Συναντήσαμε τον Γιώργο Βουλγαράκη λίγες ημέρες μετά την αθωωτική απόφαση του δικαστηρίου για την υπόθεση του Βατοπαιδίου και πριν πετάξει με το αεροπλάνο για την Κύπρο, όπου διδάσκει στο Ευρωπαϊκό Πανεπιστήμιο Κύπρου. Ο πρώην υπουργός μάς αποκάλυψε τις δύσκολες στιγμές που πέρασε τα τελευταία χρόνια, μίλησε για το βιβλίο που σκέφτεται να γράψει, αλλά και για τις σκέψεις του για την πολιτική και τη δημαρχία της Αθήνας, ενώ άνοιξε για πρώτη φορά την καρδιά του όσον αφορά τη μάχη που δίνει η σύζυγός του, Κατερίνα, με την επάρατη νόσο.

Αισθάνεσαι δικαιωμένος με την απόφαση του δικαστηρίου για το Βατοπαίδι;

Εννοείται ότι αισθάνομαι δικαιωμένος, γιατί μια περιπέτεια πολλών ετών κλείνει και κλείνει στις πραγματικές της διαστάσεις. Νομίζω ότι όλος ο κόσμος έχει σήμερα καταλάβει ότι αυτό ήταν μια απίστευτη ιστορία, που φτιάχτηκε κυριολεκτικά από το μηδέν. Στη διαδρομή της, όμως, ταλαιπώρησε κόσμο, χάλασε καριέρες, σπίλωσε επιστήμονες, άλλους ανθρώπους τους έστειλε στο περιθώριο και κάποιους τους σκότωσε κυριολεκτικά. Αυτή η υπόθεση, λοιπόν, έκλεισε με τη βούλα και, προφανώς, αυτοί που ενεπλάκησαν δεν μπορεί παρά να αισθάνονται δικαιωμένοι. Εκείνη την περίοδο σε είχαν βάλει στο στόχαστρο με πάρα πολύ αρνητικά σχόλια. Ετσι γίνεται συνήθως. Πρώτα χτυπάς τους ανθρώπους που στηρίζουν ένα σύστημα και μετά καταρρέει το σύστημα. Εγώ ήμουν από τους βασικούς ανθρώπους που στήριζαν αυτή την κυβέρνηση, υπουργός σε πολλά υπουργεία και με μετρήσιμο έργο. Ηταν λογικό να είμαι ένας από αυτούς που θα «χτυπιόντουσαν», με συνέπεια να χτυπηθεί στη συνέχεια η Νέα Δημοκρατία. Μιλάμε για χιλιάδες ώρες αρνητικών δημοσιευμάτων, δεκάδες πρωτοσέλιδα και απίστευτα σενάρια, που δεν μπορούσα να παρακολουθήσω ούτε εγώ ακόμα!

Η οικογένειά σου πώς βίωσε τότε όλη αυτή την αρνητική δημοσιότητα;

