Παύλος Μπακογιάννης: H δολοφονία του από τη 17Ν το 1989 στην είσοδο του γραφείου του, όπου τον πυροβόλησαν µε το γνωστό 45άρι της οργάνωσης
Ιστορίες από το παρελθόν
Σφαίρες στον άνθρωπο της εθνικής συµφιλίωσης
Τον πυροβόλησαν πέντε φορές µε το γνωστό 45άρι της «17 Νοέµβρη»
Ο Μπακογιάννης είχε δολοφονηθεί στην είσοδο της πολυκατοικίας που βρίσκεται στην οδό Οµήρου και στον αριθµό 35, όπου βρισκόταν το πολιτικό του γραφείο. Οι δράστες της τροµοκρατικής οργάνωσης είχαν κατορθώσει να µπουν στην είσοδο της πολυκατοικίας και είχαν κρυφτεί στις σκάλες που οδηγούσαν στο υπόγειο. Μόλις είδαν τον Μπακογιάννη να µπαίνει στην πολυκατοικία, παρουσιάστηκαν µπροστά του και χωρίς άλλη κουβέντα τον πυροβόλησαν πέντε φορές µε το γνωστό 45άρι της «17 Νοέµβρη». Στη συνέχεια εγκατέλειψαν τρέχοντας την πολυκατοικία και επιβιβάστηκαν σε αυτοκίνητο που η οργάνωση είχε κλέψει.
Το αυτοκίνητο οι τροµοκράτες το άφησαν σχετικά κοντά στον τόπο της δολοφονίας, στην οδό Λέοντος Σγουρού που βρίσκεται στα Εξάρχεια, σχεδόν στους πρόποδες του Λυκαβηττού.
Τους πυροβολισµούς άκουσε ο οδηγός του αυτοκινήτου του Μπακογιάννη και έτρεξε προς την πολυκατοικία, όπου τον είδε να κείται καταγής αιµόφυρτος. Τον µετέφερε στον «Ευαγγελισµό», όπου οι γιατροί τον χειρούργησαν, ωστόσο δεν κατάφεραν να του σώσουν τη ζωή. Οι σφαίρες των τροµοκρατών είχαν σκοτώσει τον άνθρωπο της εθνικής συµφιλίωσης.
Η γνωριμία με την Ντόρα Μπακογιάννη στη Γερµανία
∆ηµοσιογράφος ολκής και κυνηγός της αποκλειστικότητας, ο Μπακογιάννης -που είχε παντρευτεί την κόρη του Κωνσταντίνου Μητσοτάκη, Ντόρα, µε την οποία είχαν γνωριστεί στη Γερµανία όταν εκείνη σπούδαζε εκεί- από τα µέσα της δεκαετίας του ’60 και για µία δεκαετία διηύθυνε το ελληνικό πρόγραµµα στον ραδιοφωνικό σταθµό της Βαυαρίας. Εκεί τον βρήκε εργαζόµενο και το πραξικόπηµα των συνταγµαταρχών στην Ελλάδα. Και ο Μπακογιάννης, µέσα από τα µικρόφωνα, έκανε αντίσταση ενηµερώνοντας την Ευρώπη για το καθεστώς της χούντας στην πατρίδα του. Και η Ευρώπη άκουγε τα σχόλιά του, διότι οι εκποµπές του στη Βαυαρική Ραδιοφωνία σύντοµα άρχισαν να αναµεταδίδονται από τη µεγάλης ακροαµατικότητας, πανευρωπαϊκά, Deutsche Welle. Tο γεγονός αυτό της ευρείας πανευρωπαϊκής ακροαµατικότητας των εκποµπών του Μπακογιάννη συνετέλεσε ώστε στα χρόνια της δικτατορίας να εξελιχθεί σε κορυφαίο σηµείο αντίστασης και αναφοράς του αντιστασιακού αγώνα των Ελλήνων του εξωτερικού.
Οταν έπεσε η δικτατορία και αποκαταστάθηκε στη χώρα µας η δηµοκρατία, ο Μπακογιάννης εγκατέλειψε τη Γερµανία και επέστρεψε στην Ελλάδα. Για ένα διάστηµα εργάστηκε στο «Βήµα», αλλά το 1982 άνοιξε ένα σπουδαίο και πρωτοποριακό για την εποχή περιοδικό ποικίλης ύλης, το «ΕΝΑ», του οποίου υπήρξε επί µία τετραετία εκδότης και διευθυντής. Στη συνέχεια τον κέρδισε η πολιτική, στις παρυφές της οποίας πάντοτε κινούνταν, διατελέσας πολιτικός σύµβουλος του Κωνσταντίνου Μητσοτάκη, ο οποίος είχε ήδη εκλεγεί αρχηγός της Νέας ∆ηµοκρατίας. Εξελέγη και βουλευτής Ευρυτανίας. Ο ενωτικός ρόλος του Μπακογιάννη, στον οποίο αναφερθήκαµε και προλογικώς και κυρίως για τις συνεννοήσεις µε την Αριστερά, είχε λειτουργήσει ιδιαιτέρως αποτελεσµατικά στην περίπτωση της ειδικού σκοπού, όπως είχε αποκληθεί, κυβέρνησης Τζαννετάκη, στην οποία εκτός από τη Νέα ∆ηµοκρατία συµµετείχε και ο Συνασπισµός της Αριστεράς, µε τους ηγέτες του, Χαρίλαο Φλωράκη και Λεωνίδα Κύρκο.
