Μία νέα έκθεση με τα έργα τιτάνων της Αναγέννησης, όπως ο Λεονάρντο ντα Βίντσι, ο Μιχαήλ Άγγελος, ο Ραφαήλ και ο Τιτσιάνο, στην King’s Gallery, στο παλάτι του Μπάκιγχαμ, αποκαλύπτει τις ιδέες της εποχής για το γυμνό σώμα, τη σεμνότητα, την ντροπή αλλά και τα πρότυπα για τους κοινωνικούς ρόλους των δύο φύλων.

Τα 160 εκθέματα που παρουσιάζονται στο κοινό -από τις 12 Δεκεμβρίου, στο Λονδίνο- πιθανότατα εισήλθαν στη Βασιλική Συλλογή τον 17ο αιώνα, επί Καρόλου Β΄, με αρκετά από αυτά ως δώρα. Μάλιστα, θα είναι η πρώτη φορά που εκτίθενται δημόσια 30 από τα έργα, καθώς κάποια από αυτά είναι εξαιρετικά εύθραυστα.

*Διαβάστε ακόμα: "Βασιλεύει" το fake: Οι σηµαντικότερες περιπτώσεις πλαστογραφίας στην Τέχνη - Τα µυθικά κέρδη από κάθε κοπής "µαϊµούδες" ετησίως



Το αναγεννησιακό γυμνό στο Μπάκιγχαμ: Έκθεση με έργα Ντα Βίντσι, Μιχαήλ Άγγελου, Ραφαήλ και Τιτσιάνο

Όπως και να ’χει, ιδιαίτερα ενδιαφέρον είναι το γεγονός ότι τα έργα που απεικονίζουν γυμνούς άνδρες είναι τρεις φορές περισσότερα από αυτά που δείχνουν γυμνές γυναίκες. «Το ανδρικό σώμα εκείνη την εποχή είναι το απόλυτο επίκεντρο της δημιουργικότητας», εξήγησε η ιστορικός της Αναγέννησης, Μάγια Κόρι. «Πρόκειται για μια χριστιανική κοινωνία και είναι το ανδρικό σώμα, όχι το γυναικείο, που είναι φτιαγμένο κατ’ εικόνα του Θεού», αναφέρει η Κόρι, δίνοντας ως παράδειγμα τον «Άνθρωπο του Βιτρούβιου» του Λεονάρντο ντα Βίντσι.

Αλλά υπήρξε ένας μεγάλος καλλιτέχνης που πήγε κόντρα στο ρεύμα: ο Ραφαήλ ήταν από τους πρώτους που εναντιώθηκε στην τάση αυτή, σκιτσάροντας γυναικεία γυμνά εμπνευσμένος από τις προσωπικές του εμπειρίες. «Οι τρεις Χάριτες» (1517-18) του Ραφαήλ αποκαλύπτουν την πραγματική ιδιοφυΐα του καλλιτέχνη εν δράσει, καθώς το έργο παρουσιάζει ένα μοντέλο σε τρεις διαφορετικές στάσεις και εμείς γινόμαστε μάρτυρες της σχολαστικής διαδικασίας πίσω από τη δημιουργία της τοιχογραφίας. Σε αυτό το έργο ομορφιά σημαίνει άτριχο, αψεγάδιαστο δέρμα και τέλεια στρογγυλά στήθη και γλουτοί.

Και κάπως έτσι, η γυναίκα αρχίζει να αποθεώνεται ως πρότυπο της ομορφιάς! Σίγουρα, οι απεικονίσεις του Ραφαήλ αντικατοπτρίζουν τις ανδρικές απόψεις της εποχής όχι μόνο για το πώς πρέπει να μοιάζει μία γυναίκα, αλλά και για το πώς πρέπει να συμπεριφέρεται. Όμως, «Οι τρεις Χάριτες» αποτελούν τη θεϊκή προσωποποίηση της γοητείας και της κομψότητας. Και θα άλλαζαν καθοριστικά, ήδη από εκείνα τα χρόνια, την οπτική της τέχνης για το «ωραίο φύλο»…

Δημοσιεύθηκε στην Απογευματινή