Ηταν πάρα πολύ δύσκολα. Εμείς σαν οικογένεια είχαμε, όμως, μια στέρεα ψυχολογική βάση. Ξέραμε ότι δεν είχαμε κάνει τίποτα. Οπότε όταν ξεκίνησε αυτή η ιστορία φώναξα τη γυναίκα μου και τα παιδιά μου και τους είπα: «Ακούστε κάτι. Ο,τι και να πουν, ό,τι και να γράψουν, κάποια στιγμή θα σταματήσουν, διότι δεν υπάρχει πραγματικός δράκος στην υπόθεση αυτή». Συνεπώς, αυτό το πράγμα σού δημιουργεί μια πολύ καλή ψυχολογική βάση. Αν έχεις κάνει κάτι, λες: «Ωχ, θα με πιάσουν τώρα». Ηξερα ότι κάποια στιγμή όλα αυτά θα έκλειναν θετικά. Ηταν δεδομένο. Η αλήθεια είναι, βέβαια, ότι δεν περίμενα ότι θα διαρκούσε τόσα χρόνια. Οπως επίσης δεν περίμενα ότι το όνομά μου θα εμπλεκόταν σε οποιαδήποτε υπόθεση ακουγόταν στον αέρα, σαν κερασάκι στην τούρτα, από το πουθενά! Οτιδήποτε λεγόταν έβαζαν και το όνομά μου δίπλα. Με ταλαιπωρούσαν μήνες. Πήγαινε κάποιο θέμα στη Δικαιοσύνη, αθωωνόμουν, πήγαινα στη Βουλή, πάλι αθωωνόμουν. Ηταν η δυσκολότερη περίοδος της ζωής μου, αλλά μπορώ να σου πω ότι ήταν και η περίοδος που σφυρηλάτησε και τους δεσμούς μας ως οικογένειας. Περάσαμε δύσκολα. Η οικογένειά μου παραλίγο να διαλυθεί. Φτάσαμε σε οριακό βαθμό εγώ με τη γυναίκα μου, η οποία είχε και σοβαρές επιπτώσεις στην υγεία της από όλο αυτό. Εσκασε κυριολεκτικά. Τότε κυκλοφορούσε έντονα η φήμη ότι είχατε χωρίσει με τη σύζυγό σου, την Κατερίνα. Ημασταν σε διάσταση μεγάλο διάστημα. Είναι ο νόμος του Μέρφι και η επιβεβαίωση της φράσης «ενός κακού μύρια έπονται». Θέλει κανείς τον χρόνο του μέχρι να ξαναβάλει τα πράγματα σε μια ορθολογική βάση. Δόξα τω Θεώ, η οικογένεια κράτησε. Εχουμε, άλλωστε, και τέσσερα υπέροχα παιδιά, ανεξάρτητες και ισχυρές προσωπικότητες, και είμαι πάρα πολύ υπερήφανος για αυτό.

Εχεις δηλώσει ότι η Νέα Δημοκρατία δεν σε στήριξε σε όλη αυτή την περιπέτεια που πέρασες.

Βασικά, η Νέα Δημοκρατία δεν κατάφερε να χειριστεί το θέμα καλά, για αυτό και ένα θέμα σκανδαλοποιήθηκε, ενώ στην ουσία δεν ήταν σκάνδαλο, όπως φάνηκε εκ των υστέρων. Αν είχε ακολουθήσει μια πιο συνεπή και πιο σταθερή γραμμή, δεν θα υπήρχε κανένα απολύτως θέμα. Ακούγεται και γράφεται ότι θα κατέβεις υποψήφιος για να διεκδικήσεις τον Δήμο Αθηναίων. Αυτή η κουβέντα δεν έχει ξεκινήσει από μένα. Ξαφνικά βλέπω στα social media να γράφεται, να υπάρχουν προτάσεις. Υπάρχουν άνθρωποι που έχουν φτιάξει γκρουπ στα κοινωνικά δίκτυα, για αυτό και προς έκπληξή μου πρόσφατα με κάλεσαν να μιλήσω σε μια εκδήλωση εντελώς αυτοδιοικητικού χαρακτήρα! Μιλάμε, όμως, για δύο χρόνια μετά. Κοίτα, δεν το απορρίπτω ως ιδέα. Δεν είναι, όμως, κάτι που θα ήθελα να αποφασίσω αυτή την ώρα. Θα δούμε...

Εάν σου ζητούσε η Νέα Δημοκρατία να επιστρέψεις στο ψηφοδέλτιο, θα το έκανες;

Πιθανόν... Ξέρεις, στη διαδρομή αυτών των χρόνων είχα ευκαιρίες να πολιτευθώ, αν το ήθελα, με άλλα κόμματα και πιθανότατα θα εκλεγόμουν, αν το έκανα. Δεν το αποφάσισα, όμως, γιατί αφενός ερχόταν σε αντίθεση με τη συνείδησή μου και αφετέρου δεν συμμεριζόμουν τον προγραμματικό τους λόγο. Για μένα, πάνω από όλα, μετράει το να είσαι καλά με τον εαυτό σου.

Στις δύσκολες στιγμές ήταν κάποιος πολιτικός δίπλα σου να σε στηρίξει;

Συνήθως όταν είσαι στο επίκεντρο κακής δημοσιότητας οι περισσότεροι την κάνουν στο πλάι και αυτό δεν συμβαίνει μόνο στην πολιτική. Υπήρχαν άνθρωποι οι οποίοι ήταν δίπλα μου. Υπήρχαν και άνθρωποι που νόμιζα πως θα ήταν δίπλα μου και χαθήκανε. Υπήρχαν άνθρωποι που δεν ήξερα πως θα ήταν δίπλα μου και ξαφνικά εμφανίστηκαν. Ηταν μια περίοδος που ξεσκαρτάρισα πολύ κόσμο.

