Η Ανάσταση των πολιτικών αρχηγών: Από τον Κωνσταντίνο με το... ξύλινο αβγό έως τον Σαρτζετάκη, τον Παπανδρέου και τον Καραμανλή
Ευτράπελα κατά το Πάσχα
Η παράδοση θέλει τους πολιτικούς αρχηγούς να εορτάζουν το Πάσχα εκτός των τειχών, στα χωριά και τα νησιά ή να επισκέπτονται στρατόπεδα και να τσουγκρίζουν κόκκινα αβγά µε τους στρατευµένους
Την περίοδο του Πάσχατο ενδιαφέρον των εφηµερίδων, όταν ήθελαν να ξεφύγουν από τη ρουτίνα της πολιτικής επικαιρότητας, στρεφόταν στα µέρη όπου θα περνούσαν τις άγιες αυτές ηµέρες οι πολιτικοί αρχηγοί. Ενα έθιµο που επικρατούσε πριν από τη δικτατορία ήθελε τον βασιλιά να επισκέπτεται τα στρατόπεδα και να τσουγκρίζει κόκκινα αβγά µε τους στρατευµένους. Μάλιστα κυκλοφορούσε η φήµη ότι όταν είχε αντικαταστήσει τον Παύλο στον ελληνικό βασιλικό θρόνο ο Κωνσταντίνος, ο τελευταίος χρησιµοποιούσε ένα κόκκινο αβγό που ήταν ξύλινο και µε αυτό τσούγκριζε µε τους φαντάρους, που χαίρονταν να τηρούν το έθιµο του τσουγκρίσµατος, αν και υποπτεύονταν την τελική, σε βάρος του δικού τους αβγού, κατάληξη.
Φήμες λένε πως ο βασιλιάς Κωνσταντίνος χρησιμοποιούσε ένα κόκκινο αβγό που ήταν ξύλινο και με αυτό τσούγκριζε με τους φαντάρους, τους οποίους φυσικά νικούσε...
Πάσχα με επισκέψεις σε στρατόπεδα από πολιτικούς αρχηγούς
Το έθιµο -όχι βεβαίως του ξύλινου αβγού, αλλά το να κάνει η πολιτειακή και πολιτική ηγεσία του τόπου πασχαλινές επισκέψεις στα στρατόπεδα- διατηρήθηκε εν πολλοίς και στα χρόνια της Μεταπολίτευσης, µε τον πρωθυπουργό και τον Πρόεδρο της ∆ηµοκρατίας να συνεχίζουν τις καθιερωµένες επισκέψεις τους σε στρατιωτικές µονάδες της χώρας. Πριν από τη δικτατορία συνηθιζόταν οι πολιτικοί αρχηγοί να κάνουν Ανάσταση εκτός πρωτεύουσας, σε κάποιο µέρος της ηπειρωτικής Ελλάδας ή σε κάποιο νησί. Οπως λ.χ. το 1962 συνέβη µε τον τότε πρωθυπουργό, Κωνσταντίνο Καραµανλή, ο οποίος είχε αποφασίσει να περάσει το Πάσχα στη Ρόδο µετά της τότε συζύγου του Αµαλίας Μεγαπάνου. Μάλιστα η εφηµερίδα «Ροδιακή» της εποχής εκείνης, εκτός από την προαναγγελία της επίσκεψης Καραµανλή, πληροφορούσε τους αναγνώστες της ότι ο πρωθυπουργός «κατά την διάρκειαν της εις Ρόδον παραµονής του θα εξετάση διάφορα ∆ωδεκανησιακά ζητήµατα, καθώς και την πρόοδον του Τριετούς Προγράµµατος Αναπτύξεως της ∆ωδεκανήσου, το οποίον είχε καταρτισθήκαι εξαγγελθή κατά την διάρκειαν παλαιοτέρας επισκέψεως του κ. Καραµανλή». Στη Ρόδο είχε κάνει Πάσχα το 1990 και ο Ανδρέας Παπανδρέου, αφού είχε µάλιστα χάσει σε τρεις εκλογικές αναµετρήσεις που είχαν γίνει. Στο Νησί των Ιπποτών αποφάσισε να κάνει Ανάσταση λοιπόν, για να ξεχάσει την πολιτικά έντονη και µε οξύτητα περίοδο, µε συντροφιά τη σύζυγό του ∆ήµητρα Λιάνη, τον εξάδελφό της δηµοσιογράφο Γιώργο Λιάνη και τον προσωπικό του γιατρό, καρδιολόγο ∆ηµήτρη Κρεµαστινό. Στη Ρόδο έτυχε θερµής υποδοχής από τον κόσµο, γεγονός που του απάλυνε κάπως τη στενοχώρια από τις αλλεπάλληλες εκλογικές ήττες και µάλιστα από έναν διαχρονικό πολιτικό του αντίπαλο, τον Κωνσταντίνο Μητσοτάκη, ο οποίος τον παρέπεµψε και στο Ειδικό ∆ικαστήριο για το σκάνδαλο Κοσκωτά, όπου απηλλάγη µε διαφορά µιας ψήφου...
