Παύλος Μπακογιάννης: 35 χρόνια από την εν ψυχρώ δολοφονία του από τη "17 Νοέμβρη" - Έπεσε νεκρός στην είσοδο του γραφείου του

Τριάντα πέντε χρόνια πέρασαν από το πρωινό της 26ης Σεπτεμβρίου 1989, την ημέρα που ο Παύλος Μπακογιάννης έπεσε νεκρός από τα πυρά της «17 Νοέμβρη» στην είσοδο του γραφείου του.

Η δολοφονία 

Νωρίς το πρωί εκείνης της ημέρας, λίγα λεπτά πριν από τις 8, ο Παύλος Μπακογιάννης, προσερχόμενος στο γραφείο του στην οδό Ομήρου στο Κολωνάκι, δολοφονήθηκε στα σκαλιά της εισόδου από τρία μέλη της «17 Νοέμβρη», υπό την καθοδήγηση του Κουφοντίνα. 

Το αυτοκίνητο του Παύλου Μπακογιάννη είχε σταματήσει λίγα μέτρα από την είσοδο του γραφείου και ο οδηγός έστριψε αριστερά για να παρκάρει σε κοντινό γκαράζ. Τρεις άνδρες με δύο 45άρια πιστόλια τού έριξαν τέσσερις σφαίρες.

Ο βουλευτής της Νέας Δημοκρατίας το προηγούμενο βράδυ είχε ξενυχτήσει σε συζητήσεις με τον Συνασπισμό και επέμενε ότι ο άνδρας της συνοδείας του πρέπει να ξεκουραστεί, καθώς είχε ταλαιπωρηθεί δίπλα του. Έτσι μπήκε μόνος του στην είσοδο της πολυκατοικίας, όπου στεγαζόταν το πολιτικό του γραφείο.



Το ασανσέρ μετέφερε δύο γυναίκες στον οδοντίατρο του τρίτου ορόφου και ως εκ τούτου ο Παύλος Μπακογιάννης περίμενε στο ισόγειο. Τότε, οι δράστες, που ήταν κρυμμένοι στα σκαλιά, τον πυροβόλησαν σχεδόν εξ επαφής, από πίσω και αριστερά, με το γνωστό 45άρι της οργάνωσης, το ίδιο όπλο που είχε χρησιμοποιηθεί επίσης στις δολοφονίες των Γουέλς, Σταμούλη, Πέτρου, Μομφεράτου και Αθανασιάδη.

Βαριά τραυματισμένος μεταφέρθηκε στον «Ευαγγελισμό», όπου και άφησε την τελευταία του πνοή μία ώρα αργότερα.



Η άνανδρη δολοφονία του από τη «17Ν» προκάλεσε σοκ στον πολιτικό κόσμο και την ελληνική κοινωνία, καθώς θεωρούνταν ένας άνθρωπος με σύνεση, δημοκράτης και ενωτικός. Ήταν ένας ανθρώπος που είχε ενεργό δράση στον αντι-δικτατορικό αγώνα και αν και συντηρητικός, είχε προσπαθήσει για την Εθνική Συμφιλίωση και την επούλωση των πληγών του Εμφυλίου και του Διχασμού.

Η κηδεία του έγινε στο Καρπενήσι στις 29 Σεπτεμβρίου 1989, παρουσία πλήθους κόσμου, που φώναζε συνθήματα κατά της τρομοκρατίας.

Η 12σέλιδη προκήρυξη της "17 Νοέμβρη" 

Την ευθύνη για τη δολοφονία του Παύλου Μπακογιάννη ανέλαβε με 12σέλιδη προκήρυξή της η τρομοκρατική οργάνωση «17 Νοέμβρη». Την έστειλε στην εφημερίδα «Ελευθεροτυπία» στις 9 Οκτωβρίου 1989.

