Ο 27χρονος νεαρός έφτασε νωρίς το βράδυ στο μαγαζί πάνω στον αυτοκινητόδρομο, ακριβώς στα σύνορα του Ουισκόνσιν με τη Μινεσότα, και πέρασε την είσοδο για μια νύχτα που δεν ξέχασε ποτέ. «Στο σύνορο πάνω στον κεντρικό δρόμο υπήρχε ένα κέντρο. Οι τζαζίστες που περιόδευαν σε εκείνες τις πολιτείες είχαν τη συνήθεια να μαζεύονται σε αυτό, να συναντιούνται μεταμεσονύχτια και να παίζουν μέχρι το πρωί χωρίς κοινό, για το κέφι τους, ανταλλάσσοντας μουσικές ιδέες».

Η Λουκίλα Καρρέρ-Πλέσσα, σύζυγος του Έλληνα συνθέτη, επέλεξε αυτές τις λέξεις για να περιγράψει μια τυχαία συνάντηση ανάμεσα στον τότε νεαρό Μίμη και σε έναν τεράστιο μουσικό της τζαζ. Στην αυτοβιογραφία του ανθρώπου που σημάδεψε ανεξίτηλα την ελληνική μουσική αυτή η συνύπαρξη κατέχει ξεχωριστή θέση.

«Ο Μίμης βρέθηκε με τον μεγάλο σαξοφωνίστα Lester Young, ο οποίος περιόδευε με το κουαρτέτο του. Για καλή μου τύχη, θυμάται ο Μίμης, εκείνο το βράδυ έλειπε ο πιανίστας του. Κάποιος που με ήξερε από τις εκπομπές μου στο KDAL (γνωστός jazz ραδιοφωνικός σταθμός) με σύστησε ως jazz pianist from Greece. Αρχίσαμε να παίζουμε και ένιωσα την αρχική τους επιφύλαξη να χάνεται. Με γέμισε ένα συναίσθημα ευφορίας, που με έκανε να δέχομαι τους αυτοσχεδιασμούς τους και να απαντάω προσθέτοντας στη μουσική μας κουβέντα κάτι ενδιαφέρον. Κάποια στιγμή κάναμε ένα σύντομο διάλειμμα, για να πιούμε ένα ποτό που μας κέρασε ο καταστηματάρχης, και γυρίσαμε ξανά στα όργανά μας. Βιαζόμασταν να ξαναπαίξουμε! Θυμάμαι, σαν να ’ναι τώρα, τον Lester Young να ξεκινά το Yesterdays του Jerome Kern. Εριξα μια κλεφτή ματιά στο ρολόι. Ηταν μία και είκοσι και είχα να ξυπνήσω στις επτά και μισή για το Πανεπιστήμιο. Σύντομα ξεχάστηκα, παρασυρμένος από τη σοβαρότητα των μουσικών διαλόγων, που όσο πέρναγε η ώρα γίνονταν όλο και πιο περιεκτικοί. Τελειώσαμε γεμάτοι μουσική και ευτυχισμένοι. Ο Lester με πλησίασε και γελώντας μού είπε: “Εϊ, Dee (από το Dimitri), να το κοιτάξεις, έχεις πρόβλημα με το χρώμα του δέρματός σου”. Με τον τρόπο του είχε εξισώσει τη μουσική μου ευαισθησία με τη νέγρικη μοναδικότητα».

Διαβάστε ακόμα: Μίμης Πλέσσας: Η επιστολή προς τον Φιλοποίμενα Φίνο το 1965 - "Σ' ευχαριστώ για ό, τι έκανες και κάνεις για όλους μας"

Μίμης Πλέσσας: Οι τρεις γάμοι, οι αναποδιές, αλλά και οι μεγάλες στιγμές

Αυτή η μουσική ευαισθησία υπήρχε πάντα στη ζωή του Μίμη Πλέσσα, που έφυγε λίγες μέρες πριν γιορτάσει έναν αιώνα ζωής γεμάτο από στιγμές και γεγονότα. Στο αυτοβιογραφικό «Ποιος το ξέρει...», που κυκλοφορεί από τις Εκδόσεις «Μίνωας», η τρίτη σύζυγός του, Λουκίλα Καρρέρ-Πλέσσα, σκιαγραφεί το πορτρέτο του, έχοντας το προνόμιο να είναι εδώ και χρόνια το άλλο μισό του. Αποκαλύπτει άγνωστες λεπτομέρειες και περιστατικά από τη ζωή του, ξεκινώντας από την πρώτη βραδιά που η ίδια τον άκουσε και τον είδε ζωντανά. Ακολούθως προχωρά σε ένα ταξίδι αναμνήσεων από το χθες στο σήμερα, από τα δύσκολα χρόνια της Κατοχής στο ταξίδι στην Αμερική, από τη χούντα στη Μεταπολίτευση, από τη Νάνα Μούσχουρη στην Ειρήνη Παπά και από την Τζένη Βάνου στις εμφανίσεις με τον Γιάννη Πουλόπουλο στο Carnegie Hall. Οι τρεις γάμοι, οι αναποδιές, αλλά και οι μεγάλες στιγμές αποτυπώνονται στις σελίδες του βιβλίου μαζί με κάποια από τα δεκάδες περιστατικά στη ζωή του Πλέσσα, του συνθέτη που έγραψε τον πιο εμπορικό δίσκο όλων των εποχών.

Δημοσιεύθηκε στην «Κυριακάτικη Απογευματινή»