Ταξίδι-αστραπή στην Αρκαδία από το Λος Άντζελες, όπου ζει και εργάζεται, πραγματοποίησε πριν από λίγες ημέρες η πολυβραβευμένη Ελληνοαμερικανίδα σκηνοθέτιδα Βικτόρια Μπούση, μόνο και μόνο για να εκπληρώσει ένα τάμα. Η σημαντική παραγωγός, με το αμερικανικό -όπως είχε πει η ίδια- μυαλό και την ελληνική καρδιά, επισκέφτηκε τη θαυματουργή Αγία Θεοδώρα Βάστα έπειτα από ένα κάλεσμα που ένιωσε.



Βικτόρια Μπούση: To ταξίδι-αστραπή στην Αρκαδία και το τάμα της προς τη θαυματουργή Αγία Θεοδώρα 

«Επιστροφή στις ρίζες μου» έγραψε η πολυτάλαντη σκηνοθέτιδα στις 10 Νοεμβρίου, στον προσωπικό της λογαριασμό στο Instagram. Και πρόσθεσε: «Μια μικρή προσευχή πάει πολύ μακριά… Και όταν πιστεύεις με όλη σου την καρδιά, τα όνειρά σου γίνονται πραγματικότητα».


Δείτε την ανάρτηση της Βικτόριας Μπούση



«Είδα ένα όνειρο προχτές το βράδυ. Ήταν για ένα μικρό κελί και κάτι δέντρα και θυμήθηκα που με είχαν φέρει η μητέρα μου και η γιαγιά μου όταν ήμουν δεκαέξι-δεκαεπτά χρόνων στο μοναστήρι της Αγίας Θεοδώρας Βάστα και ήξερα πως έπρεπε να έρθω να προσκυνήσω γιατί μου ζήταγε κάτι, δεν ξέρω τι είναι αυτή η απάντηση. Τελικά έφτασα και ήταν έτσι όπως το θυμάμαι» διηγήθηκε στους διαδικτυακούς ακολούθους της μέσω ενός στόρι η Βικτόρια Μπούση, εξηγώντας την ιερότητα του χώρου στον οποίο βρισκόταν, όπου είχε ζήσει η οσιομάρτυρας Θεοδώρα.

«Η ενέργεια αυτού του τόπου είναι φοβερή» ακούγεται να λέει στο βίντεο, συγκινημένη, «γιατί αυτή η κοπέλα ήταν το δώρο του Θεού και, πριν της κόψουν το κεφάλι, είχε πει πως ο κόσμος ήθελε να δει το δώρο του Θεού με τα θαύματα που γίνονται συχνά στη ζωή μας, τα οποία δεν τα βλέπουμε, ή δεν αφήνουμε τον εαυτό μας να τα δει».

Και εξήγησε: «Τα μαλλιά της έγιναν δέντρα μεγάλα και φύτρωναν και το αίμα της έγινε νερό και, όπου φυτρώνει κακία, να γίνεται αγάπη και το σκοτάδι να γίνεται φως. Η γιαγιά μου με έφερνε, η μαμά μου με έφερνε, και θέλω να φέρω και εγώ τα παιδιά μου να δουν το θαύμα της πίστης».



Η πολύτεκνη οικογένεια

Η Βικτόρια Μπούση κατάγεται από γνωστή οικογένεια Ελλήνων στις ΗΠΑ. Η μητέρα της Ελένη Μπούση, η σύγχρονη «Μητέρα Τερέζα», όπως την αποκαλούν λόγω της πλούσιας φιλανθρωπικής δράσης της, κατάγεται από τη Νεστάνη Αρκαδίας. Το 2015 ίδρυσε το Hippocratic Cancer Research Foundation με έδρα το Σικάγο των Ηνωμένων Πολιτειών, με σκοπό την ενίσχυση ερευνών για την αντιμετώπιση του καρκίνου. Πατέρας της Βικτόρια είναι ο επιχειρηματίας Δημήτρης Μπούσης, ιδρυτής αλυσίδας σούπερ μάρκετ (Cermak Fresh Market) στο Σικάγο, που ειδικεύεται σε μια ποικιλία από έθνικ τρόφιμα από Μεξικό, Πουέρτο Ρίκο, Ιταλία, Πολωνία, Ρωσία και Ελλάδα.