Στην προκήρυξη με τίτλο «Άρχισε η κάθαρση» αναφερόταν μεταξύ άλλων ότι «αποφασίσαμε λοιπόν να εκτελέσουμε τον απατεώνα και ληστή του λαού Μπακογιάννη. Ο κύριος αυτός είναι υπεύθυνος όχι μόνο γιατί έκλεψε τα πρώτα 60 εκατομμύρια του ιδρυτικού κεφαλαίου της Γραμμής, αλλά και για τις εκατοντάδες εκατομμύρια που είτε έκλεψε μαζί με τον συνεργάτη του Κοσκωτά για την αύξηση του μετοχικού κεφαλαίου της Γραμμής, αλλά και για την αγορά μέσω της Γραμμής της Τράπεζας Κρήτης».

Όπως υποστήριξε η οργάνωση, το χτύπημα ήταν προγραμματισμένο τέσσερις μήνες νωρίτερα, όμως αναβλήθηκε προσωρινά, γιατί η αντίστοιχη επίθεση στον Γιώργο Πέτσο (στέλεχος του ΠΑΣΟΚ) τον Μάιο του 1989 απέτυχε «με συνέπεια να καθυστερήσει και η δεύτερη και να εξαφανιστεί ο Μπακογιάννης λόγω των εκλογών».



Σε άλλο σημείο έγραφαν: «Το γεγονός ότι χτυπάμε τον Μπακογιάννη δεν σημαίνει ότι δεν θεωρούμε σαν κύριους υπεύθυνους για το σκάνδαλο Κοσκωτά τους Παπανδρέου, Κουτσόγιωργα, Πέτσο, Ρουμελιώτη, Χαλκιά. Οι ευθύνες, όμως, όλων αυτών υπάρχουν κυρίως αφότου ο Κοσκωτάς έγινε τραπεζίτης και εκδότης και συνεπώς αυτό δεν σημαίνει ότι δεν υπάρχουν ευθύνες και συνενοχή άλλων κυρίως σημερινών κορυφαίων παραγόντων της ΝΔ».

Για τη δολοφονία Μπακογιάννη, μετά την εξάρθρωση της τρομοκρατικής οργάνωσης, το 2003 καταδικάστηκαν σε ισόβια κάθειρξη ο Δημήτρης Κουφοντίνας, ο Ηρακλής Κωστάρης και ο Αλέξανδρος Γιωτόπουλος και σε 15 χρόνια κάθειρξη ο Σάββας Ξηρός και ο Βασίλης Τζωρτζάτος.

Ποιος ήταν ο Παύλος Μπακογιάννης

Γεννήθηκε στις 10 Φεβρουαρίου 1935 στο χωριό Βελωτά της Ευρυτανίας. Ήταν ο μεγαλύτερος γιος του παπα-Κώστα και της Ειρήνης Μπακογιάννη. Γυμνάσιο πήγε στο Θέρμο Τριχωνίδας, για έναν χρόνο στο Καρπενήσι (1950) και το τελείωσε στην Πάτρα στο Β' Γυμνάσιο Πατρών. Σπούδασε Πολιτικές και Κοινωνικές Επιστήμες στο Πάντειο Πανεπιστήμιο. Συνέχισε τις σπουδές του στη Γερμανία, παίρνοντας πτυχίο Πολιτικής Οικονομίας και Πολιτικών Επιστημών των Πανεπιστημίων Μονάχου, Τίμπιγκεν και Κωνσταντίας (Konstanz), στο Πανεπιστήμιο της οποίας ανακηρύχθηκε κατόπιν διδάκτωρ των Κοινωνικών Επιστημών. Δίδαξε Πολιτικές Επιστήμες και Δημοσιογραφία στο Πανεπιστήμιο του Μονάχου, ενώ από τα μέσα της δεκαετίας του '60 και για περίπου 10 χρόνια διηύθυνε το ελληνόφωνο πρόγραμμα της ραδιοφωνίας της Βαυαρίας.

