Φόβοι για μαζική φυγή πολυεκατομμυριούχων από την Ελβετία - Λόγω επιβολής φόρου 50% στις κληρονομιές άνω των 50 εκατ. φράγκων
Κληρονόμοι το 60% των 300 πλουσιότερων κατοίκων
Υπολογίζουν ότι θα συγκεντρώνονται περί τα 6 δισ. φράγκα ετησίως, τα οποία προτείνουν να κατευθυνθούν σε πρωτοβουλίες περιβαλλοντικής προστασίας
Αναστάτωση μεταξύ των πολυεκατομμυριούχων έχει προκαλέσει πρωτοβουλία της Νεολαίας του ελβετικού Σοσιαλιστικού Δημοκρατικού Κόμματος για επιβολή φόρου 50% στις κληρονομιές άνω των 50.000.000 φράγκων (περίπου 53.000.000 ευρώ).
Με τον τρόπο αυτό, υπολογίζουν ότι θα συγκεντρώνονται περί τα 6 δισ. φράγκα ετησίως, τα οποία προτείνουν να κατευθυνθούν σε πρωτοβουλίες περιβαλλοντικής προστασίας, όπως η ανακαίνιση παλαιών κτιρίων, η ανάπτυξη ΑΠΕ και η ενίσχυση των δημόσιων συγκοινωνιών. Οι υποστηρικτές της πρωτοβουλίας «Για το μέλλον» επικαλούνται την ιδιαίτερη ευθύνη που φέρουν οι πλουσιότεροι για την κλιματική κρίση. Φαίνεται ότι πείθουν πολλούς, καθώς σε σύντομο διάστημα συγκεντρώθηκαν οι απαιτούμενες υπογραφές, ώστε η πρόταση να τεθεί σε δημοψήφισμα.
Μελέτη του Ελβετικού Ινστιτούτου Οικονομικών Ερευνών συμπέρανε ότι το 60% των 300 πλουσιότερων κατοίκων της χώρας έχει κληρονομήσει την περιουσία του. Μέχρι σήμερα, η Ελβετία δεν έχει φόρο κληρονομιάς σε ομοσπονδιακό επίπεδο, αν και τα περισσότερα κρατίδια έχουν. Το ύψος του διαμορφώνεται με βάση τη σχέση των κληρονόμων με τον θανόντα και το μέγεθος του κληροδοτήματος. Στο καντόνι της Ζυρίχης, για παράδειγμα, απαλλάσσονται πλήρως σύντροφος και παιδιά, οι γονείς έως 200.000 φράγκα και τα αδέλφια έως 15.000 φράγκα. Ο φορολογικός συντελεστής για τους γονείς ξεκινά από 2% και φτάνει το 6% για κληροδοτήματα άνω του 1.500.000 φράγκων. Για τους παππούδες είναι διπλάσιος, για τα αδέλφια τριπλάσιος, για τρίτο βαθμό συγγένειας πενταπλάσιος και για ανθρώπους χωρίς συγγένεια εξαπλάσιος.
Ο φόρος κληρονομιάς (προφανώς με πρόβλεψη αφορολόγητου για τα μικρότερα ποσά, την πρώτη κατοικία κ.λπ.) θεωρείται από τους οικονομολόγους η «καλύτερη» μορφή φορολόγησης τόσο σε όρους οικονομικής αποτελεσματικότητας (δεν αλλοιώνει τα κίνητρα προς κατανάλωση, αποταμίευση ή επένδυση) όσο και κοινωνικής δικαιοσύνης (επιβαρύνει τους πλουσιότερους και αποτρέπει τη μεγάλη συγκέντρωση πλούτου). Όμως τις τελευταίες δεκαετίες, ο ανταγωνισμός μεταξύ των καντονιών, αλλά και διεθνώς, οδηγεί σε όλο και χαμηλότερους συντελεστές. Εφόσον η Ελβετία κινηθεί προς την αντίθετη κατεύθυνση, υπάρχει η ανησυχία ότι αρκετοί πολυεκατομμυριούχοι θα την εγκαταλείψουν. Ο ιδιοκτήτης της εταιρείας κατασκευής σιδηροδρομικού υλικού Stadler Rail, Πίτερ Σούφλερ, δήλωσε σε κυριακάτικη εφημερίδα ότι θα αναγκαστεί να μεταναστεύσει, για να μη φορολογηθεί η περιουσία του ύψους 3 δισ. φράγκων. Προφανώς, θεωρεί ότι οι κληρονόμοι του δεν θα τα καταφέρουν με 1,5 δισ. φράγκα.
