Αναστάτωση διεθνούς εμβέλειας έχει προκαλέσει τα τελευταία εικοσιτετράωρα στην πολιτική σκηνή ο τραγικός θάνατος του Ιρανού προέδρου Εμπραχίμ Ραΐσι, μετά την πτώση του ελικοπτέρου στο οποίο επέβαινε κατά την επιστροφή του από το Αζερμπαϊτζάν.

Δεν είναι όμως η πρώτη φορά που η διεθνής πολιτική σκηνή πλήττεται από τον θάνατο κάποιου ηγέτη, έπειτα από αεροπορικό δυστύχημα.

Συγκεκριμένα, εικοσιπέντε θανάτους αρχηγών κρατών εν ενεργεία και μη, σε αεροπορικά δυστυχήματα, κάποια από τα οποία καλύπτονται από πέπλο μυστηρίου, μετρά η πρόσφατη ιστορία με τελευταίο αυτόν του Ιρανού Προέδρου, την περασμένη Κυριακή.

Τα αεροπορικά δυστυχήματα που συγκλόνησαν την πολιτική σκηνή                                             

Στις 5 Φεβρουαρίου 2024, ένα ελικόπτερο Robinson R-66 που μετέφερε τον πρώην πρόεδρο της Χιλής Σεμπάστιαν Πινέρα και τη συνοδεία του συνετρίβη στη λίμνη Ράνκο στην περιοχή του Λος Ρίος. Το ελικόπτερο συνετρίβη λίγο μετά την απογείωση λόγω της έντονης βροχόπτωσης και της πυκνής ομίχλης. Τρία άτομα κατάφεραν να πηδήξουν στη λίμνη και να φτάσουν στην ακτή ο Πινέρα έχασαν τη ζωή τους επειδή δεν μπορούσε να λύσει τη ζώνη ασφαλείας του.

Στις 10 Απριλίου 2010, ένα αεροπλάνο Tupolev 154 που μετέφερε 96 άτομα, συμπεριλαμβανομένου του Προέδρου της Πολωνίας Λεχ Κατσίνσκι και της συζύγου του, έφτασε στο αεροδρόμιο Σμολένσκ της Ρωσίας, όπου επρόκειτο να παραστούν σε μια τελετή για τον εορτασμό της σφαγής στο Κατίν, στην οποία εκτελέστηκαν περίπου 22.000 Πολωνοί κατά την περίοδο του Στάλιν. Κατά την προσγείωση, το αεροπλάνο έπεσε σε δασική περιοχή. Δεν υπήρχαν επιζώντες.

Στις 26 Φεβρουαρίου 2004, αεροσκάφος που μετέφερε τον Μπόρις Τραϊκόφσκι, ο οποίος διετέλεσε δεύτερος πρόεδρος της πΓΔΜ, και η συνοδευτική του αντιπροσωπεία συνετρίβη κοντά στην πόλη Μόσταρ στη Βοσνία-Ερζεγοβίνη. Οκτώ άτομα, μεταξύ των οποίων ο Τραϊκόφσκι και οι σύμβουλοί του, έχασαν τη ζωή τους στο δυστύχημα. Μια διεθνής επιτροπή που συστάθηκε για τη διερεύνηση του αεροπορικού δυστυχήματος ανακοίνωσε σε έκθεση που δημοσιοποίησε μετά από δύο χρόνια έρευνας ότι το αεροπορικό δυστύχημα ήταν αποτέλεσμα «λάθους πιλότου».

Στις 6 Απριλίου 1994, αεροπλάνο που μετέφερε τον Πρόεδρο του Μπουρούντι Cyprien Ntaryamira και τον Πρόεδρο της Ρουάντα Juvenal Habyarimana καταρρίφθηκε κοντά στο αεροδρόμιο του Κιγκάλι. Δεν υπήρξαν επιζώντες από το αεροπλάνο που συνετρίβη στην περιοχή που βρίσκεται το προεδρικό μέγαρο.

Στις 17 Αυγούστου 1988 πέφτει το στρατιωτικό αεροσκάφος που μεταφέρει τον Πακιστανό πρόεδρο Ζία ουλ Χακ, καθώς και τον πρεσβευτή των ΗΠΑ Άρνολντ Λιους Ράφαελ. Μαζί τους στο αεροσκάφος και στρατηγοί. Το δυστύχημα γίνεται σε μία περίοδο που αμερικανο-πακιστανικές σχέσεις θεωρούνταν εξαιρετικά σημαντικές.

Την 1η Ιουνίου 1987, ο πρωθυπουργός του Λιβάνου Ρασίντ Καράμι έχασε τη ζωή του όταν εξερράγη βόμβα στο ελικόπτερο που επέβαινε για να πάει στη Βηρυτό. Η τηλεκατευθυνόμενη βόμβα, βάρους περίπου 300 γραμμαρίων ήταν τοποθετημένη πίσω από το κάθισμα όπου θα καθόταν, πυροδοτήθηκε λίγο μετά την απογείωσή, μόνο ο Karami πέθανε στο δυστύχημα.

Στις 19 Οκτωβρίου 1986, ένα δικινητήριο αεροσκάφος που μετέφερε την πρόεδρο της Μοζαμβίκης Samora Machel και αρκετούς υπουργούς της Μοζαμβίκης συνετρίβη κοντά στα σύνορα Μοζαμβίκης-Νοτίου Αφρικής. Τριάντα τρία άτομα έχασαν τη ζωή τους στο δυστύχημα, συμπεριλαμβανομένου του Machel, ορισμένων υπουργών και υψηλόβαθμων αξιωματούχων της κυβέρνησης της Μοζαμβίκης. Στις έρευνες που έγιναν μετά το ατύχημα, κρίθηκε ένοχος ο πιλότος.