Σκέφτεσαι να γράψεις κάποιο βιβλίο για την περίοδο αυτή;

Γράφω συνεχώς και έχω πολλές σημειώσεις. Σίγουρα θα το εκδώσω κάποια στιγμή. Το γράφω τα τελευταία τρία χρόνια.

Με την Κατερίνα πόσα χρόνια είστε μαζί; Πώς είναι αυτή η σχέση; Αισθάνομαι ότι πάντα είναι δίπλα σου, ό,τι και να γίνει.

Από τότε που θυμάμαι τον εαυτό μου. Περίπου 30 χρόνια. Με την Κατερίνα ουσιαστικά έχουμε μεγαλώσει μαζί. Εγώ δεν διανοούμαι τη ζωή μου χωρίς την Κατερίνα.

Είπες ότι αντιμετωπίζει ένα πρόβλημα υγείας

Ξέρεις, η αδικία δεν παλεύεται εύκολα. Ούτε οι άνθρωποι είναι από μάρμαρο. Ολα όσα συμβαίνουν σωματοποιούνται με κάποιο τρόπο. Και η αλήθεια είναι ότι οι συνέπειες όλης αυτής της άδικης στεναχώριας στην Κατερίνα βγήκαν πολύ άσχημα. Εχει καρκίνο στον μαστό. Το παλεύει γιατί είναι αγωνίστρια και το παλεύουμε όλοι μαζί. Οταν πρώτη φορά ήρθα σε επαφή με το άκουσμα της λέξης, έχασα τη γη κάτω από τα πόδια μου. Δεν κατάλαβα τι μου γινόταν.

Πρέπει να ήταν πολύ δύσκολο

Κοίτα, ο κόσμος μεγαλώνει με κάποια στερεότυπα. Ακούει ότι κάποιος έχει καρκίνο και λέει «Α, πέθανε». Δεν είναι έτσι. Η επιστήμη έχει προχωρήσει πάρα πολύ. Είναι σημαντικό κομμάτι οι γιατροί, αλλά και η ψυχολογία του ανθρώπου. Η Κατερίνα είναι πολύ δυνατό παιδί. Αναπνέει και είμαστε δίπλα της και είμαι σίγουρος ότι θα το ξεπεράσουμε.

Οταν σ’ το ανακοίνωσε, τι της είπες;

Δεν μου το ανακοίνωσε, πήγαμε μαζί στον γιατρό. Από την αρχή μέχρι το τέλος. Την εμπειρία αυτή τη ζήσαμε οι δυο μας. Γιατί έτσι έπρεπε να γίνει και δεν θα γινόταν διαφορετικά. Στην αρχή υπάρχει η αγωνία των εξετάσεων, να δεις τι έχει, αν είχε τοπικό, αν έχει μεταστατικό χαρακτήρα κ.λπ. Οταν άκουσα τη διάγνωση ήταν σαν να με διαπέρασε ηλεκτρικό ρεύμα, αλλά μπαίνοντας μέσα στο πρόβλημα βλέπεις ότι δεν είναι όλα μαύρα. Πάρα πολλές μορφές καρκίνου είναι πλήρως ιάσιμες. Η ίδια συνεχίζει τη ζωή της κανονικά. Εργάζεται, βγαίνουμε έξω κ.λπ. Είμαστε αισιόδοξοι.

Οταν η Παυλίνα σού ανακοίνωσε ότι θα γινόταν τραγουδίστρια, τι της είπες;

Η Παυλίνα είναι ένα πολύ αντισυμβατικό παιδί, ίσως και για αυτό σπουδάζει Ψυχολογία. Από παιδί έγραφε. Στην πραγματικότητα, είναι τραγουδοποιός. Μια ωραία πρωία, μας είπε: «Θα ξεκινήσω να τραγουδάω στον “Σταυρό του Νότου”». Μείναμε «παγωτό» και εγώ και η μάνα της. Δεν υπήρχε αυτή η συζήτηση στο σπίτι μας ποτέ. Είχε καλή φωνή, αλλά μήπως όλοι οι Ελληνες δεν είναι καλλίφωνοι κατά κάποιον τρόπο; Διάλεξε έναν χώρο και μόνο το γεγονός ότι εμφανίστηκε με το επίθετό της σε μια περίοδο που πιθανόν να με έβριζε όλη η Ελλάδα φανερώνει τη θέληση και την παλληκαριά της, που λέμε και στην Κρήτη. Εχει κάνει μια αρκετά καλή παρουσία σχετικά με τον χρόνο που ασχολείται. Είναι ταλαντούχα, ισχυρή προσωπικότητα και, βέβαια, ως καλλιτέχνις… στον κόσμο της.

