Ο νέος εκπρόσωπος Τύπου του ΠΑΣΟΚ, Κώστας Τσουκαλάς, εκτός από διακεκριμένος δικηγόρος, είναι πατέρας τριών κοριτσιών και λατρεύει τη σύζυγό του.

Τον συναντήσαμε στο δικηγορικό του γραφείο στο κέντρο της Αθήνας και στην πρώτη του συνέντευξη στα «Π» μάς αποκάλυψε πώς αισθάνθηκε όταν ο πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ, Νίκος Ανδρουλάκης, του ανακοίνωσε τα νέα του καθήκοντα στο κόμμα, πώς ξεκίνησε η αγάπη του για τον Ολυμπιακό, αλλά και πώς είναι να ζει με τέσσερις γυναίκες.

Πώς αισθανθήκατε όταν ο Νίκος Ανδρουλάκης σάς ανακοίνωσε ότι θα είστε ο νέος εκπρόσωπος Τύπου του ΠΑΣΟΚ;
Είμαι βαθιά πολιτικοποιημένος από μικρή ηλικία. Η πρόταση του προέδρου του ΠΑΣΟΚ να αναλάβω την εκπροσώπηση του Κινήματος ήταν ιδιαίτερα τιμητική. Κυρίως, βέβαια, ήταν μια πρόκληση να συμμετέχω σε κάτι πολύ σημαντικό, στην αναγέννηση της δημοκρατικής παράταξης και στον αγώνα για την πολιτική αλλαγή, που έχει ανάγκη ο τόπος. Έπειτα από 15 χρόνια μάχιμης δικηγορίας, πιστεύω ότι μπορώ να είμαι χρήσιμος στο κοινωνικό σύνολο και από άλλο μετερίζι. Η συμμετοχή μου, όπως και πολλών άλλων ακόμα, ενισχύει την προσπάθεια του ΠΑΣΟΚ για ανανέωση του πολιτικού προσωπικού από την κοινωνία.

Είστε σινεφίλ; Ποια είναι η αγαπημένη σας ταινία και γιατί;
Από πολύ μικρός, λόγω του οικογενειακού μου περιβάλλοντος κυρίως, απέκτησα μια έμφυτη αγάπη στον κινηματογράφο. Έχω περάσει περιόδους στη ζωή μου, κυρίως πριν αποκτήσω παιδιά, που μπορεί να πήγαινα από δύο έως τέσσερις φορές την εβδομάδα σινεμά. Γι’ αυτόν που αγαπά το σινεμά, η διαδικασία έχει αυτοτελή σημασία. Πρώτα επιλέγεις να πας σινεμά και μετά ψάχνεις την ταινία. Βλέπω τα πάντα, από δραματικές και κοινωνικές ταινίες έως μπλοκ-μπάστερ ταινίες δράσεις. Έχω μια αδυναμία στα νουάρ αστυνομικά. Από τις αγαπημένες μου ταινίες, το «Chinatown» με τον Τζακ Νίκολσον, το «Οργισμένο είδωλο» με τον Ρόμπερτ ντε Νίρο και το «1900» του Μπερνάρντο Μπερτολούτσι. Όταν ήμουν μικρός, λάτρευα το «Rocky», όποτε, λόγω της σύνδεσης με την παιδική μου ηλικία, έχει ως ταινία μια ιδιαίτερη θέση στην καρδιά μου.

Πώς ξεκίνησε η αγάπη σας για τον Ολυμπιακό;
Από μικρός, όπως τα περισσότερα αγό ρια, λόγω του πατέρα μου έγινα Ολυμπιακός. Δεν ταλαντεύτηκα ποτέ. Από τις στιγμές που δέθηκα με την ομάδα συναισθηματικά, ξεχωρίζω τον αγώνα με τη Μονακό το 1992 στο «Καραϊσκάκης», που με το 0-0 ο Θρύλος προκρίθηκε στους οκτώ του Κύπελλου Κυπελλούχων. Στο 89,’ πριν από τη λήξη του αγώνα, έχασε μεγάλη ευκαιρία η Μονακό, όταν ο Μύρτσος έπιασε την μπάλα πάνω στη γραμμή του τέρματος. Είχα με κερδίσει 0-1 εκτός έδρας και παίζαμε εντός για να κλειδώσει η πρόκριση. Θυμάμαι ακόμη την αγωνία που είχα τότε. Ήμουν 7 ετών. Μέχρι τα 20 μου πήγαινα πολύ συχνά στο γήπεδο. Τα τελευταία χρόνια, λόγω της έντασης της δουλειάς, προσπαθώ να περνάω τον ελεύθερο χρόνο οικογενειακά και βλέπω τα ματς από την τηλεόραση.
Μέχρι τα 20 μου πήγαινα πολύ συχνά στο γήπεδο. Τα τελευταία χρόνια, λόγω της έντασης της δουλειάς, προσπαθώ να περνάω τον ελεύθερο χρόνο οικογενειακά και βλέπω τα ματς από την τηλεόραση