Στις 31 Ιουλίου 1981, ο πρόεδρος του Παναμά Ομάρ Τορίγιος πέθανε όταν το μικρό αεροπλάνο με το οποίο πετούσε συνετρίβη σε ένα δάσος.

Στις 24 Μαΐου 1981, ο Πρόεδρος του Ισημερινού Χάιμε Ρόλντος Αγκιλέρα και ο υπουργός Άμυνας Υποστράτηγος,  Marco Subia Martinez έχασε τη ζωή του όταν το αεροπλάνο στο οποίο επέβαιναν συνετρίβη κοντά στα περουβιανά σύνορα.

Τον Δεκέμβριο του 1980, o πρωθυπουργός και ο υπουργός Άμυνας της Πορτογαλίας, Φρασίνσκο Σα Καρνέιρο και Αντελίνο Αμάρο ντα Κόστα, σκοτώνονται όταν το αεροσκάφος στο οποίο επέβαιναν συνετρίβη λίγο μετά την απογείωσή του στη Λισαβόνα. Μετά από έρευνα του 1995 που κατέληξε στο συμπέρασμα ότι υπήρχαν στοιχεία σαμποτάζ, κοινοβουλευτική έρευνα το 2004 ανέφερε ότι υπήρχαν αποδεικτικά στοιχεία για ύπαρξη βόμβας στο αεροσκάφος.

Στις 27 Μαΐου 1979, αεροπλάνο που μετέφερε τον πρωθυπουργό της Μαυριτανίας Ahmed Ould Bouceif, ο οποίος επρόκειτο να συμμετάσχει σε αφρικανική σύνοδο κορυφής, συνετρίβη στα ανοικτά των ακτών του Ντακάρ. Ο Bouceif πέθανε στο ατύχημα.

Στις 18 Ιανουαρίου 1977, το αεροπλάνο Learjet 25 του πρωθυπουργού της Γιουγκοσλαβίας Dzemal Bijedic συνετρίβη στο όρος Inac κοντά στην πόλη Kresevo στη Βοσνία-Ερζεγοβίνη. Η σύζυγός του και άλλα έξι άτομα έχασαν τη ζωή τους στο δυστύχημα.

Στις 27 Απριλίου 1969, ο πρόεδρος της Βολιβίας Ρενέ Μπαριέντος πέθανε όταν το ελικόπτερο του συνετρίβη στην πόλη Κοτσαμπάμπα.

Στις 13 Απριλίου 1966, ο Ιρακινός Πρόεδρος Abdul Salam Arif πέθανε σε συντριβή ελικοπτέρου. Ο Αρίφ ανέβηκε στην εξουσία με πραξικόπημα τον Φεβρουάριο του 1963.

Στις 18 Σεπτεμβρίου 1961, το αεροπλάνο του τότε Γενικού Γραμματέα του ΟΗΕ Dag Hammarskjold, ο οποίος είχε αναλάβει να μεσολαβήσει για την ειρήνη στο Κονγκό, συνετρίβη στη σημερινή Ζάμπια. Δεκαέξι άνθρωποι, συμπεριλαμβανομένου του Hammarskjold, έχασαν τη ζωή τους στο δυστύχημα.

Στις 29 Μαρτίου 1959, ο Barthelemy Boganda, πρόεδρος της Κεντροαφρικανικής Δημοκρατίας και ήρωας της ανεξαρτησίας,
πέθανε μετά τη συντριβή του αεροπλάνου του.

Στις 16 Ιουνίου 1958, ο τότε μεταβατικός πρόεδρος της Βραζιλίας, Νερέου Ράμος, πέθανε όταν ένα αεροπλάνο της Cruzeiro Airlines συνετρίβη.

Στις 4 Ιουλίου 1943, ο Πολωνός στρατιωτικός και πολιτικός Wladyslaw Sikorski,  που ηγήθηκε της εξόριστης κυβέρνηση της Πολωνίας κατά τη διάρκεια του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου, πέθανε όταν το αεροπλάνο του συνετρίβη στο Γιβραλτάρ.

Στις 7 Σεπτεμβρίου 1940, ο Πρόεδρος της Παραγουάης, Στρατάρχης Χοσέ Φέλιξ Εστιγκαρίμπια, πέθανε σε αεροπορικό δυστύχημα.

Στις 9 Δεκεμβρίου 1936, ο Σουηδός πρωθυπουργός Άρβιντ Λίντμαν πέθανε όταν το αεροπλάνο Douglas DC-2 στο οποίο βρισκόταν συνετρίβη σε σπίτια κοντά στο αεροδρόμιο Κρόιντον μέσα σε πυκνή ομίχλη αμέσως μετά την απογείωση.

Τα αεροπορικά δυστυχήματα έχουν διαχρονικά αποδειχθεί μοχλός πολιτικών εξελίξεων, καθώς από τα περισσότερα εξ αυτών δεν υπήρξαν επιζώντες, ενώ συχνά οι ηγέτες που ενεπλάκησαν σε αυτά λάμβαναν συγκυριακά κρίσιμες αποφάσεις.