Ο παλαιός και έγκριτος δηµοσιογράφος Γιώργης Μασσαβέτας, στο βιβλίο του µε τίτλο «Ανατρέψατε Μητσοτάκη», το οποίο είχε εκδώσει η «Ευρωεκδοτική» του αείµνηστου Γιώργου Βουκελάτου, αναφέρει τα ίδια τα λόγια του Κωνσταντίνου Μητσοτάκη για τον ρόλο του Μπακογιάννη στη συγκρότηση της κυβέρνησης ειδικού σκοπού:
«Ο Παύλος βοήθησε πολύ σε αυτήν την υπόθεση. Ο Παύλος ήταν εκείνος ο άνθρωπος ο οποίος µιλούσε άµεσα µε την Αριστερά. ∆ιότι ο Μπακογιάννης προήρχετο από µία οικογένεια η οποία είχε πληρώσει ακριβά τον διχασµό. Μισή στον ΕΑΜ και µισή στην εθνική παράταξη. Είχε ρίζες και στις δύο µεριές. Και ήταν πραγµατικά ένας άνθρωπος ο οποίος είχε µέσα του το πάθος της εθνικής συµφιλίωσης. Και η εθνική συµφιλίωση την οποία προτείναµε εµείς στο πρόγραµµα, η πλήρης οµαλοποίηση των σχέσεων, η αποκατάσταση της Αριστεράς, ήταν µία πολιτική την οποία είχε εισηγηθεί κατά κύριο λόγο ο Παύλος. Και δικαιώθηκε...».
Παύλος Μπακογιάννης: Η πραγµατική αιτία για την οποία τον δολοφόνησαν
Οπως παρατηρεί στο βιβλίο του αυτό ο Γιώργης Μασσαβέτας, «αυτός ακριβώς ο ρόλος του Παύλου Μπακογιάννη, αυτή η ιστορική συµβολή του στην οµαλοποίηση της πολιτικής ζωής, στο µεγάλο βήµα εκδηµοκρατισµού, µε την πολιτική συνεργασία των άλλοτε εµπολέµων, ήταν και η πραγµατική αιτία για την οποία τον δολοφόνησαν ανάνδρως οι υπηρετούντες ξένα σχέδια, επαγγελµατίες εκτελεστές, οι εµφανιζόµενοι ως “Επαναστατική Οργάνωση 17 Νοέµβρη”. Ετσι ακριβώς, όπως είχαν κάνει προς εξυπηρέτηση αµερικανικών συµφερόντων οι ιταλικές “Ερυθρές Ταξιαρχίες” µε τη δολοφονία του Αλντο Μόρο, που ανέστειλε τη διαδικασία του ιστορικού συµβιβασµού και την είσοδο του ιταλικού Κ.Κ., υπό την εµπνευσµένη ηγεσία του Ενρίκο Μπερλινγκουέρ, στην ιταλική κυβέρνηση. Η διαφορά είναι ότι εκεί, µετά την εξάρθρωση των “Ερυθρών Ταξιαρχιών”, έχει αποδειχθεί και οµολογηθεί ότι υπήρξε ξένος δάκτυλος στη δράση τους. Εδώ δεν έχουµε µάθει ακόµη την αλήθεια».
Και συνεχίζει ο Μασσαβέτας: «Συνεπής πολέµιος της τροµοκρατίας, αγωνιστής από τα δύσκολα χρόνια της δικτατορίας εναντίον κάθε µορφής βίας, ο φίλος, ο συνάδελφος Παύλος Μπακογιάννης επέφερε µε τον θάνατό του ένα σηµαντικό πολιτικό κτύπηµα κατά της οργάνωσης των άνανδρων δολοφόνων. Ηταν τέτοια η καθολική, παλλαϊκή αντίδραση σ’ αυτό το τόσο άδικο κτύπηµα, ώστε εκδηλώθηκε ρήξη στους κόλπους και της “17 Νοέµβρη”, η οποία ένα µήνα αργότερα αισθάνθηκε την ανάγκη να αποστείλει µία προκήρυξη που ήταν στην ουσία το απολογητικό της υπόµνηµα. Και επρόκειτο για µία προκήρυξη µε άθλιο περιεχόµενο, ανάλογο βεβαίως της φύσης των δολοφόνων του Μπακογιάννη, µιας κατώτατης φύσης που επιβεβαιώθηκε όταν τα µέλη της οργάνωσης συνελήφθησαν, µερικά χρόνια µετά».
*Δημοσιεύθηκε στην «Κυριακάτικη Απογευματινή»
