Απίστευτη ανακάλυψη: Αποτυπώματα δεινοσαύρων αποδεικνύουν ότι η Νότια Αμερική και η Αφρική ήταν ενωμένες σε μια γιγαντιαία έκταση
Τι αποκαλύπτουν οι επιστήμονες
Σήμερα, τα απολιθωμένα ίχνη απέχουν μεταξύ τους περισσότερα από 3.700 μίλια στις αντίθετες πλευρές του Ατλαντικού
Μια σοκαριστική ανακάλυψη στη Βραζιλία και το Καμερούν αποδεικνύει πως η Νότια Αμερική και η Αφρική ήταν κάποτε συνδεδεμένες ως μέρος μιας γιγαντιαίας ηπείρου.
Συγκεκριμένα, περισσότερα από 260 αποτυπώματα δεινοσαύρων που ανακαλύφθηκαν στη Βραζιλία και το Καμερούν παρέχουν περαιτέρω αποδείξεις ότι η Νότια Αμερική και η Αφρική ήταν κάποτε συνδεδεμένες ως μέρος μιας γιγαντιαίας ηπείρου πριν από εκατομμύρια χρόνια, σύμφωνα με πρόσφατη μελέτη.
Σύμφωνα με την New York Post, οι επιστήμονες υπολόγισαν ότι οι πατημασιές είχαν αρχικά δημιουργηθεί πριν από 120 εκατομμύρια χρόνια σε απόσταση περίπου 600 μιλίων μεταξύ τους, ή περίπου όσο η απόσταση μεταξύ του Ντάλας και του Νάσβιλ, στην υπερήπειρο γνωστή ως Γκοντβάνα.
Αποτυπώματα δεινοσαύρων: Σήμερα τα απολιθωμένα ίχνη απέχουν 3.700 μίλια
Σήμερα, τα απολιθωμένα ίχνη απέχουν μεταξύ τους περισσότερα από 3.700 μίλια στις αντίθετες πλευρές του Ατλαντικού, με μερικά στην ανατολική Βραζιλία και τα άλλα στο βόρειο Καμερούν.
«Διαπιστώσαμε ότι από άποψη ηλικίας, αυτές οι πατημασιές ήταν παρόμοιες», δήλωσε ο παλαιοντολόγος του SMU Louis L. Jacobs, επικεφαλής της μελέτης. «Όσον αφορά τα γεωλογικά και τεκτονικά πλαίσια των πλακών τους, ήταν επίσης παρόμοια. Όσον αφορά το σχήμα τους, είναι σχεδόν πανομοιότυπα».
Εξαιτίας αυτών των περιβαλλοντικών συνθηκών που ταίριαζαν, οι επιστήμονες κατέληξαν στο συμπέρασμα ότι τα πλάσματα περπατούσαν κατά μήκος ενός διαδρόμου, ή ουσιαστικά μιας υπερδιαδρόμου δεινοσαύρων, που διέσχιζε μια περιοχή που αργότερα θα χωριζόταν και θα γινόταν δύο ήπειροι.
«Μία από τις νεότερες και στενότερες γεωλογικές συνδέσεις μεταξύ της Αφρικής και της Νότιας Αμερικής ήταν ο βραχίονας της βορειοανατολικής Βραζιλίας που ήταν φωλιασμένος πάνω σε αυτό που σήμερα είναι η ακτή του Καμερούν κατά μήκος του Κόλπου της Γουινέας», δήλωσε ο Jacobs. «Οι δύο ήπειροι ήταν συνεχείς κατά μήκος αυτού του στενού τμήματος, έτσι ώστε τα ζώα και στις δύο πλευρές αυτής της σύνδεσης μπορούσαν δυνητικά να μετακινηθούν σε αυτήν».