Η σχέση σου με τους γιους σου πώς είναι;

Πάρα πολύ καλή. Ο ένας έχει τελειώσει Οικονομικά στο Πανεπιστήμιο του Πειραιά και συνεχίζει στη Νομική για δεύτερο πτυχίο. Ο άλλος σπουδάζει Μarketing. Γενικά, είμαστε πολύ δεμένη οικογένεια. Υπάρχει νοιάξιμο, υπάρχει αλληλεγγύη, υπάρχει όμως και αυτονομία και ανεξαρτησία. Αυτό είναι κάτι που με ευχαριστεί πάρα πολύ. Αλλωστε, το να έχει κανείς μεγάλη οικογένεια είναι δύναμη.

Οι φοιτήτριες στο πανεπιστήμιο πώς σε αντιμετωπίζουν ως καθηγητή τους;

Αγχωμένες τις βλέπω (γέλια). Υπάρχουν καθηγητές και καθηγητές. Στην αρχή έχουν ένα άγχος όταν με βλέπουν, παραξενεύονται. Δεν μπορούν να συνειδητοποιήσουν τη διαφορά. Με έχουν στο μυαλό τους με κοστούμια και γραβάτες και ξαφνικά με βλέπουν με τζιν με φούτερ να διδάσκω και να λέω και πέντε αστεία. Υπάρχει, όμως, καλή αποδοχή από τα παιδιά και το εισπράττω.

Εχεις καταπληκτικό σώμα και σκέφτηκα να έρθουμε στο Politia Tennis Club, γιατί είσαι και πολύ καλός τενίστας.

Οταν σταμάτησα όλα τα υπόλοιπα αθλήματα ξεκίνησα το τένις. Είναι κοινωνικό άθλημα και πολύ διαδεδομένο. Είναι ένα άθλημα που σε βοηθάει στην ψυχολογία σου, γιατί κάθε μπάλα που σου έρχεται από απέναντι είναι ένα μοναδικό πρόβλημα. Είναι απίθανο να αντιμετωπίσεις την ίδια ακριβώς μπάλα δύο φορές στη διάρκεια της ζωής σου. Ασχολήθηκε και ο γιος μου ο μεγάλος, ο οποίος έκανε και πρωταθλητισμό.

Ο γιος σου ο μεγάλος, ο Αποστόλης, είναι ωραίος. Εχει πολλές κατακτήσεις;

Είναι ομορφόπαιδο, να τα λέμε κι αυτά (γέλια). Ολα μου τα παιδιά όμως είναι όμορφα. Και ο Διονύσης και η Χάρις. Και αυτό είναι ένα από τα θέματα για τα οποία πειράζω τη γυναίκα μου. Της λέω: «Σε μένα μοιάζουν» και μου λέει: «Ευτυχώς που δεν σου μοιάσανε» (γέλια). Εχουμε μια διαφωνία πάνω σε αυτό. Αλλά και εγώ με τη γυναίκα μου μοιάζουμε τελικά. Λένε ότι τα ζευγάρια που ταιριάζουν μετά από κάποια χρόνια αρχίζουν να μοιάζουν. Και εγώ το πιστεύω. Θα σου πω κάτι. Οταν κάνεις χημειοθεραπείες, τα μαλλιά πέφτουν. Η Κατερίνα, λοιπόν, τα ξύρισε πριν πέσουν και καλά έκανε. Και πήγαμε μαζί. Εχω να σου πω ότι είναι πολύ όμορφη και έτσι τώρα μου μοιάζει πιο πολύ. Της λέω: «Μήπως και μετά να τα αφήσεις έτσι, όταν γίνεις καλά;». Χαίρομαι που είσαι θετικός και το έχεις φιλοσοφήσει όμορφα μέσα σου. Μα, θα νικήσει. Δεν υπάρχει περίπτωση. Είμαι πεπεισμένος μέσα μου 1.000%. Θα τη δείρω αλλιώς (γέλια).