Τον έχουμε συνηθίσει σοβαρό και αυστηρό, όπως τον θέλουν οι ρόλοι του «κακού πλουσιόπαιδου» που έχει παίξει σε πολλές γνωστές σειρές με επιτυχία. Ο Μιχάλης Μαρκάτης αυτό το καλοκαίρι… κάνει ένα «Σκοτσέζικο ντους» και γίνεται εντελώς διαφορετικός απ’ ό,τι τον έχουμε συνηθίσει. Άλλωστε και ο ίδιος είναι αλλιώς στη ζωή του, χαμογελαστός, ευγενής, απλός, με πολύ χιούμορ· Του αρέσει να βλέπει και να βρίσκει τη θετική πλευρά των πραγμάτων, είναι ένας καλός οικογενειάρχης, ηθοποιός, αλλά και επιχειρηματίας στην εστίαση εδώ και χρόνια. Για όλα μίλησε στην «ΟΝ time», αποκαλύπτοντας μεταξύ άλλων ότι τα δίδυμα αγόρια του έχουν διαφορά δέκα ημερών μεταξύ τους, την περιπέτειά του με μια επικίνδυνη θαυμάστρια, αλλά και το τροχαίο ατύχημα με τη μοτοσικλέτα του, που λίγο έλειψε να του στοιχίσει τη ζωή. Επίσης, μας μίλησε για τις κακοποιητικές συμπεριφορές στο θέατρο, την «πληγή» του, αλλά και τη βαθιά του πίστη και το θαύμα το οποίο βίωσε στο Άγιο Όρος, όταν συνάντησε στα δεκαέξι του το γέροντα Παΐσιο και του έδωσε την ευλογία του.

Η εντατική μετά από ατύχημα

«Πιστεύω απολύτως στον Θεό. Αυτό που μου συμβαίνει εμένα σε σχέση με τον Θεό είναι μικρά θαύματα σε όλη μου τη ζωή. Τα βλέπω καθημερινά μπροστά μου τα θαύματά του. Ακόμα κι όταν, σε νεαρή ηλικία, έτρεχα με τη μηχανή κάνοντας τρέλες, με είχε σώσει αρκετές φορές. Μάλιστα, μια από αυτές τις φορές που είχα ένα ατύχημα, στα είκοσι τρία μου χρόνια, έμεινα μία βδομάδα στην εντατική, αλλά με τη βοήθεια του Κυρίου το ξεπέρασα», ανέφερε και πρόσθεσε: «Όμως, το μεγαλύτερο θαύμα που μου έχει συμβεί είναι τα παιδιά μου. Και όχι μόνο. Μου ήρθε κι ένα ακόμα παιδάκι, χωρίς να το ζητήσω. Ο Θεός μού χάρισε ένα παραπάνω δώρο. Πιστεύω ότι τον έχω δίπλα μου, με καθοδηγεί και με βοηθάει να παίρνω τις σωστές αποφάσεις σε κάθε αδιέξοδο. Έχω πάει μερικές φορές στο Άγιο Όρος, τελευταία ήταν πέρυσι. Έχω ζήσει πολύ σημαντικές στιγμές εκεί».

Ο ίδιος εξήγησε ότι «το πιο έντονο συναίσθημα που έζησα είναι, όταν σε ηλικία δεκαέξι ετών πρωτοπήγα στο Άγιο Όρος, συνάντησα το γέροντα τότε και μετέπειτα άγιο Παΐσιο και πήρα την ευχή του. Ήταν το 1987 και έχει μείνει ανεξίτηλο στην ψυχή μου αυτό που ένιωσα. Ήμουν ακόμα σε μια «αγριεμένη» ηλικία, αλλά κατάφερα και το γεύτηκα όλο αυτό, χωρίς να «ρουφήξω» όλα αυτά που μπορούσα, κάτι που θα έκανα τώρα, αλλά έζησα για λίγες ώρες την αγιότητά του». Ο Μιχάλης Μαρκάτης συνέχισε λέγοντας πως «ο αδελφός της μητέρας μου Μάξιμος είναι ιερομόναχος στο Άγιο Όρος κι έτσι έχω πιο εύκολη πρόσβαση. Εκείνος, λοιπόν, με οδήγησε πολύ πιο εύκολα στο να συναντήσω το γέροντα και να καθίσουμε να συνομιλήσουμε, να πάρω την ευχή του, να μου δώσει την ευλογία του. Νιώθω ευλογημένος. Από αυτό ξεκίνησε η σύνδεσή μου με τον Θεό. Τώρα το ανακαλύπτω, εν μέσω της συνέντευξης. Δεν μπορώ να περιγράψω τη γαλήνη που σου έδινε αυτός ο γέροντας. Το κατάλαβα σύντομα. Ήταν μια συγκλονιστική εμπειρία. Μου έδωσε ένα φως, κάτι άλλαξε μέσα μου, ηρέμησα κάπως κι άρχισα να πιστεύω πιο δυνατά. Βεβαίως, όλη τη βασική διδαχή στο θέμα της θρησκείας την είχε κάνει η μητέρα μου, που πάντα είναι κοντά στον Θεό και προσεύχεται συνεχώς», κατέληξε.