του Ανδρέα Ε. Παπαδόπουλου - Εφημερίδα Παραπολιτικά 

 

Οποιος παρακολουθεί προσεκτικά τις ομιλίες και τις παρεμβάσεις του Αλέξη Τσίπρα θα έχει διαπιστώσει ότι στα χρόνια των μνημονίων σχεδόν ποτέ δεν έχει αναφερθεί στον Ακη Τσοχατζόπουλο όταν επιλέγει να επιτεθεί στο ΠΑΣΟΚ. Η στάση του αυτή δεν έχει να κάνει με κάποιας μορφής συμπάθεια προς τον καταδικασμένο πρώην υπουργό, αλλά με το ότι γνωρίζει ότι ένα μεγάλο μέρος του τμήματος που εκπροσωπούσε ο κ. Τσοχατζόπουλος όταν ήταν κυρίαρχος στο ΠΑΣΟΚ έχει «μετακομίσει» στον ΣΥΡΙΖΑ, συμβάλλοντας καταλυτικά στη ραγδαία άνοδο του κόμματός του. 

Αυτό, φυσικά, έχει γίνει σε επίπεδο τόσο ψηφοφόρων όσο και στελεχών. Το πλέον χαρακτηριστικό παράδειγμα είναι ο στενότερος συνεργάτης του κ. Τσοχατζόπουλου, Αντώνης Κοτσακάς, ο οποίος έχει πλέον την ευθύνη του πολιτικού σχεδιασμού του ΣΥΡΙΖΑ. Μιλάμε για τον άνθρωπο που για πολλά χρόνια κρατούσε τα «κλειδιά» των οργανώσεων του ΠΑΣΟΚ, που ήξερε όσο λίγοι την οργανωμένη βάση του Κινήματος και αποτελούσε, θα λέγαμε, μία από τις χαρακτηριστικές «αριστερές» φωνές του. Για πολλά χρόνια ήταν και εκδότης της «Στροφής», ενός περιοδικού με έντονα «πατριωτικά» χαρακτηριστικά και βασικό στόχο την ιδεολογική μάχη απέναντι στις επιλογές που έκανε το ΠΑΣΟΚ την οκταετία του κ. Σημίτη.

Γυρίζοντας πίσω τον χρόνο, στη μεγάλη εσωκομματική αναμέτρηση Σημίτη-Τσοχατζόπουλου, στο συνέδριο του 1996, για τη διαδοχή του Ανδρέα Παπανδρέου, θα λέγαμε πως ό,τι ήταν για τον κ. Σημίτη ο Θόδωρος Τσουκάτος ήταν για τον κ. Τσοχαζόπουλο ο Αντώνης Κοτσακάς. Ο «στρατηγός» του. Αλλωστε, λίγους μήνες πριν, είναι γνωστό ότι στην πρώτη κυβέρνηση του κ. Σημίτη ο Ακης Τσοχατζόπουλος σχεδόν είχε απαιτήσει την παραμονή του κ. Κοτσακά στο κυβερνητικό σχήμα, και συγκεκριμένα στο υπουργείο Αιγαίου. Βεβαίως, πρέπει να σημειωθεί -και αυτό αναγνωρίζεται από εχθρούς και φίλους- ότι, παρότι ήταν για πολλά χρόνια δίπλα στον κ. Τσοχατζόπουλο, δεν έχει ακουστεί το παραμικρό σε σχέση με την ηθική του υπόσταση. Το γεγονός αυτό είναι σαφές ότι αποτυπώνεται και στον τρόπο αντιμετώπισής του στον ΣΥΡΙΖΑ, καθώς ο πρώην υπουργός είναι από τα ελάχιστα ΠΑΣΟΚογενή στελέχη που έχουν επιβιώσει στα συνέδρια της Κουμουνδούρου, πετυχαίνοντας με άνεση την εκλογή του στην Κεντρική Επιτροπή.

Ο Αντώνης Κοτσακάς είναι από τα πρώτα στελέχη του ΠΑΣΟΚ που αποχώρησαν όταν ο Γιώργος Παπανδρέου υπέγραφε το πρώτο μνημόνιο, «φλερτάροντας» εξαρχής με τον ΣΥΡΙΖΑ. Η συμβολή του ήταν καταλυτική το 2012 στη δημιουργία του σχήματος ΣΥΡΙΖΑ-Ενωτικό Κοινωνικό Μέτωπο, μαζί με τους κυρίους Κοτζιά, Κουρουμπλή και Μητρόπουλο. Μάλιστα, από την πρώτη στιγμή είχε δηλώσει ότι δεν ενδιαφερόταν να είναι βουλευτής, δίνοντας βάρος στην κομματική δουλειά, γεγονός που του έδωσε εσωκομματικούς πόντους.

Ολο το προηγούμενο διάστημα είχε την ευθύνη της Τοπικής Αυτοδιοίκησης και τώρα, μετά το δεύτερο συνέδριο του ΣΥΡΙΖΑ, ανέλαβε τον πολιτικό σχεδιασμό. Η αλήθεια είναι ότι η εξέλιξη αυτή έχει τροφοδοτήσει αρκετές συζητήσεις και ποικίλα σχόλια στα social media. Ομως, όπως προαναφέραμε, έχει να κάνει με τη στρατηγική επιλογή του κ. Τσίπρα να απευθύνεται στα λαϊκά στρώματα του ΠΑΣΟΚ, στον κόσμο που ένιωσε να διαψεύδονται οι προσδοκίες του, στους ψηφοφόρους του Κινήματος που αποχώρησαν, εκτιμώντας ότι ΠΑΣΟΚ έχει μεταλλαχθεί ιδεολογικά.

Στο πλαίσιο αυτό, δεν είναι τυχαίο ότι στελέχη με αναφορές στο λαϊκό και βαθύ ΠΑΣΟΚ, όπως ο Αντώνης Κοτσακάς, ο Παναγιώτης Κουρουμπλής, μέχρι πρότινος ο Αλέξης Μητρόπουλος, ο Δημήτρης Τσουκαλάς, ο Χάρης Τσιόκας, ο πρώην γραμματέας της Σπουδάζουσας του ΠΑΣΟΚ, Δημήτρης Σακελλάρης, ο Γιώργος Ραφτόπουλος, ο Βαγγέλης Χωραφάς και πολλοί άλλοι, βρήκαν ορθάνοιχτες τις πόρτες του ΣΥΡΙΖΑ.

Η στρατηγική αυτή χαράχθηκε στα τέλη του 2011, όταν διεφάνη ότι υπάρχουν προοπτικές ακόμα και για την κατάληψη της δεύτερης θέσης, η οποία προφανώς περνούσε μέσα από τα «ανοίγματα» στις πλατιές μάζες των ψηφοφόρων του ΠΑΣΟΚ. Για να συμβεί αυτό, χρειάζονταν και τα αντίστοιχα πρόσωπα. Βασικός, λοιπόν, εκπρόσωπος της εν λόγω στρατηγικής ήταν και παραμένει ο Αντώνης Κοτσακάς.