Ήταν διευθυντής του ελληνικού προγράμματος της Βαυαρικής Ραδιοφωνίας, όταν έγινε το πραξικόπημα της 21ης Απριλίου 1967. Από τη θέση αυτή αντιτάχθηκε στο δικτατορικό καθεστώς και έκανε εκπομπές με σχόλια και ειδήσεις που αναμεταδίδονταν και από τη Deutsche Welle και πολύ γρήγορα έγιναν σημείο αναφοράς του αντιδικτατορικού αγώνα.

Στο Μόναχο γνώρισε την Ντόρα Μητσοτάκη, κόρη του Κωνσταντίνου Μητσοτάκη, η οποία σπούδαζε στο Πανεπιστήμιο της ίδιας πόλης και την οποία και παντρεύτηκε το 1974. Μαζί της απέκτησε δύο παιδιά, την Αλεξία και τον Κώστα.

Με την αποκατάσταση της Δημοκρατίας, το 1974 επέστρεψε στην Ελλάδα. Εργάσθηκε στην εφημερίδα «ΤΟ ΒΗΜΑ» και το 1982 ανέλαβε εκδότης-διευθυντής του εβδομαδιαίου περιοδικού «ΕΝΑ» έως τον Φεβρουάριο του 1985. Από τον Νοέμβριο του 1985 μέχρι τον Σεπτέμβριο του 1989 διετέλεσε πολιτικός σύμβουλος του προέδρου της Νέας Δημοκρατίας Κώστα Μητσοτάκη. Τον Ιούνιο του 1989 εκλέχθηκε βουλευτής της μονοεδρικής περιφέρειας Ευρυτανίας. Ακολούθησε η κυβέρνηση Τζαννετάκη, στον σχηματισμό της οποίας έλαβε ενεργό ρόλο ως διαπραγματευτής μεταξύ του κόμματός του και του Συνασπισμού.

Ασχολήθηκε ιδιαίτερα με την ανάπτυξη της ιδιαίτερης πατρίδας του, της Ευρυτανίας. Το πρώτο του μάλιστα βιβλίο είχε τίτλο «Η Ευρυτανία και οι οικονομικές της δυνατότητες» (Αθήνα, 1960). Κατήρτησε ολοκληρωμένο σχέδιο ανάπτυξης της περιοχής, το οποίο υπέβαλε στην Ευρωπαϊκή Ένωση. Τραγική ειρωνεία: την ημέρα της δολοφονίας του εγκρίθηκε από την Ευρωπαϊκή Ενωση η χρηματοδότηση του προγράμματος για την Ευρυτανία, που ο ίδιος είχε καταρτίσει.

Ως πολιτικός θεωρούνταν ήπιος και συναινετικός. Θεωρούσε επιβεβλημένη την υπέρβαση των διαχωριστικών γραμμών, την επούλωση των πληγών του Εμφυλίου και του Διχασμού και την Εθνική Συμφιλίωση. Στα πλαίσια αυτής του της πεποίθησης εργάστηκε για την επιτυχία του πρωτοποριακού, για την εποχή, εγχειρήματος συγκυβέρνησης Αριστεράς και Δεξιάς. Για τους ίδιους λόγους ήταν εισηγητής, εκ μέρους της Ν.Δ., του νομοσχεδίου για την απάλειψη των συνεπειών του εμφυλίου πολέμου που υπερψηφίστηκε και έγινε νόμος το καλοκαίρι του 1989.

Παύλος Μπακογιάννης: "Η τρομοκρατία και η τυφλή βία δεν θα νικήσουν" - Η ανάρτηση της Ντόρας Μπακογιάννη
«32 χρόνια μετά, οι ιδέες και τα πιστεύω σου είναι πιο επίκαιρα από ποτέ. Η τρομοκρατία και η τυφλή βία δεν θα νικήσουν. Δεν θα ξεχάσουμε ποτέ», έγραψε σήμερα σε ανάρτησή της στα κοινωνικά δίκτυα η Ντόρα Μπακογιάννη.