Εκείνη την Τετάρτη που το ημερολόγιο έδειχνε 11 Απριλίου 1973, στην Αθήνα ο καιρός ήταν γλυκός, αυτό που λέμε ανοιξιάτικος, και πολλοί τουρίστες έκοβαν βόλτες στο κέντρο της πόλης. Ανάμεσά τους κινείτο και μια παρέα ανδρών, που βρισκόταν επί μέρες στην Αθήνα, όχι όμως για διακοπές, αλλά προετοιμάζοντας ένα χτύπημα στην καρδιά της πόλης. Δεν ήταν τρομοκράτες, αλλά επιχειρησιακοί πράκτορες της Μοσάντ, μίας από τις ομάδες που είχαν εμπλακεί στην επιχείρηση «Το σπαθί του Γεδεών» ή «Η οργή του Θεού», όπως τις αποκάλεσαν μετά τα γεγονότα στο Μόναχο.

Η σφαγή των έντεκα Ισραηλινών αθλητών στους Ολυμπιακούς Αγώνες από τον «Μαύρο Σεπτέμβρη» το 1972 ταρακούνησε ολόκληρη την υφήλιο, αλλά πολύ περισσότερο το Ισραήλ. Αποφασισμένη για εκδίκηση, η πρωθυπουργός Γκόλ ντα Μέιρ διέταξε να αναλάβει δράση η Μοσάντ, βρίσκοντας και εκτελώντας τους υπευθύνους του μακελειού σε μια άκρως απόρρητη αποστολή, την οποία ελάχιστοι γνώριζαν ακόμα και μέσα στην υπηρεσία.


mosant1

Ο Σβι Ραμί, διοικητής της Μοσάντ, εντόπισε τους στόχους των Ισραηλινών για την «Οργή του Θεού», που διήρκεσε πάνω από είκοσι χρόνια και στην οποία έλαβαν μέρος δεκάδες πράκτορες. Μπροστάρης μπήκε ο ευφυής Μάικ Χαράρι, ο ιδρυτής της μονάδας Κιντόν, που είχε ως μόνη αποστολή την εξόντωση σε χώρες του εξωτερικού των στόχων που ήταν υπεύθυνοι για τις επιθέσεις κατά του Ισραήλ.

Ανάμεσα σε αυτές ήταν και η Ελλάδα των συνταγματαρχών, στην οποία έρχονταν πολύ συχνά στελέχη παλαιστινιακών οργανώσεων, όπως ο Ζαϊέντ Μουτσάσι. Αργά ή γρήγορα, τόσο αυτός όσο και οι υπόλοιποι Παλαιστίνιοι πήγαν να συναντήσουν τη μοίρα τους, η οποία είχε ήδη σφραγιστεί από τη Μοσάντ και τα «γεράκια» της.



Η περιβόητη αποστολή «Ανοιξιάτικη νεολαία» και το Αθήνα - Βηρυτός - Αθήνα

Αναμφίβολα ένα από τα πιο εντυπωσιακά σκέλη της επιχείρησης «Η οργή του Θεού» ήταν η περιβόητη αποστολή «Ανοιξιάτικη νεολαία», που πραγματο ποιήθηκε στη Βηρυτό, το βράδυ της 9ης Απριλίου του 1973. Ηταν μια κοινή επιχείρηση της Μοσάντ και της επίλεκτης μονάδας κομάντο Σαγιερέτ Ματκάλ, η οποία έφτασε στην ακτή με ταχύπλοα, που βγήκαν κοντά στην παραλία του ξενοδοχείου «Sands».

mosant2


Εκεί τους περίμεναν με αυτοκίνητα πράκτορες, που είχαν μάθει πού έμεναν οι στόχοι και φέρεται να ταξίδεψαν από την Αθήνα, ενώ αρκετοί κομάντο, ανάμεσά τους και ο τότε λοχαγός Εχούντ Μπαράκ, ντύθηκαν με γυναικεία ρούχα, για να μην κινήσουν υποψίες.

Βασικοί στόχοι της επιχείρησης ήταν ο Αμπου Γιού σεφ, αρχηγός επιχειρήσεων του «Μαύρου Σεπτέμ βρη», ο Καμάλ Αντουάν, αρχηγός επιχειρήσεων της PLO, και ο Καμάλ Νάσερ, εκπρόσωπος της οργάνω σης. Και οι τρεις έμεναν σε ένα ζευγάρι επταώροφων κτιρίων, όμως, χάρη σε μια πράκτορα της Μοσάντ, οι επιδρομείς ήξεραν ακριβώς τα διαμερίσματά τους και ότι εκείνο το βράδυ βρίσκονταν μέσα σε αυτά.

