Ο Ρουσόπουλος επιστρέφει:«Με ενδιαφέρει η πολιτική, είμαι πολιτικό ον»
«Αποχώρησα κατόπιν μιας εκστρατείας κατασυκοφάντησής μου» δηλώνει ο πρώην κυβερνητικός εκπρόσωπος
Σήµα επιστροφής στην ενεργό πολιτική, χωρίς πάντως να ξεκαθαρίζει µέχρι νεωτέρας τις ακριβείς προθέσεις του και κυρίως αν προτίθεται να είναι υποψήφιος στις επόµενες εθνικές εκλογές, εκπέµπει σε κάθε ευκαιρία ο Θoδωρής Ρουσόπουλος. Το πάλαι ποτέ Νο 2 της κυβέρνησης Καραµανλή αναπτύσσει εσχάτως έντονη δραστηριότητα, µε διαδοχικές δηλώσεις και παρεµβάσεις τόσο για τα τεκταινόµενα στη Ν.∆. όσο και για τις γενικότερες εξελίξεις.
«Με ενδιαφέρει η πολιτική. Κάθε πολίτης οφείλει να ασχολείται µε αυτήν, από οποιοδήποτε µετερίζι επιλέξει. Είµαι πολιτικό ον και αποχώρησα από την πολιτική κατόπιν µιας εκστρατείας κατασυκοφάντησής µου. Από κει και πέρα, θεωρώ πως από τη στιγµή που σπιλώθηκε το όνοµά µου είχα και έχω την υποχρέωση να διεκδικήσω την ηθική µου δικαίωση, πολλώ γε µάλλον από τη στιγµή που απεδείχθη στα δικαστήρια, και όχι µόνο, το ψευδές όσων µου αποδίδονταν», τονίζει ο ίδιος στα «Π». Μετά από µια περίοδο ακαδηµαϊκών αναζητήσεων, µε την ολοκλήρωση του διδακτορικού του στο Πανεπιστήµιο του Εδιµβούργου, καθώς και µε τη συνεργασία του µε το αντίστοιχο της Κύπρου, όπου συµµετείχε στη δηµιουργία ενός νέου τµήµατος, που αφορούσε τον χώρο της επικοινωνίας και της δηµοσιογραφίας, ο πρώην υπουργός Επικρατείας έχει βάλει εδώ και καιρό τις βάσεις για την ολική επαναφορά του στα κοινά της «γαλάζιας» παράταξης.
Το πρώτο ηχηρό µήνυµα προς αυτή την κατεύθυνση ήταν η ανάληψη από τον ίδιο της προεδρίας του παραδοσιακά προσκείµενου στη Ν.∆. think tank KΠΕΕ το περασµένο φθινόπωρο, µέσω της δράσης του οποίου είχε την ευκαιρία να αφήσει εκ νέου ισχυρό αποτύπωµα στη νεοδηµοκρατική καθηµερινότητα. ∆εν είναι τυχαίο ότι, όπως είχε δηλώσει ο ίδιος εκείνη την περίοδο, το συγκεκριµένο κεφάλαιο είχε ανοίξει κατόπιν συνεννόησής του µε τον Κυριάκο Μητσοτάκη, η σχέση του µε τον οποίο χρονολογείται από πολύ παλιά και µάλιστα σφυρηλατήθηκε µέσω… περίεργων παιχνιδιών της µοίρας και συµπτώσεων.
Η ΣΧΕΣΗ ΜΕ ΤΟΝ ΜΗΤΣΟΤΑΚΗ
Η πρώτη επαφή µεταξύ του κ. Ρουσόπουλου και του αρχηγού της αξιωµατικής αντιπολίτευσης έγινε την περίοδο της πρωθυπουργίας του Κωνσταντίνου Μητσοτάκη και του περιβόητου ταξιδιού του πρώην πρωθυπουργού στη Ρωσία. Ο νεαρός τότε Κυριάκος Μητσοτάκης είχε ακολουθήσει την ελληνική αποστολή, όπως και ο άλλοτε κυβερνητικός εκπρόσωπος µε την ιδιότητα του δηµοσιογράφου. Μάλιστα, ήταν εκείνος που είχε το… αποκλειστικό της ρήξης µεταξύ του πρώην πρωθυπουργού και του υπουργού Βιοµηχανίας και Εµπορίου, Σταύρου ∆ήµα, στη διάρκεια αυτής της επεισοδιακής επίσηµης επίσκεψης, µε όλους τους… πολιτικούς µύθους που συνόδευσαν την έξοδο από το κυβερνητικό σχήµα του Κορίνθιου πολιτικού.