Έχετε οικογένεια; Πώς γνωριστήκατε με τη σύζυγό σας;
Είμαι παντρεμένος και έχω τρεις κόρες, 4, 6 και 8 ετών. Με τη γυναίκα μου γνωριστήκαμε στο πανεπιστήμιο το 2004, και μάλιστα από τη δράση μας στη φοιτητική παράταξη της ΠΑΣΠ, ενώ είμαστε μαζί αφότου αποφοιτήσαμε από τη σχολή. Το 2014 αποφασίσαμε να παντρευτούμε και το 2016 αποκτήσαμε την πρώτη κόρη μας.

Πώς είναι να είστε με τέσσερις γυναίκες στο σπίτι;
Υπέροχα. Με τη γυναίκα μου, τη Χριστίνα, πορευόμαστε μαζί 15 χρόνια, και στη ζωή και στη δουλειά. Οι τρεις μου κόρες είναι ευλογία, η καθεμία έχει τη δική της προσωπικότητα και όλες μαζί αποτελούν ένα ιδιαίτερο κράμα. Βέβαια, κάποιες φορές κάνουν κόμμα και με απομονώνουν. Ειδικά οι μικρές μού λένε συχνά «τα κορίτσια αποφασίζουν».

Βλέπετε τηλεόραση και τι;
Τα Σαββατοκύριακα βλέπουμε υποχρεωτικά παιδικά. Τώρα αρχίζουμε σιγά-σιγά να παρακολουθούμε (ειδικά με τη μεγάλη) και ταινίες. Τις καθημερινές, τα τελευταία πολλά χρόνια, γυρίζω σπίτι αργά και για να χαλαρώσω θα δω κάποια ταινία σε κάποια πλατφόρμα. Δεν μπορώ να κοιμηθώ χωρίς τηλεόραση. Μόνο έτσι φεύγει η υπερένταση. Συνήθως επιλέγω ταινίες δράσης ή αστυνομικές περιπέτειες, που δεν χρειάζονται απόλυτη προσήλωση.

Τι κάνετε στον ελεύθερο χρόνο σας;
Αγαπώ πολύ τα ταξίδια. Όταν επισκέπτομαι κάποιο μέρος, προσπαθώ να μάθω τα πάντα που το αφορούν. Την ιστορία, την Τέχνη, τον πολιτισμό του κάθε τόπου. Διαβάζω πολύ, κυρίως τα καλοκαίρια. Κυρίως Ιστορία. Πιστεύω βαθιά πως κάθε εργασία του μέλλοντος προϋποθέτει εντατική μελέτη του παρελθόντος. Μέχρι πριν εμπλακώ με την πολιτική, έβρισκα λίγο χρόνο και για άσκηση. Τον τελευταίο έναν χρόνο έχω, δυστυχώς, σταματήσει την άσκηση, με αποτέλεσμα να πάρω και μερικά κιλά.

Τι μουσική ακούτε;
Λατρεύω τη μουσική. Ακούω όλα τα είδη, από λαϊκά μέχρι ροκ και τζαζ. Προτιμώ την ελληνική μουσική. Αγαπημένος μου συνθέτης είναι ο Θάνος Μικρούτσικος. Από τα πολιτικά τραγούδια και τον «Σταυρό του Νότου» μέχρι το «Συγγνώμη για την άμυνα» με τον Νταλάρα και τα πιο λαϊκά του Μητροπάνου, αγαπώ όλο το έργο του. Μεγάλωσα σε ένα σπίτι όπου ακουγόταν κυρίως Θεοδωράκης, Σαββόπουλος και Χατζιδάκις, αλλά εγώ αγάπησα ιδιαίτερα το ελληνικό λαϊκό τραγούδι. Γιώργος Νταλάρας, Χάρις Αλεξίου, Δημήτρης Μητροπάνος, Πασχάλης Τερζής είναι αγαπημένοι καλλιτέχνες. Οφείλω, όμως, να ομολογήσω τη μεγάλη μου αδυναμία στον Βασίλη Καρρά. Η φωνή του χτυπούσε κατευθείαν στην καρδιά μου.

*Δημοσιεύθηκε στην εφημερίδα «Παραπολιτικά» στις 2/11/2024