Επειτα από περίπου μισή ώρα που διήρκεσε η επιδρομή, ήταν και οι τρεις νεκροί, ενώ η παράτολμη επιχείρηση προκάλεσε παγκόσμια αίσθηση, αφού έλαβε χώρα μέσα στην καρδιά της Βηρυτού. Δύο ημέρες μετά την επιδρομή στη Βηρυτό, κλιμά κιο της Κιντόν, που φέρεται να αποτελείτο από του λάχιστον έξι άτομα, εκτέλεσε στην Αθήνα τον Ζαϊέντ Μουτσάσι, εκπρόσωπο της «Φατάχ», τοποθετώντας βόμβα στο δωμάτιο του ξενοδοχείου «Αριστείδης», όπου έμενε. Η έκρηξη ταρακούνησε το ξενοδοχείο και ο Μουτσάσι πέθανε ακαριαία, ενώ το κλιμάκιο των Ισραηλινών πρακτόρων έφυγε από την Ελλάδα με διαφορετικές πτήσεις προς χώρες της Ευρώπης.
mosant4


Το «Τσακάλι» και ο ρόλος της ΚΥΠ

Υστερα από λίγα χρόνια, μια άλλη ομάδα της Μοσάντ προσγειώθηκε πάλι στην Αθήνα, όταν οι Ισραηλινοί πληροφορήθηκαν ότι ο διαβόητος τρομοκράτης «Κάρλος το Τσακάλι» θα ερχόταν στην Ελλάδα.

mosant3


Την πληροφορία, όμως, δεν την είχαν μόνο αυτοί, αλλά και η δική μας ΚΥΠ, η οποία ενημέρωσε τον τότε αρμόδιο υφυπουργό προεδρίας, Αθανάσιο Τσαλδάρη. Ο αείμνηστος Σταύρος Ψυχάρης είχε γράψει πριν από εννέα χρόνια τη συγκεκριμένη ιστορία, υπογραμμίζοντας ότι ο Τσαλδάρης ενημέρωσε αμέσως τον τότε πρωθυ πουργό, Κωνσταντίνο Καραμανλή. Τον πήρε μεσάνυχτα και του είπε ότι ο Νο 1 καταζητούμενος τρομοκράτης είχε φτάσει στην Αθήνα, φιλοξενείτο σε μια θαλαμηγό στο Πασαλιμάνι και οι υπηρεσίες ασφαλείας ανέ μεναν οδηγίες και ετοίμαζαν σχέδιο επιχείρησης για να τον συλλάβουν.

Ταυτόχρονα, οι Ισραηλινοί της Μοσάντ φέρεται να είχαν ήδη εντοπίσει το πού κρυβόταν ο κατά κόσμον Ιλιτς Ραμίρεζ Σάντσεζ, ο οποίος είχε αναπτύξει σχέσεις και με τη ρωσική KGB, και παρακολουθούσαν διακριτικά τη θαλαμηγό. Ο Καραμανλής είπε στον Τσαλδάρη ότι, αν συλλάβουν τον Κάρλος, οι «σύντροφοί» του μπορεί να στοχοποιήσουν τη χώρα, τονίζοντας μετά ότι, αν σκοτωθεί κατά την έφοδο των Αρχών, θα υπάρξει παγκόσμια κατακραυγή, ενώ, αν διαφύγει, η χώρα θα γίνει ρεζίλι διεθνώς.

Οταν ρώτησε τον Τσαλδάρη να πει τη γνώμη του, ο τελευταίος είπε ότι το καλύτερο θα ήταν να μάθει ο Κάρλος πως «ξέρουμε ότι βρίσκεται στην Αθήνα...». Σε λίγες ώρες το «Τσακάλι» έμαθε τα νέα και έφυγε από τη χώρα αθόρυβα, παίρνοντας μαζί του και όλα τα μεγάλα προ βλήματα που θα προκαλούσε μια απόπειρα των ελλη νικών Αρχών ασφαλείας να τον συλλάβουν.