Τα χρόνια που ακολούθησαν, Κυρ. Μητσοτάκης και Θ. Ρουσόπουλος διατήρησαν ανοικτό δίαυλο επικοινωνίας, µε τον πρώτο να ακολουθεί εκείνη την εποχή καριέρα στον τραπεζικό κλάδο, πριν εισέλθει στον πολιτικό στίβο. Ενδεικτικά των κοινών κωδίκων που είχαν βρει ήταν κάποια δείπνα που είχαν οργανώσει µετά των συζύγων τους, όπου, όπως συµβαίνει σε αυτές τις περιπτώσεις, τα σχόλια επί παντός επιστητού έδιναν κι έπαιρναν. Την περίοδο της διακυβέρνησης του Κώστα Καραµανλή, οι δυο τους είχαν καλλιεργήσει µια καλή σχέση, η οποία είχε ως βάση τα καθήκοντα του υπουργού από τη µια και του βουλευτή από την άλλη και ενισχύθηκε περαιτέρω µετά την αποχώρηση του Θοδωρή Ρουσόπουλου από την κυβέρνηση, όταν και ως µέλος της Επιτροπής Περιβάλλοντος της Βουλής συνεργάστηκε στενά µε τον τότε επικεφαλής της και σηµερινό πρόεδρο της Ν.∆.
Η ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΙΑ
Η παρθενική επικοινωνία του αρχηγού της αξιωµατικής αντιπολίτευσης µετά την εκλογή του στην ηγεσία του κόµµατος µε τον άλλοτε κυβερνητικό εκπρόσωπο έγινε τον περασµένο Μάιο, µε αφορµή το δυσάρεστο γεγονός του θανάτου του πατέρα του τελευταίου.
Ο κ. Μητσοτάκης κάλεσε τον κ. Ρουσόπουλο για να τον συλλυπηθεί, ενώ συµφώνησαν να συνοµιλήσουν εκ νέου σε εύλογο χρονικό διάστηµα. Πράγµατι, περί τα µέσα Αυγούστου επικοινώνησαν τηλεφωνικά και στα τέλη του ίδιου µήνα είχαν την πρώτη και µοναδική έως τώρα κατ’ ιδίαν συνάντησή τους. Εκείνες τις ηµέρες δέσποζε στη «γαλάζια» επικαιρότητα η κουβέντα για τη δικαίωση του Κώστα Καραµανλή για τα πεπραγµένα της πενταετίας 2004-2009 στο µέτωπο της οικονοµίας, µετά την απόφαση του Αρείου Πάγου να παραπεµφθεί για κακούργηµα ο Ανδρέας Γεωργίου της ΕΛΣΤΑΤ (µε φόντο τα περί αλλοίωσης των στοιχείων του ελλείµµατος του 2009). Υπενθυµίζεται πως µια µερίδα «καραµανλικών» στελεχών βρισκόταν τότε κυριολεκτικά στα… κάγκελα, θεωρώντας πως η ηγετική οµάδα θα έπρεπε να επιδείξει πιο δυναµική αντίδραση. Φυσικά, το θέµα απασχόλησε τις δύο πλευρές στη διάρκεια της θερινής συνοµιλίας τους, µε την… ψυχραιµία να συνιστά βασικό στοιχείο των αναλύσεών τους, όπως έλεγαν κοινοί συνοµιλητές τους.
Εκτοτε, έχουν υπάρξει τηλεφωνικές επαφές ανάµεσα στον πρόεδρο της Ν.∆. και τον πρώην υπουργό, χωρίς πάντως ο κ. Ρουσόπουλος να έχει ζητήσει οτιδήποτε, όπως είναι σε θέση να γνωρίζουν τα «ΠΑΡΑΠΟΛΤΙΚΑ», από τον Κυρ. Μητσοτάκη σε ό,τι αφορά τις όποιες πιθανότητες να συµµετάσχει στα ψηφοδέλτια της Ν.∆. στις επόµενες εθνικές εκλογές. Εξάλλου, όπως σηµειώνει και ο ίδιος στις κατ’ ιδίαν κουβέντες του, «είναι πολύ νωρίς για να συζητά κανείς για τις κάλπες, έτσι όπως πάει το πράγµα». Οπως επισηµαίνουν οι γνωρίζοντες εδώ και χρόνια τον πρώην υπουργό Θ. Ρουσόπουλο, «και µόνο ότι δείχνει πλέον τέτοια εξωστρέφεια κάτι σηµαίνει».
Άλλωστε, αν παρατηρήσει κανείς τον τρόπο µε τον οποίο κινείται το τελευταίο διάστηµα, θα αντιληφθεί πως κάνει ιδιαίτερα προσεκτικές κινήσεις, προκειµένου να δώσει το στίγµα του. Είναι χαρακτηριστικό πως στο πλαίσιο της αύξησης των δηµόσιων εµφανίσεών του ο Θοδωρής Ρουσόπουλος επιχειρεί, παράλληλα µε τις ισχυρές αναφορές του στον καραµανλισµό, να φιλοτεχνήσει ένα γενικότερο παραταξιακό προφίλ.
Πρόσφατα έδωσε το «παρών» στην περιβόητη εκδήλωση για την κοπή της πίτας του πολιτικού γραφείου του Αδωνι Γεωργιάδη, ενώ έχει αναθερµάνει τις επαφές του µε τους παραδοσιακούς πολιτικούς του φίλους στις τάξεις του στελεχιακού δυναµικού της Ν.∆. Κάπως έτσι, ήλθαν και πάλι στο φως τα σενάρια περί ενδιαφέροντός του να δώσει τη µάχη του σταυρού (και δη στην Περιφέρεια Αττικής), όταν έλθει η ώρα της προσφυγής στη λαϊκή ετυμηγορία.