Ποιες royalties έχουν κατεβεί από τους θρόνους τους εξοστρακίζοντας για λίγο τίτλους και πρωτόκολλα -τα βαρετά, πνιγηρά για κάποιους, διαφωτιστικά κατ’ άλλους πρωτόκολλα-, τρέχοντας σε φιλανθρωπικές αποστολές; Ποιες συντονίζουν, πρωταγωνιστώντας οι ίδιες, αγαθοεργίες, µε φόντο τη Μαύρη Ηπειρο; Με αφορµή την πρόσφατη κάθοδο της βασίλισσας της Ισπανίας Λετίθια στην Αφρική σταθήκαµε σε άλλες δύο, εξίσου διάσηµες κυρίες. Η πρώτη, που βεβαίως είναι «µπροστάρισσα» της υπόθεσης εργασίας της «Κυριακάτικης Απογευµατινής», ακούει στο όνοµα Σαρλίν του Μονακό. Είναι όµως και µία lady made in Greece πλέον, καθότι Ντε Γκρες, που µας αφορά: επικεντρωνόµαστε στην «πριγκίπισσα Νίνα της ∆ανίας και της Ελλάδας», όπως αυτοαποκαλείται και αποκαλούν φιλοβασιλικά -και όχι µόνο- ΜΜΕ τη Νίνα Φλορ, σύζυγο του Φίλιππου Ντε Γκρες. Και στην άγνωστη, εν πολλοίς, φιλανθρωπική της δράση στις ακτές του αρχιπελάγους Μπαζαρούτο.


Η φιλανθρωπική δράση της Νίνα Φλορ στη Μοζαμβίκη

Και οι πέτρες γνωρίζουν ότι η βασική επιχειρηµατική δραστηριότητα της Νίνα Ντε Γκρες µεταφράζεται στο λουσάτο οικογενειακό θέρετρο στη Μοζαµβίκη, που θεωρείται ένα από τα καλύτερα ανά τον κόσµο, µε 11 µπανγκαλόου και ανέσεις που δεν περνάνε καν από τη φαντασία κοινών θνητών. Πολλώ δε µάλλον των άπορων Αφρικανών, πoυ στην καθηµερινότητά τους ζουν έως το κόκαλο τις «δέκα πληγές του Φαραώ». Η κόρη του δισεκατοµµυριούχου ιδιοκτήτη της Vistajet, Tόµας Φλορ (και καλλιτεχνική διευθύντρια της εταιρείας του µπαµπά της -σηµειώνουµε πως, µεταξύ άλλων, έχει επιβάλει την τέχνη του γκραφίτι στα τζετ του Οµίλου), έχει αναπτύξει φιλανθρωπική δράση και µε εκπαιδευτικό περιεχόµενο εκεί. Καθώς είναι της «πράσινης» σχολής, υπέρµαχος της βιωσιµότητας σε κάθε τοµέα τoυ lifestyle, όπως και ο σύζυγός της και τα αδέρφια του -µε επικεφαλής εν προκειµένω τον πρωτότοκο Παύλο Ντε Γκρες-, πιστεύει στην οικολογική προσέγγιση των πάντων. Και τα «πιστεύω» της µεταλαµπαδεύει χρόνια τώρα, πολύ προτού παντρευτεί τον βενιαµίν των Ντε Γκρες, στη Μοζαµβίκη.