Η Αθήνα πεδίο για τουλάχιστον τρεις στοχευµένες δολοφονίες

Στα χρόνια που ακολούθησαν, και ειδικά µετά την άνοδο του ΠΑΣΟΚ στην εξουσία και τις στενές σχέσεις του Ανδρέα Παπανδρέου µε τον Γιάσερ Αραφάτ και την PLO, η Αθήνα, ειδικά τη δεκαετία του ’80, έγινε πεδίο για τουλάχιστον τρεις στοχευµένες δολοφονίες, οι οποίες, σύµφωνα µε τα ξένα ΜΜΕ, αποδόθηκαν στη Μοσάντ.

Η πρώτη έλαβε χώρα στις 21 Αυγούστου του 1983, στο κέντρο της πρωτεύουσας και µε αρκετούς αυτό πτες µάρτυρες, που έµειναν πετρωµένοι από τα όσα είδαν να συµβαίνουν µπροστά στα µάτια τους, µέρα µεσηµέρι. ∆ύο άνδρες που επέβαιναν σε µοτοσικλέ τα πλεύρισαν το αυτοκίνητο που µετέφερε τον υψη λόβαθµο αξιωµατούχο της «Φατάχ», Μαµούν Με ραΐς, το οποίο ήταν σταµατηµένο στην κίνηση του κέντρου. Φορούσαν κράνη και χρησιµοποίησαν δύο πιστόλια µε σιγαστήρες για να εκτελέσουν έναν από τους αγαπηµένους «υπολοχαγούς» του Γιάσερ Αραφάτ, ο οποίος τον εµπιστευόταν τυφλά. Αφού άδειασαν τα πιστόλια τους, εξαφανίστηκαν µέσα στην κίνηση µε τη µηχανή τους και, ως είθισται σε τέτοιες επιχειρήσεις, εγκατέλειψαν την Ελλάδα έπειτα από λίγες ώρες.

Πέρασαν σχεδόν τρία χρό νια για να χτυπήσουν ξανά µε εντυπωσιακό τρόπο οι εκτελεστές της Μοσάντ άλλον υψηλόβαθµο στόχο που βρισκόταν στην ελληνική πρωτεύουσα. Η επιχεί ρηση διεξήχθη στις 10 Ιουνίου του 1986, όταν ο Κα λίντ Αχµέντ Ναζάλ, επιτελικό στρατιωτικό στέλεχος της PLO, βγήκε χαλαρός από το ξενοδοχείο του στην Αθήνα. ∆ύο άνδρες τον πλησίασαν µε ταχύ βήµα και εκτέλεσαν µε δέκα σφαίρες, σηµαδεύοντας στο κε φάλι και στο πρόσωπο, τον άνθρωπο που είχε απα γάγει 22 Ισραηλινούς µαθητές και 3 δασκάλους που ήταν συνοδοί των παιδιών, τους οποίους σκότωσε. Οπως έγινε γνωστό αργότερα, αµφότερα τα «γερά κια» της Μοσάντ είχαν εισέλθει µε πλαστά διαβατή ρια στην Ελλάδα ως πολίτες άλλων χωρών, προκειµέ νου να φέρουν εις πέρας το χτύπηµα κατά του Ναζάλ.

Πέρασαν µόλις τρεις µήνες προτού η Μοσάντ ανα λάβει και πάλι δράση στην πρωτεύουσα της χώρας µας, όπου είχε καταφύγει κυνηγηµένος από τη µυστι κή υπηρεσία του Ισραήλ ο Μουνζέρ Αµπού Γκαζάλα, ηγέτης του στρατιωτικού συµβουλίου της PLO. Οι Ισ ραηλινοί τον εντόπισαν και αυτήν την φορά δεν επέ λεξαν την εκτέλεση µε όπλο, αλλά κάτι πιο εντυπωσι ακό, αφού ένα βράδυ παγίδευσαν το αυτοκίνητό του µε εκρηκτικά. Ανυποψίαστος, ο Γκαζάλα µπήκε µέσα την εποµένη, για να πάει σε διάφορα ραντεβού που είχε, και οι Ισραηλινοί πράκτορες το ανατίναξαν µε τη λεχειριστήριο στις 21 Οκτωβρίου, την ώρα που ο Γκα ζάλα το οδηγούσε σε έναν δρόµο της Νέας Σµύρνης, εκεί όπου το νήµα της ζωής του κόπηκε από τη δια βόητη µυστική υπηρεσία πληροφοριών του Ισραήλ µε µια εκκωφαντική έκρηξη.

Δημοσιεύθηκε στα Παραπολιτικά στις 28.09.2024