Και όµως, το Χόλιγουντ σνοµπάρει σκηνοθέτες - σταρ του χθες, κολοσσούς, όπως οι Φράνσις Φορντ Κόπολα, Γούντι Άλεν, Μάρτιν Σκορσέζε, Ντέιβιντ Λιντς. Σύµφωνα µε πρόσφατο ρεπορτάζ της εφηµερίδας «El Pais», διάσηµοι δηµιουργοί της γενιάς τους δεν βρίσκουν διανοµή, ούτε καν πόρους για να γυρίσουν καινούργιες ταινίες. Τι σηµαίνει αυτό; Πως το Χόλιγουντ δεν συµπαθεί τους σκηνοθέτες που έχουν περάσει τα 70 ή τα 80 χρόνια τους και επιµένουν να επιστρέφουν µε νέα πρότζεκτ; Όχι ακριβώς. Ίσως οι «εγκέφαλοί» του να τους θεωρούν τώρα πια «παλιακούς».

Ο πάλαι ποτέ «ηγέτης» του αµερικανικού σινεµά, όπως αποκαλούσαµε στα 90s τον Κόπολα, προσπαθεί να βρει χρηµατοδότη στην Αµερική για την τελευταία του ταινία «Megalopolis», που προβλήθηκε και στο 77ο Φεστιβάλ Κινηµατογράφου των Καννών. Το πρόβληµα που αντιµετωπίζει η γενιά των εβδοµηντάρηδων και ογδοντάρηδων στο Χόλιγουντ είναι ότι οι ταινίες τους φαίνεται να µη συγκινούν ιδιαίτερα το κοινό της γενιάς «Z». Ο Φράνσις Φορντ Κόπολα αντιµετωπίζει σοβαρά εµπόδια που θα µπορούσαν να εκτροχιάσουν την καριέρα του. Το φιλµ «Megalopolis», η πρώτη του ταινία έπειτα από 13 χρόνια, άργησε να βρει διανοµή στην Ευρώπη και δεν έχει βρει ακόµη στη γενέτειρά του. Και να σκεφτεί κανείς ότι ο σκηνοθέτης του εµβληµατικού φιλµ «Ο νονός» ξόδεψε 120.000.000 δολάρια από την προσωπική του περιουσία, αφού πούλησε κοµµάτι γης από τους αµπελώνες του στην Καλιφόρνια, για να γυρίσει το φιλµ που ονειρευόταν χρόνια τώρα. Και µπορεί να χειροκροτήθηκε στις Κάννες, αλλά Paramount, Disney, Netflix, Warner, Sony δεν θέλησαν να επενδύσουν στην ταινία του σπουδαίου κινηµατογραφιστή. Κι αυτό κάτι σηµαίνει.

Την ίδια στιγµή, ο Ντέιβιντ Λιντς, επτά χρόνια νεότερος από τον Κόπολα, µόλις απορρίφθηκε από το Netflix για το «Snootworld», τη φιλόδοξη ταινία κινουµένων σχεδίων του σκηνοθέτη του φιλµ «Μπλε βελούδο». Και ο 78χρονος Τζον Γουότερς αδυνατεί να χρηµατοδοτήσει το νέο του πρότζεκτ µε τίτλο «Liarmouth» ενώ ακόµη και ο Γούντι Άλεν, στα 88 του, έχει δηλώσει πως το φιλµ «Γυρίσµατα της τύχης» µπορεί να είναι το τελευταίο του: «Αν κάποιος µε καλέσει µε πρόταση, θα χαρώ να την ακούσω, αλλά είµαι πολύ µεγάλος για να πηγαίνω να ζητιανεύω από πόρτα σε πόρτα».

*Δημοσιεύθηκε στην «Απογευματινή»