Αδέλφια της είναι ο Μιχάλης Μπούσης, πρόεδρος του ΟΦΗ, ο Γιώργος Μπούσης, ο γάμος του οποίου πριν από δύο χρόνια είχε κάνει πάταγο στη Μύκονο, και ο image-maker Ευάγγελος Μπούσης, που το 2022 ταρακούνησε τα ελληνικά νερά, όταν μαζί με το σύντροφό του Πίτερ Ντούντας βάφτισαν τα παιδιά τους στη Βουλιαγμένη, υπό τις ευλογίες του αρχιεπισκόπου Αμερικής Ελπιδοφόρου. Ο Ευάγγελος με τον Πίτερ, γνωστοί για το brand Dundas World, ντύνουν τους πιο διάσημους σταρ του Χόλιγουντ. Η οικογένεια Μπούση έχει αναλάβει και τη χορηγία των Μπακς, δηλαδή, της ομάδας του Γιάννη Αντετοκούνμπο.



Η μεγάλη καριέρα

Η Βικτόρια ξεκίνησε την καριέρα της στα είκοσι χρόνια της, ως βοηθός εισαγγελέα στη Γενική Εισαγγελία του Ιλινόις, δουλεύοντας για τη δικαίωση των περιθωριοποιημένων. Στα τριάντα της ήταν παραγωγός ταινιών και σήμερα πλέον είναι μια δημιουργική τεχνολόγος. Η Βικτόρια Μπούση έγινε γνωστή στο ελληνικό κοινό από μια συγκινητική ταινία της, εικονικής πραγματικότητας, με τον τίτλο «Stay alive my son» (Γιε μου, μείνε ζωντανός». Η ταινία -παγκόσμια πρωτοπορία στη μεγάλη οθόνη με το πρώτο ψηφιακό αντίγραφο ανθρώπου, τον Pin Yathay, το πρώτο meta-human σε VR-, παρουσιάστηκε στο Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης. Βασίστηκε σ’ ένα βιβλίο με τον ίδιο τίτλο, που αφορά στα απομνημονεύματα ενός άντρα που διέφυγε από τη γενοκτονία της Καμπότζης, εγκαταλείποντας το γιο του, για να μείνει ζωντανός. Ταινίες της Μπούση έχουν πάρει μέρος στα Φεστιβάλ Βενετίας, του Τορόντο και του Sundance.

Η ίδια ακολούθησε τις τεχνολογικές εξελίξεις και «αγκάλιασε» την εικονική πραγματικότητα και το αφηγηματικό gaming, ώστε να απευθυνθεί σε νεότερες γενιές.

«Το 2008 γνώρισα ένα σκηνοθέτη που με παρέσυρε στην τρελή περιπέτεια του κόσμου των ταινιών» είχε πει σε συνέντευξή της στο «Glow» και τη Βασιλική Δουκουμοπούλου. «Η πρώτη μας ταινία “La commedia di Amos Poe”, με τον Ρομπέρτο Μπενίνι, και η αμέσως επόμενη, το “What Maisie Knew”, με την Τζούλιαν Μουρ, ήταν η αρχή του ταξιδιού μου ως παραγωγού. Με τις ταινίες ήθελα να προσεγγίσω το κοινό με ένα διαφορετικό τρόπο και να ενσωματώσω την τεχνολογία στην αφήγησή μου. Επέστρεψα, λοιπόν, στα θρανία και πήγα στο MIT, με στόχο να σχεδιάζω ιστορίες που θα μπορούσαν να μιλήσουν για συναισθήματα και συμπόνια με ένα δυναμικό τρόπο».

Το «Stay alive, my son» είναι η πρώτη της σκηνοθετική δουλειά. «Όταν ανακάλυψα το βιβλίο του Pin Yathay “Stay alive, my son” πριν από εννέα χρόνια, ήμουν πεπεισμένη ότι έπρεπε να γίνει ταινία. Με άγγιξε βαθιά» είπε στη συνέντευξή της. «Είδα και ένιωσα στην ιστορία του τη διάλυση μιας κοινωνίας και ενός έθνους μέσω της διάλυσης της οικογένειας. Το καθεστώς των Ερυθρών Χμερ είδε ότι, όταν διαλύεις οικογένειες, χτυπάς την κοινότητα εκεί που πονάει, τη γονατίζεις, την αποδυναμώνεις».



