Νικόλας Φαραντούρης στα Παραπολιτικά: "Αισθάνομαι ταξιδιώτης της ζωής, αλλά έχω την τύχη να έχω δίπλα μου τους καλύτερους συνοδοιπόρους"
Συνέντευξη στη Σάσα Σταμάτη
"Η θάλασσα θέλει σεβασμό και η πολιτική όραμα", δηλώνει στα Παραπολιτικά ο Νικόλας Φαραντούρης
Ο Νικόλας Φαραντούρης παίζει πιάνο, κάνει ιστιοπλοΐα και διδάσκει στο πανεπιστήμιο. Σε μια προσωπική συνέντευξη στα «ΠΑΡΑΠΟΛΙΤΙΚΑ» μάς μιλάει για τις μεγάλες του αγάπες και το πάθος του να ισορροπεί ασύμβατες ενασχολήσεις. Τέλος, δηλώνει ότι η Τέχνη, η θάλασσα και το κρασί είναι ένα τρίπτυχο ζωής που ο κάθε άνθρωπος πρέπει και μπορεί να απολαύσει.
Ευρωβουλευτής, καθηγητής, πιανίστας, ιστιοπλόος και οινοπαραγωγός. Πώς συνδυάζονται αυτά;
Αγαπώ την επιστήμη μου και το πανεπιστήμιο, αγαπώ τη θάλασσα και τους ανοιχτούς ορίζοντες. Η ισορροπία δεν βρίσκεται στη μονομέρεια ούτε βεβαίως και στην πολυδιάσπαση. Βρίσκεται στην ισορροπία και αυτή αναζητώ μέσα και από ενασχολήσεις φαινομενικώς ασύμβατες, οι οποίες εμπεριέχουν, ωστόσο, πολλά κοινά στοιχεία. Το βασικότερο; Το πάθος με το οποίο καταπιάνεσαι με τα πράγματα. Κι αυτό για μένα είναι το ίδιο όταν βρίσκομαι στο αμφιθέατρο, όταν γράφω ένα ποίημα ή όταν παίζω αγαπημένα μου κομμάτια στο πιάνο ή όταν ανοίγω τα πανιά για μια ιστιοδρομία.
Δεν νομίζετε ότι είναι μια «πολυτέλεια» η ενασχόληση με τη μουσική, το κρασί και την ιστιοπλοΐα; Είναι συμβατά με την Αριστερά;
Απολύτως συμβατά. Η Τέχνη, η θάλασσα και το αμπέλι είναι πτυχές της ζωής που αυτονόητα πρέπει να μπορεί να απολαύσει ο καθένας. Και η ζωή είναι το σύνολο των πράξεών μας και των επιλογών μας. Στο χέρι μας είναι αυτές να αντανακλούν το σύνολο των σκέψεών μας. Κάποιες φορές καλύτερα από άλλες. Είμαστε τελικά το σύνολο των εμπειριών μας και των επιλογών μας. Αλλά και των αποτυχιών και των δύσκολων στιγμών μας. Αισθάνομαι ταξιδιώτης της ζωής. Αλλά έχω την τύχη να έχω δίπλα μου τους καλύτερους συνοδοιπόρους.
Πώς προέκυψε η ενασχόληση με το κρασί; Έχετε και τη δική σας ετικέτα: Ionian Trilogy Premium Wines. Τι συμβολίζει αυτή η Τριλογία κρασιών για εσάς;
Αγαπούσα πάντοτε στην οικογένειά μου το αμπέλι και φτιάχναμε κρασί με τον πατέρα μου στην Κεφαλονιά, τον τόπο καταγωγής του. Συμμετείχε όλη η οικογένεια σε τούτη την ιεροτελεστία, ο πατέρας ου, η μητέρα ου, εγώ και οι δύο αδελφές ου. Τρυγούσαμε στα τέλη Αυγούστου ή αρχές Σεπτεμβρίου, λίγο πριν από την επιστροφή της οικογένειας στην Αθήνα από τις θερινές ας διακοπές. Ήταν η τελευταία μεγάλη γιορτή του καλοκαιριού. Κάπως έτσι αποφάσισα να ασχοληθώ κι εγώ, και μάλιστα λίγο πιο εντατικά και κατόπιν και εμπορικά. Η Τριλογία αυτή αντανακλά στα τρία ας παιδιά, τον Ευάγγελο, την Κατερίνα και τον Θόδωρο. Καθένα ε τον δικό του χαρακτήρα. Όπως και το κρασί: λευκό, ροζέ, κόκκινο της Ιόνιας Τριλογίας μας...
Συνδυάζεται η πολιτική με την ιστιοπλοΐα και με το κρασί;
Η θάλασσα, η πολιτική και το κρασί συνδυάζονται διά της τέχνης της ισορροπίας. Όπως το κρασί απαιτεί υπομονή, γνώση και πάθος για να ωριμάσει και να αποδώσει τα καλύτερά του, έτσι και η θάλασσα θέλει σεβασμό και γνώση και η πολιτική απαιτεί δεξιότητες και όραμα για να επιτευχθούν θετικά αποτελέσματα για την κοινωνία.
Καθηγητής, ιστιοπλόος, μουσικός, οινοποιός, πολιτικός. Αν έπρεπε να επιλέξετε ία ιδιότητα, ποια θα ήταν αυτή;
Αγαπώ τη θάλασσα. Η καταγωγή του πατέρα μου είναι απ’ την Κεφαλονιά. Και όλα τα παιδικά μου χρόνια είναι συνυφασμένα με τη θάλασσα. Αν, ωστόσο, έπρεπε να επιλέξω μία ιδιότητα, θα διάλεγα αυτή του καθηγητή, του πανεπιστημιακού δασκάλου. Η εκπαίδευση αλλά και η έρευνα είναι το θεμέλιο για την πρόοδο της κοινωνίας και έσω αυτής πιστεύω ότι μπορώ να επηρεάσω θετικά τις επόμενες γενιές, ενισχύοντας τη γνώση και τις αξίες που θα καθορίσουν το μέλλον μας.
Η μουσική έχει σχέση με τη θάλασσα;
Η φύση έχει μια αρμονία. Έχει ένταση, αλλά και ηρεμία. Και η μουσική το ίδιο. Στο σπίτι πάντα ακούγαμε μουσική και παίζαμε πιάνο. Η μητέρα ου, σολίστ του πιάνου ε σπουδές στην Ελλάδα και τη Βιέννη. Και ο πατέρας ου, εκπαιδευτικός και αθεράπευτος Κεφαλλονίτης, με το τραγούδι πάντοτε στο στόμα. Στο σπίτι ας ήταν αυτονόητη η μουσική ως μέρος των μικρών και των μεγάλων στιγμών ας, κομμάτι της καθημερινότητας, τρόπος έκφρασης, εκτόνωσης, διασκέδασης, πένθους, στοχασμού. Κάποια στιγμή αποφάσισα να μάθω βιολί και ξεκίνησα στο ωδείο. Αλλά πάντοτε, γυρνώντας στο σπίτι, άνοιγα και το πιάνο. Κι ακόμη έτσι κάνω.
Πότε είναι ο επόμενος ιστιοπλοϊκός αγώνας;
Στις 16 Δεκέμβρη. Και αυτήν τη φορά έχω υποσχεθεί στον εαυτό μου και στους συντρόφους μου στην ομάδα να μην τον χάσω. Σας προσκαλώ να μας τιμήσετε με την παρουσία σας, τουλάχιστον στην εκκίνηση. Γιατί όχι και εν πλω στον αγώνα...