Αλλαγές στο πολιτικό σκηνικό της Γερμανίας φέρνει η άνοδος του ακροδεξιού κόμματος AFD (Ενναλακτική για τη Γερμανία) στις κρατιδιακές εκλογές στη Θουριγγία.

Η επικράτηση του AfD ήταν αναμενόμενη, καθώς σε όλες τις δημοσκοπήσεις ήταν πολύ μπροστά από τα υπόλοιπα κόμματα, με τον επικεφαλής του κόμματος, Μπγιορν Χέκε, να λέει ότι θα διεκδικήσει την πρωθυπουργία, κάτι που επανέλαβε και στις πρώτες της δηλώσεις η συμπρόεδρος του κόμματος, Άλις Βάιντελ, λέγοντας ότι οι ψηφοφόροι έδωσαν στο κόμμα της εντολή για διακυβέρνηση της χώρας.

Όπως έγραψαν οι New York Times, ο Χέκε ήταν αυτός που «μαλάκωσε το έδαφος για μια ακραία Γερμανία», καθώς έχει καταφέρει «να φέρει το κυρίαρχο ρεύμα προς την ακροδεξιά».


Καταδικάστηκε για συνθήματα των ναζί

Στο παρελθόν, ο ίδιος έχει καταδικαστεί δύο φορές για τη χρήση σε συγκεντρώσεις του AFD του συνθήματος «Alles fuer Deutschland» («Όλα για τη Γερμανία») που χρησιμοποιούσαν οι ναζί.

Εκείνος επιμένει ότι δεν γνώριζε ότι χρησιμοποιούσε σύνθημα των ταγμάτων εφόδου των ναζί. Συγκεκριμένα, στα δικαστήρια που του επέβαλαν χρηματικά πρόστιμα ύψους περίπου 30.000 ευρώ υποστήριξε ότι οι λέξεις αυτές ήρθαν αυθόρμητα, παρά το γεγονός ότι έχει καλέσει τουλάχιστον δύο φορές από οπαδούς του κόμματος να επαναλάβουν τη ναζιστική αυτή φράση.




Η ακραία ρητορική του

Σημαντικό ρόλο στη ζωή του Χέκε έχει παίξει η ιστορία, καθώς γεννήθηκε σε μια συντηρητική οικογένεια ανατολικογερμανών, οι οποίοι ήταν μεταξύ των εκατομμυρίων Γερμανών που ζούσαν στην Ανατολική Ευρώπη και αναζήτησαν καταφύγιο στη Δυτική Γερμανία, αφού διέφυγαν από τις επιδρομές του Κόκκινου Στρατού στο τέλος του Β' Παγκοσμίου Πολέμου.

Η ιστορία του εκτοπισμού και της απώλειας των Γερμανών, κατά την άποψη του ίδιου, έχει επισκιαστεί από τον απολογισμό των ναζιστικών εγκλημάτων πολέμου και του Ολοκαυτώματος. Στο πλαίσιο αυτό υποστηρίζει ότι τους έχει στερηθεί το δικαίωμα στην εθνική υπερηφάνεια και έκφραση.

Μεταξύ άλλων, έχει κατηγορήσει τους νικητές του Β' Παγκοσμίου Πολέμου ότι στέρησαν από τους Γερμανούς τις ρίζες τους, αναφέροντας χαρακτηριστικά σε ομιλία του το 2017: «Δεν υπήρχαν πλέον γερμανικά θύματα. Υπήρχαν μόνο Γερμανοί δράστες».

Κομβικό σημείο για την πολιτική ανέλιξή του ήταν το 2013 η μετακόμιση στο ανατολικό κρατίδιο της Θουριγγίας, όπου ίδρυσε παράρτημα του AfD.

Υπενθυμίζεται ότι στο παρελθόν έχει αποκαλέσει συνεργάτες της πρώην καγκελαρίου Άνγκελα Μέρκελ ως «Tat-Elite», χαρακτηρισμό που χρησιμοποιούσαν οι αξιωματικοί των SS, ενώ έχει επανειλημμένα διαφωνήσει-αμφισβητήσει με το ότι ο όρος «Lebensraum» (η λέξη για τον «ζωτικό χώρο» που χρησιμοποιήθηκε από τους ναζί για την εδαφική επέκταση στην Ανατολική Ευρώπη) εξακολουθεί να αποφεύγεται από τους Γερμανούς. Τέλος, έχει αποκαλέσει «μνημείο ντροπής» το μνημείο του Ολοκαυτώματος στο Βερολίνο.


Προσπάθησαν να τον διώξουν και από το AFD

Το ίδιο το AFD για χρόνια προσπάθησε να τον παραγκωνίσει αλλά πλέον οι υποστηρικτές του κατέχουν τα 2/3 των ηγετικών θέσεων του κόμματος.

Πολιτικοί αναλυτές αναφέρουν ότι το γεγονός αυτό αποτυπώνει την εξέλιξη του ΑFD από ένα μικρό, συντηρητικό, επιφυλακτικό απέναντι στην Ευρωπαϊκή Ένωση κόμμα σε ένα πολύ πιο ριζοσπαστικό πολιτικό σχηματισμό. Το κόμμα εκτός από τις αντιμεταναστευτικές θέσεις, υποστηρίζει ότι μόνο οι σκληρές πολιτικές απέλασης μπορούν να αποτρέψουν τη Γερμανία και άλλες δυτικές κοινωνίες από το να κατακλυστούν από μετανάστες.



Πολλά στελέχη του κόμματος ασπάζονται θεωρίες συνωμοσίας που αμφισβητούν τη νομιμότητα της κυβέρνησης της Γερμανίας μετά τον Β' Παγκόσμιο Πόλεμο.


Επηρεάστηκε ο πολιτικός λόγος της Γερμανίας

To πιο ανησυχητικό είναι ότι η άνοδος της δημοτικότητας του AFD έχει επηρεάσει τον πολιτικό λόγο όλης της Γερμανίας.

Είναι χαρακτηριστικό ότι τον τελευταίο χρόνο τα μεγάλα κόμματα υιοθέτησαν σκληρή ρητορική απέναντι στη μετανάστευση, ακόμη και στις περιβαλλοντικές πολιτικές.


Ο Χέκε συγκρίνει τον εαυτό του με τον Σωκράτη και τον Ιησού

Για τους οπαδούς του AFD οι διώξεις σε βάρος του Χέκε είναι ένα κυνήγι μαγισσών για να σταματήσει αυτή η αφύπνιση ως προς το θέμα της μετανάστευσης.

Τέλος, αξίζει να σημειωθεί ότι ο ίδιος σε συγκέντρωση τον Μάιο είχε συγκρίνει τον εαυτό του με τον Σωκράτη, τον Ιησού και τον Τζούλιαν Ασάνζ ως συναγωνιστές που «διώχθηκαν από τη Δικαιοσύνη».