Το εκκλησάκι της Αρκαδίας που μπήκε στο Γκίνες

Ελάχιστοι είναι αυτοί που δεν γνωρίζουν το πανέμορφο εκκλησάκι της Αγίας Θεοδώρας, στο χωριό Βάστα της Αρκαδίας, σε υψόμετρο 850 μέτρων. Μάλιστα, έχει μπει στο βιβλίο Γκίνες ως «θαυμαστό ναΰδριο». Σύμφωνα με τη θρησκευτική παράδοση, ο αριθμός των δέντρων είναι όσο και τα χρόνια της Αγίας Θεοδώρας όταν πέθανε. Ο θρύλος λέει ότι στο σημείο όπου εκτελέστηκε, το αίμα της έγινε ποτάμι και τα μαλλιά της δέντρα. Ένα ανεξήγητο θαύμα της φύσης για όσους δεν θέλουν να δεχτούν ότι τα δεκαεπτά δέντρα που φαίνεται να φυτρώνουν στη σκεπή του στην πραγματικότητα μπορεί να έχουν ρίζες οι οποίες, περνώντας μέσα από τους τοίχους του μικρού πέτρινου ναού, φτάνουν στο έδαφος.

Άλλη πιθανή εξήγηση είναι ότι η εκκλησία, φτιαγμένη από πέτρα, έχει αρκετή περιεκτικότητα σε χώμα. Σε αυτό το λίγο χώμα φύτρωσε αρχικά ένα πουρνάρι, που σιγά σιγά μεγάλωσε και έριξε και τους δικούς του καρπούς. Έτσι, πάνω στην οροφή της εκκλησίας φύτρωσαν πουρνάρια, σφεντάμια και κοκορεβιθιές και μετά οι δεκαεπτά βελανιδιές, που η λαϊκή παράδοση τις απέδωσε σε θαύμα. Κοντά στα θεμέλια του ναού κυλάει ο ποταμός Χάραδρος.
Η μνήμη της Αγίας Θεοδώρας τιμάται κάθε χρόνο στις 11 Σεπτεμβρίου. Για την Αγία Θεοδώρα έχουν ακουστεί και γραφτεί πολλές ιστορίες.

Μια από αυτές ήθελε την αγία να μεταμφιέζεται σε άντρα για να υπηρετήσει ως μισθοφόρος στρατιώτης εξαιτίας της φτώχειας της οικογένειάς της. Λέγεται ότι τον ερωτεύτηκε -χωρίς ανταπόκριση φυσικά- μια κοπέλα που τον κατηγόρησε ότι την είχε αφήσει έγκυο, με αποτέλεσμα να θανατωθεί από την οικογένεια της νεαρής. Σύμφωνα με τη δεύτερη εκδοχή, η αγία καταγόταν από χωριό της Πελοποννήσου, με πιθανότερες τις περιοχές της Αρκαδίας και της Μεσσηνίας. Η οικογένειά της ήταν εξαιρετικά θεοσεβούμενη και η Θεοδώρα αποφάσισε να εγκαταλείψει τα εγκόσμια, πηγαίνοντας όμως σε ανδρικό μοναστήρι με το όνομα Θεόδωρος. Στη Μονή της Παναΐτσας, αποτέλεσε παράδειγμα προς μίμηση χάρη στην υπακοή και την ταπεινοφροσύνη της. Κατά την περίοδο που έπληττε λιμός την περιοχή, ο μοναχός Θεόδωρος επισκεπτόταν τα σπίτια των χριστιανών αναζητώντας βοήθεια. Μια από τις γυναίκες, όμως, που επισκέφθηκε τον κατηγόρησε πως την άφησε έγκυο. Αν και αρνήθηκε τις κατηγορίες, ακολούθησε τους γονείς της γυναίκας έως το χωριό Βάστα της Αρκαδίας, όπου και εκτελέστηκε με αποκεφαλισμό.

Όταν πλέον οι κατήγοροί της αντίκρισαν το γυμνό σώμα της και κατάλαβαν τι είχε συμβεί, ζήτησαν συγχώρεση από τον Θεό. Σύμφωνα με την παράδοση, μάλιστα, η Αγία Θεοδώρα φαίνεται να παρακάλεσε τον Θεό, πριν από τον αποκεφαλισμό της, να γίνουν τα μαλλιά της δέντρα, το αίμα της ποτάμι για να τα ποτίζει και το σώμα της ναός.

Η επικρατέστερη άποψη είναι η δεύτερη, σύμφωνα με τον πρωτοσύγκελλο της Ιεράς Μονής Γόρτυνος και Μεγαλουπόλεως πατέρα Ιάκωβο Κανάκη, όπως αναφέρει η θεολόγος Δέσποινα Φελούκα, καθώς η Αγία Θεοδώρα παντού εμφανίζεται ως ασκητική φυσιογνωμία και πουθενά ως στρατιώτης.

Δημοσιεύθηκε στην Ontime