Το Πάσχα του Ανδρέα Παπανδρέου μετά την έκρηξη του Τσέρνομπιλ
Ενα άλλο πάντως διαφορετικό Πάσχα ήταν εκείνο του 1986. Το Πάσχα εκείνο είχε µία ιδιαιτερότητα, καθώς συνέπεσε µε την έκρηξη στο Τσέρνοµπιλ και τη διαρροή ραδιενέργειας. Πρωθυπουργός ήταν τότε ο Ανδρέας Παπανδρέου, ο οποίος, όπως σεβόταν «τα µπάνια του λαού», είχε πάρει και το πολιτικό ρίσκο να µη χαλάσει το Πάσχα των Ελλήνων, λαµβάνοντας προληπτικά περιοριστικά µέτρα. Μάλιστα η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ είχε συστήσει στους αρµόδιους επιστήµονες να είναι προσεκτικοί στις διατυπώσεις τους κατά τις σχετικές ενηµερώσεις, ώστε να µην προκληθεί πανικός στον κόσµο. Είχε µάλιστα κυκλοφορήσει η φήµη ότι όταν ένας επιστήµονας του «∆ηµόκριτου» εναντιώθηκε στην τακτική που επρόκειτο να ακολουθήσει η κυβέρνηση, απολύθηκε! Οπως και κάθε γεγονός που αφορά την κοινωνία αποτελεί βούτυρο στο ψωµί της αντιπολίτευσης, έτσι και τότε το Τσέρνοµπιλ και ο τρόπος που αποφάσισε η κυβέρνηση του Ανδρέα Παπανδρέου να διαχειριστεί το θέµα, που είχε προκύψει, έδωσε την ευκαιρία στην αντιπολίτευση να κατηγορήσει το ΠΑΣΟΚ ότι «προστατεύει τη Σοβιετική Ενωση». Κατά τον «Ριζοσπάστη» πάντως -για τον οποίον προφανώς τίποτε δεν είχε συµβεί- ένα «αντισοβιετικό νέφος» είχε καλύψει την Ευρώπη...
Ευτράπελα κατά το Πάσχα των πολιτικών αρχηγών
Υπάρχει και ένα ευτράπελο αναφορικά µε το έθιµο των επισκέψεων της πολιτειακής και πολιτικής ηγεσίας σε στρατιωτικές µονάδες και του παραδοσιακού τσουγκρίσµατος των κόκκινων αβγών. Συνέβη το περιστατικό σε µία µονάδα που είχε επισκεφθεί ο τότε Πρόεδρος της ∆ηµοκρατίας, ο Σαρτζετάκης. Κατά κακή σύµπτωση, το αβγό που έδωσαν στον Πρόεδρο ήταν µελάτο. Με αποτέλεσµα, όταν ο Σαρτζετάκης τσούγκρισε το αβγό του µε έναν φαντάρο, να δεχθεί το περιεχόµενο του αβγού στο πρόσωπο. Κάποιες ψύχραιµες φωνές, διότι όλοι είχαν παγώσει -δεδοµένου ότι αυτό συνέβη ειδικά στον Σαρτζετάκη-, έσωσαν την κατάσταση φωνάζοντας «γούρι, γούρι» και «Χριστός Ανέστη»! Σε στρατόπεδο επίσης, που είχε επισκεφθεί λόγω του Πάσχα, ο Σαρτζετάκης είχε κάνει και µία δήλωση που έµεινε στην ιστορία. Το στρατόπεδο στο οποίο είχε βρεθεί για το σχετικό έθιµο ήταν των αλεξιπτωτιστών, στο Μεγάλο Πεύκο. Ετος 1985 και άρτι εκλεγείς ο Σαρτζετάκης στη θέση του Προέδρου της ∆ηµοκρατίας. Αφού τσούγκρισε µε τους στρατιωτικούς το κόκκινο αβγό και αφού τελείωσε η εθιµική αυτή διαδικασία, ο Σαρτζετάκης είχε αποκαλέσει εµάς τους Ελληνες «έθνος ανάδελφο». Η ακριβής δήλωση είχε ως εξής: «Η ψηλαφητή αλήθεια είναι ότι εµείς οι Ελληνες είµεθα έθνος ανάδελφο, αφού συγγενικά µας έθνη δεν υπάρχουν, κατ’ αντίθεση προς άλλους λαούς, που δεν είναι µόνοι, αλλά διαθέτουν συγγενείς, όπως οι σλαβικοί λαοί, οι αραβικοί, οι αγγλοσάξονες, οι λατινογενείς κ.τ.λ.». Και κάτι για τους κοµµουνιστές τους οποίους θεωρούµε άθεους. Το Πάσχα του 2002, η τότε γενική γραµµατέας του ΚΚΕ, Αλέκα Παπαρήγα, τηρώντας το έθιµο, µήνα Μάιο, είχε επισκεφθεί εθιµοτυπικά και για να τσουγκρίσει αβγά τον Ναύσταθµο της Σαλαµίνας. Και άλλος ένας κοµµουνιστής -ίσως προς το ροζ- είχε τηρήσει το έθιµο. Ηταν ο τότε πρόεδρος του Συνασπισµού και µέντορας χρόνια αργότερα του Αλέξη Τσίπρα, ο Αλέκος Αλαβάνος, ο οποίος συνήθιζε να περνάει το Πάσχα στην ιδιαίτερη πατρίδα του την Τήνο, ένα νησί µε ιδιαίτερο θρησκευτικό συµβολισµό.