Με τον τρόπο αυτό, υπολογίζουν ότι θα συγκεντρώνονται περί τα 6 δισ. φράγκα ετησίως, τα οποία προτείνουν να κατευθυνθούν σε πρωτοβουλίες περιβαλλοντικής προστασίας, όπως η ανακαίνιση παλαιών κτιρίων, η ανάπτυξη ΑΠΕ και η ενίσχυση των δημόσιων συγκοινωνιών. Οι υποστηρικτές της πρωτοβουλίας «Για το μέλλον» επικαλούνται την ιδιαίτερη ευθύνη που φέρουν οι πλουσιότεροι για την κλιματική κρίση. Φαίνεται ότι πείθουν πολλούς, καθώς σε σύντομο διάστημα συγκεντρώθηκαν οι απαιτούμενες υπογραφές, ώστε η πρόταση να τεθεί σε δημοψήφισμα.
Μελέτη του Ελβετικού Ινστιτούτου Οικονομικών Ερευνών συμπέρανε ότι το 60% των 300 πλουσιότερων κατοίκων της χώρας έχει κληρονομήσει την περιουσία του. Μέχρι σήμερα, η Ελβετία δεν έχει φόρο κληρονομιάς σε ομοσπονδιακό επίπεδο, αν και τα περισσότερα κρατίδια έχουν. Το ύψος του διαμορφώνεται με βάση τη σχέση των κληρονόμων με τον θανόντα και το μέγεθος του κληροδοτήματος. Στο καντόνι της Ζυρίχης, για παράδειγμα, απαλλάσσονται πλήρως σύντροφος και παιδιά, οι γονείς έως 200.000 φράγκα και τα αδέλφια έως 15.000 φράγκα. Ο φορολογικός συντελεστής για τους γονείς ξεκινά από 2% και φτάνει το 6% για κληροδοτήματα άνω του 1.500.000 φράγκων. Για τους παππούδες είναι διπλάσιος, για τα αδέλφια τριπλάσιος, για τρίτο βαθμό συγγένειας πενταπλάσιος και για ανθρώπους χωρίς συγγένεια εξαπλάσιος.
Ο φόρος κληρονομιάς (προφανώς με πρόβλεψη αφορολόγητου για τα μικρότερα ποσά, την πρώτη κατοικία κ.λπ.) θεωρείται από τους οικονομολόγους η «καλύτερη» μορφή φορολόγησης τόσο σε όρους οικονομικής αποτελεσματικότητας (δεν αλλοιώνει τα κίνητρα προς κατανάλωση, αποταμίευση ή επένδυση) όσο και κοινωνικής δικαιοσύνης (επιβαρύνει τους πλουσιότερους και αποτρέπει τη μεγάλη συγκέντρωση πλούτου). Όμως τις τελευταίες δεκαετίες, ο ανταγωνισμός μεταξύ των καντονιών, αλλά και διεθνώς, οδηγεί σε όλο και χαμηλότερους συντελεστές. Εφόσον η Ελβετία κινηθεί προς την αντίθετη κατεύθυνση, υπάρχει η ανησυχία ότι αρκετοί πολυεκατομμυριούχοι θα την εγκαταλείψουν. Ο ιδιοκτήτης της εταιρείας κατασκευής σιδηροδρομικού υλικού Stadler Rail, Πίτερ Σούφλερ, δήλωσε σε κυριακάτικη εφημερίδα ότι θα αναγκαστεί να μεταναστεύσει, για να μη φορολογηθεί η περιουσία του ύψους 3 δισ. φράγκων. Προφανώς, θεωρεί ότι οι κληρονόμοι του δεν θα τα καταφέρουν με 1,5 δισ. φράγκα.
