Σε ένα από τα σπουδαιότερα µοναστήρια της Παλαιστίνης στη Σαµάρεια, στο Φρέαρ του Ιακώβ, υψώνεται καθηµερινά η ελληνική σηµαία από έναν και µόνο Ελληνα µοναχό, τον γέροντα Ιουστίνο, µε καταγωγή από την Κέρκυρα, ηγούµενο της ιεράς µονής. Είναι ο µοναδικός χριστιανός ανάµεσα σε 65.000 µουσουλµάνους, ενώ έχει στοχοποιηθεί από τους φανατικούς που θέλουν να κατακτήσουν το µοναστήρι, το οποίο ανήκει στο Ελληνορθόδοξο Πατριαρχείο Ιεροσολύµων. Η Σαµάρεια ή Ναµπλούς (αραβικά) είναι µία από τις επαρχίες της Παλαιστίνης, πρωτεύουσα του Βόρειου Ισραήλ, την οποία έχτισε το 880 π.Χ. ο βασιλιάς Οµρί και η οποία βρίσκεται ανάµεσα στην περιοχή της Γαλιλαίας και της Ιουδαίας. Υπήρχε µεγάλο µίσος µεταξύ Εβραίων και Σαµαρειτών, το οποίο συνεχίστηκε µέχρι τα χρόνια του Χριστού. Η Σαµάρεια ήταν µια πόλη που δεν πλησίαζαν οι Εβραίοι και ο Χριστός είχε απαγορεύσει στους Μαθητές Του να την επισκέπτονται. Στην περιοχή αυτή συναντάµε µία φορά τον Χριστό, ο οποίος πέρασε από εκεί και συνάντησε τη Σαµαρείτιδα (τη µετέπειτα Αγία Φωτεινή) στο πηγάδι του πατριάρχη Ιακώβ, από την οποία ζήτησε να πιει νερό και από όπου πήρε το όνοµά του το προσκύνηµα.

32 απόπειρες δολοφονίας έχουν γίνει εναντίον του γέροντα Ιουστίνο

Ο γέροντας Ιουστίνος, υπηρετώντας το µοναστήρι, όλα τα χρόνια που ζει εκεί έχει δεχθεί έως τώρα εκατοντάδες επιθέσεις µε πέτρες, ρουκέτες και βόµβες, έχουν γίνει 32 απόπειρες δολοφονίας εναντίον του και µόνο τα τελευταία χρόνια η πόρτα του προσκυνήµατος φέρει 56 τρύπες από πυροβολισµούς και θραύσµατα χειροβοµβίδων. Το Φρέαρ του Ιακώβ έχει ιστορία 4.000 ετών και ο µεγαλοπρεπής σήµερα ναός αποτελεί θαυµαστό έργο του γέροντα, ο οποίος έφτασε στους Αγίους Τόπους το 1961 και αφιέρωσε τη ζωή του σε αυτή την ιερή αποστολή.

Ο ήρωας µοναχός µιλάει για την περίοδο του πολέµου, που συνεχίζεται από τον Οκτώβριο του 2023 ανάµεσα στο Ισραήλ και τη «Χαµάς», µε αποτέλεσµα τα ελληνορθόδοξα µοναστήρια και οι αγιοταφίτες να γίνονται στόχοι επιθέσεων µέχρι σήµερα. «Είµαστε σαν τα ποντίκια στη φάκα. Οσο ο πόλεµος συνεχίζεται στη Γάζα, σε πόλεις της Παλαιστίνης, όπως είναι η Ναµπλούς, τα πράγµατα είναι πολύ δύσκολα και επικίνδυνα. Οι επιθέσεις και οι φασαρίες είναι καθηµερινές. Προχθές έριξαν ρουκέτες στη Ναµπλούς και έφτασαν µέσα στο µοναστήρι. ∆εν είµαστε στόχοι όµως µόνο κατά την περίοδο του πολέµου, αλλά καθηµερινά γινόµαστε στόχοι εξτρεµιστών και προσπαθούµε να προστατεύσουµε τα µοναστήρια µας και την περιουσία τους», λέει ο γέροντας Ιουστίνος και προσθέτει: «∆εν είναι εύκολη η περιοχή εδώ για να ζεις, πόσω µάλλον όταν είσαι χριστιανός. Οσα χρόνια ζω εδώ αµύνοµαι, διότι µόλις βραδιάσει, αρχίζουν τις επιθέσεις. Παλαιότερα έµπαιναν στο µοναστήρι από τη µάντρα και προσπαθούσαν να µε σκοτώσουν».

