«Με βαθιά οδύνη… με βαθιά οδύνη, σας ανακοινώνω ότι ο πρόεδρος εξέπνευσε σήμερα 23 Απριλίου στη 1.40 το πρωί στο νοσοκομείο συνεπεία καρδιακής ανακοπής». Τέτοια μέρα, 27 χρόνια πριν, η Ελλάδα σάστισε, έσκυψε το κεφάλι, έκανε παύση. Ο Κωνσταντίνος Καραμανλής στα 91 του χρόνια, πλήρης ημερών και δικαιωμένος εν ζωή για το έργο του αφήνει τα εγκόσμια και περνά στην αιωνιότητα. Συγκλονισμένος ο πρέσβης Πέτρος Μολυβιάτης αναγγέλλει το τραγικό γεγονός.
Κωνσταντίνος Καραμανλής: Από βουλευτής από το 1935, Πρόεδρος της Δημοκρατίας
Η καταγραφή του έργου των εξήντα ετών της πολιτικής του διαδρομής έχει φυσικά αποθησαυριστεί και περιληφθεί με μέριμνα του ιδίου, του ομώνυμου ιδρύματος του και κορυφαίων επιστημόνων, σε εγκυκλοπαιδική σειρά της Εκδοτικής Αθηνών και σε ανεπτυγμένη βιβλιογραφία. Βουλευτής από το 1935 αναγκάστηκε να διακόψει αιφνίδια για 10 χρόνια την κοινοβουλευτική του πορεία λόγω της δικτατορίας Μεταξά και του Β’ Παγκόσμιου Πολέμου, επανήλθε το 1946 και τον Οκτώβριο του 1955 μετά τον θάνατο του Αλ. Παπάγου ορκίζεται πρωθυπουργός σε ηλικία 49 ετών.
Δημιουργεί την Εθνική Ριζοσπαστική Ένωση και προσφεύγει αμέσως στις κάλπες τον Φεβρουάριο του 1956 στις οποίες επικρατεί σχηματίζοντας κυβέρνηση. Λαοφιλής και αποτελεσματικός θα εξακολουθήσει να διοικεί τη χώρα έως τον Ιούνιο του 1963, επί 8 έτη κερδίζοντας συνολικά σε 3 συνεχόμενες αναμετρήσεις (1956, 1958,1961). Σχεδόν όλοι οι προκάτοχοι του πρωθυπουργοί (σσ ακόμη και ο Ελ. Βενιζέλος το 1935) είτε είχαν συμμετάσχει σε κινήματα, είτε αναλάμβαναν την εξουσία με πραξικοπήματα. Κανείς δεν είχε αδιάλειπτη παρουσία, ούτε και ασχολείτο παράλληλα -όπως εκείνος- με την εγχώρια και την εξωτερική πολιτική. Το 1959 με τις συμφωνίες της Ζυρίχης και του Λονδίνου επιλύει το Κυπριακό και το 1962 επιτυγχάνει τους υψηλότερους ρυθμούς ανάπτυξης της Ελλάδας. Αποχωρεί μετά την ήττα του από την Ένωση Κέντρου του Γεωργίου Παπανδρέου τον Νοέμβριο του 1963 και επιστρέφει στις 24 Ιουλίου 1974, όταν καταρρέει το καθεστώς Ιωαννίδη και οι Τούρκοι με τον Αττίλα 1 εισβάλλουν στην Κύπρο όπου λίγες εβδομάδες αργότερα, τον Δεκαπενταύγουστο, καταλαμβάνουν το 1/3 του νησιού.
Αποτρέπει τον γενικευμένο πόλεμο, δημιουργεί κυβέρνηση εθνικής ενότητας, εφαρμόζει σχέδιο ελέγχου των πολλών θυλάκων του καθεστώτος σε Ένοπλες Δυνάμεις, Σώματα Ασφαλείας, σε υπηρεσίες και δυστυχώς στη Δικαιοσύνη, ενώ παράλληλα προετοιμάζει το έδαφος για τη διεξαγωγή των πρώτων ελεύθερων εκλογών στις 17 Νοεμβρίου 1974 όπου το νέο του κόμμα, η Νέα Δημοκρατία κυριαρχεί με ποσοστό άνω του 54%, σφραγίζοντας έκτοτε την πορεία της Ελλάδας. Στις 9 Δεκεμβρίου, στήνονται και δημοψηφισματικές κάλπες με τις οποίες δίνεται τέλος στην Πολιτειακή ασάφεια. Τον Ιούνιο του 1975 ψηφίζεται το Σύνταγμα και εκσυγχρονίζεται έτσι ο πεπαλαιωμένος συντακτικός χάρτης του 1864. Αντιμετωπίζεται το γλωσσικό ζήτημα με την εδραίωση της δημοτικής και ξεκινά πολυεπίπεδη ανάπτυξη. Στις 28 Μαΐου 1979, η Ελλάδα με τη σφραγίδα του Κωνσταντίνου Καραμανλή γίνεται πλήρες μέλος της ΕΟΚ.
Λίγους μήνες αργότερα εκλέγεται Πρόεδρος της Δημοκρατίας και μετά τη «θλιβερή παρένθεση» του δεύτερου μισού της δεκαετίας του ’80, επανέρχεται τον Απρίλιο του 1990 στην Προεδρία έως την οριστική έξοδό του από την κεντρική πολιτική σκηνή το 1995.
Συνήθιζε να λέει: «Εμένα θα με αδικήσει η Ιστορία γιατί δεν έκανα ούτε πολέμους ούτε επαναστάσεις». Το έργο του ωστόσο αποτελεί τη σημαντικότερη πτυχή της προσωπικότητας ενός ανθρώπου αφιερωμένου εξ ολοκλήρου στην αναμόρφωση της χώρας του. Το καθιερωμένο ετήσιο μνημόσυνο θα τελεστεί το πρωί στο Ίδρυμα Καραμανλή στη Φιλοθέη.
