγώνας ξεκινά με τους χειρότερους οιωνούς. Η Benetton του J.J Lehto σβήνει. Παρά τα νοήματα του Φινλανδού, ο Πορτογάλος Pedro Lamy πέφτει με την Lotus Mugen Honda στο ακινητοποιημένο μονοθέσιο. Αποτέλεσμα αυτής της σύγκρουσης ήταν να φύγουν δύο τροχοί προς τους θεατές, τραυματίζοντας συνολικά εννιά άτομα. Μερικά εκ των οποίων σοβαρά.
Ο αγώνας συνεχίζεται και ο Ayrton Senna προσπερνά τον Michael Schumacher, επιστρέφοντας στην πρωτοπορία του αγώνα. Και μετά, σκοτάδι. Η Williams του Senna δεν στρίβει ποτέ στην Tamburello. Το αμάξι έχει σχεδόν διαλυθεί και ο Senna παραμένει ακίνητος εντός αυτού. Στην πίστα επικρατεί πανικός, με τον Sid Watkins να πέφτει πάνω από το σώμα του Βραζιλιάνου. Μέσα σε μερικά λεπτά, ο Senna διακομίζεται με ελικόπτερο στο νοσοκομείο της Μπολόνια, χωρίς κανείς να γνωρίζει λεπτομέρειες για την κατάστασή του.
Ο αγώνας ολοκληρώθηκε, με τον Michael Schumacher να βλέπει πρώτος την καρό σημαία. Η ατμόσφαιρα ήταν παγωμένη και βουβή. Γιατί μετά το ατύχημα του Senna, o Michele Alboreto, ενώ πήγαινε προς το pit-lane είδε τον πίσω δεξί τροχό της Minardi του να φεύγει ξαφνικά, τραυματίζοντας τέσσερις μηχανικούς. Δύο της Ferrari και δύο της Lotus.
Λίγο μετά τις 19.30 μ.μ ώρα Ελλάδος, η γιατρός, Maria Teresa Fiandri ανακοινώνει αυτό που κανείς δεν ήθελε να ακούσει. Ο Ayrton Senna δεν ήταν πια κοντά μας. Ο θεός των αγώνων πήγε να συναντήσει τον επουράνιο Θεό.
200.000 άνθρωποι πέρασαν από το φέρετρο του Ayrton Senna - «Βυθίστηκε στο πένθος» η Βραζιλία
Ο θάνατος του Senna θεωρήθηκε στη Βραζιλία ως εθνική τραγωδία, ενώ υπολογίζεται πως πάνω από 3 εκ. άνθρωποι κατέκλεισαν τους δρόμους του Σάο Πάολο για το τελευταίο αντίο. Πάνω από 200 χιλ. άνθρωποι πέρασαν από το φέρετρό του, την ώρα που τα κανόνια ηχούσαν στην πόλη. Στον τάφο του υπάρχει η επιγραφή: «Τίποτα δεν μπορεί να με χωρίσει από την αγάπη του Θεού», ενώ σημειώνεται πως η κηδεία του μεταδόθηκε ζωντανά από τη βραζιλιάνικη τηλεόραση.Στη δίκη που ακολούθησε, το δυστύχημα αποδόθηκε στην ελαττωματική κολόνα τιμονιού. Πολλές δίκες ακολούθησαν και κράτησαν για χρόνια. Τα τελευταία λόγια ακούστηκαν στο ιταλικό δικαστήριο εφέσεων στις 13 Απριλίου 2007, όπου η ευθύνη τελικά έπεσε στον τεχνικό Patrick Head. Η ποινή του ήταν 7 χρόνια και 6 μήνες, ενώ ο ίδιος δεν μπήκε ποτέ στην φυλακή.