«Οι σφαίρες µού έχουν κατατρυπήσει το κεφάλι»

«Οι σφαίρες µού έχουν κατατρυπήσει το κεφάλι. Αργότερα έβαλα ηλεκτροφόρα καλώδια γύρω από τη µονή, για να µην µπαίνουν µέσα. Πέρασα πολλά βράδια», συνεχίζει ο γέροντας, «καθισµένος στο υπόγειο της εκκλησίας, εδώ που είναι το πηγάδι, και κάνω εργόχειρο, κοµποσκοίνια, αγιογραφώ, για να έχω τον νου µου. Θα είµαι εδώ µέχρι την τελευταία µου αναπνοή και το ελληνικό στοιχείο θα παραµείνει, είτε το θέλουν είτε όχι, και την ελληνική σηµαία θα την υψώνουµε καθηµερινά. Οι µοναχοί που είναι εδώ, στην Αγία Γη, όπου κι αν ζουν δεινοπαθούν, διότι δεν έχουν βοήθειες. Μόνο ο Θεός µάς προστατεύει και µας αφήνει εδώ να φυλάµε τα άγια προσκυνήµατα. Πριν από µένα ήταν ηγούµενος εδώ ο γέροντας Φιλούµενος, ο οποίος δολοφονήθηκε από τους φανατικούς. Τον χτύπησαν, τον συνέλαβαν και του έκοψαν το κεφάλι. Το σκήνωµα του µάρτυρα αγίου Φιλουµένου βρίσκεται εδώ στην εκκλησία και πολλές φορές µυροβλύζει. Από τον Μάιο του 1979, οπότε και µετατέθηκε στο Φρέαρ του Ιακώβ, αντιµετώπιζε πολλά προβλήµατα από φανατικούς Εβραίους, που τον απειλούσαν ότι, αν δεν εγκαταλείψει το προσκύνηµα και πάρει τις εικόνες και τον Εσταυρωµένο να φύγει, θα τον σκοτώσουν. Το απόγευµα της 29ης Νοεµβρίου του 1979, φανατικοί σιωνιστές µπήκαν στον χώρο του Φρέατος του Ιακώβ και, ενώ εκείνος τελούσε τον Εσπερινό, του επιτέθηκαν µε τσεκούρι. Οι δήµιοί του τον χτύπησαν αλύπητα στο πρόσωπο, όπου χάραξαν το σηµείο του σταυρού και του έκοψαν τα δάχτυλα του δεξιού του χεριού. Στη συνέχεια βεβήλωσαν την εκκλησία και τον σταυρό και έριξαν µια χειροβοµβίδα, καταστρέφοντας τον χώρο. Πέρασε µαρτύρια, τα χειρότερα µαρτύρια. Αργότερα έγινε η ταφή του µάρτυρος στο κοιµητήριο και τέσσερα χρόνια αργότερα ανοίχτηκε ο τάφος του π. Φιλουµένου, για να γίνει ανακοµιδή των οστών. Ολοι τότε οι παρευρισκόµενοι αντίκρισαν ένα εξαίρετο και θαυµαστό θέαµα. Το σώµα του ήταν ανέπαφο και ευωδίαζε. Ξανάκλεισαν τον τάφο µέχρι τα Χριστούγεννα του 1984, οπότε ανοίχτηκε και πάλι. Το σώµα συνέχισε να είναι αναλλοίωτο και να ευωδιάζει. Τέτοια περνάµε όλοι στην Αγία Γη από τους φανατικούς, αλλά δεν το βάζουµε κάτω. Παραµένουµε εδώ και φυλάµε τα άγια προσκυνήµατα».

*Οι απόπειρες δολοφονίας κατά του γέροντα Ιουστίνου έφεραν το θέµα στην ελληνική Βουλή και επιλήφθηκε το υπουργείο Εξωτερικών και το γραφείο του Παλαιστίνιου προέδρου, Αµπού Μάζεν.

Δημοσιεύθηκε στην «Κυριακάτικη Απογευματινή»