Ιδρύτρια Κέντρου Επιστηµονικών Σπουδών

Στα 300 εκτάρια όπου εκτείνεται το Kisawa Sanctuary, πέρα από ησυχαστήριο -µε τη δική του πριβέ παραλίασαφώς είναι ό,τι πιο φιλόξενο για κροίσους. Η Νίνα όµως έχει ιδρύσει και το Κέντρο Επιστηµονικών Σπουδών του Μπαζαρούτο (Bazaruto Center for Scientific Studies), που λειτουργεί σαν «φάρος», διαβάζω σε αφρικανικά ΜΜΕ, για το περιβάλλον. Επικεντρώνεται στη διατήρηση των διαφόρων υποτροπικών οικοσυστηµάτων στον Ινδικό Ωκεανό, προσφέροντας παράλληλα εργασία σε εκατοντάδες ντόπιους. Εκεί η Νίνα είναι κάτι σαν τοπικός ευεργέτης, καθώς εξαιτίας τόσο του Ιδρύµατος όσο και του θέρετρού της έχει πολλαπλασιαστεί ο τουρισµός. Τα πάντα και στο Κέντρο και στο ησυχαστήριό της είναι φτιαγµένα µε οικολογικό γνώµονα, γεγονός που καθιστά την ευρύτερη περιφέρεια κορυφαίο ανά τον κόσµο προορισµό και για οικολόγους και για επιστήµονες και για «πράσινους» eco ταξιδιώτες. «Η βιωσιµότητα είναι µία προοπτική, περισσότερο από αναγκαιότητα», υπογραµµίζει η ίδια.

Σε νέα της έρευνα (δηµοσιεύτηκε στις 29.3), η ΜΚΟ Αfrica Solutions Media Hub εστιάζεται στις κοινωνικές πρακτικές, όπως της Νίνα, που αλλάζουν τον χάρτη της φιλανθρωπίας στην καρδιά της Αφρικής. Αναφέρεται, µε αφορµή την επίσκεψη της βασίλισσας Λετίθια, σε προσωπική προσέγγιση των αναξιοπαθούντων. Από τη σιωπή της παρατήρησης και τη δύναµη της ενεργητικής ακρόασης, χωρίς φανταχτερά λογύδρια και φιοριτούρες, η βασίλισσα έκανε αισθητή την παρουσία της στο Πράσινο Ακρωτήριο, σύµπλεγµα νησιών µε πλούσια πολιτισµική ταυτότητα και σταθερά χαώδεις κοινωνικές ανισότητες. ∆εν επρόκειτο για διπλωµατική επίσκεψη, αλλά για αποστολή, για αυτοψία, για να στηρίξει όχι ως σύζυγος µονάρχη, αλλά ως γυναίκα -µε διεθνή βεβαίως επιδραστικότητα- τους κατοίκους της περιοχής.

Ο συμβολισμός του κόκκινου γιλέκου της Λετίθια

Η Ισπανία έχει παρουσία στο Πράσινο Ακρωτήριο µέσω της Ισπανικής Συνεργασίας, οργανισµού που στηρίζει την τοπική κοινωνία µέσω εκπαιδευτικών, οικονοµικών, κοινωνικών προγραµµάτων. Οσοι εργάζονται γι’ αυτό τον σκοπό δεν είναι διάσηµοι. Γι’ αυτό, η βασίλισσα συµµετείχε στις δραστηριότητές τους φορώντας το ίδιο κόκκινο γιλέκο µε τους εργαζόµενους, που φέρει το λογότυπο της αποστολής. Χαρακτηρίστηκε σαν σιωπηλή δήλωση ταύτισης: «Είµαι µία από εσάς», έλεγε. Χωρίς να χρειαστεί να µιλήσει.

Όσο για την πριγκίπισσα Σαρλίν, έµεινε περίπου 10 µήνες το 2021 στη Νότια Αφρική. Έδωσε γην και ύδωρ στους ντόπιους, ταξίδεψε σε έλη µαζί τους, προσφέροντας προσωπική βοήθεια -και φαγητό- σε όσους χρειάστηκε, προσεβλήθη από σοβαρή λοίµωξη του ιγµορείου, νοσηλεύτηκε, οδηγήθηκε σε σειρά χειρουργικών επεµβάσεων και επέστρεψε στο παλάτι. To δικό της ίδρυµα, South Africa Raises Life-Saving Funds, έχει δώσει στη χώρα -µαζί µε το αντίστοιχο της οσκαρικής ηθοποιού Σαρλίζ Θέρον- τη σωτήρια «ένεση», αποµακρύνοντας εκατοντάδες λοκάλ από την εξαθλίωση στην οποία ζούσαν. Επιπλέον, µε το µότο «ευχαριστώ που δεν ξεχνάτε τους ρινόκερούς σας», αποδεικνύει εµπράκτως πως την αφορά και το ζωικό βασίλειο του τόπου.

Δημοσιεύτηκε στην Κυριακάτικη Απογευματινή